Rygar είπε:
Δε γίνεται αλλο! Σταματώ εδώ. Εχω βάλει ένα σωρό παραδείγματα κομματιών, πόσο να το εξηγήσω.
Τα παραδείγματα είναι άκυρα καθώς κανένα από τα κομμάτια που αναφέρεις δεν είναι italo disco.
Επίσης η έννοια του μελαγχολικού διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Η άποψη της μουσικής και τα συναισθήματα που μπορεί να σου προκαλέσει ένα κομμάτι δεν σημαίνει ότι θα το βιώσει κ ο άλλος που θα το ακούσει. Έχει να κάνει με την διάθεσή σου όταν το πρωτοάκουσες, την παρέα που είχες, ότι είχες βιώσει πριν το ακούσεις και με τις καταστάσεις που το συσχετίζεις.
Γι'αυτό και δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης στα παραπάνω κομμάτια. Και κανένα από αυτά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κοψοφλεβίτικο ή μελαγχολικό παρά μερικά μόνο στοιχεία του. Σε μερικά είναι οι στίχοι, σε άλλα είναι η μελωδία και τα keyboards, στα υπόλοιπα οι αναμνήσεις όταν το άκουγες.
Επίσης η italo disco έχει τόσα παρακλάδια που είναι αδύνατο να κατατάξεις ένα κομμάτι στην κατηγορία αυτή. Είναι τόσα πολλά στοιχεία ανακατεμένα από διαφορετικές κουλτούρες κυρίως Ιταλία και Ισπανία και υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι ο προάγγελος της σημερινής ηλεκτρονικής μουσικής που χαρακτηριζόταν από keyboards, samples με διαστημικά effects της τότε εποχής.
H ανάπτυξή της δεν έγινε από την Ιταλία όπως πιστεύουν μερικοί αλλά από την Γερμανία. Η Ιταλία προώθησε σημαντικά την disco με την CARRERE αλλά όχι την italo disco όπως η Γερμανική ZYX. Όσο για το computer guy και το across the moon είναι τα χαρακτηριστικότερα κομμάτια με μελαγχολικό ήχο και synthesizers και τα κλασσικότερα κομμάτια italo disco (spacey ήχοι,
μελωδικά synthesizers, δυνατά drums που παραπέμπουν σε funk και vocoder samples).
Το i like chopin δεν είναι italo disco. Είναι καθαρή disco.. Όπως οι boney m, gang bang κτλ. Μην μπερδευόμαστε και ας αποδεχόμαστε μερικά πραγματάκια αν δεν γνωρίζουμε καν τα είδη μουσικής.
PS: Τα παραπάνω ενημερωτικά και χωρίς διάθεση φαγωμάρας ε;
