Ένα γελαστό απόγευμα - 1979

ARETARA

RetroNuts!
Joined
1 Σεπ 2010
Μηνύματα
2.134
Αντιδράσεις
2.279
Ένα γελαστό απόγευμα (1979)

RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Ένα_γελαστό_απόγευμα

Αναφορά σε μία ενδιαφέρουσα ταινία του Ανδρέα Θωμόπουλου που συνέπεσε χρονικά με μια άλλη, εξίσου σημαντική δημιουργία του, τον Ασυμβίβαστο. Σημαντικό στοιχείο, η επανεμφάνιση, μετά από πολύχρονη απουσία από την μεγάλη οθόνη, μιας εκ των δυο πρωταγωνιστών, της Μπέτυς Λιβανού.

Η υπόθεση-το καστ: Ο Δημήτρης Βενιέρης (Ν. Κούρκουλος) είναι ανερχόμενος πολιτικός, όμως εκβιάζεται από τους πολιτικούς του αντιπάλους για τις πράξεις του πατέρα του ως καταδότη και συνεργάτη των Γερμανών κατά την διάρκεια της Κατοχής.Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ή αλλιώς ο ''Κουτσός του Μεταξουργείου'' είναι σατανικός στον ρόλο του εκβιαστή και πρώην βασανιστή της χούντας που μετά την παύση της δικτατορίας βρήκε καταφύγιο σε παρακρατικά παραμάγαζα. Πολύ διαπεραστική και ρεαλιστική είναι η ματιά στην ερωτική σχέση του Δημήτρη και Ελένης (Μ.Λιβανού) που προέρχονται από διαφορετικούς κόσμους. Ο κύριος χώρος που διαδραματίζεται η ταινία είναι το αεροδρόμιο του Ελληνικού. Ο σκηνοθέτης "παίζει" με αλλεπάλληλα flash back σε παρόν, κοντινό και μακρινό παρελθόν και συνδέει πρόσωπα και πράξεις για να δώσει ένα εντυπωσιακό όσο και δραματικό φινάλε. Το υπόλοιπο καστ επίσης μπορεί να χαρακτηριστεί εξαιρετικά δυνατό, καθώς τους υποδύονται οι Χρήστος Τσάγκας (διοικητής αεροδρομίου), Μιχάλης Μόσιος (ένας εκ των τρομοκρατών- με συνεργούς τους Βασίλη Κολοβό και Λάζο Τερζά), ενώ περάσματα από την ταινία έχουν και οι Χρυσούλα Διαβάτη, Βασίλης Ανδρεόπουλος, Ελένη Φιλίνη, Ορφέας Ζάχος (Μπιλ-μπάρμαν) και Γιώργος Οικονόμου στον ενδιαφέροντα ρόλο του συνεργάτη-χαφιέ των Γερμανών στην κατοχή.

Σχόλια. Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η ταινία έχει αρκετά κοινά στοιχεία με τον Ασυμβίβαστο. Ένα βαρύ απαισιόδοξο (και πολιτικά) τοπίο, μια Ελλάδα κουρασμένη που αναζητεί λύσεις, ο πρωταγωνιστής που κομίζει την ανανέωση και την ελπίδα που όμως συντρίβεται από το έντονα αρνητικό και αντίπαλο κοινωνικό κατεστημένο, σε μια συνεχή αναζήτηση της ταυτότητάς του. Οι διάλογοι συχνά ξενίζουν με την αμεσότητά τους, προσαρμοσμένοι στην πραγματικότητα των απλών ανθρώπων. Στα ίδια χνάρια βαδίζει και η μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου, με μια καταπληκτική ερμηνεία του "Ξέρω δεν θα 'ρθεις", από τη Δήμητρα Γαλάνη σε στίχους του σκηνοθέτη.

Ορισμένες φωτογραφίες από την ταινία

1. Νίκος Κούρκουλος, Μπέτυ Λιβανού στο μπαρ του αεροδρομίου με μπάρμαν τον Ορφέα Ζάχο.

26588.jpg


2. Από την επιχείρηση εξουδετέρωσης της βόμβας. Βλέπουμε τα οχήματα της τότε Αστυνομίας Πόλεων και στο βάθος αεροσκάφη της ΤWA.

26589.jpg


3. Η σύλληψη 2 από τους συνεργούς (Λάζος Τερζάς και Βασίλης Κολοβός). Στο βάθος διακρίνεται και ο Χρήστος Τσάγκας.

26587.jpg


4. Γιώργος Μιχαλακόπουλος σε ρόλο εκβιαστή.

26585.jpg


5. Μιχάλης Μόσιος ως βομβιστής με την αμφίεση ιερωμένου.

26586.jpg

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αν και δεν συμπαθω και τοσο τις ταινιες με πολιτικη χροια, αυτην τη συγκεκριμενη την εχω δει αρκετες φορες και νομιζω οτι ειναι καλη. Αν μη τι αλλο, τουλαχιστον εχει ενα συγκλονιστικο φιναλε που τη δικαιωνει.

Η παραγωγη ειναι Greca Film - Μιχαλης Λεφακης, μια εταιρια με πολυ μεγαλη κινηματογραφικη δραση απο τα τελη της δεκαετιας του '70 μεχρι της αρχες του '80.

Πιστευω οτι εκανε παντα προσεγμενες παραγωγες σε μια εποχη κινηματογραφικου μαρασμου για την Ελλαδα. Καθε μια απο τις ταινιες της αυτες ειχε παντα ενα ιδιαιτερο χρωμα στη φωτογραφια, κατι που τις καθιστα ολες αναγνωρισιμες.
 
Συμφωνώ με την Bambinella ως προς το πολιτικό κομμάτι, απλά στην ταινία βρίσκω κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία της εποχής, όπως τις τότε στολές των μονάδων ειδικών αποστολών ( ΜΕΑ τα σημερινά ΕΚΑΜ), τις αύρες που υπήρχαν παλιά στα αεροδρόμια και τις στολές της αστυνομίας πόλεων, πριν αλλάξουν μέσα της δεκαετίας του '80. Επίσης η μουσική της ταινίας είναι πολύ καλή...
 
Πολύ καλή ταινία, από τις λίγες δραματικές του ελληνικού κινηματογράφου που μου αρέσουν.
 
Κι εγω με τη σειρα μου συμφωνω απολυτα με οσα λεει ο RIO. Μου αρεσει πολυ επισης που το μεγαλυτερο μερος της ταινιας διαδραματιζεται στο παλιο και αγαπημενο αεροδρομιο του Ελληνικου και μας δινεται η χαρα να το βλεπουμε οπως ηταν στις δοξες του!
 
Πολύ καλή ταινία με αξιόλογες ερμηνίες.Το σενάριο πρόερχεται από το ομώνυμο βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού ο οποίος συνεργάστηκε και στην συγγραφή του σεναρίου.
 
Ένα Γελαστό Απόγευμα (1979)

2drb0rd.jpg

Μια δραματική ταινία σε σενάριο Φρέντυ Γερμανού/ Ανδρέα Θωμόπουλου και σκηνοθεσία Ανδρέα Θωμόπουλου που προβλήθηκε το 1979.

Παίζουν οι ηθοποιοί:Νίκος Κούρκουλος Μπέττυ Λιβανού Χρήστος Τσάγκας Γιώργος Μιχαλακόπουλος Χρυσούλα Διαβάτη Ελένη Φιλίνη Ανέστης Βλάχος Βασίλης Κολοβός Βασίλης Ανδρεόπουλος κ.α

Υπόθεση:Ο πολιτικός Δημήτρης Βενιέρης συνοδεύει στο αεροδρόμιο την πρώην γυναίκα του, με την οποία συναντιέται ύστερα απο δέκα χωρισμού χωρισμού, για να πάρουν διαζύγιο. Η καθυστέρηση του αεροπλάνου τους δίνει το χρόνο να κάνουν ένα ειλικρινή απολογισμό της ζωή τους και της σχέσης τους. Τις μνήμες τους διακόπτει ένα συνταρακτικό γεγονός:μια βόμβα, που έχει τοποθετηθεί στο χώρο προσγείωσης, θα τα τινάξει όλα στον αέρα.

Οι τίτλοι αρχής της ταινίας:

http://www.youtube.com/watch?feature=player_profilepage&v=V7KTFbie6YY

94px-Enagelastoapogevma.JPG

ena-gelasto-apogeyma.jpg
 
Φοβερή η ερμηνεία του Μιχαλακόπουλου στο ρόλο του Κουτσού. Η μουσική επίσης του Χατζινάσιου καταπληκτική. Φυσικοί φωτισμοί από τον Άρη Σταύρου και μια μετρημένη ερμηνεία από τον Κούρκουλο. Γενικά σου βγάζει μια μελαγχολία η ταινία, μικρός την ψιλοφοβόμουν.
 
Μια ωραιοτατη ταινια με επιρροη βεβαια απο την δημοκρατικη κουλτουρα της εποχης.Μην περιμενετε πολλα αλλα αυτο δεν δεν σημαινει οτι ειναι κακη. Ισα ισα οι ερμηνειες κουρκουλου λιβανου και μιχαλακοπουλου ειναι καλες.
 
Υπεροχη ταινια, συγκλονιστικα ρετρο αισθητικη και ανεκτιμητα πλανα του Ελληνικου αλλα και μια απο τις πιο καταθλιπτικες ταινιες του ελληνικου κινηματογραφου. Τριτη φορα δεν την ξαναβλέπω!
 
η καλυτερη ελληνικη ταινια του νεου ελληνικου κινηματογραφου 1973-1994(οπου με το τελος αποχης ξεκινα ο νεος-νεος ελληνικος κινηματογραφος)

δυνατη ερμηνεια απο κουρκουλο-λυβανου εξαιρετικη μιχαλακοπουλου και πολυ καλες απο τσαγκα και μοσιο

η σκηνοθεσια και η μουσικη ειναι πολυ καλες

το σεναριο βασιζεται σε ενα θεατρικο (και οχι βιβλιο) του φρεντυ γερμανου.το θεατρικο ειχε μονο τους 2 βασικους πρωταγωνιστες
 
δεν εχω δει ολοκληρη την ταινία όταν προβαλλεται στην τηλεόραση, μου εχει μεινει μια σκηνη:

αυτη που ειναι η Χρυσουλα Διαβατη ως δασκαλα και πηγαινει τα παιδια της ταξης της εκδρομη στο αεροδρομιο...
 
Η τελευταία σκηνή μαζί με το κομμάτι "Ξέρω δεν θα 'ρθεις" της Δήμητρας Γαλάνη.

[edit] No video [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Είδα προχθές την ταινία. Η μουσική του Χατζηνάσιου είναι υπέροχη. Ο Κούρκουλος είναι καταπληκτικός! Πρέπει να είχα ξαναδεί την ταινία πριν από 30 χρόνια και δεν θυμόμουν πολλά. Έχει πολλά ενδιαφέροντα σημεία, αλλά το surreal του νέου ελληνικού κινηματογράφου αφαιρεί λίγο από την αγωνία και τις ανατροπές του σεναρίου. Σχετικά με τον Κούρκουλο, δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω. Είναι υπέροχος, είναι ρεαλιστικός, δεν παίζει απλά τον Βενιέρη, είναι ο Βενιέρης! Η Λιβανού πανέμορφη όπως πάντα, με μια αρχοντιά, μια αύρα λες και δεν ανήκει σ'αυτό τον κόσμο. Μου άρεσε πολύ και ο Ορφέας Ζάχος, περίεργος και συμβολικός χαρακτήρας. Νομίζω όμως ότι ο Κούρκουλος τους επισκιάζει όλους :)
 
Στην πολύ καλή ερμηνεία του Μιχαλακόπουλου, να προσθέσουμε και την περίφημη ατάκα "Την Κυριακή, ξοφλάς...", που ακούγεται και ως ανάμνηση του Κούρκουλου μες στην ταινία, με το γνωστό εύρημα του echo... (όπως ακριβώς "το πλοίο μας" στο Ορατότης μηδέν). Ο Μιχαλακόπουλος έχει ένα πνιχτό, βαθύ "σίγμα", με πολλή δόση και από "χι", που κολλάει μια χαρά στο γλοιώδες του ρόλου αυτού... Λέει δηλαδή "κχchοφλάς" :D
 
Οι τίτλοι αρχής της ταινίας υπό τους ήχους του κομματιού "Ξέρω δεν θα 'ρθεις" με τη Δήμητρα Γαλάνη. Η κάμερα τη μέρα κάποιας δημόσιας διαδήλωσης (ίσως επέτειος Πολυτεχνείου, ίσως εκδήλωση για τη Διεθνή Ειρήνη ή κάτι άλλο) περιδιαβαίνει με όπισθεν την Πανεπιστημίου από τη συμβολή της με την Πλατεία Συντάγματος και έως το σημείο της συμβολής της με την οδό Ομήρου περίπου.

 
Οι τίτλοι αρχής της ταινίας υπό τους ήχους του κομματιού "Ξέρω δεν θα 'ρθεις" με τη Δήμητρα Γαλάνη. Η κάμερα τη μέρα κάποιας δημόσιας διαδήλωσης (ίσως επέτειος Πολυτεχνείου, ίσως εκδήλωση για τη Διεθνή Ειρήνη ή κάτι άλλο) περιδιαβαίνει με όπισθεν την Πανεπιστημίου από τη συμβολή της με την Πλατεία Συντάγματος και έως το σημείο της συμβολής της με την οδό Ομήρου περίπου.
Aναμνησεις απο μια αλλη Αθηνα...
 
Πίσω
Μπλουζα