Εμένα ποτέ δεν μου πήγε ιδιαίτερα ούτε η ίδια η Αλίκη ούτε αυτό που αντιπροσώπευε. Μάλιστα μέχρι κάποια ηλικία τη θεωρούσα ατάλαντη, μέχρι που ο ηθοποιός Τέλης Ζώτος, ο οποίος μου δίδασκε υποκριτική όταν σπούδαζα σύγχρονο τραγούδι, είπε σε μένα και τους συμμαθητές μου ότι στην πραγματικότητα ήταν ταλαντούχα, τουλάχιστον όσο και η συμμαθήτριά της στη δραματική σχολή (και σπουδαία τραγωδός) Βέρα Ζαβιτσιάνου, απλά ακολούθησε τον εύκολο δρόμο του να παίζει την ενζενί ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία, επειδή αυτός ο δρόμος της απέφερε (πολλά, πάρα πολλά) χρήματα. Ξανασκέφτηκα αυτά που μας είχε πει ο Ζώτος και κατάλαβα ότι πρέπει να ήταν όντως πολύ ταλαντούχα για να μπορεί να παίζει τόσο πειστικά την ατάλαντη. Εγώ προσωπικά τη θεωρώ υπερτιμημένη και απλώς "σταρ", χωρίς τον προσδιορισμό "εθνική" (περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα). Εμένα μου πήγε πιο πολύ το στιλάκι της Λάσκαρη (που ήταν καλή ΚΑΙ στους δραματικούς ρόλους, χωρίς νιαουρίσματα και ναζάκια), αλλά και η μελαχρινή γοητεία της σικάτης Τζένης Καρέζη.