Άβολες καταστάσεις σε... λεωφορεία

[Λεωνιδας σουλης]

Δεν τα πάω καλά γενικά με λεωφορεία και ηλεκτρικό ....Απο τις λίγες φορές που βρέθηκα σε λεωφορείο ήταν στα 1988-89 και θυμάμαι ένα τελευταίο νυχτερινό δρομολόγιο με τον οδηγό να πίνει ουζο απο το μπουκάλι που είχε δίπλα του , το ραδιόφωνο να παίζει σκυλολαικά και τέρμα τα γκάζια ,γριές να σταυροκοπιούνται ,ένα γυφτάκι να τραγουδάει ..''δε θέλω τη συμπόνια κανενός'' ..και ''σιγά χριστιανέ μου ,θα μας σκοτώσεις'' οι υπόλοιποι. Όταν επιτέλους έφτασε στο τέρμα το δρομολόγιο του τρόμου μας την είπε κιόλας.. Δεν φτάνει που μας έφερε σφαίρα και μας διασκέδασε είχαμε και παράπονα οι αχάριστοι...

γελασα και εγω ασχημα ,θα ηθελα βεβαια να ειναι και καποιος-α επιβατης που θα χορευε αλλα δεν πειραζει,κανεις και τιποτα δεν ειναι τελειο

 

[Mygdala]

Πηγή: pinterest

 

[ntsmrtz]

Μερικοί αποκοιμιούνται και γέρνουν...στον ώμο του διπλανού τους...

Όταν ήμουν νέος, κάπου στα 26-27 μου, για 9 μήνες έκανα καθημερινά το δρομολόγιο Αθήνα-Χαλκίδα-Αθήνα.
Κάθε μέρα, μα κάθε μέρα, σχεδόν από την αρχή, στο δρομολόγιο της επιστροφής, καθόταν δίπλα μου μία ωραία κοπέλα εκεί γύρω στα 30.
Εάν είχα καθίσει εγώ κάπου ερχόταν και καθόταν δίπλα μου.
Εάν είχε καθίσει αυτή κάπου πρώτη, κρατούσε τη θέση με την τσάντα της και όταν ανέβαινα στο πούλμαν με κοιτούσε επίμονα και πλησιάζοντας τραβούσε την τσάντα και καθόμουν.
Στη διάρκεια της διαδρομής (καμιά ώρα) έγερνε πάνω στον ώμο μου (ψηλός εγώ, δεν στράβωνε πολύ το κεφάλι της) και κοιμόταν..!
Ενίοτε ροχάλιζε. Με είχε για μαξιλάρι.
Στο τέρμα (Αχαρνών και Καλλάρη) ήταν πάντα ξύπνια και κατεβαίναμε.
Δεν μιλήσαμε ποτέ, δεν ανταλλάξαμε ούτε μία λέξη..

 

[Bambinella]

Ενίοτε ροχάλιζε. Με είχε για μαξιλάρι.
Στο τέρμα (Αχαρνών και Καλλάρη) ήταν πάντα ξύπνια και κατεβαίναμε.
Δεν μιλήσαμε ποτέ, δεν ανταλλάξαμε ούτε μία λέξη..

Σκεφτομαι οτι μπορει να σε απωθησε το ροχαλητο της. Αν δεν υπηρχε αυτο, μπορει και να της μιλαγες και ο,τι ηθελε προκυψει.
Εσυ θα μας πεις.

 

[ntsmrtz]

Σκεφτομαι οτι μπορει να σε απωθησε το ροχαλητο της. Αν δεν υπηρχε αυτο, μπορει και να της μιλαγες και ο,τι ηθελε προκυψει.
Εσυ θα μας πεις.

Μακάρι να ήταν αυτό.. το μυαλό μου το κλούβιο φταίει.
Γιατί βλέπεις... μέχρι τότε ήμουν ντροπαλός αλλά και καλομαθημένος. Μετά, προς τα 30 άρχισα να διεκδικώ και να παίρνω.
Μέχρι τότε τα κορίτσια ερχόντουσαν και μου μιλούσανε. Εγώ διάλεγα. Πέσε πίτα να σε φάω κυριολεκτικά.
Σιγά μη της μιλούσα (τρομάρα μου..)
Και συνηθισμένος από αυτό, θεώρησα ότι όχι μόνο δεν την ενδιέφερα -αφού δεν μου μιλάει- αλλά με είχε "απαξιώσει" χρησιμοποιώντας με ως μαξιλάρι.
Τους τελευταίους μήνες η φάση στο πούλμαν ήταν εντελώς "μακροχρόνια συζυγική". Εγώ με τα ακουστικά του walkman να κοιτάω έξω, να σκέφτομαι θέματα της υπηρεσίας, να περιμένω πότε θα επιστρέψουμε να πάω σπίτι μου και εκείνη να κοιμάται πάνω μου σαν να είναι στο κρεβάτι της..
Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες εμφανισιακά, θυμάμαι μόνο ότι ήταν ωραία κοπέλα.

 

[domniki]

Μακάρι να ήταν αυτό.. το μυαλό μου το κλούβιο φταίει.
Γιατί βλέπεις... μέχρι τότε ήμουν ντροπαλός αλλά και καλομαθημένος. Μετά, προς τα 30 άρχισα να διεκδικώ και να παίρνω.
Μέχρι τότε τα κορίτσια ερχόντουσαν και μου μιλούσανε. Εγώ διάλεγα. Πέσε πίτα να σε φάω κυριολεκτικά.
Σιγά μη της μιλούσα (τρομάρα μου..)
Και συνηθισμένος από αυτό, θεώρησα ότι όχι μόνο δεν την ενδιέφερα -αφού δεν μου μιλάει- αλλά με είχε "απαξιώσει" χρησιμοποιώντας με ως μαξιλάρι.
Τους τελευταίους μήνες η φάση στο πούλμαν ήταν εντελώς "μακροχρόνια συζυγική". Εγώ με τα ακουστικά του walkman να κοιτάω έξω, να σκέφτομαι θέματα της υπηρεσίας, να περιμένω πότε θα επιστρέψουμε να πάω σπίτι μου και εκείνη να κοιμάται πάνω μου σαν να είναι στο κρεβάτι της..
Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες εμφανισιακά, θυμάμαι μόνο ότι ήταν ωραία κοπέλα.

Αν σε ενδιέφερε, θα έκανες την κίνηση Όλα τα υπόλοιπα είναι "να 'χαμε, να λέγαμε"

Στην Θεσσαλονίκη χρησιμοποιούσα πάρα πολύ το λεωφορείο, αλλά ευτυχώς δεν μου είχε τύχει κάτι περίεργο. Θυμάμαι μόνο κάτι εποχές με απεργίες που περίμενα ώρες στην στάση. Ευτυχώς οι αποστάσεις ήταν σχετικά μικρές (τουλάχιστον αυτές που έκανα εγώ) και το έπαιρνα με το πόδι. Το σίγουρο είναι ότι τότε τα λεωφορεία ήταν πολύ τακτικά (κάθε 5 λεπτά)...ωραίες εποχές

 

[RockaRolla]

Μετράει το περιστατικό αν είσαι στη στάση περιμένοντας το λεωφορείο?
Αν μετράει, ιδού το πιο σουρεάλ σκηνικό που μου έχει τύχει.
Μεσοβδόμαδα, 11.30 νύχτα-καρανύχτα χειμωνιάτικη. Είμαι στις αρχές Σταδίου, σχεδόν Ομόνοια, περιμένοντας στη στάση.
Πετάγεται "νεαρός-ύποπτη φάτσα" από πίσω, που τον κυνηγάει πεζός αστυνομικός. περνάει μπροστά από τη στάση και πετάει κάτω στο δρόμο κάτι που κρατούσε στο χέρι. Μια άσπρη σκόνη ξεχύνεται. Η πεζή καταδίωξη συνεχίζεται.
Όλα καλά μέχρι εδώ - συνηθισμένη Πέμπτη βράδυ στην Ομόνοια....
Αλλά, σε δευτερόλεπτα εμφανίζεται άλλος νέος - φάτσα ύποπτη, σκύβει πάνω από την άσπρη σκόνη και αρχίζει να ρουφάει μυτιές.

Μετά από αυτό το σκηνικό, οτιδήποτε άλλο μου μοιάζει εντέλως ανάξιο αναφοράς....