Αποτελέσματα αναζήτησης

Τσεκαρισμενο! Ηταν της ΙΟΝ και δεν ειχαν καποιο ιδιαιτερο ονομα. Μου τις εφερνε καθε χρονο στη γιορτη μου η νονα μου :)

Κατά 99% είναι η μεγάλη σοκολάτα της ΙΟΝ αγαπητή Katerinak. Την είχαν τα ζαχαροπλαστεία. Παλιότερα στο πίσω μέρος η ζωγραφιά ήταν ένα τραίνο και είχε ανοίγματα (τύπου βαγόνια) και κουνώντας το ενδιάμεσο χαρτόνι άλλαζαν τα πρόσωπα που ταξίδευαν. Και επίσης υπήρχε και η βερσιόν των στολών που...

Όταν τα αυτοκίνητα ήταν πολύ λιγότερα και φυσικά οι θέσεις πάρκινγκ στο δρόμο περισσότερες, πολλά συνοικιακά καφενεία, λόγω ελλείψεως εξωτερικού χώρου και στενού πεζοδρομίου, έβγαζαν καρέκλες και τραπέζια κάτω από το πεζοδρόμιο. Η αστυνομία (τότε δεν υπήρχε δημοτική αστυνόμευση) δε θυμάμαι να...

Ένα μεγάλο μπράβο και ένα ακόμα πιο μεγάλο ευχαριστώ!!!

Κι από μένα ένα φίλε Βασιλάκη.

Νομίζω πως όλοι οι παλιοί την γνωρίζουμε. Συσκευές ΙΖΟΛΑ αθάνατες. Μέχρι σήμερα ρετρό αλλά να που επιστρέφουν. Θέμα αφιερωμένο κυρίως στην αγαπητή μου Kambia. Αθήνα Αναβιώνει η ελληνική μάρκα ΙΖΟΛΑ, που ιδρύθηκε από τον Παναγιώτη Δράκο στη Θήβα το 1930 και αποτέλεσε για τη χώρα, για πάνω από...

Σπιρτούλης... Προφητικό όνομα. Όνομα και πράγμα! Λες όσοι έχουμε να βάλουμε δίπλα τους και καμιά πυροσβεστική φωλιά;

Ότι και να πω είναι λίγο. Η συγκίνησή μου είναι μεγάλη. Γεράσιμε σε ευχαριστώ βαθιά μέσα από την καρδιά μου, το ίδιο και την Kambia καθώς και την D@redevil. Αλλά πιο πολύ απ' όλους την κυρία Πουπαλίδου. Αγαπητή μου κυρία Πουπαλίδου δεχτείτε έστω και νοητά να σας φιλήσω τα χέρια και να σας χαρίσω...

Είναι αδύνατον να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Έφυγε η εγκεφαλική φωνή που με συντρόφεψε από τα παιδιά μου χρόνια έως και σήμερα. Καλό σου ταξίδι Ντέμη μου... καλό σου ταξίδι.

Να κι ένα σακουλάκι από την ωραία μας δεκαετία του καταστήματος Αφοί Λαμπρόπουλοι:

Η krios προφανέστατα δήλωσε το ζώδιό της εξ' αρχής. Που να ήξερα πως θα υπήρχε άρθρο ελλατωμάτων με τόσες συκοφαντίες :animlaugh:

Για μένα το ξεχωριστό μου θέμα είναι το: Ρετρό γιαγιάδες. Αφιέρωσα στη γιαγιά λίγες λέξεις με βαθύ συναίσθημα, πολλή συγκίνηση και την καρδιά μου όλη. Αυτό το θέμα είναι...εγώ. Και ευχαριστώ όλους όσους το διάβασαν και κατάλαβαν, θυμήθηκαν ή έστω απλά διάβασαν.

Χρόνια πολλά κι από μένα στο αγαπημένο φόρουμ. Τις ευχαριστίες μου τις έχω εκφράσει ξανά και ξανά. Και παρόλο που φαίνεται να απέχω, είμαι μέσα καθημερινά, τρεις και τέσσερις και πέντε φορές. Μα πως θα μπορούσα να το εγκαταλείψω; Δεν γίνεται!!! Μακάρι να τα χιλιάσει!

Μιας και το βρήκα κι αυτό ας το παρουσιάσω. Λίγες σελίδες από το Word Processing της σχολής το 1984. Το οπισθόφυλλο γράφει: Όποιος δεν θα έχει το 1990 γνώσεις πληροφορικής θα αισθάνεται όπως ένας αναλφάβητος.  

Aν και τα έχω ανεβάσει ξανά πολύ παλιά, ήρθε η ώρα να μπουν στο σωστό μέρος

Αγαπητή μου Perla πολλά συγχαρητήρια και από μένα :flower:

Και η Caresse έχω την εντύπωση ήταν πολύ της μόδας κάποια εποχή.

Το σήμα ήταν αυτό:

Ανεκτίμητη η προσφορά σου Tony και μόνο που είδα τον Μάνο και τη Ρούλα Χριστοπούλου... ένα υπέροχο ταξίδι στα παιδικά χρόνια, χίλιες αναμνήσεις, πολλά ακούσματα, πολλή μουσική, πολλές εικόνες και μια μεγάλη συγκίνηση. Σε ευχαριστώ!

Σίγουρα στη δεκαετία του 80, ίσως μέρος της Ντενεκεδούπολης;;;; Της φρουτοπίας;;; Της χιλιοποδαρούσας;;; Έβγαινε λοιπόν ένα αντικείμενο με ματάκια και αφού είχαν δείξει πριν μια κατασκευή, το σαν τενεκεδάκι έλεγε: α τι ωραία θα το κάνω κι εγώ!! Παρακαλώ αν κάποιος το θυμάται μπορεί να μου πει αν...