Mπεμπέ φαγητό (μαμ,κοκο,τσιτσι)

Απ' ότι μου λένε δεν έτρωγα καμία από τις μωρουδίστικες κρέμες-σκόνη. Μία μου την τάιζαν και μία που την έφτυνα. Κι επειδή η μαμά μου τις δοκίμαζε κι αυτή και τις έβρισκε επίσης χάλια μου έφτιαχνε φρουτόκρεμα από αληθινά φρούτα και πουρέ λαχανικών. Πάντως μεχρι που έγινα 10 χρονών ο παιδίατρος μου έδινε ένα κουτάκι κρέμα νουνού με μπισκότο σε κάθε επίσκεψη και η μαμά μου ντρεπόταν να του πεί ότι δεν την τρώμε. Αν δεν βρίσκαμε κανέναν να την δώσουμε κάναμε την κρέμα και την ταΐζαμε στις γάτες.

 


 
Περα απο τα γαλατα Νουνου, και καποια αλλα οταν δεν βρισκαμε το Νουνου, δεν ετρωγα κατι αλλο τυποποιημενο (το ανεφερα και σε προηγουμενη αναρτηση)

Μεγαλωσα με τραχανα, οπως και τα περισσοτερα παιδια της ευρυτερης περιοχης μου. Διατροφικη συνηθεια για μωρα που βλεπω να επανερχεται στις μερες μας. Αυτη ηταν η.. ας πουμε κρεμα μου.

Εκτος τραχανα, και περα απο το γαλα, ετρωγα λιωμενα φρουτα (ειδικα μπανανες), και ισως να επεφτε και κανα μπισκοτακι μεσα, και σπιτικο γιαουρτι. Φυσικα αργοτερα οπως ολα τα παιδακια αρχισα να τρωω σιγα σιγα και φαγητο

Η αδερφη μου, οπως ξανα εγραψα, (γεννημενη τελη του 80), τιμησε τα βρεφικα γαλατα, και επειτα τα εβαπορε (ξανα το Νουνου δηλ), και απολαυσε και τις τοτε νοστιμες παιδικες κρεμες (γιατι οι σημερινες ανοστες ειναι), αλλα ως εκει. Παιδικες συσκευασμενες τροφες δεν δοκιμασε ποτε.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εμείς είχαμε το "πιπί-κακά" δηλ. ένα πράγμα σαν μπλέντερ που έφτιαχνε φρουτοχυμό από οποιοδήποτε φρούτο, δηλ. τα συνηθισμένα (πορτοκάλι κλπ) αλλά και ασυνήθιστα, όπως μπανάνες, καρπούζι κλπ. και διαχώριζε τα στερεά υπολείμματα , γι'αυτό το λέγαμε έτσι. Αυτό το μηχάνημα γύρισε όλη την οικογένεια, δηλ. όταν εμείς μεγαλώσαμε, το στείλαμε στη θεία μου, Θεσσαλονίκη, να φτιάχνει χυμούς στα δικά της παιδιά. Αν δεν απατώμαι, δουλεύει ακόμα (μετά από 40 χρόνια!) αλλά δεν ξέρω που είναι.
 
Πίσω
Μπλουζα