Απόφθεγμα / ρητό / γνωμικό / ρήση από την ελληνική ιστορία που σας εκφράζει

caprice

RetroMasteR
Joined
30 Νοέ 2010
Μηνύματα
1.181
Αντιδράσεις
186
Η ιστορία μας βρίθει μεγάλων προσωπικοτήτων που άφησαν παρακαταθήκη "φράσεις" που μας συντροφεύουν ως τις μέρες μας. Ας παρακάμψουμε τον σκόπελο της "παραπληροφόρησης" της ταλαίπωρης -ούτως ή άλλως - ιστορίας μας (που από μόνο του ως θέμα είναι ανεξάντλητο) και ας κολυμπήσουμε στα γαλανά νερά της πατρίδας μας ρωτώντας "Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;" Και για να είμαι συνεπής με το θέμα, διότι η ύπαρξη της γοργόνας ελέγχεται ακόμα....


Όμοιος ομοίω αεί πελάζει (Πλάτωνας) .... ολόκληρη κοσμοθεωρία. Παλαιότερα το χρησιμοποιούσα για ανθρώπους που δεν μπορούσα με τίποτα να εξηγήσω πώς είχαν ταιριάξει. Εδώ και αρκετό καιρό το έχω επικεφαλίδα σε κάθε συζήτηση που παρακολουθώ και συμμετέχουν πολιτικοί

 


Μολών λαβέ (Λεωνίδας στους απεσταλμένους του Ξέρξη πριν τη μάχη των Θερμοπυλών). Τι να πω εδώ; Τη λέω όταν βλέπω ανθρώπους που δεν παραδίδονται αμαχητί

 

 

 

 


 
Τα πάντα ρει (Ηράκλειτος). Η ζωή μας και ο κόσμος μας ρέει σαν ένα ποτάμι. Καμία στιγμή δεν είναι ίδια με την προηγούμενη και καμία δεν θα είναι ίδια με την επόμενη. Στο τέλος αυτό που μένει είναι οι αναμνήσεις μας. Για αυτό αγαπάμε όλοι το Retromaniax.
 
Τελευταία έχουν ενσκήψει τα "ρητά της κρίσης" :

- Των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδωμεν (την ώρα που καίγεται το σπίτι μας, εμείς τραγουδάμε).

-Αρχή άνδρα δείκνυσι (η εξουσία φανερώνει το ποιόν αυτού που την ασκεί).

-Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν (είναι συνηθισμένο στους Κλαζομενίους, ή γενικότερα σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, να ασχημονούν).

-Εξ' όνυχος τον λέοντα (κι από τη μικρή λεπτομέρεια, βγαίνει το συμπέρασμα).

-Ένοχος ένοχον ου ποιεί.

-Κρείττον του λαλείν το σιγάν.

-Πάταξον μεν, άκουσον δε.

-Λάθε βιώσας (ζήσε στην αφάνεια, χωρίς να δίνεις αφορμές).

Παρήγορο που τα μάθαμε, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες...

(P.S. : ουδεμίαν σχέσιν έχομεν με βιβλιοπώλας βουλευτάς...)
 
"Alors, c'est la guerre".

Η απάντηση του Ιωάννη Μεταξά, στο Ιταλικό τελεσίγραφο.

Για λόγους "εσωτερικής κατανάλωσης" και "καλύτερης κατανόησης", αποδώθηκε ιστορικά ως "ΟΧΙ".
 
"Στην πολιτική πολλά λέγονται που δεν γίνονται και πολλά γίνονται που δεν λέγονται" ( του Κ. Καραμανλή)
 
Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν. To λέω πολύ συχνά σε συζητήσεις μου. Δεν μπορώ τα πολλά μπλα μπλα!
 
Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει ένα ρητό που να το έχω πυξίδα. άλλωστε τα περισσότερα από τα ρητά των αρχαίων ημών προγόνων τα έχω συνδέσει με όχι και τόσο ευχάριστες καταστάσεις ενώ χρησιμοποιούνται από πολλούς κατά τρόπο που διαστρεβλώνουν το αρχικό τους νόημα η την πρόθεση αυτού που το είπε (αν το είπε όντως). Ειδικά δε τα δύο πασίγνωστα του Ισοκράτη. Από νεώτερους αποφθεγματολόγους στον Σουρή έχει αποδοθεί οποιοδήποτε ρητό δεν μπορεί να θυμηθεί ο συντάκτης ή ο ομιλητής ποιος το είπε και (κατά τη γνώμη του) έχει χιούμορ. Βέβαια εκεί που γίνεται ο χαμός είναι στα μεταφρασμένα

Πάντως ένα προσωπικά αγαπημένο (όχι ακριβώς) ρητό είναι το τελευταίο τρίστιχο του ποιήματος του Καβάφη Διορία του Νέρωνος:

...Και στην Ισπανία ο Γάλβας

κρυφά το στράτευμά του συναθροίζει και το ασκεί,

ο γέροντας ο εβδομήντα τριώ χρονώ

Με την έννοια ότι αλλιώς τα προϋπολογίζουμε στη ζωή και αλλιώς είναι τα πράγματα.
 
Πάρα πολλά... Αυτά που έχουν δομήσει το χαρακτήρα μου, όμως, είναι τα εξής:

-Ή ταν, ή επί τας... (Αν είναι να μπω στη διαδιακασία να κάνω κάτι, ή θα το κάνω καλά ή δε θα το κάνω καθόλου. Αν δεν είμαι σίγουρη, δεν ασχολούμαι! :) )

-Ουκ εν τω πολλώ το ευ. (Για όλες τις πλεονάζουσες εκφάνσεις της ζωής μας... Γενικά, ότι πλεονάζει υπερβολικά, δεν είναι καλό).

-Μηδένα προ του τέλους μακάριζε. (Όσες φορές έχω παρασυρθεί σε άστοχους πανηγυρισμούς ή βαθύτατες στεναχώριες -πάντα [μα πάντα!] ερχόταν το τέλος να με διαψεύσει! :) )

-Εύρηκα-εύρηκα (ή "Ηύρηκα-ηύρηκα", όπως είναι το σωστό! Ε, τι να πω εδώ? Το ρητό τα λέει όλα! :) )
 
Στον αμυντικό μου χαρακτήρα και συνάμα επιθετικό μία λέξη ταιριάζει και λέω,μολων λαβε
 
Πολύ ωραίο θέμα caprice! ''Μολών λαβέ'' και ''Xρη σιγάν ή κρείσσονα σιγής λέγειν'' από μένα.
 
Κάτι που εκφράζει την κοινωνία μας ειπωμένο από μεγάλο δάσκαλο 200 χρόνια πριν:

 


Πολιτεία που δεν έχει βάση την παιδεία είναι οικοδομή στην άμμο... (Αδ. Κοραής)
 
Εμένα το αγαπημένο μου είναι το Έν οίδα ότι ουδέν οίδα του Σωκράτη. Ο σοφός αυτός άνθρωπος είχε καταλάβει ότι είμαστε ένα τίποτα και όλη η γνώση μας είναι μία σταγόνα στον ωκεανό. Ρητό που ταιριάζει σε όλα τα ψώνια και τους ξερόλες.
 
Εμένα πάλι, το αγαπημένο μου ρητό είναι το παν μέτρον άριστον! Μπορώ να πω, ότι ζω σύμφωνα με αυτό το ρητό.
 
Το λακωνιζειν εστι φιλοσοφειν καθοτι οι φλυαροι ανθρωποι δεν μπορουν να εχουν καμια σχεση μαζι μου.

Σοφον το σαφες επειδη οι ασαφειες του στυλ "αλλο ηθελα να πω και αλλο ειπα, αλλο εννοουσα αλλα το ειπα συμβολικα και τι ηθελε να πει εδω ο ποιητης" με νευριαζουν και ειναι εξω απο το χαρακτηρα μου. Λιγες κουβεντες ξεκαθαρες και σταρατες για να ειμαστε ωραια εξηγημενοι και ανευ παρεξηγησεων. Και το ρητο αυτο θελω οπωσδηποτε να το βλεπω εφαρμοσμενο και στην Τεχνη γιατι αλλιως τετοιου ειδους "Τεχνη" απλως δε με ενδιαφερει.

Μηδενα προ του τελους μακαριζε και ας μη χαιρομαστε αν δε δουμε τι θα γινει μεχρι και το τελευταιο δευτερολεπτο. Το εχω δει στην πραξη και για μενα αποτελει μαθημα ζωης.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Κάθε πράγμα στον καιρό του και τον Αύγουστο κολιός
Στη ζωή είναι νόμος και δε γίνεται αλλιώς.

Γ. Ζαμπέτας
 
Πλάκα πλάκα τώρα νομίζω οτι από τα πιο σοφά και χρήσιμα γνωμικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι το
ένδον σκάπτε, ένδον βλέπε που σημαίνει κάνε ενδοσκόπηση ψάξε τον εαυτό σου. Όταν αναρωτιεμαι τι πάει στραβά σκέπτομαι αυτό το ρητό μπας και φταίω εγώ και έτσι μπορώ να σώσω την κατάσταση.
 
Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου "Τα παράλογα" του Μάνου Χατζιδάκι σε στίχους Νίκου Γκάτσου λέγεται "Ελλαδογραφία", το αποδίδει ο Θεοδωράκης, και είναι μια συνοπτική και ιδιότυπη "ιστορία" της Αθήνας και της Ελλάδας (την οποία η Αθήνα ετοιμάζεται τώρα να καταπιεί "ως ο Κρόνος εις το απώτατον παρελθόν κατέτρωγε τα ίδια αυτού τέκνα"). Το τελευταίο τετράστιχο με εκφράζει:
"Πότε θ' ανθίσουνε τούτοι οι τόποι
πότε θα 'ρθούνε καινούργιοι ανθρώποι
να συνοδέψουμε τη βλακεία
στην τελευταία της κατοικία"
 
Προσπαθώ να ακολουθώ το "μηδέν άγαν" (τίποτα σε υπερβολή) χωρίς όμως να το καταφέρνω πάντα.... Επίσης το "γνώθι σαυτόν" με απασχολεί τώρα τελευταία.......
 
Καθε χωρα κυβερναται απο τους πολιτικους που της αξιζουν και εδω δεν μου επιτρεπονται σχολια.

Αλμπερτ Αϊνσταϊν: Μονο δυο πραγματα ειναι απειρα: Το συμπαν και η ανθρωπινη βλακεια, αν και για το πρωτο δεν ειμαι απολυτα σιγουρος.
 
Πίσω
Μπλουζα