Ξέρατε ότι....;

Πολλές αποκαλυψεις
Καλύτερα να μιλάει κάποιος για τον εαυτό του σε συνεντεύξεις και να μην αναφέρεται αποκλειστικά σε άλλους, ως επί το πλείστον νεκρούς.
 
Μεγαλύτερη εντύπωση από όσα είπε η συμπαθέστατη κυρία Ζαρόκωστα μου έκαναν όσα είπε για τη Νόρα Βαλσάμη:

«Ένα κορίτσι που αγαπούσα πολύ και είμαστε φίλες, είναι η Νόρα Βαλσάμη. Είχε έρθει από το εξωτερικό και ήταν ένα πολύ κάλο κορίτσι, ένα αγγελούδι. Αν και είχε φοβερό ταλέντο δεν μπόρεσε να εδραιώσει τον εαυτό της. Έκανε έναν περίεργο γάμο και δεν υπήρξε ευτυχισμένη στη ζωή της»
Δεδομένου οτι η Νόρα ζει (όπως και ο άντρας της), και είναι ακόμη παντρεμένη (σπανιότατο γεγονός για καλλιτεχνικό ζευγάρι), απόρησα ειλικρινά για τη δήλωση. Μπορεί να ξέρει κάτι περισσότερο -δεν το αμφισβητώ αυτό- αλλά για μια γυναίκα παντρεμένη μισό αιώνα μου φαίνεται άκομψο σχόλιο -τουλάχιστον. Δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοια η Μέλπω.
Τώρα, για την κατάθλιψη του Κωνσταντάρα έχουν μιλήσει κι άλλοι, και δεν το θεωρώ και κακό. Το οτι η Βλαχοπούλου πλήρωσε την εγχείρηση της Λίντα Άλμα, για μένα δεν είναι επιχείρημα εναντίον της τσιγκουνιάς της για την οποία πολλοί έχουν μιλήσει. Είναι γνωστό άλλωστε πως ήταν φίλες από πολύ παλιά.
Μελαγχολική η Λάσκαρη δε μου φαινόταν, τι να πω; μπορεί να την πέτυχε σε φάση ενδοσκόπησης.
Στο μόνο που μπορώ να συμφωνήσω απόλυτα -ως θεατής δηλαδή- είναι στην κρίση της για την Καρέζη:
« Η Τζένη Καρέζη ήταν ένα ταλαντούχο πλάσμα και πολύ εργατική. Δυστυχώς όμως δεν μπόρεσε να αποκτήσει αυτό που ήθελε, μία θεατρική αυτοπεποίθηση. Μοιραζόταν με τον άνδρα της πράγματα που δεν της πήγαιναν. Ήταν άλλο το ταπεραμέντο και η δυναμική του και άλλη η δική της»
Εδώ θα συμφωνήσω. Η Καρέζη από το γάμο της και μετά άλλαξε καλλιτεχνικά κι απαρνήθηκε την κωμική της φλέβα, κακώς κατά τη γνώμη μου.
 
Μεγαλύτερη εντύπωση από όσα είπε η συμπαθέστατη κυρία Ζαρόκωστα μου έκαναν όσα είπε για τη Νόρα Βαλσάμη:

«Ένα κορίτσι που αγαπούσα πολύ και είμαστε φίλες, είναι η Νόρα Βαλσάμη. Είχε έρθει από το εξωτερικό και ήταν ένα πολύ κάλο κορίτσι, ένα αγγελούδι. Αν και είχε φοβερό ταλέντο δεν μπόρεσε να εδραιώσει τον εαυτό της. Έκανε έναν περίεργο γάμο και δεν υπήρξε ευτυχισμένη στη ζωή της»
Δεδομένου οτι η Νόρα ζει (όπως και ο άντρας της), και είναι ακόμη παντρεμένη (σπανιότατο γεγονός για καλλιτεχνικό ζευγάρι), απόρησα ειλικρινά για τη δήλωση. Μπορεί να ξέρει κάτι περισσότερο -δεν το αμφισβητώ αυτό- αλλά για μια γυναίκα παντρεμένη μισό αιώνα μου φαίνεται άκομψο σχόλιο -τουλάχιστον. Δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοια η Μέλπω.
Τώρα, για την κατάθλιψη του Κωνσταντάρα έχουν μιλήσει κι άλλοι, και δεν το θεωρώ και κακό. Το οτι η Βλαχοπούλου πλήρωσε την εγχείρηση της Λίντα Άλμα, για μένα δεν είναι επιχείρημα εναντίον της τσιγκουνιάς της για την οποία πολλοί έχουν μιλήσει. Είναι γνωστό άλλωστε πως ήταν φίλες από πολύ παλιά.
Μελαγχολική η Λάσκαρη δε μου φαινόταν, τι να πω; μπορεί να την πέτυχε σε φάση ενδοσκόπησης.
Στο μόνο που μπορώ να συμφωνήσω απόλυτα -ως θεατής δηλαδή- είναι στην κρίση της για την Καρέζη:
« Η Τζένη Καρέζη ήταν ένα ταλαντούχο πλάσμα και πολύ εργατική. Δυστυχώς όμως δεν μπόρεσε να αποκτήσει αυτό που ήθελε, μία θεατρική αυτοπεποίθηση. Μοιραζόταν με τον άνδρα της πράγματα που δεν της πήγαιναν. Ήταν άλλο το ταπεραμέντο και η δυναμική του και άλλη η δική της»
Εδώ θα συμφωνήσω. Η Καρέζη από το γάμο της και μετά άλλαξε καλλιτεχνικά κι απαρνήθηκε την κωμική της φλέβα, κακώς κατά τη γνώμη μου.
Όντως για την Νόρα είναι κάπως αυτά που λέει
 
Λέει από νοσηρή κατάθλιψη ότι έπασχε ο Κωνσταντάρας και ότι ήταν το σαράκι που του έκανε μεγάλη ζημιά!ποια διαφορά μεταξύ καταθλιψης και νοσηρης κατάθλιψης τι να πω; Δηλ.πιο σοβαρη
 
Συμφωνώ με τον atanasio. Υπάρχουν προσωπικά θέματα τα οποία οι πρωταγωνιστές τους τα είχαν κάνει βούκινο ακόμη και σε εποχή προ facebook ή instagram κι αυτά είναι θεμιτό να τα σχολιάζουμε και να διασκεδάζουμε μ' αυτά. Αλλά τις λεπτομέρειες για την αρρώστια της Βουγιουκλάκη ή για την νοσηρή κατάθλιψη του Κωνσταντάρα (υποθέτω εννοεί αυτό που στα αγγλικά λένε clinical depression και δεν είναι δική της "διάγνωση" για κάποιον που περνάει μια περίοδο κατάθλιψης όπως όλοι μας) θα έπρεπε να τις κρατήσει για τον εαυτό της, εκτός αν π.χ. ο Κωνσταντάρας είχε ο ίδιος κάνει λόγο γι' αυτή, π.χ. για να παροτρύνει ανθρώπους που πάσχουν από αυτή να ζητήσουν ιατρική βοήθεια. Το ίδιο και σ' αυτά για τον γάμο της Βαλσάμη, αν βασίζονται σε εμπιστευτικές πληροφορίες που είχε από την ίδια. Αν βασίζονται σε προσωπική εκτίμηση της Ζαρόκωστα είναι ακόμη πιο περίεργη η αναφορά της στα καλά καθούμενα.
 
Συμφωνώ με τον atanasio. Υπάρχουν προσωπικά θέματα τα οποία οι πρωταγωνιστές τους τα είχαν κάνει βούκινο ακόμη και σε εποχή προ facebook ή instagram κι αυτά είναι θεμιτό να τα σχολιάζουμε και να διασκεδάζουμε μ' αυτά. Αλλά τις λεπτομέρειες για την αρρώστια της Βουγιουκλάκη ή για την νοσηρή κατάθλιψη του Κωνσταντάρα (υποθέτω εννοεί αυτό που στα αγγλικά λένε clinical depression και δεν είναι δική της "διάγνωση" για κάποιον που περνάει μια περίοδο κατάθλιψης όπως όλοι μας) θα έπρεπε να τις κρατήσει για τον εαυτό της, εκτός αν π.χ. ο Κωνσταντάρας είχε ο ίδιος κάνει λόγο γι' αυτή, π.χ. για να παροτρύνει ανθρώπους που πάσχουν από αυτή να ζητήσουν ιατρική βοήθεια. Το ίδιο και σ' αυτά για τον γάμο της Βαλσάμη, αν βασίζονται σε εμπιστευτικές πληροφορίες που είχε από την ίδια. Αν βασίζονται σε προσωπική εκτίμηση της Ζαρόκωστα είναι ακόμη πιο περίεργη η αναφορά της στα καλά καθούμενα.
Συμφωνώ απόλυτα αν ο Κωνστανταρας μου έλεγε πως έχω κλινική κατάθλιψη και παίρνω χαπακια αλλά μην βγει παραεξω ποτέ μα ποτέ δεν θα το έλεγα σε κανέναν.
Αν μου έλεγε πως θέλω να κάνουμε μια καμπάνια για την κατάθλιψη να βοηθήσουμε και τους άλλους η να το δημοσίευε ο ίδιος στο φεις ,(αν υπήρχε τότε )ε ναι τότε θα το έλεγα. Μερικά πράγματα ειδικά ιατρικά πρέπει να μένουν εκεί εκτός και αν ο άλλος μόνος του τα δημοσιοποιηει
 
Μεγαλύτερη εντύπωση από όσα είπε η συμπαθέστατη κυρία Ζαρόκωστα μου έκαναν όσα είπε για τη Νόρα Βαλσάμη:

«Ένα κορίτσι που αγαπούσα πολύ και είμαστε φίλες, είναι η Νόρα Βαλσάμη. Είχε έρθει από το εξωτερικό και ήταν ένα πολύ κάλο κορίτσι, ένα αγγελούδι.
Είχε έρθει από το εξωτερικό;
 
Χίλια ευχαριστώ μπαχαρ
Να 'σαι καλά! Μόνο που είναι δύσκολο να το δούμε από κοντά. Πάντως, όσο κι αν εκτιμώ την τέχνη του Τσαρούχη κι όσο κι αν το έργο φωνάζει από μακριά ότι είναι δικό του (χρώματα, φόντο, στάση σώματος κλπ.) προσωπικά πιστεύω ότι την αδικεί λίγο την Τζένη. Όχι τόσο για την ψυχρότητα της έκφρασής της (αυτό άλλωστε της το είχαν καταλογίσει πολλοί) όσο για την σκληρότητα με την οποία αποδίδει τα χαρακτηριστικά της. Το '66 η Τζένη ήταν γύρω στα 33. Αν κρίνω από τις τόσες ταινίες και φωτορεπορτάζ που έχουμε δει (όπου το μακιγιάζ εκείνης της περιόδου δεν ήταν υπέρμετρα καλυπτικό όπως τώρα) σε εκείνη την ηλικία είχε ακόμη πολύ νεανικά και αρμονικά χαρακτηριστικά. Από την άλλη όμως, πρόκειται για Τσαρούχη κι όχι για Botticelli.
 
Τελευταία επεξεργασία:
 
Να 'σαι καλά! Μόνο που είναι δύσκολο να το δούμε από κοντά. Πάντως, όσο κι αν εκτιμώ την τέχνη του Τσαρούχη κι όσο κι αν το έργο φωνάζει από μακριά ότι είναι δικό του (χρώματα, φόντο, στάση σώματος κλπ.) προσωπικά πιστεύω ότι την αδικεί λίγο την Τζένη. Όχι τόσο για την ψυχρότητα της έκφρασής της (αυτό άλλωστε της το είχαν καταλογίσει πολλοί) όσο για την σκληρότητα με την οποία αποδίδει τα χαρακτηριστικά της. Το '66 η Τζένη ήταν γύρω στα 33. Αν κρίνω από τις τόσες ταινίες και φωτορεπορτάζ που έχουμε δει (όπου το μακιγιάζ εκείνης της περιόδου δεν ήταν υπέρμετρα καλυπτικό όπως τώρα) σε εκείνη την ηλικία είχε ακόμη πολύ νεανικά και αρμονικά χαρακτηριστικά. Από την άλλη όμως, πρόκεται για Τσαρούχη κι όχι για Botticelli.
Δεν πειράζει φαίνεται το ιδιαίτερο στυλ του καλλιτέχνη και αυτό το κανει ξεχωριστό. Γιατί είναι δύσκολο να το δει κανείς από κοντά;
 
Δεν πειράζει φαίνεται το ιδιαίτερο στυλ του καλλιτέχνη και αυτό το κανει ξεχωριστό. Γιατί είναι δύσκολο να το δει κανείς από κοντά;
Συμφωνώ απόλυτα. Όσο για την επίσκεψη στη Βουλή χρειάζεται διαδικασία για να μπεις και σίγουρα όχι μόνος σου, εκτός κι αν θες να δεις κάποια περιοδική έκθεση, να παρακολουθήσεις κάποια προγραμματισμένη ολομέλεια ή να επισκεφθείς τη Βιβλιοθήκη και το αναγνωστήριο (που αυτή τη στιγμή λόγω κόβιντ δεν είναι ανοικτό). Όλα αυτά με ραντεβού και τηρώντας πάντα τους χρόνους.
 
Ω , ευχαριστώ μπαχαρ.
Παιδιά γιατί οι δικές μας ήταν απρόσιτες την ώρα που όπως διαβάζω η Καρντιναλε ήταν φιλική και προσιτή με όλους στο συνεργείο. Και η Μαιρυλιν δεν το παίξε βεντέτα. Μήπως ήταν οι ξένοι σκηνοθέτες που τους έβαζαν ορια τελικά και τις είχαν μάθει έτσι.
 
Κάποιος ιταλομαθής μπορεί να εξηγήσει το αββιαμο σκοπερτο του τίτλου και σε δυο σειρές το περιεχόμενο του κειμένου; Ξέροντας σπανιόλικα κάτι σκαμπάζω αλλά μάλλον λέξεις.
 
Πίσω
Μπλουζα