Το Trivial Pursuit είναι από τα αγαπημένα μου επιτραπέζια, αλλά κανείς δε θέλει να παίξει. Γενικά μπορώ να θυμηθώ άκυρα πράγματα ή αν έχω παίξει αρκετές φορές μια έκδοση να θυμάμαι τις απαντήσεις. Οπότε οι αντίπαλοί κάθε φορά, όποτε και αν βρεθεί κάποιος που να δεχτεί να παίξουμε, μένουν με το στόμα ανοιχτό και κάπου μέσα τους καταργιούνται την ώρα και τη στιγμή που ξεκίνησαν την παρτίδα. Δεν είναι θέμα εξυπνάδας, ίσα ίσα. Το να μπορείς να θυμηθείς άσχετα πράγματα αλλά να μην ξέρεις ή να ξεχνάς κάποια πολύ βασικά δεν είναι απαραίτητα καλό. Απλά το καλό στο Trivial, όπως και σε κάθε παιχνίδι γνώσεων, είναι ότι σε βάζει σε σκέψη να θυμηθείς κάτι που μαζί με αυτό μπορεί να θυμηθείς και κάτι άλλο, οπότε ξεκινά ένα παιχνίδι με τις αναμνήσεις.
Έχω την έκδοση για τη δεκαετία του 90, η οποία είναι ναι μεν καλή από άποψης σχεδιασμού (με τα εξαιρετικά τριγωνικά "ποτηράκια" ερωτήσεων και το διαχωρισμό της δεκαετίας στα τρία: αρχές - μέσα - τέλη), αλλά θα θελα να είχε περισσότερες κάρτες ερωτήσεων (έχει μόνο τρία πακετάκια). Σαν επίπεδο οι ερωτήσεις είναι μέτριες, πότε γελοίες, πότε τελείως άκυρες. Από τη μια οι ερωτήσεις είναι για γνωστά γεγονότα της δεκαετίας, από την άλλη κάποιες ερωτήσεις αφορούν άσχετους αθλητές (ένα Τεξανό πρωταθλητή και μια Αλγερινή αρσιβαρίστρια θυμάμαι, σαν ανέκδοτο μας έχει μείνει) και πάρα μα πάρα πολλούς σχεδιαστές μόδας, γνωστούς και μη.
Πάντως την έκδοση για τη δεκαετία του 80 κι εγώ την ήθελα, αλλά αποσύρθηκε και δεν την πρόλαβα. Ευτυχώς πρόλαβα την 90's. Μακάρι να βγει οσονούπω και για τη δεκαετία του 2000. Όσο για τη Genus... Αγκαλιά με το λαπτοπ και με σύνδεση στο ίντερνετ ναι, αλλιώς μόνο ο Ύψιστος μπορεί ή να σε φωτίσει και να απαντήσεις σωστά ή να σε κάνει κ*λόφαρδο και να σου κάτσουν οι εύκολες ερωτήσεις. Σε κάθε περίπτωση, αν έχει έστω και λίγη διάθεση η παρέα, είναι εξαιρετικό επιτραπέζιο!