Έξοδος Κινδύνου (1980)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας ARETARA
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Μιας και μιλαμε για την Καρλατου, ψαχνω καιρο την ταινια Dedicato al mare Egeo

Καρλατου, Κασινι και Ιλονα Σταλερ στο Αιγαιο με μουσικη του μεγαλου Μορικονε (που παει με ολα σαν την κοκα κολα) και Ιαπωνα σκηνοθετη(!!!!)

Ουτε πλοτ δεν εχει το IMDB χαχαχαχαχα

Οι μεχρι τωρα προσπαθειες μου, εχουν αποβει ακαρπες...
 
η σκηνη στην τραπεζα εθνικη στην αρχη ειναι 1000% στα κατω πατησια

ο ενας ληστης ειναι ο πανος μιχαλοπουλος πραγματι αλλα ο αλλος ειναι νομιζω ο μιχαλης λεφακης j
 
  • Like
Reactions: PT8
Τρομερή ερωτική χημεία μεταξύ Καρλάτου και Εσκενάζυ που ένιωσαν και βίωσαν ένα ασίγαστο ερωτικό πάθος που ξεπέρασε κάθε λογική, κάθε στερεότυπο, κάθε συμβιβασμό, όπου τα πρέπει και τα ότι αρμόζει στα κοινωνικά στεγανά του καθωσπρεπισμού και των απαγορεύσεων σαρώθηκαν και πήγαν περίπατο. Ναι μπορεί να υπάρξει έρωτας και μάλιστα θυελλώδης ανάμεσα σε μια αστυνομικίνα και σε έναν ναρκομανή. Εδώ απλά μιλάμε για έναν άντρα και μια γυναίκα που λόγω τρομερού ερωτικού πάθους έκαναν την υπέρβαση της ζωής τους και το έζησαν με όλο τους το είναι. Έρωτας! Συναίσθημα, πάθος , έκσταση! Το νιώθεις τόσο πολύ έντονα και απόλυτα μία ή δύο το πολύ φορές στην ζωή σου και κυριεύει όλο σου το είναι! Συγχαρητήρια στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Τόλμησαν να ζήσουν και γέμισαν ερωτισμό και πάθος όταν άλλοι στον βωμό των πρέπει και των κοινωνικών στερεοτύπων καταλήγουν ζωντανοί-νεκροί μέσα στην συμβατικότητα τους.
 
Τρομερή ερωτική χημεία μεταξύ Καρλάτου και Εσκενάζυ που ένιωσαν και βίωσαν ένα ασίγαστο ερωτικό πάθος που ξεπέρασε κάθε λογική, κάθε στερεότυπο, κάθε συμβιβασμό, όπου τα πρέπει και τα ότι αρμόζει στα κοινωνικά στεγανά του καθωσπρεπισμού και των απαγορεύσεων σαρώθηκαν και πήγαν περίπατο. Ναι μπορεί να υπάρξει έρωτας και μάλιστα θυελλώδης ανάμεσα σε μια αστυνομικίνα και σε έναν ναρκομανή. Εδώ απλά μιλάμε για έναν άντρα και μια γυναίκα που λόγω τρομερού ερωτικού πάθους έκαναν την υπέρβαση της ζωής τους και το έζησαν με όλο τους το είναι. Έρωτας! Συναίσθημα, πάθος , έκσταση! Το νιώθεις τόσο πολύ έντονα και απόλυτα μία ή δύο το πολύ φορές στην ζωή σου και κυριεύει όλο σου το είναι! Συγχαρητήρια στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Τόλμησαν να ζήσουν και γέμισαν ερωτισμό και πάθος όταν άλλοι στον βωμό των πρέπει και των κοινωνικών στερεοτύπων καταλήγουν ζωντανοί-νεκροί μέσα στην συμβατικότητα τους.
Να συμπληρώσω ότι και οι δύο είναι ΚΟΥΚΛΟΙ!!!! Η Καρλάτου πέραν του κόσμου τούτου και ο Εσκενάζυ θεός!
 
Να συμπληρώσω ότι και οι δύο είναι ΚΟΥΚΛΟΙ!!!! Η Καρλάτου πέραν του κόσμου τούτου και ο Εσκενάζυ θεός!


συγνωμη αλλα θα σας μαλωσω και οσι εχουν τη φατσα του μανελη τι θα κανουν;
 
Κι αυτός θεός. Δεν ήταν όλοι οι θεοί όμορφοι. Ο Ήφαιστος ήταν σίχαμα, ακόμη κι η μάνα του δεν τον άντεχε και τον πέταξε από τον Όλυμπο όταν τον είδε. Ο Παν ήταν ακόμη χειρότερος, τον βλέπανε οι αρχαίοι και τους έπιανε πανικός. Κι άλλοι κατώτεροι μπροστα στους οποίους ο Μανέλης ήταν κουκλάκι.
 
Μιας και μιλαμε για την Καρλατου, ψαχνω καιρο την ταινια Dedicato al mare Egeo

Καρλατου, Κασινι και Ιλονα Σταλερ στο Αιγαιο με μουσικη του μεγαλου Μορικονε (που παει με ολα σαν την κοκα κολα) και Ιαπωνα σκηνοθετη(!!!!)

Ουτε πλοτ δεν εχει το IMDB χαχαχαχαχα

Οι μεχρι τωρα προσπαθειες μου, εχουν αποβει ακαρπες...
 
"... μια ζωή τίμια... αυτά σε άλλους, όχι σε μένα. Ο παλιόκοσμος αυτός δεν χωρίζεται σε τίμιους και σε άτιμους, χωρίζεται σε αυτούς που έχουν τα πάντα και σ' αυτούς που δεν έχουνε τίποτα... η τίμια ζωή είναι το χασίσι που ρίχνουν στους τσαλαπατημένους για να μην ξεσηκώνονται, για να μην ζητάνε από τη ζωή το μερίδιό τους που τους έχουν αρπάξει οι λίγοι, οι φτασμένοι...
...φεύγω μάνα μου, θα σε θυμάμαι..."

 
"... μια ζωή τίμια... αυτά σε άλλους, όχι σε μένα. Ο παλιόκοσμος αυτός δεν χωρίζεται σε τίμιους και σε άτιμους, χωρίζεται σε αυτούς που έχουν τα πάντα και σ' αυτούς που δεν έχουνε τίποτα... η τίμια ζωή είναι το χασίσι που ρίχνουν στους τσαλαπατημένους για να μην ξεσηκώνονται, για να μην ζητάνε από τη ζωή το μερίδιό τους που τους έχουν αρπάξει οι λίγοι, οι φτασμένοι...
...φεύγω μάνα μου, θα σε θυμάμαι..."

Φώσκολος και ξερό ψωμί :)
 
Μιας και μιλαμε για την Καρλατου, ψαχνω καιρο την ταινια Dedicato al mare Egeo

Καρλατου, Κασινι και Ιλονα Σταλερ στο Αιγαιο με μουσικη του μεγαλου Μορικονε (που παει με ολα σαν την κοκα κολα) και Ιαπωνα σκηνοθετη(!!!!)

Ουτε πλοτ δεν εχει το IMDB χαχαχαχαχα

Οι μεχρι τωρα προσπαθειες μου, εχουν αποβει ακαρπες...
Την έχει στο youtube με ιαπωνικούς υπότιτλους :D
 
Πρόσφατα είδα ξανά την ταινία και είναι αρκετά καλογυρισμένη για την εποχή της (και τη σημερινή).
Μου έκανε εντύπωση ότι τη δεκαετία του 80 (και λίγο του 90) το κυνήγι των εμπόρων ηρωίνης ήταν στην πρώτη γραμμή της Αστυνομίας και θυμάμαι ότι το θέμα έπαιζε πολύ στις προεκλογικές εκστρατείες των κομμάτων (έταζαν πλήρη αντιμετώπιση του προβλήματος...).

Πλέον δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται κανένας για την πάταξη του εμπορίου ή την πρόληψη.
Τα ναρκωτικά θεωρούνται πλέον κάτι δεδομένο για να μην πω και φυσιολογικό.
Που και που πιάνουν κάποια παρτίδα (για τα μάτια του κόσμου) αλλά δεν βοηθά σε τίποτα. Όλα δείχνουν παρατημένα στην τύχη τους.
Πιτσιρικαρία κυκλοφορεί μέρα μεσημέρι με τον μπάφο στο χέρι και σε όλα τα πάρτυ οι μισοί είναι με πούδρα στη μύτη.
Σε λίγα χρόνια το θέμα της ταινίας θα μοιάζει με ανέκδοτο τύπου "Η εποχή που κυνήγαγαν οι απολίτιστοι τα ναρκωτικά".
 
Πρόσφατα είδα ξανά την ταινία και είναι αρκετά καλογυρισμένη για την εποχή της (και τη σημερινή).
Μου έκανε εντύπωση ότι τη δεκαετία του 80 (και λίγο του 90) το κυνήγι των εμπόρων ηρωίνης ήταν στην πρώτη γραμμή της Αστυνομίας και θυμάμαι ότι το θέμα έπαιζε πολύ στις προεκλογικές εκστρατείες των κομμάτων (έταζαν πλήρη αντιμετώπιση του προβλήματος...).

Πλέον δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται κανένας για την πάταξη του εμπορίου ή την πρόληψη.
Τα ναρκωτικά θεωρούνται πλέον κάτι δεδομένο για να μην πω και φυσιολογικό.
Που και που πιάνουν κάποια παρτίδα (για τα μάτια του κόσμου) αλλά δεν βοηθά σε τίποτα. Όλα δείχνουν παρατημένα στην τύχη τους.
Πιτσιρικαρία κυκλοφορεί μέρα μεσημέρι με τον μπάφο στο χέρι και σε όλα τα πάρτυ οι μισοί είναι με πούδρα στη μύτη.
Σε λίγα χρόνια το θέμα της ταινίας θα μοιάζει με ανέκδοτο τύπου "Η εποχή που κυνήγαγαν οι απολίτιστοι τα ναρκωτικά".
Τα έχει πει όλα ο Huxley στον Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο (Brave New World), το 1931.
 
Μη μετράς με τη μεζούρα
τη χαρά μου και τη λύπη
και το γέλιο μη σου λείπει
στά καζάντια ή στη χασούρα

Της ζωής το παλιοτραίνο
μόνο μια φορά σφυρίζει
κι αν το χάσεις φουκαρά μου
δεν γυρίζει, δε γυρίζει, δε γυρίζει

Στον παλιόκοσμο που ζούμε
σ’ έρωτες μην δίνεις βάση
κι αν μια αγάπη θα σου φύγει
κάνε μια άλλη να σε χάσει


Bonus track το ορχηστρικό του "Πιάσε μου τα χέρια" με το εκπληκτικό σαξόφωνο του Γιώργου Κατσαρού

 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα