Ο Sly τα κατάφερε πάλι,όπως ακριβώς περίμενα!
Έφτιαξε μια ταινία την οποία βλέπεις περισσότερο από ευχάριστα,με τρομερό καστ ηθοποιών,άφθονο πιστολίδι,ξυλίκι όπως φυσικά και εκρήξεις...
Το πρόβλημά μου,όπως ακριβώς και με το John Rambo,ήταν ότι η ταινία θα ήθελα με τα χίλια να διαρκεί 10-15 λεπτά παραπάνω,αλλά δε πειράζει,καθότι το sequel είναι ήδη στα σκαριά,μια και το "Expendables" πάει τρένο σε εισητήρια και εισπράξεις (53 εκ. δολλάρια τις πρώτες 8 ημέρες προβολής,μόνο σε Αμερική..)
Στα πολλά θετικά της ταινίας θα ανέφερα καταρχήν σίγουρα την προσοχή που επέδειξε ο Sly στο να αφιερώσει χρόνο και σκηνές σε όλους τους ηθοποιούς,ισορροπώντας έτσι μεταξύ των τόσων πολλών και μεγάλων -και μη- ονομάτων (ο Randy Couture δε πρέπει να έχει το παραμικρό παράπονο),με μόνο αδικημένο ίσως λιγάκι τον "Stone Cold" Steve Austin.
Πολύ ορθά σκεπτόμενος,έβαλε πλάι στον εαυτό του τον Statham ο οποίος έχει το κάτι παραπάνω σε σχέση με τους άλλους τυπάδες και μπορεί να κρατήσει περισσότερες σκηνές,όσο και να βγάλει και χιούμορ αν χρειαστεί.
Το οποίο χιούμορ,στις δόσεις που υπάρχει μέσα στην ταινία,έρχεται να δείξει ότι σε ένα action movie,όλα χωράνε και όλα έχουν τη θέση τους,χωρίς να χαλάει η συνταγή της επιτυχίας.
Μεγάλη επιστροφή η ταινία για τον Dolph Ludgren,o οποίος επίσης δείχνει ότι μόνο κακός ηθοποιος δεν είναι και μπορεί άνετα να φέρει εις πέρας έναν ρόλο που μόνο απλός δεν είναι,για τα δεδομένα μιας τέτοιας ταινίας έστω,ενώ κι ο Eric Roberts τα καταφέρνει περίφημα,όσον αφορά το χωράφι του δικού του ρόλου...
Ο Mickey Rourke πλέον έχει επανέλθει για τα καλά στο προσκήνιο,προφανέστατα του ήταν παραπάνω από εύκολο να ερμηνεύσει το ρόλο που του δόθηκε από τον Sly,ο οποίος ρόλος έδειχνε κιόλας να του ταιριάζει γάντι.
Willis και Arnie,στη μια σκηνή που τους είδαμε,ήταν το κερασάκι στην τούρτα,ειδικά με τον απολαυστικό διάλογο που είχε ο δεύτερος με τον Sly,έστω κι αν πραγματικά δε θυμίζει σε τίποτα πλέον τον Arnie που αγαπήσαμε.Αλλά αυτό είναι κάτι που το ξέραμε όλοι,από εποχής Τ4,όπου ομολογουμένως θα ήταν τραγικό να τον βλέπαμε να παίζει.(Ήδη από εποχής T3 είχε φανεί ότι ο χρόνος τον είχε πιάσει για τα καλά πλέον...)
Μικρές τρύπες στο σενάριο υπάρχουν,αλλά πραγματικά,ποιος θα κάτσει να ασχοληθεί περισσότερο με αυτές πέραν της μιας στιγμής,κι υπό μορφή "ναι,αλλά εκεί θα μπορούσε να γίνει εκείνο","και γιατί δεν έγινε αυτό;","δεν εξήγησε καλά το εξής..".
Λεπτομέρειες,δε πήγα για να προβληματιστώ,δε πήγα για να σκεφτώ παραπάνω από όσο διαρκεί το μάσημα μιας χούφτας ποπ-κορν,ούτε για να ανακαλύψω το σεναριακό ντελίριο ενός νεοεμφανισθέντα και φιλόδοξου σεναριογράφου,ο οποίος θέλησε να προβάλλει τις υπαρξιακές του αναζητησεις μέσα από μια αχταρματζίδικη και παραπάνω από μπλεγμένη υπόθεση,για να κάνει πουρέ τα μυαλά όσων παρακολούθησαν την ταινία του και να βγουν αυτοί από το σινεμά με μια αινιγματική έκφραση στο πρόσωπό τους,σαν να ήπιανε καλοκαιριάτικα μια ληγμένη μπύρα και να αναρωτιούνται τι τους περιμένει στη συνέχεια.Πήγα να δω το "Expendables" του Sly.Τόσο απλά...
Πότε είπαμε ότι θα πάμε να το δούμε πάλι παιδιά;