Ο τίτλος λέει "μετά από 3194 χρόνια από τον Τρωικό πόλεμο ανακαλύψαμε στην Ελλάδα την Ωραία Ελένη".
Έτσι ακριβώς! Την επαινούν για την ομορφιά της και το παράστημά της αλλά ταυτόχρονα το άρθρο κάνει μια όχι και τόσο κολακευτική ανθρωπολογική προσέγγιση στον υπόλοιπο νεαρό γυναικείο πληθυσμό της χώρας μας, ο οποίος στην ηλικία της Έλενας μένει μέσα στο σπίτι κεντώντας την προίκα του και απλώς ονειρεύεται έναν καλό γάμο. Στην πραγματικότητα η πρόθεση του αρθρογράφου είναι να δείξει πόσο διαφορετική είναι η Έλενα που πάει σχολείο (στο άρθρο λέει ότι είναι 17 χρόνων) και ταυτόχρονα παίζει σε ταινίες και πληρώνεται από αυτές, ενώ οι συμμαθήτριές της τη ζηλεύουν τόσο για τη δουλειά που κάνει όσο και για το ότι οι άντρες χαζεύουν στο πέρασμά της από τους δρόμους της Αθήνας και της σφυρίζουν.
Προσωπικά στο άρθρο με ενόχλησαν φράσεις του τύπου "η Ελλάδα είναι μια χώρα φτωχή και προσκολλημένη στις παραδόσεις της: μια ακηλίδωτη φήμη σε συνδυασμό με μια αξιοπρεπή προίκα αποτελούν σίγουρη εγγύηση για έναν ευτυχισμένο γάμο. Και η νύφη δε χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα όμορφη, αρκεί να είναι αγνή και να έχει συμπεριφορά που δεν προκαλεί τα κουτσομπολιά. Αλλά η Έλενα δε φοβάται μη μείνει γεροντοκόρη γιατί το σινεμά της βρήκε λύση καλύτερη από ένα γάμο" .
Κανονικά δεν θα έπρεπε να ενοχλούμαι, έτσι ήταν η κοινωνία τότε. Αλλά μη μας το τρίβουν και οι γείτονες στη μούρη. Δεν ήταν και τόσο διαφορετικοί από εμάς εκείνη την εποχή.
Τα σχόλια δικά σας.
(επίσης του πότε είναι το άρθρο; το 1250 πΧ περίπου δεν έγινε ο Τρωικός πόλεμος; κάπου δεν μου βγαίνουν τα νούμερα)
