Επειδή είναι ο αγαπημένος μου "Τζέημς Μποντ", δεν μπορώ να ξεχωρίσω εύκολα ποιο είναι το καλύτερο με τον Ροτζερ Μουρ..Με δυσκολία λοιπόν,θα μπορούσα να ξεχωρίσω ως το αγαπημένο μου, το "Live and let die"..Επειδή μάλλον ήταν και το πρώτο μου φιλμ του 007.Γι' αυτό μάλλον είναι και ο Μουρ αυτός που μου αρέσει πιο πολύ ως Μποντ.Γιατί αυτόν πρωτοείδα στο συγκεκριμένο ρόλο.
Σινεμά το είχα δει, ήμουν δεν ήμουν 11. Όχι ότι το 1985, ήταν η χρονιά κυκλοφορίας του, αλλά το συνήθιζαν τότε οι τρεις κινηματογράφοι της κωμόπολης μου να παίζουν ΚΑΙ παλαιότερες ταινίες [εδώ έπαιζαν 2 "ενωμένα επεισόδια" σαρανταπέντε λεπτών από παλιές σειρές,πχ. η Πράσινη Σφήκα (με Μπρους Λι), ή την άλλη σειρά με τον Μπάτμαν (ναι,αυτή με τον Άνταμ Γουέστ) και τα διαφήμιζαν σαν ταινίες 1,5 ώρας (!)].
Τέλος πάντων, μετά την θέαση λοιπόν του "Ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν", βγήκα κατενθουσιασμένος!..Εξαιτίας του λοιπόν, άρχισα να αμφιβάλλω πια αν θα πρέπει να γίνω ποδοσφαιριστής όταν μεγαλώσω.Ναι,ναι..Σκεφτόμουν,πως θα μου ταίριαζε να γίνω πράκτορας, και όχι ο οποιοσδήποτε πράκτορας,αλλά ένας 007 ! (είπαμε, ήμουν δεν ήμουν 11 χρονών τότε)
υγ: Το "Octopussy", θα τη θεωρούσα σαν την λιγότερο αρεστή ταινία του Μουρ!..Αλλά επειδή παίζει αυτή φινετσάτη,"αριστοκρατική", γυναικάρα (συμφωνώ Bambi 100% ) ,θα την ξανάβλεπα και θα την ξανάβλεπα και θα την ξανάβλεπα.....