Άβολες καταστάσεις σε... λεωφορεία

[Uskoke]

Καρα-άβολη στιγμή να σου έρχεται να την αμολήσεις και να κάθεται δίπλα σου κουκλάρα........και να κρατιέσαι με το ζόρι!!

Εσύ είσαι τυχερός που κάθονται δίπλα σου κουκλάρες...εμένε κάθονται όλο γριές και γέροι.

 

[galatsiwtis]

Εσύ είσαι τυχερός που κάθονται δίπλα σου κουκλάρες...εμένε κάθονται όλο γριές και γέροι.

Καλά δεν γίνεται και κάθε μέρα , οι γέροι και οι γριές καρδαμώνουν μόλις πάρουν τζούρα, φιλαράκι δεν τους πιάνει τίποτα!!

 

[thebest20]

Γενικά δεν μου είχε συμβεί κάτι περίεργο σε λεωφορεία τη δεκαετία του 90,αλλά αυτά που αναφέρθηκαν,ισχύουν και σήμερα!!!!!Πάντως γνωστός μου την είχε πατήσει,με κοπέλα που τον είχε στριμώξει (δήθεν για να του την πέσει) αλλά του είχε κλέψει το πορτοφόλι.

 

[herc]

γενικα τα λεωφορεια ειναι παντα αβολα για μενα γιατι δεν μπορω τον συνωστισμο και εχω και μια ιδιοτροπια σιχαινομαι να πιανομαι, οποτε καταλαβενεται πολυς κοσμος δυσκολια θεσης ή στηριξης

 

[galatsiwtis]

γενικα τα λεωφορεια ειναι παντα αβολα για μενα γιατι δεν μπορω τον συνωστισμο και εχω και μια ιδιοτροπια σιχαινομαι να πιανομαι, οποτε καταλαβενεται πολυς κοσμος δυσκολια θεσης ή στηριξης

Εννοείτε φιλαράκι και εγώ ακροβατικά κάνω προκειμένου να μην ακουμπώ μπίχλες. Απολυμαντικά μίνι μαζί και δεν συμμαζεύεται .:wink:

 

[Maddog]

Πάντως γνωστός μου την είχε πατήσει,με κοπέλα που τον είχε στριμώξει (δήθεν για να του την πέσει) αλλά του είχε κλέψει το πορτοφόλι.

Και με αυτές που στην πέφτουνε κανονικά, τελικά το πορτοφόλι σου χάνεις. Απλά με λίγο πιο αργό τρόπο, lol.

(sorry, δεν κρατήθηκα...)

 

[Alucard]

Και το ΜΕΤΡΟ λειτουργεί με μία επαφή, σαν το τραμ, και ουδέτερο τις γραμμές. Αλλα νομίζω ότι και τα δύο λειτουργούν με βιομηχανική τάση 380V.

Στο μετρό και τον ηλεκτρικό είναι η "τρίτη" γραμμή, το βιομηχανικό που λες είναι το τριφασικό που η φασική τάση είναι 220 Βολτ και η πολική 380 βολτ, νομίζω ότι είναι και εκεί 750 βολτ AC

750V DC μέσα στο δίκτυο (δηλαδή πλην Δουκ. Πλακεντίας - Αεροδρόμιο)

 

[nwntas]

Και με αυτές που στην πέφτουνε κανονικά, τελικά το πορτοφόλι σου χάνεις. Απλά με λίγο πιο αργό τρόπο, lol. (sorry, δεν κρατήθηκα...)

+1!!! Κορυφή το σχόλιο!

 

[Uskoke]

750V DC μέσα στο δίκτυο (δηλαδή πλην Δουκ. Πλακεντίας - Αεροδρόμιο)

Σωστός, νομίζω στον ηλεκτρικό είχαν/έχουν ανορθωτές τόξου υδραργύρου, τώρα πιθανόν να έχουν αντικατασταθεί με ημιαγωγούς (θυρίστορ). Στον προαστιακό/ηλεκτρικό τραίνο 25 kV 50 Hz. Είχα διαβάσει στα ΤΕΙ Κοζάνης ένα βιβλίο που περιέγραφε πως λειτουργούσαν τα παλιά τρόλει (τα σοβιετικά) και είχαν κινητήρες universal διέγερσης σειράς (σαν αυτούς που έχουν τα τρυπάνια ή τα μίξερ, απλώς πολύ-πολύ μεγαλύτερα) και απλώς όταν πατούσε το γκάζι ο οδηγός έμπαιναν/έβγαιναν αντιστάσεις παράλληλα με το τύλιγμα διέγερσης (στάτης). Επίσης, πως γινόταν η διακλάδωση; Αν όταν έφτανε στην διακλάδωση, πατούσε γκάζι,πήγαιναν οι κεραίες δεξιά, ενώ εάν όχι, τότε αριστερά. Αυτό είναι όλα! Επίσης έιχαν ρεζέρβα μπαταρίες (72 Volt DC) ίσα-ίσα για να τσουλήσει μέχρι τα επόμενα ηλεκτροφόρα σύρματα.

Της αδερφής μου της είχαν κλέψει το πορτοφόλι στο τρόλει, σκίζοντας το σακίδιο με ξυράφι (το κρατούσε πίσω). Επίσης, όταν πήγαινε η μάνα μου να την επισκεφτεί, της έλεγε, πλύσου γιατί έπιασες τρόλει! Μπίχλα και των γονέων!

 

[Uskoke]

Αν κατάλαβα καλά, μιλάει για τα ίδια τα καλώδια και όχι για τις κεραίες του τρολει ο Paladin.Πάντως σήμερα πλέον αυτό δεν είναι θέμα καθώς τα τελευταία Neoplan τρόλει της Αθήνας έχουν και έναν κανονικό πετρελαιοκινητήρα και μπορούν να προχωρήσουν με αυτόν όποτε χρειαστεί.

Είσαι σίγουρος γι'αυτό;Γιατί ένας πετρελαιοκινητήρας, μαζί με το σύστημα μετάδοσης θα πρόσθετε πολύ σε βάρος, κόστος, πολυπλοκότητα και ανάγκη συντήρησης. Θα ήθελε ή ηλεκτρική μετάδοση δηλ. ο πετρελαιοκινητήρας να είχε μια γεννήτρια που θα έδινε ρέυμα στους κινητήρες έλξεως ή κανονικό σασμάν με διαφορικό κλπ.Εγώ ξέρω ότι τα παλιά σοβιετικά τρόλεϊ είχαν μπαταριές αλλά όχι για πολλά-πολλά ίσα ίσα για να φτάσουν τα επόμενα ηλεκτροφόρα σύρματα ή να φύγουν από το μποτιλιάρισμα και να κατέβει ο κόσμος. Θυμάμαι που λέγαν όταν ήταν να έρθουν οι πρώτες ηλεκτρικές μηχανές τραίνων μερικοί συζητούσαν για την τοποθέτηση ντιζελοκινητήρα για ώρα ανάγκης πράγμα που θα ήταν παγκόσμια πρωτοτυπία και θα έχανε τελείως το νόημα η ηλεκτρική μηχανή ή είναι αμιγώς ντίζελ ή ηλεκτρική άσε που θα ζύγισε 300 τόνους με τον εξοπλισμό της ηλεκτράμαξας και της ντίζελ-ηλεκτράμαξας. (μια κανονική μηχανή ντίζελ είναι 120 τόννους, και καίει ένα γαλόνι το μίλι και έχει ντεπόζιτο 2000 γαλόνια άρα για 2000 μίλια). Αυτά βέβαια είναι σύμφωνα με τις δικές μου γνώσεις και απόψεις και φυσικά μπορούν να είναι τελείως λάθος.

 

[Maddog]

Είσαι σίγουρος γι'αυτό;Γιατί ένας πετρελαιοκινητήρας, μαζί με το σύστημα μετάδοσης θα πρόσθετε πολύ σε βάρος, κόστος, πολυπλοκότητα και ανάγκη συντήρησης. Θα ήθελε ή ηλεκτρική μετάδοση δηλ. ο πετρελαιοκινητήρας να είχε μια γεννήτρια που θα έδινε ρέυμα στους κινητήρες έλξεως ή κανονικό σασμάν με διαφορικό κλπ.

Για τα μεγάλα "διπλά" που χρησιμοποιούνται στην γραμμή Τζιτζιφιές-Χαλάνδρι είμαι σίγουρος. Τα χρησιμοποιούσα πολύ και μου έτυχε πολλές φορές. Για τα κανονικού μεγέθους "μονά" δεν ξέρω σίγουρα τι παίζει. Στα διπλά άκουγες τον κινητήρα να παίρνει μπροστά μέσα σε δευτερόλεπτα μετά το "μπλακάουτ" και το σταμάτημα λειτουργίας του ηλεκτροκινητήρα. Ο θόρυβος και η αίσθηση δονήσεων από κινητήρα εσωτερικής καύσης είναι τελείως διαφορετικός από του ηλεκτροκινητήρα. Και έτυχε μια φορά να ακούσω και τον οδηγό να λέει σε κάποιον που μίλαγε στο κινητό ότι δεν έχει πετρέλαιο. Πρέπει να ήταν σχετικά μικρός κινητήρας πάντως, γιατί έβλεπες ότι "τράβαγε" λιγότερο με αυτόν από ότι με τον κανονικό του κινητήρα.

 

[foutix]

Ότι τα νέα τρόλεϊ (2003 και μετά) κινούνται και με πετρέλαιο είναι σίγουρο. Από ότι έχω καταλάβει είναι για λίγα χιλιόμετρα και με περιορισμένη απόδοση. Ίσα-ισα να νικάνε την αδράνεια και να τσουλανε. Τώρα για τεχνικές λεπτομέρειες, δεν νομίζω ότι είμαστε το κατάλληλο φόρουμ.

Τώρα περί δύσκολων καταστάσεων, θυμάμαι πως στα τρόλεϊ που κυκλοφορούσαν μέχρι το 2003 δεξιά από την μεσαία πόρτα, είχαν μια άβολη τριπλέτα καθισμάτων, δυο κάθετα στην διεύθυνση του δρόμου και ένα παράλληλο.

Ε όσες φόρες καθόμουν σε ένα από αυτά τα καθίσματα, πάντα κάτι τύχαινε. Άλλοτε άνθρωποι με ψώνια, μπαγκαζια, άλλοτε ευτραφείς κύριοι και κυρίες.

[edit] Sorry - μπορεί να είναι ρετρό, αλλά ο τρόπος που το αποδίδεις φαίνεται (με έμφαση στο "φαίνεται") ρατσιστικός για τις συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων. Αν θες να επαναδιατυπώσεις πιο κομψά....

 

[domniki]

Θυμάμαι παλιά τότε που υπήρχε εισπρακτορας στα λεωφορεία, και οι επιβάτες ανεβαιναν μόνο από την πίσω πόρτα. Υπήρχε και ειδική θέση για τον εισπράκτορα. Δεν υπήρχε ούτε ένας λαθρεπιβάτης! Τα εισιτήρια ήταν κάτι μικρά λευκα, γαλάζια ή πορτοκαλί (ανάλογα με το αντιτιμο) και σου έδινε ένα ο εισπρακτοράς όταν πλήρωνες. Θυμάμαι τα παλιά μπλε διπλά λεωφορεία με τα σκληρά καθίσματα (Νο5 Νεα Κρηνη-Βενιζέλου και Νο6 Καλαμαριά-Βενιζέλου) που τραντάζονταν ολόκληρα στο ρελαντί. Τα σκαλιά για να ανεβεις ήταν τεράστια (μπορει και να μου φαίνονταν τεράστια γιατί ήμουν παιδί). Ακόμα νευριάζω με αυτούς που ανεβαίνουν στο λεωφορείο και στέκονται στην πόρτα ενώ δεν πρόκειται να κατεβούν!

 

[ΦΖΠ1]

Το να σου "αναθέσει" κάποιος επιβάτης (ηλικιωμένος, συνήθως) δίπλα σου να του υπενθυμίσεις μια στάση για να κατέβει, κι εν τω μεταξύ καθώς πλησιάζει η στάση, να τον έχει πάρει ο ύπνος και να πρέπει να τον ξυπνήσεις !

Αλλά ακόμα κι αν δεν τον είχε πάρει ο ύπνος, αφενός εσύ μπορεί να είχες άγχος να μην ξεχαστείς και "τ' ακούσεις", αφετέρου κι εκείνος πολλές φορές γινόταν εκνευριστικός και σε ρωτούσε σε κάθε στάση "Τώρα είναι; Εδώ να κατέβω;"

 

[Crimson Moonlight]

Όταν υπήρχε ακόμη ο εισπράκτορας θυμάμαι να γίνονται επικές <<μάχες>> του τύπου <<μου πήρε τα λεφτά και δεν δίνεις εισητήριο>> ή <<άντε πιό γρήγορα>>.


Μ' ένοχλούσε πολύ που όταν είχε κόσμο η μαμά μου μ' έπαιρνε αγγαλιά για να μην πιάνω τη θέση και ήταν πολύ άβολα. Οι άλλοι γονείς όμως δεν το έκαναν αυτό με τα παιδιά τους.


Και μία από τις πρώτες φορές που ανέβηκα σε λεωφορείο, 4-5 ετών, μ' έβαλε η μαμά μου στη θέση και μέχρι να βγάλλει εισητήριο έρχεται ένας παππούς, με σπρώχνει και κάθεται. Εγώ φοβήθηκα και πάτησα τέτοιο κλάμα που όλοι άρχισαν να τον βρίζουν που τρόμαξε το παιδάκι.

 

[BETTY BOOP]

μια αλλη αβολη κατασταση, όχι μονο στο λεωφορείο αλλά και σε αλλα μεσα μεταφορας ήταν όταν εμπαιναν νεαροί και νεαρές...δεσμευμένοι και αρχιζαν...τα φιλιά!!!

 

[paulochelao24]

Στα λεωφορεια για πολλα χρονια με επιανε ζαλη (οπως και σε ολα τα οχηματα που ειχαν αυτο το πρασινο ελατο, για αρωματικο)

Ετσι σε ολοκληρη την διαδρομη.. επαιρνα βαθιες ανασες, ωστε να κρατηθω, μεχρι να φτασω στον προορισμο μου.

Γυμνασιο-λυκειο, το λεωφορειο, μαζευε παιδια απο 2 χωρια και στοιβαζομασταν σαν σαρδελες, γιατι ηδη απο το πρωτο χωριο, μεναν ορθιοι. Το αποτελεσμα ειναι να καθονται 3 στις θεσεις, αλλα το μαρτυριο το τραβαγαν οι ορθιοι. Αρκετες φορες καναμε σταση στο δρομο γιατι καποιος δεν αντεχε, και τον βγαζαμε να παρει αερα

πωπω αυτό το έλατο Λορένα δεν αντέχονταν..ειδικά καλοκαίρι φούλ ζέστη,τα αυτοκίνητα και ειδικά τα λεωφορεία (μιας και είναι το θέμα )με  ανύπαρκτο κλιματισμό και αν καθόσουν μπροστινές θέσεις στο λεωφορείο σου έρχονταν η μυρωδιά του έλατου (και η τσιγαρίλα απ τα τσιγαρα του οδηγού που απλώνονταν στα δερμάτινα καθίσματα)

 

[elephadas]

Όταν χρησιμοποιούσα εγώ λεωφορεία στην Ελλάδα η τσιγαρίλα και οι άλλες φυσικές οσμές δεν συνοδεύονταν από πράσινο έλατο. Κι έτσι όταν στην άλλη μεριά του Ατλαντικού πήρα αυτοκίνητο μου φάνηκε καλή ιδέα να κρεμάσω ένα πράσινο ελατάκι από τον καθρέφτη για να μυρίζει ωραία. Μπορώ λοιπόν να πληροφορήσω τους ομοιοπαθείς Λορένα και paulochelao24 ότι και τα αμερικάνικα ελατάκια έχουν την ίδια φριχτή και εμετική μυρωδιά με τα ελληνικά.

Έχω άπειρες εφιαλτικές αναμνήσεις από υπεραστικά σαράβαλα ΚΤΕΛ και ΟΣΕ απο το 1965-74 αλλά είναι εκτός θέματος αφού ο εφιάλτης ήταν οι συνθήκες και όχι "άβολες" καταστάσεις.

Στην Αθήνα το χειρότερο ήταν το στριμωξίδι (και η παραβίαση κάθε προτεραιότητας από τους τύπους που χωνόντουσαν ανάμεσα στα κάγκελα της αφετηρίας και το λεωφορείο και με αθώο ύφος έμπαιναν πρώτοι με αποτέλεσμα εγώ που αρνιόμουν να φερθώ σαν ζώο με αγκωνίδι και σπρωξιές να μένω απ' έξω, αλλά κι αυτό είναι εκτός θέματος). Ιδιαίτερα ενοχλητικό ήταν όταν ο διπλανός σου ξεδίπλωνε εφημερίδα να διαβάσει, ιδιαίτερα μια που οι εφημερίδες τότε ήταν μεγάλου σχήματος. Και δεν έφτανε που σου την έχωνε μπροστά από τη μούρη, γύριζε και σελίδα πριν προλάβεις να τελειώσεις το διάβασμα του άρθρου που βρέθηκε μπροστα στα μάτια σου

 

[SEBASTIAN]

Τα λεωφορεία είναι μια μικρογραφία της ευρύτερης κοινωνικής πραγματικότητας. Έχουν δει τα μάτια μου όπως και όλων μας εκεί μέσα απίστευτες καταστάσεις. Δυο μου έχουν μείνει ανεξίτηλες. Στην μία περίπτωση όταν ένας κύριος και καλά κοστουμαρισμένος με γραβάτα γυαλάκι σοφιστικέ και χαρτοφύλακα όλως τυχαίως ακουμπούσε σε μια νεαρά ύπαρξη μπροστά του. Ένας εκ πρώτης όψεως αξιοπρεπέστατος κύριος που άκουσε μετά τον εξάψαλμο από την νεαρά και το πρόσωπο του κοκκίνησε σαν πατζάρι από την ξεφτίλα. Στην άλλη περίπτωση καθόταν ακριβώς μπροστά μου ένας αρκετά ηλικιωμένος κύριος που έκανε εξαγωγή αερίων σε κλειστό χωρο με αποτέλεσμα μια αποπνιχτική ατμόσφαιρα που ολοένα γινόταν και πιο ασφυκτική και κίνησε τις υποψίες όλων μας, γιατί σε κάποιο σημείο έγινε σπρίντερ και κατέβηκε στην επόμενη στάση πιθανόν γιατί πρέπει να του έφυγε και καμμιά φιγούρα για αυτό έγινε Μπόλτ για να μην ζωγραφίσει το κάθισμα. Το αποκορύφωμα ήταν η ατάκα μιας ομοιοπαθούς στο λεωφορείο ότι πρέπει να έφαγε κατεψυγμένη φασολάδα μιας εβδομάδας. Γελούσα με την ατάκα για μέρες, παράλληλα με την χορήγηση δραμαμινών για να μου φύγει η σκοτοδίνη από τις αναθυμιάσεις της αεροδυναμικής πυρίκαυστου ύλης που εκτοξεύθηκε στο συγκεκριμένο ΜΜΜ.

 

[nyfitsa]

Δεν τα πάω καλά γενικά με λεωφορεία και ηλεκτρικό ....Απο τις λίγες φορές που βρέθηκα σε λεωφορείο ήταν στα 1988-89 και θυμάμαι ένα τελευταίο νυχτερινό δρομολόγιο με τον οδηγό να πίνει ουζο απο το μπουκάλι που είχε δίπλα του , το ραδιόφωνο να παίζει σκυλολαικά και τέρμα τα γκάζια ,γριές να σταυροκοπιούνται ,ένα γυφτάκι να τραγουδάει ..''δε θέλω τη συμπόνια κανενός'' ..και ''σιγά χριστιανέ μου ,θα μας σκοτώσεις'' οι υπόλοιποι. Όταν επιτέλους έφτασε στο τέρμα το δρομολόγιο του τρόμου μας την είπε κιόλας.. Δεν φτάνει που μας έφερε σφαίρα και μας διασκέδασε είχαμε και παράπονα οι αχάριστοι...