Ξένοι ηθοποιοί - Ξένες ταινίες του '40, '50, '60 που αγαπήσαμε.

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Bambinella
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Δν έγινε ντόρος με την ταινία με το βιβλίο έγινε από τους κριτικούς που το χαρακτήρισαν χυδαίο και γι αυτό μετά πανικός στις πωλήσεις. Διοτι και η δυσφήμιση ειναι διαφήμιση. Χυδαίο δεν ξέρω αν είναι δεν το έχω διαβασει, συνηθως οι ηρωίδες της συγγραφέως είναι αμοραλιστριες αλλά δεν σημαίνει ότι η συγγραφέας συμφωνεί κιόλας μαζί τους. Την πραγματικότητα μιας εποχής περιγράφει.

Δεν ξερω για το βιβλιο. Αφου δεν το διαβασα δεν μπορω να κρινω. Εχω την αμυδρη αισθηση ομως οτι δεν θα μου αρεσε.
 
Δεν ξερω για το βιβλιο. Άφου δεν το διάβασα δεν μπορώ να κρίνω. Εχω την αμυδρη αισθηση ομως οτι δεν θα μου αρεσε.
Bambi , δεν έχω ιδέα αν θελήσει η @bettina ας μας πει που το διάβασε γιατί δέχτηκε τόσο πόλεμο από τους κριτικούς της εποχής του το βιβλιο. Πάντως και οι δυο διασημες ηρωίδες της που μόνο την διασκέδαση τους κοιτανε η σεσιλ και η Ντομινίκ δεν καταλήγουν ευτυχισμενες στο τέλος. Η μία συνεχίσει με τον πατερα της μία άδεια ζωή χωρίς σκοπό έχοντας τυψεις και η άλλη χάνει τον νεαρό που τόσο την λάτρευε μιας και δημιουργεί σχέση με τον παντρεμενο φίλο του ( ασχέτως αν η ταινία έχει άλλο τελος)
 
Bambi , δεν έχω ιδέα αν θελήσει η @bettina ας μας πει που το διάβασε γιατί δέχτηκε τόσο πόλεμο από τους κριτικούς της εποχής του το βιβλιο. Πάντως και οι δυο διασημες ηρωίδες της που μόνο την διασκέδαση τους κοιτανε η σεσιλ και η Ντομινίκ δεν καταλήγουν ευτυχισμενες στο τέλος. Η μία συνεχίσει με τον πατερα της μία άδεια ζωή χωρίς σκοπό έχοντας τυψεις και η άλλη χάνει τον νεαρό που τόσο την λάτρευε μιας και δημιουργεί σχέση με τον παντρεμενο φίλο του ( ασχέτως αν η ταινία έχει άλλο τελος)

Παντως η ταινια ηταν απο τις πιο ψοφιες που εχω δει. Ιστορια χιλιοειπωμενη και ανουσια και καθισα να την δω μονο και μονο επειδη ειχα ακουσει πολλα για το βιβλιο.
Εχω δει κατι χιλιαδες ταινιες (κυριολεκτικα) απο την εποχη εκεινη και σχεδον ολες ηταν καλυτερες της. Ακομα και οι δευτερας κατηγοριας (b movies για οποιον δεν ομιλει την ελληνικην) ειναι θαυμασιες μπροστα της. Που ετσι κι αλλιως αυτες εγω τις λατρευω.
 
Παντως η ταινια ηταν απο τις πιο ψοφιες που εχω δει. Ιστορια χιλιοειπωμενη και ανουσια και καθισα να την δω μονο και μονο επειδη ειχα ακουσει πολλα για το βιβλιο.
Εχω δει κατι χιλιαδες ταινιες (κυριολεκτικα) απο την εποχη εκεινη και σχεδον ολες ηταν καλυτερες της. Ακομα και οι δευτερας κατηγοριας (b movies για οποιον δεν ομιλει την ελληνικην) ειναι θαυμασιες μπροστα της. Που ετσι κι αλλιως αυτες εγω τις λατρευω.
La_Chamade_Poster.jpg
Και αυτή της Σαγκάν μπαμπι της ίδιας συγγραφέως. Και πάλι εδώ η ηρωίδα αμοραλιστρια όπως και οι άλλες.
 
Και αυτή της Σαγκάν μπαμπι της ίδιας συγγραφέως. Και πάλι εδώ η ηρωίδα αμοραλιστρια όπως και οι άλλες.

Μεχρι τωρα, τις περισσοτερες φορες το αισθητηριο μου για ταινιες και βιβλια απεδειχθη σωστο. Προτου παρακολουθησω η διαβασω οτιδηποτε, ηξερα πανω - κατω περι τινος επροκειτο.
Ετσι και εδω, νομιζω πως η εν λογω συγγραφεας δεν με αφορα.
 
Μεχρι τωρα, τις περισσοτερες φορες το αισθητηριο μου για ταινιες και βιβλια απεδειχθη σωστο. Προτου παρακολουθησω η διαβασω οτιδηποτε, ηξερα πανω - κατω περι τινος επροκειτο.
Ετσι και εδω, νομιζω πως η εν λογω συγγραφεας δεν με αφορα.

Βλεπω αυτην την ταινία και ειμαι σιγουρη οτι την εχεις δει, είναι φανταστικη.images~2.jpg
 
Όχι χυδαίο δε θα το χαρακτήριζα με τίποτα. Η Σαγκάν σε πολλά βιβλια της περιγράφει έναν κόσμο λαμπερό αλλά κενό, του φαίνεσθαι και των απολαύσεων χωρίς όμως ιδιαίτερη κατανόηση στα συναισθήματα των πιο αδύναμων. Δε σημαίνει ότι τον απεχθάνεται ή τον εγκρίνει.
 
Όχι χυδαίο δε θα το χαρακτήριζα με τίποτα. Η Σαγκάν σε πολλά βιβλια της περιγράφει έναν κόσμο λαμπερό αλλά κενό, του φαίνεσθαι και των απολαύσεων χωρίς όμως ιδιαίτερη κατανόηση στα συναισθήματα των πιο αδύναμων. Δε σημαίνει ότι τον απεχθάνεται ή τον εγκρίνει.
Χωρίς να έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο της μόνο από τις ταινίες το ίδιο ακριβως κατάλαβα και γω. Οι ήρωες της είναι ανέμελοι όχι με πρόθεση κακοί απλως δεν τους νοιάζει αν θα πληγωσουν τον άλλον αν με αυτόν τον τρόπο ζουν τις απολαύσεις τους
 
Βλεπω αυτην την ταινία και ειμαι σιγουρη οτι την εχεις δει, είναι φανταστικη.

Κι ομως, Αριαδνη μου, δεν την εχω δει. Και οχι μονο δεν την εχω δει, αλλα δεν την γνωριζα ουτε καν εξ ακοης. Βλεπω πως και εδω παιζει η Jean Seberg που δεν ειναι και ο,τι καλυτερο για μενα, για να το θεσω ηπια.
Παντως διαβασα την υποθεση της ταινιας στην IMDb και την θεωρω ενδιαφερουσα. Θα επιχειρησω να την δω.
 
Κι ομως, Αριαδνη μου, δεν την εχω δει. Και οχι μονο δεν την εχω δει, αλλα δεν την γνωριζα ουτε καν εξ ακοης. Βλεπω πως και εδω παιζει η Jean Seberg που δεν ειναι και ο,τι καλυτερο για μενα, για να το θεσω ηπια.
Παντως διαβασα την υποθεση της ταινιας στην IMDb και την θεωρω ενδιαφερουσα. Θα επιχειρησω να την δω.
Προσπαθεί να μιμηθεί στοιχεία του Χίτσκοκ βέβαια δεν είναι τέτοιου επιπέδου με τιποτα όμως βλέπεται ευχάριστα. Και δεν είναι new wave με τίποτα είναι τυπική αμερικανική ταινία γυρισμένη στην γαλλική ριβιερα
 
Προσπαθεί να μιμηθεί στοιχεία του Χίτσκοκ βέβαια δεν είναι τέτοιου επιπέδου με τιποτα όμως βλέπεται ευχάριστα. Και δεν είναι new wave με τίποτα είναι τυπική αμερικανική ταινία γυρισμένη στην γαλλική ριβιερα

Το να σε μιμουνται ειναι η μεγαλυτερη φιλοφρονηση.
Οταν το 1975 o Mπραϊαν ντε Παλμα γυρισε το Obsession ολοι νομιζαν πως εβλεπαν Χιτσκοκ. Η εν λογω ταινια δεν εμοιαζε απλως με ταινια του μαιτρ, εμιμειτο καταφωρα και προκλητικα τα εργα του μεγαλου σκηνοθετη. Μεχρι και τον Μπερναρντ Χερμαν εβαλε ο ντε Παλμα για να γραψει την μουσικη της. Ο οποιος ντε Παλμα παραδεχτηκε λιγο αργοτερα σε συνεντευξη του πως δεν μιμηθηκε τον Χιτσκοκ επειδη ετσι του βγηκε, αλλα επεδιωξε να τον μιμηθει. Και το καταφερε και παρα πολυ καλα, προσθετω εγω.
Κατ' εμε, το Obsession ειναι μια πολυ καλη χιτσκοκικη ταινια, αν εξαιρεσει κανεις την ασημαντη λεπτομερεια πως δεν την εκανε ο Χιτσκοκ. :)
 
Το να σε μιμουνται ειναι η μεγαλυτερη φιλοφρονηση.
Οταν το 1975 o Mπραϊαν ντε Παλμα γυρισε το Obsession ολοι νομιζαν πως εβλεπαν Χιτσκοκ. Η εν λογω ταινια δεν εμοιαζε απλως με ταινια του μαιτρ, εμιμειτο καταφωρα και προκλητικα τα εργα του μεγαλου σκηνοθετη. Μεχρι και τον Μπερναρντ Χερμαν εβαλε ο ντε Παλμα για να γραψει την μουσικη της. Ο οποιος ντε Παλμα παραδεχτηκε λιγο αργοτερα σε συνεντευξη του πως δεν μιμηθηκε τον Χιτσκοκ επειδη ετσι του βγηκε, αλλα επεδιωξε να τον μιμηθει. Και το καταφερε και παρα πολυ καλα, προσθετω εγω.
Κατ' εμε, το Obsession ειναι μια πολυ καλη χιτσκοκικη ταινια, αν εξαιρεσει κανεις την ασημαντη λεπτομερεια πως δεν την εκανε ο Χιτσκοκ. :)
Θα δω το obsession και θα σου πω. Στο moment to moment δεν κατάφεραν να αντιγράψουν Χίτσκοκ τόσο καλά ενώ θα μπορούσαν πολύ καλύτερα...
 
Bambi είδα το Obsession, δηλ. ανάμεικτα συναισθήματα ούτε μπορώ να πω πως μου άρεσε ούτε πως όχι. Μεταμοντέρνος Χίτσκοκ θα έλεγα στην πιο παρακμή του και ναι προσπαθεί να τον μιμηθεί αλλά ο δάσκαλος είναι μόνον ένας, μετα αλλο το κλιμα του 50, του 60' , μπορείκαι ο αυθεντικος Χιτσκοκ του 70' να μην μου αρεσε.
Θέλω να γράψω κάποια πράγματα για την πλοκή και ειδικά για το τελος αλλά θα γίνει Σποιλερ. Γενικά κατάλαβα ποιος κινούσε τα νήματα και το γιατι από την αρχη( ψαξε την διαδρομήτου χρηματος). Βέβαια την σχέση του Μάικ με την νέα του γυναίκα δεν μπορούσα να την καταλάβω που τόσο εμοιαζε με την σκοτωμένη, γυναίκα του. Και το τέλος φυσικά δεν το περίμενα ήταν οριακό.
 
...αλλο το κλιμα του 50, του 60', μπορεί και ο αυθεντικος Χιτσκοκ του 70' να μην μου αρεσε.

Nα αγιασει το στομα σου.
Οσο κι αν λατρευω τον Χιτσκοκ, που για μενα ειναι νουμερο ενα, τις ταινιες του απο το '70 τις απεχθανομαι.
Περυσι το καλοκαιρι ειδα ξανα το Family plot που ειχα να το δω χρονια. Το ειδα γιατι οταν το ειχα πρωτοπαρακολουθησει δεν μου αρεσε και ηθελα να δω μηπως αλλαζα γνωμη. Τελικα περυσι το σιχαθηκα ακομα περισσοτερο. Δεν ηταν Χιτσκοκ αυτο. Ηταν ο,τι αλλο θελεις.
Το δε Frenzy μαλιστα, ανηκει στις ταινιες που δεν θα ξαναδω ποτε. Πολυ ασχημο εργο απο πολλες αποψεις και μια ιδιαιτερα κακη εμπειρια για μενα.
Κατα την γνωμη μου, ο Χιτσκοκ ηταν υπεροχος το '40 και το '50 μεχρι και τα πρωτα χρονια του '60. Τελευταια καλη ταινια που εκανε και ανταξια του μεγεθους του ηταν Τα Πουλια, ισως και η Μαρνι. Μετα τελος, αλλα ενταξει, ηταν και μεγαλος ανθρωπος πια.
Το μεγαλο λαθος του, για μενα, ηταν που ακολουθησε το αισχρο ρευμα του '70 και ετσι τελικα δεν καταφερε να διαφυλαξει στις τελευταιες ταινιες του το υψηλο επιπεδο του ονοματος του.
 
Nα αγιασει το στομα σου.
Οσο κι αν λατρευω τον Χιτσκοκ, που για μενα ειναι νουμερο ενα, τις ταινιες του απο το '70 τις απεχθανομαι.
Περυσι το καλοκαιρι ειδα ξανα το Family plot που ειχα να το δω χρονια. Το ειδα γιατι οταν το ειχα πρωτοπαρακολουθησει δεν μου αρεσε και ηθελα να δω μηπως αλλαζα γνωμη. Τελικα περυσι το σιχαθηκα ακομα περισσοτερο. Δεν ηταν Χιτσκοκ αυτο. Ηταν ο,τι αλλο θελεις.
Το δε Frenzy μαλιστα, ανηκει στις ταινιες που δεν θα ξαναδω ποτε. Πολυ ασχημο εργο απο πολλες αποψεις και μια ιδιαιτερα κακη εμπειρια για μενα.
Κατα την γνωμη μου, ο Χιτσκοκ ηταν υπεροχος το '40 και το '50 μεχρι και τα πρωτα χρονια του '60. Τελευταια καλη ταινια που εκανε και ανταξια του μεγεθους του ηταν Τα Πουλια, ισως και η Μαρνι. Μετα τελος, αλλα ενταξει, ηταν και μεγαλος ανθρωπος πια.
Το μεγαλο λαθος του, για μενα, ηταν που ακολουθησε το αισχρο ρευμα του '70 και ετσι τελικα δεν καταφερε να διαφυλαξει στις τελευταιες ταινιες του το υψηλο επιπεδο του ονοματος του.
Μα γίνονται ξανά τα αριστουργηματα του 40' , του 50' και του 60' στον ελληνικό και στο παγκόσμιο στερέωμα.
 
ΔΙαβάζοντας τα παραπάνω, έψαξα τις τιανίες και είδα το THE CONVERSATION (1971) του Κόπολα. Ταινιάρα.
 
Πίσω
Μπλουζα