Μεγαλύτερη εντύπωση από όσα είπε η συμπαθέστατη κυρία Ζαρόκωστα μου έκαναν όσα είπε για τη Νόρα Βαλσάμη:
«Ένα κορίτσι που αγαπούσα πολύ και είμαστε φίλες, είναι η Νόρα Βαλσάμη. Είχε έρθει από το εξωτερικό και ήταν ένα πολύ κάλο κορίτσι, ένα αγγελούδι. Αν και είχε φοβερό ταλέντο δεν μπόρεσε να εδραιώσει τον εαυτό της. Έκανε έναν περίεργο γάμο και δεν υπήρξε ευτυχισμένη στη ζωή της»
Δεδομένου οτι η Νόρα ζει (όπως και ο άντρας της), και είναι ακόμη παντρεμένη (σπανιότατο γεγονός για καλλιτεχνικό ζευγάρι), απόρησα ειλικρινά για τη δήλωση. Μπορεί να ξέρει κάτι περισσότερο -δεν το αμφισβητώ αυτό- αλλά για μια γυναίκα παντρεμένη μισό αιώνα μου φαίνεται άκομψο σχόλιο -τουλάχιστον. Δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοια η Μέλπω.
Τώρα, για την κατάθλιψη του Κωνσταντάρα έχουν μιλήσει κι άλλοι, και δεν το θεωρώ και κακό. Το οτι η Βλαχοπούλου πλήρωσε την εγχείρηση της Λίντα Άλμα, για μένα δεν είναι επιχείρημα εναντίον της τσιγκουνιάς της για την οποία πολλοί έχουν μιλήσει. Είναι γνωστό άλλωστε πως ήταν φίλες από πολύ παλιά.
Μελαγχολική η Λάσκαρη δε μου φαινόταν, τι να πω; μπορεί να την πέτυχε σε φάση ενδοσκόπησης.
Στο μόνο που μπορώ να συμφωνήσω απόλυτα -ως θεατής δηλαδή- είναι στην κρίση της για την Καρέζη:
« Η Τζένη Καρέζη ήταν ένα ταλαντούχο πλάσμα και πολύ εργατική. Δυστυχώς όμως δεν μπόρεσε να αποκτήσει αυτό που ήθελε, μία θεατρική αυτοπεποίθηση. Μοιραζόταν με τον άνδρα της πράγματα που δεν της πήγαιναν. Ήταν άλλο το ταπεραμέντο και η δυναμική του και άλλη η δική της»
Εδώ θα συμφωνήσω. Η Καρέζη από το γάμο της και μετά άλλαξε καλλιτεχνικά κι απαρνήθηκε την κωμική της φλέβα, κακώς κατά τη γνώμη μου.