Βιβλία που μισήσαμε για διάφορους λόγους

[Clemence]

λοιπόν, μικρή είχα δυο αγάπες, την τηλεόραση και τα βιβλία. έβλεπα τηλεόραση με πάθος και μόλις κάτι μου κέντριζε τη φαντασία έτρεχα να το ψάξω στην εγκυκλοπαίδεια και ήμουν ικανή να ψάχνω για ώρες, μέρες, χρόνια. αποτέλεσμα ήταν να θυμάμαι πολύ καλά και τα έργα και διάφορα ιστορικά κυρίως γεγονότα, που τα είχα στο μυαλό μου ολοζώντανα και ιστορία ειδικά να μή χρειάζεται να διαβάζω σχεδόν ποτέ για το σχολείο

αλλά είχα και κολλήμματα. ας πούμε αν κάποια βιβλία δε μου άρεσαν, δεν τα πλησίαζα. αν δλδ το εξώφυλλο, η μυρωδιά και γενικά η αισθητική τους δε συμφωνούσε με τη δική μου ήταν για μένα τελειωμένα - δεν τα άγγιζα! οπότε κάποια (λίγα ευτυχώς) όπως ο γεροστάθης, τα ψηλά βουνά, τα μυστικά του βάλτου, στάθηκε αδύνατο να τα διαβάσω ... ακόμα και όταν μεγάλωσα και αντικειμενικά ήξερα ότι έπρεπε πια, τίποτα.

επίσης κατάφερα να με πιάσει η ψυχή μου με ένα βιβλίο, την παναγιά τη γοργόνα, επειδή αναγκάστηκα να το διαβάσω σε μια μέρα (!) για μια σχολική εργασία. ευτυχώς που διάβαζα και γρήγορα

 

[Maverick]

Το κόκκινο και τα δύο μπλε βιβλία ιστορίας τρίτης δέσμης... :zip:

 

[noxrider]

Όλα τα βιβλία που είχαν σχέση με:Μαθηματικά,'Αλγεβρα,Γεωμετρία-Τριγωνομετρία,Χημεία,Φυσική και γενικότερα ότι είχε να κάνει με αριθμούς,υπολογισμούς και λογική.Η λέξη απέχθεια δεν είναι αρκετή για να περιγράψω τι ένιωθα για αυτά τα βιβλία.

 

[sunset89]

Όλα τα βιβλία που είχαν σχέση με:Μαθηματικά,'Αλγεβρα,Γεωμετρία-Τριγωνομετρία,Χημεία,Φυσική και γενικότερα ότι είχε να κάνει με αριθμούς,υπολογισμούς και λογική.Η λέξη απέχθεια δεν είναι αρκετή για να περιγράψω τι ένιωθα για αυτά τα βιβλία.

+1000. Πάντα κατέβαζα ρολλά όταν έβλεπα τέτοια θεματολογία. Κα εννοείται και στο σχολείο.

 

[XristosMS]

Θα συμφωνήσω, ούτε να τα ανοίξω δεν ήθελα τα συγκεκριμένα....μόνο στη χημεία έκανα κάποια υποχώρηση...

 

[saboter]

Από μικρό παιδί είχα σαν αρχή να μη παρατάω ποτέ κάτι στη μέση΄έτσι πάντα διάβαζα μέχρι τέλους ακόμη και τα βιβλία που "δε με τραβούσαν".

Το μόνο βιβλίο που με ταλαιπώρησε για πολλά χρόνια υπήρξε "Το λάθος" του Αντώνη Σαμαράκη, που βιαστικά το ξεκίνησα σε μικρή ηλικία και...έπαθα εμπλοκή΄δε μπορούσα να συλλάβω τις αλληγορίες, τα υπονοούμενα, τους συσχετισμούς...ένιωθα το λιγότερο ανόητη και το παρατούσα, το ξανάπιανα μετά από ένα χρόνο και πάλι αισθανόμουν ανεπαρκής να συλλάβω την "Καφκική" του ατμόσφαιρα.

Μόνο στα τέλη Γυμνασίου πια κατάφερα να το τελειώσω μεν, να αντιληφθώ δε και το μύνημα κατά του ολοκληρωτισμού που μεταδίδει τελικά ο συγγραφέας με γραφή αριστουργηματική.

Περιττό να πω πως το έχω διαβάσει επανειλλημένα, το παραδέχτηκα, το θεωρώ ευφυέστατο,...αλλά υπήρξε τόσο ψυχοφθόρο για τα πρώιμα αναγνωστικά μου βήματα...που κατά βάθος το μισώ.

Για όσους γνωρίζουν: αυτοί οι δυό μικροί κύκλοι, οι όχι και τέλειοι, με κάτι το ακανόνιστο πάνω τους...γίναν ο παιδικός μου εφιάλτης!

 

[Αναστασια]

Και εγω οταν ημουν μικρη διαβαζα πολλα βιβλια

Αλλα ενα δεν ηθελα ουτε να το βλεπω γιατι με αγχωσε τοσο πολυ, με κατεθλιψε, μου μαυρισε την μερα οταν με εβαλαν απο το σχολειο να το διαβασω, ηταν ο Ζητιανος του Καρκαβιτσα

απο το http://www.e-alexandria.gr/bookby.asp?ID=8&BID=42

"Ο Καρκαβίτσας στο πρώτο κεφάλαιο με παραστατικότητα και ρεαλισμό περιγράφει τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης καθώς και την εκμετάλλευση των φτωχών χωρικών από τους μεγαλοτσιφλικάδες της Θεσσαλίας και μας παρουσιάζει τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, κυρίως τον τελωνοφύλακα Βαλαχά και τον ζητιάνο που προσπαθεί να κερδίσει την συμπάθεια του. Ο Βαλαχάς σκληρός απέναντι στους ζητιάνους ξυλοφορτώνει τον Τζιριτόκωστα."

Μαυρισε η ψυχη μου... :xm:

 

[leykh]

Mary Poppins 1+2.Το διάβαζα και ήταν σαν να έβλεπα Nightmare on Elm str, παρ'όλα αυτα, μου αγόρασαν και το Νο2

 

[Λορένα]

Σε ολα τα βιβλια των μαθηματικων αντιπαθουσα το εξωφυλλο τους.

Ολα τα βιβλια της δέσμης μου επισης (1ης) τα εβλεπα με δεος και φοβο.

Κορυφαίο ομως όλων ειναι ενα βιβλιο Γλώσσας του δημοτικού (που βαριεμαι τωρα να ανατρεξω να βρω ποιο ειναι ) νομιζω ΣΤ' που τα σχεδια ηταν του ζωγράφου Φασιανού. Το μισησα απο τα σχεδια του :rant:

 

[mytinyworld]

Πολύ αντιπαθητικό ήταν για μένα το ένα παιδί μετράει τ'άστρα του Λουντέμη. Προσπάθησα πολλές φορές να το διαβάσω γιατί έπρεπε, το είχα μάλιστα για χρόνια σαν ένα "πρέπει να κάνω" στη συνείδησή μου, αλλά δεν μπορούσα να φτάσω μετά τη 10η σελίδα. Φυσικά δεν διάβασα ποτέ κανένα βιβλίο του Λουντέμη :xm:

 

[Juanita]

Δε θυμάμαι κάποιο που να μη μου άρεσε...

Βέβαια, υπήρχαν πολλά που μου ήταν παντελώς αδιάφορα και αγνοούσα τόσο το περιεχόμενο των ίδιων όσο και τις φάτσες των καθηγητών που τα έκαναν... :wait2: το πρώτο τρίμηνο τουλάχιστον...

Γενικώς, διάβαζα ό,τι έπεφτε στα χέρια μου, και επειδή οι γονείς μου δε διέθεταν χρήματα για να ανεβάσω το πνευματικό μου επίπεδο (λέμε τώρα... ) βολευόμουν μιά χαρά με τα Ρομάντζα, τους Θησαυρούς, τις Βεντέτες κλπ που έβρισκα στο μαγαζί της θείας μου...

Ναι... ξέρω... αυτά δεν πιάνονται... :xm:

 

[Niki]

Ενα παιδί μετράει τ΄αστρα κ.α.

Το ένα παιδί μετράει τ΄άστρα μας έβαλαν να το διαβάσουμε στην Α΄Γυμνασίου στις διακοπές των Χριστουγέννων και μετά να το παρουσιάσουμε στην τάξη. Δεν το διάβασα ποτέ.Το παράτησα από τη δεύτερη κιόλας σελίδα.

Τα άλλα βιβλία που δεν μπόρεσα ποτέ να διαβάσω ήταν Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ,Η ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΝΗΣΟΣ, Η ΚΑΛΥΒΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ ΘΩΜΑ.

Εν τούτοις λάτρεψα τον ΤΟΜ ΣΩΓΙΕΡ , τις ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΡΙΕΣ, την ΧΑΙΝΤΙ, ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΕΡΣΕΝ (παρόλο που ηταν άκρως καταθλιπτικά) την ΠΟΛΥΑΝΝΑ (είχα όλη τη σειρά) .

Πολύ αργότερα, στο Λύκειο, η φιλόλογος μας ζήτησε να διαβάσουμε το ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ του Ταχτσή. Πάλι το παράτησα στην πρώτη σελίδα.Ισως το μίσησα γιατί δεν χώνευα την φιλόλογο. Το πρωτοδιάβασα στα 25 μου και μέχρι σήμερα το έχω διαβάσει πάνω απο 100 φορές.

 

[Wally]

Το ένα παιδί μετράει τ΄άστρα μας έβαλαν να το διαβάσουμε στην Α΄Γυμνασίου στις διακοπές των Χριστουγέννων και μετά να το παρουσιάσουμε στην τάξη. Δεν το διάβασα ποτέ.Το παράτησα από τη δεύτερη κιόλας σελίδα.

Κοιτα να δεις που μπορει να ειμασταν και συμμαθητες διοτι και στο δικο μου σχολειο μας πλακωσαν σε Λουντεμη στην Α Γυμνασιου...

 

[theoritikos]

Δεν μπορούσα με τίποτα να διαβάσω τον "Δομίνικο",ένα βιβλίο από Έλληνα συγγραφέα (νομίζω του Μάνου Κοντολέων, από τις εκδόσεις Πατάκη) και οτιδήποτε είχε να κάνει με fantasy κόσμους, επειδή μου φαίνονταν αρκετά "οτινάναι" οι ιστορίες που διηγούνται.

Επίσης, παίζει να είμαι ο μόνος που αντιπαθούσε τα βιβλία της Μπλαιτον, επειδή δεν μου άρεσαν οι εικόνες που είχαν στα εξώφυλλα!

 

[Amigovios]

Όλα τα σχολικά βιβλία καθώς και σχεδόν οτιδήποτε δεν έχει γραφτεί από Edgar Alan Poe, H.P. Lovecraft & J.R.R. Tolkien. δεν με τραβάει το βιβλίο γενικότερα εκτός και αν έχει θέμα το φανταστικό (βλέπε τους ανωτέρω συγγραφείς). Θυμάμαι στο δημοτικό έπρεπε να "παρουσιάσουμε" τον "μεγάλο περίπατω του πέτρου"...το βιβλίο δεν ξέρω αν το έχω κάνει προσάναμα όπως έκανα ένα άθλιο βιβλίο για δώρο που μου δώσανε το "Τα Ρέστα" του Ταχτσή (το οποίο δεν διάβασα ούτε το εξώφυλλο ! ...μου είπαν τον τίτλο και τον συγγραφέα). Η παρουσίαση στο δημότικό ήταν EPIC FAIL ! καθώς είχα διαβάσει με το ζόρι 10 σελίδες και αυτές όχι όλες ! λολ ααα επίσης έχω μερικά σαβουροβιβλία που μου πιάνουν χώρο. και λέω να τα κάνω πρές-παπιέ ή προσάναμα...ένα από αυτά είναι τα μυστικά του βάλτου της Π. Δέλτα...αυτάαααααααααααα....ελπίζω να μην σας κούρασα...καλημέρα σε όλους !

Επίσης, παίζει να είμαι ο μόνος που αντιπαθούσε τα βιβλία της Μπλαιτον, επειδή δεν μου άρεσαν οι εικόνες που είχαν στα εξώφυλλα!

Δεν είσαι ο μόνος !!!

 

[teo214]

Τα βιβλία που δεν κατάφερα ποτέ να τελειώσω ήταν Τα μυστικά του βάλτου, αν και μου άρεσε σαν βιβλίο, λόγω των χαρτών που είχε διπλωμένους στις τελευταίες σελίδες και ο Τρελαντωνης.Λες και ήμουν πρo κατελημενος με την Πηνελόπη Δέλτα.

 

[bspus]

Κορυφαίο ομως όλων ειναι ενα βιβλιο Γλώσσας του δημοτικού (που βαριεμαι τωρα να ανατρεξω να βρω ποιο ειναι ) νομιζω ΣΤ' που τα σχεδια ηταν του ζωγράφου Φασιανού. Το μισησα απο τα σχεδια του :rant:

Οντως ηταν ΣΤ' Δημοτικου. Το θυμαμαι κι εγω και το αντιπαθουσα για τον ιδιο λογο.

Ολα τα βιβλια του δημοτικου (και αργοτερα) ειχα την ταση να τα βεβηλωνω ζωγραφιζοντας τα. Οσο περισσοτερες και ωραιοτερες εικονες ειχαν τοσο περισσοτερο υλικο ειχα εγω για να "βελτιωσω"

Αλλα τα σχεδια του Φασιανου ηταν τοσο βαρετα που απαξιουσα. Ολα ιδια μου φαινονταν. Το ιδιο προσωπο σε προφιλ οποια και να ηταν η θεματολογια

 

[joe]

Διαβαζα πολυ σαν παιδι και ακομη διαβαζω αν και το εχω ριξει σχεδον αποκλειστικα στο ιστορικο μυθιστορημα, fantasy, scifi, horror. Δεν καταφερα ποτε να διαβασω το ''Ενα παιδι μετραει τ'αστρα'' περαν απο το αποσπασμα που ηταν στο ανθολογιο. Με τιποτα λεμε! Επισης αντιπαθουσα πολυ τον Μαγο του Οζ και την Αλικη στην Χωρα των θαυματων τα οποια τα εβρισκα φλωρικα μεχρι θανατου.

Αν ηταν στο χερι μου θα εξαφανιζα ολες αυτες τις μουφες του Φασιανου απο προσωπου γης. Μιλαμε για τον ορισμο της αρπαχτης. Ουστ!!!

 

[Penny]

Εγώ μισούσα τα "Χαρουμενες Διακοπές" που με αναγκαζαν να κουβαλάω μαζί κάθε καλοκαίρι...

Μα δεν έχω όρεξη να λύνω ασκήσεις μαμά!! Θέλω να πάω θάλασσα!!!

επίσης, τρελή αντιπάθεια στην Φυσική δέσμης! Δεν ήταν βιβλίο αυτό το πράγμα!!

(βέβαια στις πανελλήνιες, η Φυσική με έβαλε στο πολυτεχνειο...χιχιχιχι)

 

[alex76gr]

"Ο πυργος" του Κάφκα.

Διάβαζα, διάβαζα, διάβαζα, διάβαζα και άλλο και ακόμα στον πύργο δεν είχε φτάσει.

Ε, το παράτησα δεν άντεξα.