Αλίκη: Εθνική σταρ ή όχι;

Γενναιόδωρη κι προστατευτική με τους δικούς της ανθρώπους δλδ την οικογένεια της, τους κολλητούς φίλους της, τους ανθρώπους που εκτιμούσε κι αγαπούσε. Από εκεί κι πέρα ήταν σκληρή επαγγελματίας κι επιχειρηματίας, όπως λέει κι ο Μαλούχος δεν έβαζε κανέναν μπροστά από τον εαυτό της, ήθελε να είναι για πάντα η μια η μοναδική, η πρώτη κι καμία άλλη.
Η νύφη της, Έφης Πίκουλα (γυναίκα του Τάκη Βουγιουκλάκη), είχε πει στην εκπομπή Top Stories της Σ.Διγενή.
Ηταν η εποχή που η Αλίκη επρόκειτο να ανεβάσει τη "Κυρία δε με μέλλει" κι μου λέει "θες να παίξεις κι εσύ"; Λέω "ναι βεβαίως". "Ωραία, την τάδε μέρα έχουμε ανάγνωση, αυτός θα είναι ο μισθός σου, να είσαι εκεί". Πράγματι πηγαίνω κι βλέπω εκεί...τη Βουγιουκλάκη! Οχι την Αλίκη που ήξερα μέχρι τότε. Τη Βουγιουκλάκη! Μέχρι τότε η Αλίκη ήταν για μένα η αγαπημένη, η προσιτή, η καλή, η αγκαλιά για όλη την οικογένεια. Και βλέπω τη σταρ! Και μένω κάγκελο! Πηγαίνω στο σπίτι ταραγμένη, μαγκωμένη, το λέω στο Τάκη, τι να της πω...Της τηλεφωνω, της λέω "σε ευχαριστώ πολύ αλλά δεν θα ήθελα να είμαι στο θίασο". Κι γυρίζει κι μου λέει "άκου να σου πω! ξέρεις τι σημαίνει για ενα ηθοποιό να εμφανιστεί στο Θέατρο Αλίκη;". Της λέω "ξέρω κι σε ευχαριστώ αλλά δεν θέλω". Δεν μπορούσα να της εξηγήσω αλλά εκείνη κατάλαβε. Κι μου είπε "επειδή είσαι στην οικογένεια σε συγχωρώ. Αλλιώς θα σου κρατούσα κακία!".
Ως ένα σημείο σε επαγγελματικό επίπεδο το καταλαβαίνω ότι πρέπει να είσαι σοβαρός επαγγελματίας ειδάλλως θα πέσεις έξω αν είσαι θιασάρχης. Ως ένα σημείο όμως το καταλαβαίνω,όχι να τον στραγγίζεις τον άλλον. Τον σέβεσαι.
 
Την θυμάμαι την Πίκουλα να περιγράφει το σκηνικό. Όμως αυτή η περιγραφή δεν δείχνει μια σταρ για Βουγιούκλω, δείχνει ένα κακομαθημένο βρωμόπαιδο. "Μωρ'τι μας λες; Δεν γουστάρει η άλλη να παίξει μαζί σου και θα της συγχωρέσεις μόνο και μόνο επειδή είναι νύφη σου; Σοβαρά; Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό το γιατί δεν θέλει να παίξει μαζί σου;"
Δεν ξέρω για ποιον ακριβώς λόγο το είπε αυτό η Πίκουλα, αλλά για τη Βουγιούκλω μόνο σωστό επαγγελματία δεν δείχνει. Τουλάχιστον όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, ήταν καραμπινάτη μπηχτή για το ποιόν της λεγάμενης. Παρεμπιπτόντως και έτσι εχόντων των πραγμάτων η Πίκουλα ανέβηκε λίγο ακόμα στην εκτίμησή μου.
 
Την θυμάμαι την Πίκουλα να περιγράφει το σκηνικό. Όμως αυτή η περιγραφή δεν δείχνει μια σταρ για Βουγιούκλω, δείχνει ένα κακομαθημένο βρωμόπαιδο. "Μωρ'τι μας λες; Δεν γουστάρει η άλλη να παίξει μαζί σου και θα της συγχωρέσεις μόνο και μόνο επειδή είναι νύφη σου; Σοβαρά; Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό το γιατί δεν θέλει να παίξει μαζί σου;"
Δεν ξέρω για ποιον ακριβώς λόγο το είπε αυτό η Πίκουλα, αλλά για τη Βουγιούκλω μόνο σωστό επαγγελματία δεν δείχνει. Τουλάχιστον όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, ήταν καραμπινάτη μπηχτή για το ποιόν της λεγάμενης. Παρεμπιπτόντως και έτσι εχόντων των πραγμάτων η Πίκουλα ανέβηκε λίγο ακόμα στην εκτίμησή μου.
Ουσιαστικά η Πίκουλα είχε αφήσει να εννοηθεί ότι είχε δει το άλλο πρόσωπο της Αλίκης που δεν το είχε γνωρίσει μέχρι τότε. "Αποστασιοποιείται απο εμένα κι βλέπω πια τη σταρ". Δλδ μέχρι τότε γνώριζε την καλή πλευρά της Αλίκης, την φιλική, την προστατευτική, την οικογενειακή κι ξαφνικά έρχεται αντιμέτωπη με το σταριλίκι μιας ντίβας - επιχειρηματία με ότι αυτό συνεπάγεται...
Αυτο κατάλαβα απο τα λεγόμενα της.
Συν βέβαια οτι κι ο ρόλος που της εδωσε, όπως είπε, δεν ήταν δέλεαρ...
 
Όπως έχω πει παιδιά πρέπει να είσαι και αυστηρός να κρατήσεις θέατρο και ενίοτε να τραβάς τα ζωναρια . Άλλο η δουλειά άλλο η φιλία. Πχ.ο Ηλιόπουλος που ήταν ψυχούλα δεν πήγε καλά οικονομικα όταν ήταν θιασάρχης. Γιατί δεν μπορούσε να πιέσει καταστάσεις γιατί έπρεπε πάντα να προπληρωνει τους ηθοποιούς γιατί ήταν καλοκάγαθος σαν άνθρωπος. Άλλο όμως να είσαι αυστηρός άλλο σκληρός. Η Πίκουλα είχε συνεργαστεί και με άλλους σκηνοθέτες οπότε κάτι θα διέκρινε στην Αλίκη που δεν της έκανε.
 
Μέχρι και η Έλλη Λαμπέτη είχε τοποθετηθεί για την Αλίκη, στη Φ. Μπιούμπη:

«Η Βουγιουκλάκη δεν είναι ηθοποιός. Είναι καταπληκτική μίμος. Δε μιλάω με περιφρόνηση -εκτιμώ πολύ το ταλέντο της στη μιμική [....].
Μιμείται τη συγκίνηση, μιμείται το θυμό, μιμείται το κλάμα, μιμείται το σκέρτσο. Αυτό που κάνει είναι αξιολογότατο δε λέω, και μόνο επειδή δε διαλέγει σωστό υλικό γίνεται η απόδοση της σκάρτη, φτηνή, χαμηλού επιπέδου»

Που και να μιλούσε με περιφρόνηση....
 
Καλά η Λάμπετη είχε γράψει κι γράμμα στον Α.Παπανδρέου: "κ.Πρωθυπουργε δεν με ξέρετε, είμαι συνάδελφος της Αλίκης Βουγιουκλάκη".
Κι ο Χορν όταν κάποτε μια θαυμάστρια του είπε: "αχ! μόνο από σας κι την Βουγιουκλάκη εχω αυτόγραφο", της απάντησε "δεν την ξέρω χρυσό μου".
:biglaugh:
 
Καλά η Λάμπετη είχε γράψει κι γράμμα στον Α.Παπανδρέου: "κ.Πρωθυπουργε δεν με ξέρετε, είμαι συνάδελφος της Αλίκης Βουγιουκλάκη".
Κι ο Χορν όταν κάποτε μια θαυμάστρια του είπε: "αχ! μόνο από σας κι την Βουγιουκλάκη εχω αυτόγραφο", της απάντησε "δεν την ξέρω χρυσό μου".
:biglaugh:
Δηλ.υπηρχε beef μεταξύ του ζευγαριού και της Αλίκης;
 
Δηλ.υπηρχε beef μεταξύ του ζευγαριού και της Αλίκης;
Πάντως από τα κατά καιρούς λεγόμενα τους δεν έδειχναν να έχουν κι την καλύτερη άποψη για τη Βουγιουκλάκη...κι να σκεφτείς ότι ήταν κι χωρισμένοι πια, αλλά φαίνεται οι γνώμες τους ταυτίζονταν
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πάντως από τα κατά καιρούς λεγόμενα τους δεν έδειχναν να έχουν κι την καλύτερη άποψη για τη Βουγιουκλάκη...κι να σκεφτείς ότι ήταν κι χωρισμένοι πια, αλλά φαίνεται οι γνώμες τους ταυτίζονταν
Θα διαφωνήσω με Χορν και Λαμπέτη , η Αλίκη ήταν υπεράνω ταλέντου όπως η Μαιρυλιν και η Μπε μπε. Δεν γίνεσαι σταρ τέτοιου βεληνεκούς μόνο με γνωριμίες χρειάζεται να έχεις αυτό το κατι
 
Θα διαφωνήσω με Χορν και Λαμπέτη , η Αλίκη ήταν υπεράνω ταλέντου όπως η Μαιρυλιν και η Μπε μπε. Δεν γίνεσαι σταρ τέτοιου βεληνεκούς μόνο με γνωριμίες χρειάζεται να έχεις αυτό το κατι.

Θα διαφωνήσω με Χορν και Λαμπέτη , η Αλίκη ήταν υπεράνω ταλέντου όπως η Μαιρυλιν και η Μπε μπε. Δεν γίνεσαι σταρ τέτοιου βεληνεκούς μόνο με γνωριμίες χρειάζεται να έχεις αυτό το κατι
Η Βουγιούκλω ήταν μετριότατη ηθοποιός. Μανιέρα, βλεφαριδα, κοντινά, κι άγιος ο θεός. Και ναι, μια χαρά σταρ γινεσαι άμα σε προωθούν κι άμα χαιδεύεις το κοινό με εύπεπτα πράγματα.
 
Μέχρι και η Έλλη Λαμπέτη είχε τοποθετηθεί για την Αλίκη, στη Φ. Μπιούμπη:

«Η Βουγιουκλάκη δεν είναι ηθοποιός. Είναι καταπληκτική μίμος. Δε μιλάω με περιφρόνηση -εκτιμώ πολύ το ταλέντο της στη μιμική [....].
Μιμείται τη συγκίνηση, μιμείται το θυμό, μιμείται το κλάμα, μιμείται το σκέρτσο. Αυτό που κάνει είναι αξιολογότατο δε λέω, και μόνο επειδή δε διαλέγει σωστό υλικό γίνεται η απόδοση της σκάρτη, φτηνή, χαμηλού επιπέδου»

Που και να μιλούσε με περιφρόνηση....
Η Λαμπέτη δεν είπε καμμιά φιλοσοφημένη εξυπνάδα. Μάλλον χοντρή μπαρούφα αμόλυσε και είπε το ακριβώς αντίθετο από αυτό που θα ήθελε ίσως σε κάποια περίπτωση να εννοηθεί.
Γιατί, εν τέλει, ποια είναι ακριβώς η διαφορά ανάμεσα στον ηθοποιό και τον μίμο; Ο ηθοποιός μιμείται πρόσωπα και καταστάσεις. Η Βουγιούκλω μιμούνταν την ερωτοχτυπημένη μαθητριούλα που άρχιζε να τραγουδά στο ξεκούδουνο. Η Βλαχοπούλου μιμούνταν την μεγαλοκυρία που ήταν και τζογού. Ο Κωνσταντάρας μιμούνταν τον μεγαλοκύριο που ήταν και Τζάβαλος και πάει λέγοντας.
Η Λαμπέτη δεν λείανε καμμιά γωνία: είπε την Βουγιούκλω ατάλαντη. Εκτός αν με το "μίμος" εννοούμε τον μη επαγγελματία ηθοποιό, όπως ο Ζαχαράτος σήμερα, που στην πραγματικότητα κι αυτός ηθοποιός είναι. Οπότε και πάλι η Λαμπέτη βλακεία είπε: η Βουγιούκλω ήταν επαγγελματίας ατάλ... ηθοποιός, με πτυχίο.
 
Χε χε η Λαμπέτη ήταν φαινεται της "Μεθόδου" κι έμπαινε στο πετσί του ρόλου της ζώντας τον. Δεν έκανε μίμηση. (Αστεία-αστεία, σε μια συνέντευξή της όταν είχε ανεβάσει τη Φιλουμένα Μαρτουράνο είχε πει κάτι τέτοιο, χοντρικά ότι δεν είχε δικές της εμπειρίες και παραστάσεις για να ερμηνεύσει μια γυναίκα που δεν ήξερε καν να διαβάζει όπως η Φιλουμένα).
 
Έχω την αίσθηση, έτσι όπως αντιλαμβάνομαι τα λεγόμενα της Λαμπέτη, ότι εννοούσε πως ηθοποιός είναι αυτός που φτιάχνει, που δημιουργεί, που πλάθει ένα ρόλο ένα πρόσωπο σαν να ήταν αληθινό, σαν να ήταν υπαρκτό.
Ενώ μίμος είναι αυτός που αντιγράφει (δεν δημιουργεί, δεν ποιεί, αντιγράφει) ένα χαρακτήρα/πρόσωπο κι τον διακωμωδεί κάνοντας τον να φαίνεται καρικατούρα.
Κάτι παρόμοιο είχε πει κι ο Χορν...
Όταν έπαιζα στο θέατρο, μου έλεγαν "μα τι φυσικός που είστε". Μα πως ήμουν φυσικός; τι θα πει φυσικός; φυσικός θα ήμουν αν στη σκηνή ενός θανάτου πέθαινα στα αλήθεια, αν στη σκηνή μιας αυτοκτονίας αυτοκτονούσα στα αλήθεια. Ο ηθοποιός κάνει σαν να ήταν αλήθεια. Αυτό θα πει "μίμησις πράξεως", σαν να ήταν αλήθεια. Άλλο η μίμησις, άλλο η μιμητική. Ο ηθοποιός κάνει μίμηση. Ο μίμος κάνει μιμητική》.
 
Eκει που πρέπει παιδιά να δώσουμε τα εύσημα να τα δώσουμε εκεί που δεν πρέπει οχι. Ότι και να λέμε με την Βουγιουκλω ως μαθήτρια , ως κλωτσοσκουφι, ως Μανταλενα και τις μιμήσεις της μεγαλώσαμε και ονειρευτηκαμε όχι με την Φιλουμένα της Λαμπετης.
 
Μα ούτε κι με τον Οιδίποδα του Μινωτή μεγαλώσαμε, ούτε με το Βασιλιά Ληρ του Βεάκη, ουτε με τη Μήδεια της Παξινού, όμως η φήμη τους κι οι περγαμηνές τους ήταν διεθνώς αναγνωρισμένες.
Τι θελω να πω:
Η Αλίκη ήταν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Είχε τους φανατικούς θαυμαστές κι τους φανατικούς "εχθρούς". Για αλλούς ήταν εντελώς ατάλαντη κι για άλλους μέγα ταλέντο (έτσι είχε πει κι ο Γεωργουσόπουλος) το οποίο δεν αξιοποίησε.
Η άποψη μου -αν μετράει, άλλωστε κουβέντα κάνουμε- είναι πως ήταν μια πανέξυπνη γυναίκα, τρομερά εύστροφη για αυτό άλλωστε κατάφερε να γίνει κι επιτυχημένη επιχειρηματίας (ίσως κι η μοναδική που κατάφερε να βγάλει τόσα πολλά λεφτά κάνοντας θεατρικές επιχειρήσεις) κι αδιαμφισβήτητα είχε άστρο. Ομως εγκλωβίστηκε στην εικόνα που η ίδια δημιούργησε. Αυτό πιστεύω ήταν κι το δίκοπο μαχαίρι της.
Από τη μια εκτόξευσε τη δημοτικότητα της κι το άστρο της δημιουργώντας το "φαινόμενο Αλίκη". Πιστεύω ότι θα περάσουν πάρα πάρα πολλά χρόνια για να εμφανιστεί κάτι παρόμοιο. Κι αν εμφανιστεί.
Από την άλλη σπατάλησε το όποιο ταλέντο είχε στη "βουγιουκλάκικη μανιέρα" (απο ανασφάλεια; γιατί έτσι ήθελε κι της άρεσε; γιατί αυτό της απέφερε κέρδος;; δεν ξέρω..).
Την είχα δει στις τελευταίες παραγωγές της στο θέατρο (Κυρία δεν μέλλει, Ωραία μου κυρία, 2 φορές τη Μελωδία της Ευτυχίας μια με το Ληναίο κι μια με το Γαλανό) κι πραγματικά θα τολμήσω να πω ότι υπήρχαν σκηνές που χαλούσε το παίξιμο της κάνοντας στη σκηνή τους γνωστούς "βουγιουκλακισμούς" της, μορφασμούς κι γκριμάτσες της Λίζας Παπασταύρου από το Ξύλο.
Η ουσία, όπως είπα, είναι οτι αυτή η προσωπικότητα θα αποτελεί θέμα συζήτησης για χρόνια...
 
Είδα κάποιες θεατρικές σκηνές , αποσπασματα με την Αλίκη και δεν μου άρεσε. Δεν ήταν η Παξινού και η Παξινού δεν ήταν η Αλίκη. Καθείς έχει το πόστο του σε αυτήν την ζωή . Η Αλίκη ήταν το χαμόγελο, η ελπίδα για κάτι καλύτερο της μεταπολεμικής Ελλάδας και αυτό το έκανε εξαιρετικά, εμένα αυτο μου φτάνει. Δεν ήθελα να κάνει την Μήδεια η την Αντιγόνη. Μου φτάνει που έκανε την Μανταλενα.
 
Eκει που πρέπει παιδιά να δώσουμε τα εύσημα να τα δώσουμε εκεί που δεν πρέπει οχι. Ότι και να λέμε με την Βουγιουκλω ως μαθήτρια , ως κλωτσοσκουφι, ως Μανταλενα και τις μιμήσεις της μεγαλώσαμε και ονειρευτηκαμε όχι με την Φιλουμένα της Λαμπετης.
Και τι θα πει αυτο. Και τα σημερινα παιδια τραπ ακουνε, αυτό καθιστά την τραπ αξιόλογη μουσική; Α, και λέμε της "Λαμπέτη", και όχι " της Λαμπέτης", μάθε να εκφράζεσαι σωστά.
 
Και τι θα πει αυτο. Και τα σημερινα παιδια τραπ ακουνε, αυτό καθιστά την τραπ αξιόλογη μουσική; Α, και λέμε της "Λαμπέτη", και όχι " της Λαμπέτης", μάθε να εκφράζεσαι σωστά.
Εγώ φίλη μου με την Αλίκη, την Τζένη, την Ζωή, τον Φωτόπουλο μεγάλωσα και με ταινίες του Σακελλάριου . Τις τιμω αυτές τις ταινίες, με δίδαξαν πολλα
 
Α, και λέμε της "Λαμπέτη", και όχι " της Λαμπέτης", μάθε να εκφράζεσαι σωστά.
Σιγά...
Ομως εγκλωβίστηκε στην εικόνα που η ίδια δημιούργησε.
Φοβάμαι ότι αυτό ακριβώς είναι δείγμα μη εξυπνάδας.
Σαν θεατρική επιχειρηματίας οκ το δέχομαι. Αλλά σαν ηθοποιός μάλλον δεν το'χε. Ηθοποιός είναι η Στριπ ας πούμε: έχει κάνει τη μετανάστρια με προφορά, έχει κάνει τη σταρ, έχει κάνει και τον κλόουν. Η Βουγιούκλω θα τα έκανε αυτά; Ίσως καλύτερα να γινόταν παραγωγός.
 
Πίσω
Μπλουζα