Το είδα και εγώ πριν λίγες ώρες !! ("σπέσιαλ" king-size προβολή σε προτζέκτορα γνωστού μου - επιβαλλόταν άλλωστε, για κάτι τόσο επικό !!)
Επίσης να αναφέρω πως, ομοίως με τον φίλο Stan, είχα δεί γύρω στο 2005 με 2006 τα αυθεντικά ιαπωνικά επεισόδια 1ου και 2ου κύκλου [τον τρίτο τον άφησα στη μέση
], καθώς και κάποιες απο τις ταινίες).
Σε πολλά σημεία λοιπόν, με κάλυψαν όσα είπαν παραπάνω τα υπόλοιπα μέλη/θεατές της ταινίας αυτής.
(***ακολουθούν spoilers !!***)
Γενικά πάντως, μoυ άρεσε αρκετά. Τα εφφεδάκια "χορταστικά", πολύ ταιριαστά και τα κοστούμια, ενώ οι ερμηνείες ήταν μέσες-άκρες στο "σωστό δρόμο".
Ευτυχώς διαπίστωσα πως η ταινία δεν έχανε καθόλου σε ενδιαφέρον και ατμόσφαιρα, παρά τις διάφορες αλλαγές (διαφορετικοί Gamilas, αλλαγή φύλου στον Aihara και τον Δρ. Sado, πιό "ζόρικη" Yuki, κλπ). Επίσης είναι φανερό ότι "αναμιγνύονται" ελαφρώς τα σενάρια, μιά και έχουμε "μεταγενέστερους" χαρακτήρες όπως τον Saito, και επιπλέον οδηγούμαστε σε ένα τέλος που είναι σαφώς πιό "σκληρό" και "θλιμμένο", αν και ελαφρώς αναμενόμενο, μιά και κάνει... "μπαμ" απο μακριά η ομοιότητα με το τέλος της 2ης
ταινίας ("Αντίo, θωρηκτό Yamato") - όπου όμως ο αντίπαλος ήταν η Αυτοκρατορία-Κομήτης.
Η γενική εντύπωση λοιπόν ήταν πολύ καλή.
Αν υπήρξε κάτι που με "χάλασε", ήταν η ψιλο-"ξενέρα" του ending theme απο τον Tyler.
Δεν λέω ότι ήταν -εντελώς- αταίριαστο, αλλά απο την στιγμή που έπαιξαν σε "στρατηγικά" σημεία την μουσική του θαυμάσιου αυθεντικού εισαγωγικού κομματιού ("saraba, chikyuu yo..." κλπ) για maximum πόρωση, δεν καταλαβαίνω γιατί να μην κλείσουν το ίδιο επικά, με το "κόκκινο φουλάρι" (makka na sukaafu). Eιδικά αν το τραγουδoύσε ο Σασάκης, θα ήταν ΤΖΕΤ !!
(πολλά ζητάω, ε;
)
