Αγγαρείες / εξυπηρετήσεις σε δασκάλους

[joe]

Νομιζω εξαρχής δεν τέθηκε θέμα του να το κάνει αυτό δημόσιος υπάλληλος, αλλά διευθύντρια φροντιστηρίου, που προφανώς είναι αφεντικό στο χώρο της... Στα φροντιστήρια δεν υπάρχει κυλικείο (κάτι που υπάρχει στα σχολεία), τα περισσότερα στεγάζονται σε πολυκατοικίες και τα παιδιά κανουν διάλειμμα στο δρόμο (χωρίς να βγαίνουν για τον καφέ του διευθυντή).
Επίσης το να πιει κανείς καφέ στο διάλειμμα, είτε είναι δημόσιος υπάλληλος είτε ιδιωτικός υπάλληλος σε φροντιστήριο, δεν απαγορεύεται από το νόμο, όπως αντίστοιχα δεν απαγορεύεται να πιει ο μαθητής την πορτοκαλάδα του ή να φάει το τοστάκι του.

Τόσα χρόνια στα θρανία και στα έδρανα του πανεπιστημίου πάντως, ποτέ δεν είδα καθηγητή να μπαίνει στην αίθουσα με καφέ ή άλλο ρόφημα, ούτε καν νερό - ή μήπως είναι μεμπτό να πίνει νερό, ένας άνθρωπος που η δουλειά του είναι να μιλάει; Αντίθετα για εμάς τους φοιτητές ήταν δεδομένο ότι θα παρακολουθούσαμε το μάθημα έχοντας το καφεδάκι δίπλα μας...

Aντιθετως εχω παρα πολλες εμπειριες απο ''εκπαιδευτικους'' που δεν περιοριζονταν απλα στον καφε. Το πιο χοντρο ηταν μια φιλολογος (βλημα απο τα λιγα) η οποια μας εβαλε τεστ και αυτη καθαριζε φασολακια!!!! Ναι καλα διαβαζετε!!! Φασολακια. Αυτη εμπιπτει στην κατηγορια εκπαιδευτικων-λουφαδορων χωρις ελεος. Υπηρχε και η κατηγορια συμπλεγματικος εως ημιτρελος. Ειχαμε μια που ετρωγε κιμωλιες. Την αλειφε στα χειλια της καθως μιλουσε και μετα γλυφοταν ή τις δαγκωνε λιγο λιγο :xm: . Ειχαμε διαφορους με παραισθησεις μεγαλειου. Θυμαστε στο ''Φυλακες ανηλικων'' το ''Θεο''? Ε κατι τετοιο. Κατι αρκουδιαρηδες που πουλαγαν μαγκιες σε παιδακια ουσιαστικα. Παροτι παρα πολλοι γονεις αντιδρουσαν πλεον γιατι τα στερεοτυπα του παρελθοντος καταρριπτονταν, το συστημα προστατευε αυτα τα ατομα και ηταν παρα πολυ δυσκολο να απομακρυνθουν δια παντος. Επρεπε να γινει καποια πολυ μεγαλη χοντραδα και ακομη και τοτε απλα περιοδευαν ανα τα σχολεια της περιοχης λες και το υπουργειο ηθελε να εξαπλωσει το κακο. Ολοι αυτοι στηριζαν την αξιωση τους να κανουν οτι γουσταρουν ακριβως στο στερεοτυπο του δασκαλου αφεντη και των μαθητων υποτελων. Ενδιαφερον δε ειναι πως οποιαδηποτε απαξιωση στο εκπαιδευτικο συστημα την εκλαμβαναν ως προσωπικη προσβολη μιας και εκει ακριβως στηριζαν την βαση της εξουσιας τους.

Φυσικα υπηρχαν και καποιοι καλοι εκπαιδευτικοι δοξα τω θεω που εκαναν την διαφορα αλλα ηταν μια μικρη μειονοτητα δυστυχως. Τελος παντων το θεμα ειναι τεραστια κουβεντα και ισως ξεφευγει της θεματολογιας μας εδω..

 

[Kambia]

To θέμα είναι οτι έχουμε ένα ή δυο κακά παραδείγματα και τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι.

Θα σας παρακαλούσα να μην το κουράζουμε παραπάνω και να μείνουμε on topic

 

[pooky(1)]

Αν ο Joe αναφέρεται σε μια εποχή όπου το 1986 ήταν δημοτικό, τι να πω κι εγώ που τη χρονιά εκείνη ήμουν δευτέρα λυκείου.

Όντως υπήρχαν και καλοί καθηγητές. Αλλά πάντα μέσα στο γάλα η μύγα θα ξεχωρίζει, έτσι ήταν και έτσι θα είναι.

 

[metsgr]

...Τελος παντων το θεμα ειναι τεραστια κουβεντα και ισως ξεφευγει της θεματολογιας μας εδω..

Προφανώς και ξεφεύγει και ίσως ξεφεύγει γενικώς το thread με το συγκεκριμένο τίτλο, μια που αφήνει περιθώρια για αναμνήσεις (ρετρό είναι κι αυτές) διαφόρων περιστατικών που συνέβησαν στη ζωή μας κι έχουν να κάνουν με κακή συμπεριφορά διαφόρων επαγγελματιών: πόσες φορές μας έκλεψε ταξιτζής, πόσες φορές μας πρόσβαλε αστυνομικός, πόσες φορές μας έταξε υδραυλικός ή ηλεκτρολόγος ότι θα έρθει και δεν εμφανίστηκε, πόσες φορές αυτός που περνά πλακάκια δεν το έκανε σωστά, πόσες φορές κάπνιζε γιατρός στο γραφείο του όταν πήγαμε για εξέταση, πόσες φορές ο προϊστάμενός μας σε ιδιωτική δουλειά μας ζήτησε να πλύνουμε την κούπα του μαζί με τη δική μας, πόσες φορές μας έφεραν λάθος έπιπλα και όχι αυτά που παραγγείλαμε κλπ κλπ.

Αν ανοίξουμε το χρονοντούλαπο και θυμηθούμε ό,τι άσχημη εμπειρία έχουμε ζήσει, τότε θα βγάλουμε όλους τους κλάδους των επαγγελματιών σκάρτους. Δε νομίζω όμως ότι αυτός είναι ο σκοπός του παρόντος χώρου...

EDIT:


@Kambia: Τώρα είδα το ποστ, σόρρυ, ήταν την ώρα που έγραφα...

 

[thebest20]

Στο σχολείο η δασκάλα και αργότερα στο γυμνάσιο οι καθηγητές,ως απουσιολόγος που ήμουν,με έβαζαν μερικές φορές να τους παίρνω καφέ ή χυμό από το κυλικείο!Δεν το θεωρούσα αγγαρεία,αλλά εξυπηρέτηση!

 

[DoctorGalifrean]

Καλα ολα αυτα και αστεια αλλα διαβαζοντας τα θυμηθηκα την δασκαλα της 3ης δημοτικου της οποια καθε πρωι η ανασα εζεχνε καφε και τσιγαρο... ΑΛΛΑ ΕΖΕΧΝΕ λεμε.... πιθανον δεν επλενε ουτε τα δοντια της. Αξεχαστη εμπειρια... (και οχι δεν φιλιομασταν στο στομα... απλα το βεληνεκες της καλυπτε ολη την αιθουσα)...

Να ενα καλο thread... μπιχλες καθηγητες...

 

[krios]

Ήταν διπλής χρήσης, αυτή η βέργα, ήθελε επίσης να δείχνει στον πίνακα καθήμενος από την έδρα.
Έχω την εντύπωση, ότι αυτός που του την προμήθευσε, ευνοήθηκε και δεν άρπαξε καμία όλη τη χρονιά...

Μια από τα ίδια στο δημοτικό μου. Ο πατέρας μιας συμμαθήτριας ήταν ξυλουργός και ... τζάμπα η βέργα!

 

[joe]

Στο σχολείο η δασκάλα και αργότερα στο γυμνάσιο οι καθηγητές,ως απουσιολόγος που ήμουν,με έβαζαν μερικές φορές να τους παίρνω καφέ ή χυμό από το κυλικείο!Δεν το θεωρούσα αγγαρεία,αλλά εξυπηρέτηση!

γλυφτρακι

 

[RIO]

Κλασσικά, με είχαν στείλει κάποιες φορές για να φέρω καφέδες( επειδή μάλλον ήξεραν ότι δεν θα έκανα καμμιά ταρζανιά).Θυμάμαι πάντως, δευτέρα δημοτικού που με έστειλε ο γυμναστής, να βάλω μια μπάλα στην θέση της(τις φύλαγαν στο γραφείο των καθηγητών!)Εκεί, επειδή δυσκολευόμουν να βάλω την μπάλα στο δίχτυ-θήκη, που είχαμε για αυτόν τον σκοπό, ζήτησα βοήθεια από έναν καθηγητή που στέκονταν, παραδίπλα.Ο τύπος όμως είχε τις μαύρες του για άγνωστο λόγο και το κράξιμο το άκουσα εγώ !

 

[pooky(1)]

Πάντως εμένα αν με έστελναν να τους πάρω καφέ θα τον έπινα εγώ.

Να μη πιει καφέ ο αργόσχολος καθηγητής. Να φτιάξει σπίτι του.

 

[Maddog]

Θυμάμαι μια καλή "αγγαρεία" που την διασκέδασα πολύ.

3η Λυκείου με στέλνει ο καθηγητής Χημείας να πάρω από το αυτοκίνητο του κάτι σημειώσεις σχετικές με το μάθημα. Και φυσικά μου δίνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Ήταν σχετικά νεαρός και είχε ένα παλιό σαραβαλάκι, δεν θυμάμαι καν μάρκα. Προφανώς ο άνθρωπος δεν είχε λεφτά για κάτι καλύτερο έτσι και αλλιώς.

Αφού κάνω και εγώ μια άσκοπη βόλτα στο προαύλιο και καπνίζω και 2 τσιγάρα, επιστρέφω απαθής στην τάξη μετά από κανά 20λεπτο και του λέω με δήθεν άνετο ύφος: "Χάρβαλο το αυτοκίνητο, δεν τραβάει μια. Ούτε ένα σωστό παντιλίκι δεν κάνει!"

Ο χριστιανός άλλαξε 5-6 χρώματα και έφυγε τρέχοντας από την τάξη για να πάει να δει σε τι κατάσταση είναι το αυτοκίνητο του.

Εννοείται ότι δεν το είχα πειράξει καθόλου, άλλωστε ποτέ δεν ήμουν τέτοιος τύπος, αλλά νομίζω ότι του έκοψα κανα-δυό χρονάκια από την ζωή του μέχρι να σιγουρευτεί ότι όλα ήταν εντάξει. Τουλάχιστον είχε χιούμορ και όταν με το καλό επέστρεψε και του πέρασε η ταχυκαρδία, το θέμα θεωρήθηκε λήξαν και γελάσαμε όλοι μαζί. Αλλά δεν θυμάμαι να ξαναέδωσε κλειδιά σε κανέναν ποτέ...

 

[circleag]

Δειτε αυτο:

[ΕDIT] ΟΚ ασυνείδητοι εκπαιδευτικοί υπάρχουν όπως και σε άλλα επαγγέλματα συναντούμε ασυνείδητους. Μην διασύρουμε όμως ολόκληρο τον κλάδο. Σκεφτείτε οτι υπάρχουν και κάποιοι στο φόρουμ εδώ μέσα που εργάζονται και ως εκπαιδευτικοί και αυτό τους προσβάλει! [EDIT]

 

[joe]

[EDIT]Το σχόλιό σου είναι άσχετο με το θέμα που συζητάμε .... [EDIT]

 

[Kambia]

Ο κλαδος διασυρεται επιτυχως και απο μονος του εδω και δεκαετιες, χωρις καμια βοηθεια χεχε

Και πολλοί άλλοι κλάδοι. Θες να τους απαριθμήσουμε μήπως?

Το σχόλιό σου είναι άσχετο με το θέμα που συζητάμε ....

 

[BETTY BOOP]

-Καφές/τσάι από το κυλικείο του σχολείου για το δάσκαλο/καθηγητή. Θυμάμαι στο Γυμνάσιο η καθηγήτρια των Γαλλικών με είχε στείλει στο κυλικείο για καφέ στο διάλειμμα. Επειδή δεν τη χωνεύαμε, μια συμμαθήτριά μου όταν με είδε στη σκάλα με τον καφέ στο χέρι μου είπε να φτύσω μέσα!!! Όχι, δεν έφτυσα!!!

-Στο δημοτικό σε μαθήματα όπως η Ιστορία ή η Φυσική η δασκάλα έβαζε ένα-δύο κορίτσια, που έκαναν καλά γράμματα, να γράψουν στον πίνακα το σχεδιάγραμμα του μαθήματος.

-Στο μάθημα της Γεωγραφίας η δασκάλα όριζε κάποιο μαθητή ή κάποια μαθήτρια να φέρει το χάρτη για το μάθημα.

-Βρέξιμο σπόγγου για τον πίνακα, να φέρουμε κιμωλίες...

 

[RIO]

Είχαμε και μια μουσικό στην Πέμπτη δημοτικού, που πάντα έβαζε έναν από εμάς τους μαθητές, να βάζει το καλώδιο του κασετόφωνου στην πρίζα. Ήταν κάπως ξεχαρβαλωμένη και φοβόταν. Και άμα την πάταγε ο μαθητής;

 

[ΦΖΠ1]

Το κουβάλημα του απουσιολογίου και του βιβλίου ύλης ήταν φυσικά δουλειά του απουσιολόγου. Αλλά το να κυνηγάς ώρες ή και μέρες μετά όποιον καθηγητή δεν είχε υπογράψει στην ώρα του, ήταν μια έμμεση "αγγαρεία"...

 

[Ozzaros]

Η μοναδικη αγγαρεια που θυμαμαι να γινοταν συστηματικα, ηταν το βρεξιμο του σπογγου...

Στο Λυκειο ειχαμε εναν καθηγητη που ηταν πολυ παραξενος. Δεν ηθελε να το στραγγιζουμε τελειως το σπογγο, γιατι στεγνωνε γρηγορα ετσι. Ουτε ομως ηθελε και να τον φερνουμε πισω με πολυ νερο μεσα, γιατι εσταζε μετα απο παντου. Επρεπε να το πετυχεις στο ενδιαμεσο!

Παντως μια διαφορα που θυμαμαι ηταν στο Δημοτικο οταν με εστελναν, ετρεχα, κυριολεκτικα σκιζομουν να παω να το βρεξω και να το φερω πισω γρηγορα.

Ενω στο Λυκειο πχ, μου'παιρνε κανα 10λεπτο, μιας και πηγαινα στην πιο μακρινη βρυση με το πασο μου.

Φοβερο πως σκεφτοταν το μυαλο αλλιως, οσο μεγαλωνεις...

 

[perlastar]

Aντιθετως εχω παρα πολλες εμπειριες απο ''εκπαιδευτικους'' που δεν περιοριζονταν απλα στον καφε. Το πιο χοντρο ηταν μια φιλολογος (βλημα απο τα λιγα) η οποια μας εβαλε τεστ και αυτη καθαριζε φασολακια!!!! Ναι καλα διαβαζετε!!! Φασολακια. Αυτη εμπιπτει στην κατηγορια εκπαιδευτικων-λουφαδορων χωρις ελεος. Υπηρχε και η κατηγορια συμπλεγματικος εως ημιτρελος. Ειχαμε μια που ετρωγε κιμωλιες. Την αλειφε στα χειλια της καθως μιλουσε και μετα γλυφοταν ή τις δαγκωνε λιγο λιγο :xm: . Ειχαμε διαφορους με παραισθησεις μεγαλειου. Θυμαστε στο ''Φυλακες ανηλικων'' το ''Θεο''? Ε κατι τετοιο.

Mα καλά, είναι δυνατόν Joe; Από καμία πτέρυγα του Δρομοκαϊτειου σας τους έφερναν τους καθηγητές;

Αυτό το θέμα μου λέει πολλά γιατί ήμουν από τα φυτά του σχολείου, κι όχι απλά φυτό, αλλά το καμάρι και το αγαπημένο παιδί των καθηγητών, καθώς τους σεβόμουν και πολύ έλεγαν ότι είμαι και πολύ καλός χαρακτήρας εκτός από τις σχολικές μου επιδόσεις. Οπότε, καταλαβαίνετε, αυτό τα λέει όλα, ήμουν το δεξί τους χέρι από Δημοτικό μέχρι Λύκειο. Οι εξυπηρετήσεις τύπου γκαρσόν με καφέδες κτλ ήταν από τα πιό ελαφρά πράγματα που έκανα να φανταστείτε. Μου ανέθεταν και πολύ πιο σημαντικές υποχρεώσεις, όπως το να κάνω κάποια τηλεφωνήματα εκ μέρους του καθηγητή (μέχρι και στις οικογένειές τους στο σπίτι), να φέρνω ο,τιδήποτε από το γραφείο, να βγω εκτός σχολείου να αγοράσω κάτι, μέχρι και να συνεχίσω προσωρινά το μάθημα στην έδρα, όσο είχε κάποια δουλειά ο καθηγητής! Ξέρω τι θα σκεφτείτε πολλοί, παλιοσπασικλάκι, αλλά ειλικρινά εγώ το μόνο που έκανα ήταν να διαβάζω πολύ και να σέβομαι τους καθηγητές. Αυτοί μετά με έκαναν σχεδόν γραμματέα τους και ώρες ώρες απορώ πραγματικά με το πώς είχαν τόση εμπιστοσύνη σ'ένα παιδί! Πολλές φορές ένιωθα άσχημα, γιατί καταλάβαινα αυτό το βαρύ κλίμα στους συμμαθητές μου που σκέφτονταν κοίτα την φυτούκλα κτλ. Γι'αυτό πραγματικά πιστεύω ότι είναι λάθος να κάνουν τέτοιες διακρίσεις ανάμεσα στα παιδιά οι εκπαιδευτικοί, πραγματικά οι περισσότεροι δεν ήξεραν τίποτα από παιδική ψυχολογία. Πάντως όλες αυτές τις υπηρεσίες που προσέφερα τις έκανα με προθυμία τότε κι όχι από αγγαρεία, τώρα όμως που το σκέφτομαι μάλλον θα έπρεπε να με πληρώνουν για τόση δουλειά

 

[perlastar]

Aντιθετως εχω παρα πολλες εμπειριες απο ''εκπαιδευτικους'' που δεν περιοριζονταν απλα στον καφε. Το πιο χοντρο ηταν μια φιλολογος (βλημα απο τα λιγα) η οποια μας εβαλε τεστ και αυτη καθαριζε φασολακια!!!! Ναι καλα διαβαζετε!!! Φασολακια. Αυτη εμπιπτει στην κατηγορια εκπαιδευτικων-λουφαδορων χωρις ελεος. Υπηρχε και η κατηγορια συμπλεγματικος εως ημιτρελος. Ειχαμε μια που ετρωγε κιμωλιες. Την αλειφε στα χειλια της καθως μιλουσε και μετα γλυφοταν ή τις δαγκωνε λιγο λιγο :xm: . Ειχαμε διαφορους με παραισθησεις μεγαλειου. Θυμαστε στο ''Φυλακες ανηλικων'' το ''Θεο''? Ε κατι τετοιο. Κατι αρκουδιαρηδες που πουλαγαν μαγκιες σε παιδακια ουσιαστικα. Παροτι παρα πολλοι γονεις αντιδρουσαν πλεον γιατι τα στερεοτυπα του παρελθοντος καταρριπτονταν, το συστημα προστατευε αυτα τα ατομα και ηταν παρα πολυ δυσκολο να απομακρυνθουν δια παντος. Επρεπε να γινει καποια πολυ μεγαλη χοντραδα και ακομη και τοτε απλα περιοδευαν ανα τα σχολεια της περιοχης λες και το υπουργειο ηθελε να εξαπλωσει το κακο. Ολοι αυτοι στηριζαν την αξιωση τους να κανουν οτι γουσταρουν ακριβως στο στερεοτυπο του δασκαλου αφεντη και των μαθητων υποτελων. Ενδιαφερον δε ειναι πως οποιαδηποτε απαξιωση στο εκπαιδευτικο συστημα την εκλαμβαναν ως προσωπικη προσβολη μιας και εκει ακριβως στηριζαν την βαση της εξουσιας τους.
Φυσικα υπηρχαν και καποιοι καλοι εκπαιδευτικοι δοξα τω θεω που εκαναν την διαφορα αλλα ηταν μια μικρη μειονοτητα δυστυχως. Τελος παντων το θεμα ειναι τεραστια κουβεντα και ισως ξεφευγει της θεματολογιας μας εδω..

Μα καλά, είναι δυνατόν Joe; Από καμμία πτέρυγα του Δρομοκαϊτειου σας τους έφερναν τους καθηγητές;

Αυτό το θέμα μου λέει πολλά γιατί ήμουν από τα φυτά του σχολείου, κι όχι απλά φυτό, αλλά το καμάρι και το αγαπημένο παιδί των καθηγητών, καθώς τους σεβόμουν και πολλοί έλεγαν ότι είμαι και πολύ καλός χαρακτήρας εκτός από τις σχολικές μου επιδόσεις. Οπότε, καταλαβαίνετε, αυτό τα λέει όλα, ήμουν το δεξί τους χέρι από Δημοτικό μέχρι Λύκειο. Οι εξυπηρετήσεις τύπου γκαρσόν με καφέδες κτλ ήταν από τα πιό ελαφρά πράγματα που έκανα να φανταστείτε. Μου ανέθεταν και πολύ πιο σημαντικές υποχρεώσεις, όπως το να κάνω κάποια τηλεφωνήματα εκ μέρους του καθηγητή (μέχρι και στις οικογένειές τους στο σπίτι), να φέρνω ο,τιδήποτε από το γραφείο, να βγω εκτός σχολείου να αγοράσω κάτι, μέχρι και να συνεχίσω προσωρινά το μάθημα στην έδρα, όσο είχε κάποια δουλειά ο καθηγητής! Ξέρω τι θα σκεφτείτε πολλοί, παλιοσπασικλάκι, αλλά ειλικρινά εγώ το μόνο που έκανα ήταν να διαβάζω πολύ και να σέβομαι τους καθηγητές. Αυτοί μετά με έκαναν σχεδόν γραμματέα τους και ώρες ώρες απορώ πραγματικά με το πώς είχαν τόση εμπιστοσύνη σ'ένα παιδί! Πολλές φορές ένιωθα άσχημα, γιατί καταλάβαινα αυτό το βαρύ κλίμα στους συμμαθητές μου που σκέφτονταν κοίτα την φυτούκλα κτλ. Γι'αυτό πραγματικά πιστεύω ότι είναι λάθος να κάνουν τέτοιες διακρίσεις ανάμεσα στα παιδιά οι εκπαιδευτικοί, πραγματικά οι περισσότεροι δεν ήξεραν τίποτα από παιδική ψυχολογία.

Πάντως όλες αυτές τις υπηρεσίες που προσέφερα τις έκανα με προθυμία τότε κι όχι από αγγαρεία, τώρα όμως που το σκέφτομαι μάλλον θα έπρεπε να με πληρώνουν για τόση δουλειά