Xυμός ροδάκινο σε μεγάλες κονσέρβες και κάσες πορτοκάλια / μήλα

[Λορένα]

Εχασες.... η γευση τους ηταν τοσο ωραια, οσο κανεις αλλος χυμος ροδακινο που εχω δοκιμασει στα τοσα χρονια

 

[Tywien]

1981-1982. Δωρεαν Χυμος Ροδακινο.

Απειρα μεγαλα τενεκεδια. Με το ζορι μας εβαζαν να τα παιρνουμε σπιτι. Τον τρυπαγαμε σε διαφορα σημεια και τον κλωτσαγαμε στην κατηφορα οπου λογω ταχυτητας και περιστροφης δημιοργουσε διαφορους πιδακες ροδακινου.

Τους ειχαν βγαλει στο προαυλιο. Επαιρνες οσους ηθελες (εθελοντικα κανεναν) η οσους σε υποχρεωναν οι δασκαλοι αν/οταν σε εβλεπαν να φευγεις και το θυμοντουσαν (δηλαδη δυο, οπου και ο ενας ηταν πρακτικα αδυνατον να μεταφερθει ολη αυτη την αποσταση μεχρι το σπιτι απο ενα πιτσιρικι). Ο ηλιος τους βαραγε και οι τενεκεδες εβραζαν.

Παρα πολυ πηχτος. Αιμετικα. Γεμιζες το στομα σου λιωμενες ινες παραγινομενου πηχτου καυτου ροδακινου. Περηφανος δηλωνω οτι αυτο το πραγμα δεν περασε ΠΟΤΕ την εξωπορτα μας (αν και ηπια κανα δυο φορες στο σχολειο απο περιεργεια).

 

[krhtikos]

Tα θυμάμαι όλα αυτά πολύ καλά.

Εμείς στο σχολείο μας που ήταν σύμπλεγμα σχολικού δίκτυού είμασταν τυχεροί.

Μας μοίραζαν ενίοτε και δρακουλίνια , Πακοτίνια κτλ για διαφημηστικούς σκοπούς.

Τους χυμούς τους τσάκισα κανονικά και μάλιστα όπως είπαν οι υπόλοιποι φίλοι παραπάνω , δεν ξαναδοκίμασα τόσο γνήσιο χυμό ποτέ πιά......

Σαν γεροδεμένο παιδί τους κουβαλούσα δύο δύο σπίτι. (4 οικοδομικά τετράγωνα μακριά) εποχή που ο δρόμος ήταν ακόμα άδειος απο αυτοκίνητα και κινδύνους. Γινόταν πάντα μετά το Πάσχα αν θυμάμαι καλά.

 

[αριαδνη]

Θυμάμαι που ήταν τόσο βαρύ για μένα τότε που το κυλούσα στο πεζοδρόμιο μέχρι το σπίτι

ρε παιδια που το θυμηθήκατε, ακριβως το ιδιο εκανα και εγώ το κυλουσα στο δρόμο ευτυχώς που το σχολειο ήταν σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι μου. Στο νηπιαγωγειο θυμάμαι πως μας έδιναν και κουτια με κομπόστες, τοσο γλυκες που κολούσε το στόμα σου για μια μερα ολοκληρη! και ο χυμος ήταν πολύ συμπικνωμένος αυτό θυμαμαι αλλα τον πίναμε!!

 

[Clemence]

TΤους χυμούς τους τσάκισα κανονικά και μάλιστα όπως είπαν οι υπόλοιποι φίλοι παραπάνω , δεν ξαναδοκίμασα τόσο γνήσιο χυμό ποτέ πιά......

αν σας πω ότι από τότε μισώ τον χυμό ροδάκινο επειδή ποτέ δεν ξαναπέτυχα εκείνη τη γεύση θα με πιστέψετε? όλοι μου φαίνονται (και είναι δλδ) νεροζούμια

 

[don dokken]

καφριλα:βαζαμε τα τενεκεδια κατω απο ροδες φορτηγων και μεγαλων αμαξιων που ειχαν παρκαρει περιξ του σχολειου..ηταν και κατηφορα..,ε φανταζεστε τι γινοταν..

απο κατι τετοια γεμιζαν οι χωματερες ροδακινα...

 

[stakovios]

καφριλα:βαζαμε τα τενεκεδια κατω απο ροδες φορτηγων και μεγαλων αμαξιων που ειχαν παρκαρει περιξ του σχολειου..ηταν και κατηφορα..,ε φανταζεστε τι γινοταν..απο κατι τετοια γεμιζαν οι χωματερες ροδακινα...

Μπα, καμία καφρίλα, απλώς αντί για τοματοπελτές, γινόταν ροδακινοπελτές! Άσε που θα μπορούσατε να το... διαφημίσετε σαν έναν νέο, επαναστατικό τρόπο ανοίγματος χυμών και λοιπόν κονσερβών και μεταλλικών κουτιών (αριθμός πατέντας 1982)!

 

[Joy-toy]

Ὁ καλλίτερος χυμὸς ροδάκινου ποὺ γεύτηκα ποτὲ στὴν ζωή μου! Μετὰ τὴν πρώτη δόση ζητοῦσα πάντα δεύτερη ἀπὸ τὴν δασκάλα κι ἂν εἶχε περίσσευμα, τρίτη! Τὴν διανομὴ χυμοῦ ροδάκινου σίγουρα τὴν θυμᾶμαι, ὅταν ἤμουν στὴν γ' δημοτικοῦ, δηλαδὴ τὴν σχολικὴ χρονιὰ 1983-1984. Ἴσως νὰ εἴχαμε καὶ τὴν προηγούμενη, σπάω τὸ κεφάλι μου… Θυμᾶμαι, ὅταν κλείναμε γιὰ Χριστούγεννα, Πάσχα καὶ καλοκαίρι, μᾶς ἔδιναν τενεκέδες πεντόκιλους γιὰ κατανάλωση σπίτι. Ἐννοεῖται ὅτι ἔπαιρνα ἕναν στὸ ἕνα χέρι κι ἕναν στὸ ἄλλο. Ποῦ νὰ ἐκτιμήσουν τὰ παιδιὰ σήμερα τὴν ἀξία ἑνὸς δωρεὰν τενεκὲ μὲ χυμὸ ροδάκινου; Σήμερα τὰ φροῦτα πετῶνται στὶς χωματερὲς καὶ τὸ φαγητὸ στὰ σκουπίδια… Τότε τὰ περισσότερα ἀπὸ ἐμᾶς πανηγυρίζαμε στὴν θέα μόνο τῆς κουτάλας καὶ τοῦ τενεκέ ποὺ κρατοῦσε ἡ κυρὰ-Κατερίνα ἡ δασκάλα μας, καλή της ὥρα. Ἂ ρὲ ἐποχές!

 

[john fistikis]

εσύ πόσα πορτοκάλια έφαγες σήμερα;

χε,χε

το πολυτονικό πώς το βάζεις, και κυρίως πώς το θυμάσαι;

το 84-85 πήγα α' γυμνασίου άρα είσαι και νεώτερός μου

εγώ δεν άντεχα να κουβαλήσω 750μ τον τενεκέ των 4,5 κιλών στο σπίτι μου

αρχικά μας έβαζαν με το ζόρι στη σειρά να πιούμε το χυμό στο δημοτικό και μετά όταν είδαν ότι τα αποθέματα δεν εξαντλούνταν, άρχισαν να μας δίνουν τους τενεκέδες

έτσι είχαμε όλοι αγοράσει το γνωστό πλαστικό ποτηράκι για το χυμό που έβγαινε και σε πτυσσόμενο

 

[patousaki]

Χυμός ροδάκινο!

Με γυρίζει στις μονοψήφιες ηλικίες μου...

Μέναμε τότε στον Χολαργό, σε ελαφρώς κατηφορικό δρόμο, πέρασμα και για τα δύο –τότε- Δημοτικά σχολεία.

Το να ακούς χυμούς να «τρέχουν» μόνοι τους και μετά από κανένα δεκάλεπτο να εμφανίζονται οι υπαίτιοι ήταν σύνηθες φαινόμενο.

Σε ψιλοανάγκαζαν να πάρεις το «τενεκεδάκι» και να αδειάσεις τη γωνιά του σχολείου.

Στο φόρτωναν, δε πάει να ήσουν μόλις 2 γραμμάρια βαρύτερος από αυτό...

Όπως επίσης σε ανάγκαζαν να πιείς τα όσα ποτηράκια σου αναλογούσαν προκειμένου να αδειάσει ο ανοιγμένος τενεκές! Ο δάσκαλός μας πρέπει να τον μισούσε θανάσιμα, αλλά προσπαθούσε να μας δώσει το καλό παράδειγμα πίνοντας «σφηνάκι» το δικό του. Σου λέει ο άνθρωπος «μη νομίζουν ότι είναι πειραματόζωα τα καημένα».

Βέβαια μετά έβγαινε σχεδόν τρέχοντας, άναβε ένα τσιγάρο –εντελώς political correct τότε...- και ανακτούσε το χρώμα στα μαγουλάκια του!

Η γεύση αρχικά μου άρεσε. Πολύ αρχικά. Γιατί μετά το δεύτερο ποτήρι έλεγες «ευτυχώς Παναγία μου» που είχες τον κατηφορικό δρόμο για το σπίτι. Θυμάμαι να τρέμω στην ιδέα ότι θα πρέπει να πιω κι άλλο. Μετρούσα κεφάλια να δω αν λείπει κανείς...

Αυτό το side effect ήταν που έκανε τον μπαμπά μου να με βάζει στη δυσάρεστη θέση να τους πηγαίνω σπίτι... Δυσκοίλιο σόι οι άτιμοι, και ξαφνικά, σα μάνα εξ ουρανού η γευστικότερη λύση του προβλήματος!

Μέχρι και σήμερα τον θυμάται καμιά φορά και μονολογεί «...να είχαμε κανένα χυμό ροδάκινο...»!

 

[Phant0m7]

Πωπω... μου θυμισες τα χρονια του δημοτικου και το... promotion απο μελη του συλλογου γονεων τοτε! Γευση δε θυμαμαι δυστυχως....

 

[witch king]

μια φορα πηγα στο πατρικο μου γεματος χαρα που ειχα παρει 2 τετοιες κονσερβες με χυμο και κοντεψα να τα κανω πανω μου γιατι δε πηγα στο σχολειο να κανω την αναγκη μου πανω στη χαρα μου χαχαχαχαχαχαχ

 

[panosvw]

Εκπληκτικος χυμος!!!Ανοιγαν 2 φορες την εβδομαδα και μας εδιναν να πιουμε,και μετα το σχολασμα περναμε 1 η 2 για το σπιτι.Ο ποιο ωραιος χυμος ever!!!

 

[katerinak]

ημουν περιεργη να δω τη φωτογραφια ,τελικα ηταν μεγαλη η κονσερβα ροδακινο,δυστυχως δεν προλαβα να δοκιμασω ουτε απ αυτη.Στο γυμνασιο μονο θυμαμαι που μας μοιραζαν μηλα σε κουτες για 2χρονιες(επρεπε να κουβαλησω την κουτα για πανω απο 20λεπτα μεχρι να φτασω στο σπιτι..)

 

[Wally]

Κοιτα που οι ρετρο συνηθειες γινονται παλι επικαιρες...για διαφορετικους πλεον λογους...

 

[pardalotzatziki]

Εκτος απο ροδακινο μοιραζανε και μηλο. Θυμαμαι που παιρναμε τενεκεδες και στο σπιτι!

Εχω βρει χυμους που μοιαζουν με το ροδακινο, ειδικα το ροδακινο της ΕΨΑ.

 

[johnny19818]

Δωρεά πορτοκαλιών στο τέλος της χρονιάς

Δεν ξέρω αν γινόταν και σε άλλα μέρη της Ελλάδας αλλά στο σχολείο μας (γυμνάσιο & λύκειο) είχε γίνει πια έθιμο λίγες εβδομάδες πριν κλείσει το σχολείο να έρχονται φορτηγά με χαρτόκουτες πορτοκάλια (από τα Χανιά κυρίως λόγω πολλών πορτοκαλεώνων)που μάλλον περίσσευαν και τα μοίραζαν δωρεάν. Τα θυμάμαι στοιβαγμένα δίπλα από τα γραφεία των καθηγητών και τα οποία μέχρι να μοιραστούν ήταν απαγορευμένος καρπός. Κανένα δεν άφηναν να απλώσει χέρι. Ο πανικός γινόταν όμως όταν στο τέλος της ίδιας μέρας έβλεπες τσούρμο τους γονείς να έρχονται με τα αυτοκίνητα να φορτώσουν τις κούτες. Πορτοκάλια κάτω πατημένα, πεταμένα στου τοίχους, χάλια μαύρα (ή μήπως πορτοκαλί; ). Μια φορά θυμάμαι και 2 συμμαθητές μου να προσπαθούν να τα μεταφέρουν με το παπάκι του ενός με το συνεπιβάτη να κάθεται ανάποδα για να κρατάει τις κούτες. Καταστάσεις απείρου κάλους!

 

[Metalcandyman]

Ρε αρχοντα τι με θυμησες τωρα.Και στο δημοτικο αλλα και στο γυμνασιο γεινοταν αυτο και πραγματικα γεινοταν πανικος.Υπηρχαν πολλοι που τα επερναν με της κουτες και μετα τα πουλουσαν και δεν ντρεποταν καθολου οι ξεφτιλες.Το τι πορτοκαλι εχω φαει μεσα στην ταξη δεν περιγραφεται

 

[johnny19818]

Το τι πορτοκαλι εχω φαει μεσα στην ταξη δεν περιγραφεται

Χαχαχα. Καλά κι εμάς οι τάξεις μας είχαν γίνει χάλια κι ζουμιά έτρεχαν από τους τοίχους. Μετά βέβαια μας έβαζαν και τα καθαρίζαμε αλλά άφηνε ένα ωραίο φρουτένιο άρωμα η όλη κατάσταση .

 

[PT8]

Κρήτη όλα αυτά; Εγώ δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο, πέρα από τους κλασσικούς χυμούς early 80ς.