Freud
Retro Member
- Joined
- 24 Νοέ 2011
- Μηνύματα
- 207
- Αντιδράσεις
- 140
Όπως με ενημερώνει το σύστημα, έχω ήδη ψηφίσει σε κάποια επέτειο που μας πέρασε, αν και δεν μπορώ να θυμηθώ σε ποια είχε πάει η ψήφος μου.
Για την ακρίβεια δεν είμαι μεγάλος φαν κάποιας ταινίας από τις παραπάνω.
Γενικά όλες αυτές με τους επαγγελματίες κομάντος και τα σαμποτάζ με αφήνουν ψιλοαδιάφορο, προτιμώ όσες αναφέρονται στην αντίσταση του απλού λαού, στις γειτονιές και στα βουνά και στις αντιστασιακές οργανώσεις που ξεκίναγαν από «τα κάτω».
Μια ταινία που ξεχωρίζω και ανήκει στην πρώτη κατηγορία (κομάντος, σαμποταζ κτλ) είναι «Η Αυγή του Θριάμβου» του Φίλλιπου Φυλακτού κι αυτό γιατί είναι άρτια σκηνοθετημένη και υπερθέαμα για την εποχή της, με ωραία ατμόσφαιρα, όσο κι αν οι απιθανότητες στο σενάριο (ο Φούντας επιβιώνει από το εκτελεστικό απόσπασμα και μετά από λίγο φέρεται σαν να μη συνέβη τίποτα!) και οι ιστορικές ανακρίβειες (δεν θυμάμαι ποτέ κάτα την διάρκεια της κατοχής οι Έλληνες να ανατίναζαν τα Γερμανικά πλοία στην σειρά, και μάλιστα ο σκηνοθέτης στην αρχή της ταινίας μας αναφέρει πως είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα) χαλάνε την γενική εικόνα.
Κάτα τα άλλα, ένα τοπ 5 αγαπημένων ταινιών που δεν βρίσκονται στην λίστα είναι:
O Ουρανός (Τάκης Κανελλόπουλος, 1962)
Το Μπλόκο (Άδωνις Κύρου, 1965)
Το Ξυπόλητο Τάγμα (Γκρεγκ Τάλας, 1953)
Με την Λάμψη στα Μάτια (Πάνος Γλυκοφρύδης, 1966)
Ψηλά τα Χέρια Χίτλερ! (Ροβήρος Μανθούλης, 1962)
Για την ακρίβεια δεν είμαι μεγάλος φαν κάποιας ταινίας από τις παραπάνω.
Γενικά όλες αυτές με τους επαγγελματίες κομάντος και τα σαμποτάζ με αφήνουν ψιλοαδιάφορο, προτιμώ όσες αναφέρονται στην αντίσταση του απλού λαού, στις γειτονιές και στα βουνά και στις αντιστασιακές οργανώσεις που ξεκίναγαν από «τα κάτω».
Μια ταινία που ξεχωρίζω και ανήκει στην πρώτη κατηγορία (κομάντος, σαμποταζ κτλ) είναι «Η Αυγή του Θριάμβου» του Φίλλιπου Φυλακτού κι αυτό γιατί είναι άρτια σκηνοθετημένη και υπερθέαμα για την εποχή της, με ωραία ατμόσφαιρα, όσο κι αν οι απιθανότητες στο σενάριο (ο Φούντας επιβιώνει από το εκτελεστικό απόσπασμα και μετά από λίγο φέρεται σαν να μη συνέβη τίποτα!) και οι ιστορικές ανακρίβειες (δεν θυμάμαι ποτέ κάτα την διάρκεια της κατοχής οι Έλληνες να ανατίναζαν τα Γερμανικά πλοία στην σειρά, και μάλιστα ο σκηνοθέτης στην αρχή της ταινίας μας αναφέρει πως είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα) χαλάνε την γενική εικόνα.
Κάτα τα άλλα, ένα τοπ 5 αγαπημένων ταινιών που δεν βρίσκονται στην λίστα είναι:
O Ουρανός (Τάκης Κανελλόπουλος, 1962)
Το Μπλόκο (Άδωνις Κύρου, 1965)
Το Ξυπόλητο Τάγμα (Γκρεγκ Τάλας, 1953)
Με την Λάμψη στα Μάτια (Πάνος Γλυκοφρύδης, 1966)
Ψηλά τα Χέρια Χίτλερ! (Ροβήρος Μανθούλης, 1962)