Imgema
Alien RetroDatabase
- Joined
- 4 Ιουν 2009
- Μηνύματα
- 5.328
- Αντιδράσεις
- 1.346
Σαφώς, τα Donkey Kong Country δεν χρησιμοποιούσαν βοηθητικά τσιπάκια. Ουσιαστικά αυτό που έκανε την διαφορά ήταν η νέα τεχνική δημιουργίας sprites (prerendered) και μία κασέτα με αρκετά MB ώστε να χωρέσουν όλα αυτά τα prerendered sprites και τα animation frames τους. Μέχρι και οι εχθροί prerendered ήταν. Βέβαια και το Mega Drive δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει κάτι παρόμοιο αφού αργότερα εμφανίστηκε το Toy Story (το οποίο κατά την γνώμη μου έχει καλύτερα rendered sprites από το DKC) το οποίο πάλι βγήκε και σε SNES (προτιμώ την έκδοση του MD όμως).
Γενικά, στα τελευταία χρόνια της ζωής των 16bit κονσολών (από το 1994 και μετά) η ποιότητα στα γραφικά εκτοξεύτηκε απότομα θα έλεγα κυρίως χάρη στις μεγάλες σε μέγεθος κασέτες και όχι τόσο σε βοηθητικά τσιπάκια. Και όχι μόνο τα γραφικά αλλά και η ποιότητα γενικά των παιχνιδιών ανέβηκε πολύ κατά την γνώμη μου. Ολα τα αγαπημένα μου 16bit games είναι από το 1994 και μετά. Super Metroid, Sonic 3&K, Earthworm Jim (MD έκδοση), DKC2, Comix Zone, Yoshi's Island (από όλα αυτά μόνο το Yoshi χρησιμοποιεί βοηθητικό τσιπάκι)... πραγματικά η χρυσή εποχή των 16bit για μένα, παρόλο που τότε είχαν ήδη ξεκινήσει να βγαίνουν κονσόλες νέας γενιάς (και ίσως αυτό να έσπρωξε λίγο τα 16bit ώστε να μπορούν να συναγωνιστούν).
Αν εξαιρέσω το Yoshi's Island το οποίο έκανε θαυμάσια χρήση του SFX chip δεν μπορώ να πω ότι τα βοηθητικά τσιπάκια είχαν σπουδαία αποτελέσματα. Το Starfox πχ ήταν καλό αλλά πολύ αργό, όπως και άλλα SNES παιχνίδια με παρόμοια 3D polygon γραφικά. Μετά υπάρχει και το Doom στο SNES που μόνο και μόνο που υπάρχει είναι σαν θαύμα. Ομως το παιχνίδι με το ζόρι τα καταφέρνει. Πολύ μικρή ανάλυση και frame rate, κοψίματα στον ήχο, lag κλπ. Στην τελική μου φαίνεται ότι απλά το βγάλανε για να πουν ότι το βγάλανε. Τέλος υπάρχει και το Virtua Racing στο MD. Το chip που χρησιμοποιεί ήταν πιο δυνατό από το SFX οπότε τα γραφικά ήταν λίγο πιο εντυπωσιακά και πιο γρήγορα από το Starfox. Αλλά την εποχή που βγήκε δεν έκανε και πολύ αίσθηση, άσε που ήταν ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ.
Γενικά δηλαδή δεν μπορώ να πω πως τα βοηθητικά τσιπάκια έκαναν την τρομερή διαφορά. Πιο πολύ πιστεύω ήταν το ότι οι κασέτες μπορούσαν να χωρέσουν πιο πολλά MB γραφικών και animation όσο πέρναγε ο καιρός. Δηλαδή για να καταλάβεις για τι διαφορές μιλάμε σκέψου ότι τα Super Mario World και Sonic 1 είναι 512ΚΒ κασέτες (που θεωρούταν καλό μέγεθος) ενώ το DKC είναι 4 ολόκληρα MB! Και μετά το DKC, τα 3 και 4MB έγιναν σχεδόν το standard. Και με αυτό το μέγεθος έφτασαν πια οι κονσόλες αυτές στα όριά τους.
Γενικά, στα τελευταία χρόνια της ζωής των 16bit κονσολών (από το 1994 και μετά) η ποιότητα στα γραφικά εκτοξεύτηκε απότομα θα έλεγα κυρίως χάρη στις μεγάλες σε μέγεθος κασέτες και όχι τόσο σε βοηθητικά τσιπάκια. Και όχι μόνο τα γραφικά αλλά και η ποιότητα γενικά των παιχνιδιών ανέβηκε πολύ κατά την γνώμη μου. Ολα τα αγαπημένα μου 16bit games είναι από το 1994 και μετά. Super Metroid, Sonic 3&K, Earthworm Jim (MD έκδοση), DKC2, Comix Zone, Yoshi's Island (από όλα αυτά μόνο το Yoshi χρησιμοποιεί βοηθητικό τσιπάκι)... πραγματικά η χρυσή εποχή των 16bit για μένα, παρόλο που τότε είχαν ήδη ξεκινήσει να βγαίνουν κονσόλες νέας γενιάς (και ίσως αυτό να έσπρωξε λίγο τα 16bit ώστε να μπορούν να συναγωνιστούν).
Αν εξαιρέσω το Yoshi's Island το οποίο έκανε θαυμάσια χρήση του SFX chip δεν μπορώ να πω ότι τα βοηθητικά τσιπάκια είχαν σπουδαία αποτελέσματα. Το Starfox πχ ήταν καλό αλλά πολύ αργό, όπως και άλλα SNES παιχνίδια με παρόμοια 3D polygon γραφικά. Μετά υπάρχει και το Doom στο SNES που μόνο και μόνο που υπάρχει είναι σαν θαύμα. Ομως το παιχνίδι με το ζόρι τα καταφέρνει. Πολύ μικρή ανάλυση και frame rate, κοψίματα στον ήχο, lag κλπ. Στην τελική μου φαίνεται ότι απλά το βγάλανε για να πουν ότι το βγάλανε. Τέλος υπάρχει και το Virtua Racing στο MD. Το chip που χρησιμοποιεί ήταν πιο δυνατό από το SFX οπότε τα γραφικά ήταν λίγο πιο εντυπωσιακά και πιο γρήγορα από το Starfox. Αλλά την εποχή που βγήκε δεν έκανε και πολύ αίσθηση, άσε που ήταν ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ.
Γενικά δηλαδή δεν μπορώ να πω πως τα βοηθητικά τσιπάκια έκαναν την τρομερή διαφορά. Πιο πολύ πιστεύω ήταν το ότι οι κασέτες μπορούσαν να χωρέσουν πιο πολλά MB γραφικών και animation όσο πέρναγε ο καιρός. Δηλαδή για να καταλάβεις για τι διαφορές μιλάμε σκέψου ότι τα Super Mario World και Sonic 1 είναι 512ΚΒ κασέτες (που θεωρούταν καλό μέγεθος) ενώ το DKC είναι 4 ολόκληρα MB! Και μετά το DKC, τα 3 και 4MB έγιναν σχεδόν το standard. Και με αυτό το μέγεθος έφτασαν πια οι κονσόλες αυτές στα όριά τους.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
)