To N64 είναι και εμένα η αγαπημένη μου κονσόλα, καθώς τότε ήμουν νομίζω στην καλύτερη ηλικία για gaming (14+) και φυσικά είχαν βγει πολλές παιχνιδάρες.
Οι δικές μου αναμνήσεις νομίζω συνοψίζονται στις εξής:
1) Super Mario 64: Η απίστευτη αίσθηση να χειρίζεσαι για πρώτη φορά ένα 3D παιχνίδι με αναλογικό μοχλό σε ένα υπέροχο περιβάλλον και με έναν ήρωα με απίστευτο ρεπερτόριο κινήσεων. Ώρες ατελείωτες περιπλάνησης στον κήπο του κάστρου.
2) Zelda: Ocarina of Time: Άπειρες γλυκές αναμνήσεις, καθώς το παιχνίδι ήταν πρωτοποριακό σχεδόν παντού. Ωστόσο αυτή που μου έρχεται αυτή τη στιγμή είναι η πρώτη φορά που πήγα στο Gerudo Valley και ακούγεται αυτή η υπέροχη μουσική, ενώ επίσης και το Forest Temple, στο οποίο είχα κολλήσει πρωτοχρονιά 1999 για μία εβδομάδα.
3) Mario Kart 64: H πρώτη φορά που οδήγησα την πίστα Bowser Castle και τα πολλά 4πλά με τα αδέλφια μου (καθώς είμαστε 4 αδέλφια!)
4) Goldeneye 007: Νομίζω ότι εκτός από το multiplayer θα μου μείνει σαν ανάμνηση, όχι απαραιτήτως καλή, η προσπάθεια να ξεκλειδώσω όλα τα cheats, καθώς και να σπάω τα φώτα στο Bunker 2.
5) Banjo - Kazooie: Να ανεβαίνω στο πιο ψηλό σημείο στο Treasure Trove Cove και στο Rusty Bucket Bay και να αγναντεύω τις όμορφες και τεράστιες πίστες από ψηλά. Γέλιο είχε επίσης και το quiz με την Gruntilda προς το τέλος.
6) Yoshi's Story: To παιχνίδι κυκλοφόρησε θυμάμαι Μεγάλη Παρασκευή στην Σπάρτη που μένω και όταν το είδα σε ένα συνοικιακό κατάστημα στη βιτρίνα, άφησα τη μητέρα μου που πηγαίναμε μαζί στην εκκλησία, πήγα στο σπίτι, πήρα χρήματα από τον πατέρα μου, αγόρασα το παιχνίδι και ξεκίνησα αμέσως να παίζω. Είχα απογοητευτεί θυμάμαι όμως γενικά από το παιχνίδι, ειδικά μετά το 3D Super Mario 64.
7) Turok 2: Απίστευτη ατμόσφαιρά, πανέμορφα γραφικά και πίστες με πολύπλοκη αρχιτεκτονική. Νομίζω σαν ατμόσφαιρά μου άρεσε πιο πολύ το Hive of the Mantids.
8) Shadowman: Επίσης απίστευτη ατμόσφαιρά, ειδικά στην πίστα με το εγκαταλλειμένο κτίριο που κυνηγάς έναν παρανοϊκό δολοφόνο.
9) Diddy Kong Racing: To πόσο εκνευριστικές ήταν κάποιες πίστες στο mirror mode στην πρόκληση με τα νομίσματα. Το παιχνίδι απαιτούσε μηδενικά λάθη.
10) Space Station Silicon Valley: Το παιχνίδι δεν μου πολυάρεσε στην αρχή, καθώς δεν είχε και τα καλύτερα γραφικά. Ωστόσο επειδή το εξυμνούσε το αγγλικό Ν64 Magazine, αφιέρωσα τον χρόνο και απόλαυσα κάθε πίστα χωριστά και τις άπειρες δυνατότητες που σου έδινε για να τις τερματίσεις.
