Μολις τελειωσα και τα πρωτα κεφαλαια απο το φικ της ακαλιακουκου. Επιτελους, ενα φικ με Τερρυ :hurrah: Μα ναι, δεν μπορει να ξεχαστει τοσο ευκολα αυτος ο ερωτας. Ο,τι και να λενε οι Αλμπερτικες, ο Τερρυ δεν μπορει να φυγει ετσι απλα απο την σκεψη και κατα συνεπεια απο την ζωη της Καντυ.
Μου αρεσε ΠΑΡΑ πολυ η ιδεα του ζωντανου Στιαρ
Ε, ναι καταραμενη Μιζουκι
(φερτε γκιλοτινες-ξεσπαθωνω), δεν θα μας πεθανεις ετσι ευκολα τον καλουλη Στιαρ...αφου δεν υπαρχει πτωμα, οι συγγραφεις μας μπορουν να τον ξαναφερουν στη ζωη!
Επισης μου αρεσε ο τροπος που χρησιμοποιεις τα γραμματα της Καντυ (της καταραμενης ιαπωνισσας συγγραφεως δηλαδη). Αν και το γραμμα που γραφει στον Τερρυ δεν ειναι και ο,τι καλυτερο. Θα με πειτε βαλκανια, αλλα ρε παιδια οταν υπαρχει παθος δεν γραφεις ενα απλο ΥΓ με το declaration of love σου δυο λεξεις...αφου το γραμμα δεν προκειται να σταλει, και το ξερει η Καντυ αυτο, θα επρεπε να γραψει κατι παραπανω! Τελωσπαντων, Μιζουκι ειναι αυτη, δεν περιμενω και πολλα...αλλα περιμενω πολλα και διαφορα απο την συγγραφεα akaliakoukou
Kαλη μου, δωσε Τερρυ στο λαο... :wub: και ασε τη Μιζουκι να κουρευεται
Καλη συνεχεια
Turrican είπε:
Αυτήν που έκανε το μοιραίο λάθος μια νύχτα χαλαρώνοντας την λαβή του να την αφήσει να ξεγλιστρήσει μακρυά του.
Αυτή η νύχτα αν είχε ένα άρωμα σίγουρα θα είχε το δικό της...
...αν είχε ήχο θα είχε το κενό της απόλυτης απουσίας με τον ανεπαίσθητο ήχο του παγωμένου χιονιού που πέφτει....
.......αν είχε γεύση θα είχε σίγουρα τη γεύση ενός παθιασμένοι λυτρωτικού φιλιού που ποτέ δεν δόθηκε και το αλμυρό των καυτών δακρύων.
Βρε Turri, μηπως να εγραφες κ'εσυ ενα φικ? Αλλα εισαι Αντονυκος...ο Τερρυ δεν θα ειχε θεση στις ιστοριες σου :frypan: ...oποτε, αστο καλυτερα