Πρώτη Μέρα στο Σχολείο!

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Aardvark
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Aardvark είπε:
Bλεπω παιδακια να κουβαλανε τα βιβλια σε σακουλα σημερα ,τι τραβανε και αυτα,τι τραβαγαμε και εμεις.
Εγώ να δεις, που φόραγα (αναγκαστικά) και μπλέ ποδιά με άσπρο γιακά.......
 
Aardvark είπε:
Bλεπω παιδακια να κουβαλανε τα βιβλια σε σακουλα σημερα ,τι τραβανε και αυτα,τι τραβαγαμε και εμεις.
Επειδη πήγα σε ιδιωτικο σχολειο από την πρωτη δημοτικου μεχρι την τριτη λυκειου, δεν ειχα ποτε τη χαρα και την τιμη να παρω τα βιβλία από το σχολειο την πρωτη μερα του αγιασμου.

Αντιθετως τα αγοραζα μεχρι κάποια ταξη και μετα τα εφερνε στο σπιτι ενας γνωστός μας που δουλευε σε τομεα σχετικό με την εκπαιδευση.

Επαιρνα τα βιβλία μου δεμενα σε πακετο και...καμαρωνα...

Πάντως στο Δημοτικό δεν ειχαμε τοσα βιβλία όσα εχουν τα παιδια των αντιστοιχων ταξεων σημερα...
 
εγω δεν ξερω γιατι ενω εχω πολλες αναμνησεις απο τα σχολικα χρονια,καμια απο αυτες δεν ειναι την πρωτη μερα σε καμια σχολικη χρονια,απο πρωτη δημοτικου μεχρι τριτη λυκεου
 
Στην Α' Δημοτικού δεν ήθελα να κάτσω στον αγιασμό αλλα να φύγω. Ποδιά ως την Δ΄Δημοτικού. Εμείς της γενιάς των ΄70 είχαμε αγιασμό στις 21 Σεπτεμβρίου και όχι στις 11. Μάλιστα τη χρονιά του μεγάλου σεισμού στην Θεσσαλονίκη, το 1978, ο αγιασμός στην πόλη μας έγινε στις 2 Οκτωβρίου.
 
Είναι εκπληκτικό αλλά θυμάμαι με πολλές λεπτομέρειες την πρώτη μου μέρα στο Δημοτικό. Ενώ ήμουν πολύ ψύχραιμος έως χαρούμενος θα έλεγα αντιμετωπίζοντας αυτήν την ξεχωριστή τότε εμπειρία, βλέποντας τα υπόλοιπα παιδιά να κλαίνε όταν αποχωρίζοντας την μαμά τους για πρώτη φορά, ένιωσα συμπόνοια και άρχιζα να λυγίζω προς στιγμήν. Αποχωρίστηκα μάλλον άνετα όμως την μητέρα μου μπήκα στην τάξη και όταν έκατσα στο θρανίο μου ένιωσα μέσα μου ότι ξαφνικά μεγάλωσα και απολάμβανα αυτήν την αυτονομία μου από το σπίτι σαν μια ξεχωριστή εμπειρία.
Επιστρέφοντας στο σπίτι μου ένιωσα αυτάρκης και γεμάτος όμορφα συναισθήματα. Η πρώτη μου μέρα στο σχολείο καταγράφεται απόλυτα θετικά και έχουν δίκιο οι παλιοί που λένε η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί. Το Δημοτικό ήταν μακρά η πιο ευχάριστη σχολική μου εμπειρία.
 
δεν θυμαμαι απολυτως τιποτα,μπορει καποια κυρια η κυριος να κανει τη μητερα μου η το πατερα μου αντιστοιχα ; και να ζησουμε την προετοιμασια στο σπιτι καθως και να με πηγαινει σχολειο;
μετα ειναι πιο δυσκολο να γινει
 
Θυμάμαι τον αγιασμό στην Γ' Γυμνασίου (1986-87).
Πήγα με μαύρη κολεγιακή μπλούζα (χειμερινό φούτερ...) που είχε στάμπα των MOTORHEAD και ένα καλοκαιρινό μαύρο παντελόνι για να δώσω το στίγμα του "σκληρού καρυδιού" αν και μεγάλος φλώρος!
Υποσημείωση: το καλοκαιρινό παντελόνι ήταν αρχικά γκρί αλλά σε μια πλύση ξέβαψε ένα ροζ μακό της μητέρας μου και έβαψε ροζ το παντελόνι μου! Ακολούθησε χαμός! Τελικά πήρε μια βαφή από το μπακάλικο και το έβαψε μαύρο γυαλιστερό, τύπου Φλωρινιώτη!
 
Δεν θυμάμαι τίποτα εκτός από μια στατική εικόνα να στέκομαι στο προαύλιο μαζί με τα άλλα παιδιά. Κατά τα άλλα λες και δεν πήγα 1η δημοτικού ένα πράγμα. Μου φαίνεται τόσο μακρινό.
 
Αν και τελείωσα το σχολείο το καλοκαίρι του 1995 ,την μέρα του αγιασμού που άνοιγαν τα σχολεία το 1995,με παίρνουν τηλέφωνο πρωί απ' το λύκειο και μου λέει ο υποδιευθυντής "μήπως μπορείς να περάσεις τώρα το πρωί να σου δώσω ένα χαρτί που ξεχάσαμε να στο δώσουμε τέλος καλοκαιριού,να μείνεις και στον αγιασμό;" Οπότε δεν τη γλύτωσα την πρώτη μέρα σχολείου ούτε ως τελειόφοιτος μαθητής (lol) αλλά εννοείται πήγα χωρίς άγχος καμιά σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που πάτησα το πόδι μου στο κτίριο του Λυκείου που πήγαινα.
 
Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που πάτησα το πόδι μου στο κτίριο του Λυκείου που πήγαινα.
Στις εκλογες το γυμνασιο λυκειο το επισκεπτομαι λογω οτι ψηφιζω και εκει οποτε δεν το εχω παρατησει ,αυτο που δεν ειχα κανει απο τοτε και εκανα πριν καποια χρονια ηταν να επισκεφτω το δημοτικο μου και εκει λογω εκλογων βρηκα ευκαιρια και χωθηκα (αν και δεν ψηφιζα) και το απιστευτο ηταν για κλασματα δευτερολεπτων ηρθαν οι ιδιες μυρωδιες 40 και χρονων....
Επαθα !
 
To νήπιο με το δημοτικό ήταν στο ίδιο σχολείο, πλέον είναι εγκαταλελειμμένο κτήριο που κάποια στιγμή θα πέσει. Οι τάξεις του γυμνασίου υπάρχουν αλλά έχουν γίνει νήπιο και δημοτικό. Το λύκειο που πήγαινα δεν υπάρχει καν είναι πλέον πολυκατοικία. Λες και δεν πήγα ποτέ σχολείο ένα πράγμα.
 
Ξέχασα είχα και συνεχεια ,μετα την πρωτη φορα στο δημοτικο ξαναπηγα στις τελευταιες εκλογες με τον κολλητο παιδικο φιλο και συμμαθητη και βγαλαμε φωτο στις ιδιες ταξεις στα ιδια θρανια που λεει και το τραγουδι.

1 (1) (1).jpg
 
Τελευταία επεξεργασία:
Στις εκλογες το γυμνασιο λυκειο το επισκεπτομαι λογω οτι ψηφιζω και εκει οποτε δεν το εχω παρατησει ,αυτο που δεν ειχα κανει απο τοτε και εκανα πριν καποια χρονια ηταν να επισκεφτω το δημοτικο μου και εκει λογω εκλογων βρηκα ευκαιρια και χωθηκα (αν και δεν ψηφιζα) και το απιστευτο ηταν για κλασματα δευτερολεπτων ηρθαν οι ιδιες μυρωδιες 40 και χρονων....
Επαθα !
Και γω το Δημοτικό που πήγαινα κλασικά το επισκέπτομαι στις εκλογές
 
To νήπιο με το δημοτικό ήταν στο ίδιο σχολείο, πλέον είναι εγκαταλελειμμένο κτήριο που κάποια στιγμή θα πέσει. Οι τάξεις του γυμνασίου υπάρχουν αλλά έχουν γίνει νήπιο και δημοτικό. Το λύκειο που πήγαινα δεν υπάρχει καν είναι πλέον πολυκατοικία. Λες και δεν πήγα ποτέ σχολείο ένα πράγμα.
Δηλαδή το κτίριο του Λυκείου το έχεις μόνο σαν ανάμνηση. Εγώ απ' το λύκειο έχω πολύ άσχημες αναμνήσεις και δεν θέλω να περνάω ούτε απ' έξω αλλά δυστυχώς από εκεί περνάει το αστικό που μας πηγαίνει στο κέντρο της πόλης (η γραμμή που περνάει μέσα από την συνοικία που μένω εννοώ)... Αντιθέτως από το Δημοτικό είχα καλές αναμνήσεις όπως και απ' το Γυμνάσιο και χαίρομαι πάντα όποτε περνάω έξω από αυτά τα κτίρια...αλλά για να μπω στο θέμα του thread θυμάμαι νοσταλγικά την πρώτη μέρα στο σχολείο και στο νηπιαγωγείο,Δημοτικό και Γυμνάσιο. Είχε κάτι το μαγικό όλη αυτή η διαδικασία,στην αρχή αγιασμός,μετά να χωριστούμε σε τμήματα,να μπούμε στην αίθουσα (με την οποία προσπαθούσαμε να εξοικειωθούμε) να μας μοιράσουν τα βιβλία και να γνωρίσουμε την δασκάλα ή τον δάσκαλο, καθηγήτρια/ ή (αν ήταν καινούργια/ ος δηλαδή να μην τον είχαμε άλλη χρονιά) και μετά κλασικά να φύγουμε νωρίτερα.
Αντιθέτως στο λύκειο ή πρώτη μέρα ξεκίνησε με εκκλησιασμό (λόγω της φύσεως του Λυκείου που ήμουν), μόνο αγόρια και ηλικίες απο 15 μέχρι 50 ,κατι ψευτονταηδες μεγαλύτεροι να θέλουν να μας ψαρώσουν ,τα βιβλία μας τα μοίρασαν αλλού για αλλού ,οτι να ναι στην κυριολεξία εκείνη η πρώτη μέρα και οι καθηγητές με μια ειρωνεία μονίμως. Γενικά η πρώτη μέρα στο στρατό μου θύμισε εκείνη την μέρα αγιασμού στο λύκειο
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα