Αγγαρείες / εξυπηρετήσεις σε δασκάλους

[Crimson Moonlight]

Στην πρώτη δημοτικού με είχε στείλλει η δασκάλα να της πάρω μία τυρόπιτα απ' το κυλικείο. Δεν είχα ξαναψωνίσει ποτέ μόνη μου, και είχαμε ακόμα τις δραχμές που δεν έμαθα ποτέ να μετράω. Αλλά έκανα όπως οι γονείς μου, εδωσα τα λεφτά, είπα τί ήθελα, μου το έδωσε. Εγώ όμως νόμιζα ότι όταν δίνεις λεφτά πρέπει και να παίρνεις. Και περίμενα για κανενα δεκάλεπτο μπροστά απ' το κυλικείο να μου δώσει τα χρήμματα. Στο τέλος μου έβαλε τις φωνές κι έφυγα. Η δασκάλα σχολίασε την αργοπορία αλλά ότι ότι δεν της πήγα χρήμματα, και τότε κατάλαβα ότι μάλλον μερικές φορές μόνο δίνεις. Τώρα που το σκέφτομαι όμως ήταν πολύ μεγάλη κακία εκ μέρους της να τρώει μέσα στην τάξη (το έκανε κάθε μερα) απ' την στιγμή που υπήρχαν παιδάκια νηστικά μπροστά της, είτε γιατί δεν τους έβαζαν κολατσιό οι γονείς, είτε επειδή τους έκλεψαν τα χρήμματα για το κυλικείο, είτε επειδή τους πέταξαν το φαγητό κάτω.

 


Στο λύκειο είχαμε αποχή, αλλά μερικοί μαθητές μπήκαμε για μαθημα. Ο καθηγητής μας βλέπει έξι άτομα και λέει σ' έναν που ερχόταν με το μηχανάκι να πάει να πάρει πατάτες να κάνουμε το πείραμα με την λάμπα. Πηγε, κι επέστρεψε με 7 ΚΙΛΑ ΠΑΤΑΤΕΣ!!! Στράβωσε το στόμα του καθηγητή όταν είδε το τσουβάλι!

 

 

0

Το πείραμα απέτυχε.

 

[johnny19818]

Κάποια στιγμή η καθηγήτρια των αγγλικών στο Λύκειο ανέθεσε σε μένα και ένα συμμαθητή μου να πάμε κάπου να τις φέρουμε κάτι που δε θυμάμαι τώρα. Η χαρά μας, πήρα το συμμαθητή μου με το μηχανάκι μου και κάναμε βόλτα όλη την πόλη μέχρι να πάμε αυτό που ζήτησε η καθηγήτρια. Φυσικά η αργοπορία μας δεν πέρασε ασχολίαστη αλλά τι περίμενε και αυτή, αν αφήνεις παιδιά την ώρα του σχολείου να βγουν έξω...