Βιβλία που μισήσαμε για διάφορους λόγους

Τα μαθηματικά, μισούσα ως εκεί που δεν πήγαινε! Από λογοτεχνικά, το "Σάνσελορ" του Βερν. Από τα πιο αδύναμα έργα του...
 
Κοιτα να δεις που μπορει να ειμασταν και συμμαθητες διοτι και στο δικο μου σχολειο μας πλακωσαν σε Λουντεμη στην Α Γυμνασιου...
Γενικά ήταν της μόδας, ο Λουντέμης στα μέσα της 10ετίας του 80. Το 85 - 86 που πήγαινα 1η - 2α Λυκείου, ήταν πολύ τακτικός πελάτης :D . Διάβασα ένα βιβλίο του, γιατί πλέον ο Ιούλιος Βερν που διάβαζα μέχρι τότε, φαινόταν πολύ παιδικός στους διάφορους ειδήμονες (όχι τόσο στους γονείς μου, όσο σε κάτι αριστερίζοντες φιλόλογους στο Λύκειο), και δεν μου ταίριαζε. Ευτυχώς μετά, έπιασα τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών και ήρθα στα ίσια μου. :D

Για να επανέλθω, τα πιο μισητά βιβλία που είχα συναντήσει, ήταν ενός τύπου που είχε φροντιστήριο έκθεσης στην πλατεία Κάννιγγος. Υποτίθεται ότι έπρεπε να τα διαβάσουμε (και σχεδόν να τα μάθουμε απ' έξω), για να έχουμε υλικό για τις εξετάσεις, της δέσμης. Ήταν που ήταν πανάκριβα, δεν έβγαζα και άκρη με αυτά που έλεγε (γιατί δεν είχαν και λογική συνέχεια αυτά που έγραφε. Να 'ναι καλά ένας φίλος από το φροντιστήριο, που μου τά έκανε Demo:D). Ευτυχώς ούτε τα αγόρασα, ούτε τα διάβασα . Και έγραψα και 15,5 στην έκθεση στην δέσμη. :)
 
Captain Kal είπε:
Για να επανέλθω, τα πιο μισητά βιβλία που είχα συναντήσει, ήταν ενός τύπου που είχε φροντιστήριο έκθεσης στην πλατεία Κάννιγγος. Υποτίθεται ότι έπρεπε να τα διαβάσουμε (και σχεδόν να τα μάθουμε απ' έξω), για να έχουμε υλικό για τις εξετάσεις, της δέσμης. Ήταν που ήταν πανάκριβα, δεν έβγαζα και άκρη με αυτά που έλεγε (γιατί δεν είχαν και λογική συνέχεια αυτά που έγραφε. Να 'ναι καλά ένας φίλος από το φροντιστήριο, που μου τά έκανε Demo:D). Ευτυχώς ούτε τα αγόρασα, ούτε τα διάβασα . Και έγραψα και 15,5 στην έκθεση στην δέσμη. :)
Τώρα που μιλήσαμε για έκθεση...Πείτε μου ότι είχατε ποτέ τολμησει να διαβάσετε δοκίμια του Παπανούτσου...

Μας τα έβαζαν να τα διαβάσουμε η καθηγήτρια της εκθεσης.. Κανένας ειρμός, καμία συνοχή, καμία βοήθεια στην έκθεση...

μαρτύριο 8)8)
 
Εκτός από τα αναγνωστικά του Δημοτικού, και γενικότερα τα βιβλία στο ίδιο το Δημοτικό, δεν μπόρεσα να διαβάσω τίποτε.

Όλα τα βιβλία του σχολείου στο γυμνάσιο και λύκειο τα διάβαζα αγγαρεία. Εξωσχολικά δεν μπόρεσα να τελειώσω κανένα, μάλιστα μετά την 6η δημοτικού δεν μπόρεσα να διαβάσω ξανά ούτε κόμικ, αλλά ούτε περιοδικό, εκτός από περιοδικά υπολογιστών. Τόσο πολύ το "σχολείο" με έκανε να μισήσω το διάβασμα και το βιβλίο γενικότερα.

Τελευταία "ελπίδα" να διαβάσω κάτι είναι ο ερχομός iPad (που έχει ενσωματωμένη ibook εφαρμογή), μπας και μπορέσω τελικά να διαβάσω τα αριστουργήματα του Slavatore. Η μυρωδιά χαρτιού και μελανιού με αρρωσταίνει και ζαλίζομαι σε βαθμό απαγορευτικό να συνεχίσω.
 
Τώρα που μιλήσαμε για έκθεση...Πείτε μου ότι είχατε ποτέ τολμησει να διαβάσετε δοκίμια του Παπανούτσου...Μας τα έβαζαν να τα διαβάσουμε η καθηγήτρια της εκθεσης.. Κανένας ειρμός, καμία συνοχή, καμία βοήθεια στην έκθεση...

μαρτύριο
δυστυχώς αυτή η παπανουτσική λατρεία των καθηγητών συνεχίζεται ακόμα :mad::mad::mad: ! έχω περάσει τρομερά μαρτύρια για να βγάλω μία κ***περίληψη στα κείμενά του (κυρίως πέρσι που πήγαινα β λυκείου) ενώ κατά τα άλλα είμαι αρκετά καλός στις περιλήψεις.ευτυχώς γι'αυτόν δεν ζει,αν ζούσε όμως δεν θα μου έκανε εντύπωση αν αγανακτισμένοι μαθητές του έβαζαν γκαζάκια έξω από το σπίτι του καθημερινά!

για να επανέλθω στο θέμα όμως,και εγώ κάποια βιβλία της δέλτα τα έχω σιχαθεί κυρίως λόγω του δημοτικού (ειδικά τα ψηλά βουνά)
 
Το βιβλίο "Αθώος - Αναιρεση των βασικών ερεισμάτων της απιστίας" ειναι το χειρότερο που έχω διαβάσει. Προκειται για ένα χριστιανικου περιεχομένου βιβλίο το οποιο μου το εκανε δώρο ενας φίλος μου ο οποιος είναι πολύ της εκκλησιας και το έκανε φυσικά ή για να μου την σπάσει ή για να με βαλει στον σωστό δρόμο, λόγω του ότι ειμαι άθεος (ΓΚΡΡΡΡ, ΧΧΧΧΧ, ΜΠΟΥΟΥΟΥ, ΞΞΞΞ).

Το συγκεκριμένο βιβλίο υποτίθεται οτι είναι γραμμένο για "απιστους" (σαν κι εμενα δηλαδη) και ο γραφών προσπαθεί να τους πεισει ότι κάνουν λάθος. Καταφερα να διαβάσω το 1/3 μεχρι που το IQ μου άρχισε να τρεχει απο τα αυτιά μου σε υγρή μορφή οποτε προκειμενου να χαζεψω σταμάτισα να το διαβάζω.

Δεν ειμαι προκατελλημένος επειδή ειμαι άθεος. Εχω διαβάσει την παλαια και την καινη διαθηκη και δεν τα θεωρω "ασχημα" ή "χαζα" βιβλία (σίγουρα οχι την καινη διαθηκη), απλώς οτι γράφουν μεσα εγω μπορει να τα μεταφράζω η να τα αντιλαμβανομαι διαφορετικα απο εναν που πιστευει. Αλλά το "Αθώος" ήταν τοσο πολύ ηλίθιο βιβλίο (sorry για την εκφραση) που μονο η λουκά θα το διαβαζε χωρις να ριχνει facepalms.

Φυσικά θα του ανταποδωσω τα πυρά κανοντας του δώρο ένα βιβλίο που να κανει το αντιστροφο. :diablotin: :diablotin:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
pooky(1) είπε:
Η μυρωδιά χαρτιού και μελανιού με αρρωσταίνει και ζαλίζομαι σε βαθμό απαγορευτικό να συνεχίσω.
Είμαστε τα άκρα αντίθετα, με το που αγοράζω καινούρια βιβλία (και περιοδικά ενίοτε), τα μυρίζω σαν παλαβή... Λατρεύω αυτή τη μυρωδιά, είναι η αγαπημένη μου!

Όταν ήμουν στο δημοτικό, είχε πέσει στα χέρια μου το "Σκισμένο ψαθάκι" της Αλκυόνης Παπαδάκη. Τι το'θελα! Γενικά, διαβάζω μανιωδώς, ότι πέφτει στα χέρια μου, αλλά το συγκεκριμένο, το μετανιωσα, αν και απ'ότι θυμάμαι πρέπει να κατάφερα να το τελειώσω, μάλλον από πείσμα...

Αλλά ασίγαστο μίσος (κι ας μην είναι ρετρό) τρέφω για το βιβλίο της Παλαιογραφίας. Ήταν το τελευταίο μάθημα που χρωστούσα για το πτυχίο. Αυτό και κανα δυο άλλα μαθήματα θεωρούνταν τα δυσκολότερα της σχολής. Τα υπόλοιπα "δύσκολα" τα πέρασα με την πρώτη. Ε αυτό όμως... Από το β' εξάμηνο το έδινα και το ξανάδινα και τελικά κατάφερα να το περάσω στο 5ο έτος! Ακόμα και τώρα δεν θέλω να το βλέπω αυτό το βιβλίο, ούτε να το έχω στη βιβλιοθήκη μου, και επειδή το έχω ως αρχή να μην πετάω ή καταστρέφω βιβλία το έδωσα στη μητέρα μου, το καταχώνιασε κάπου και ούτε ξέρω που βρίσκεται! Και δεν θέλω να μάθω!!! ;)

Imgema είπε:
Καταφερα να διαβάσω το 1/3 μεχρι που το IQ μου άρχισε να βγαινει απο τα αυτιά μου σε υγρή μορφή οποτε προκειμενου να χαζεψω σταμάτισα να το διαβάζω.
Μου θύμισες μια ιστορία του King νομίζω από το Night Shift... Μπρρρ!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αγαπώ βιβλιά.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Tywien είπε:
Θα πω δυο πραγματα (ισως και περισσοτερα αν σκεφτω και αλλα)
1) Κατι σχολικα εκθεσο-δοκιμια του Παπανουτσου. Ολα σε ενα στυλ ξεπερασμενο ακομα και για τοτε, διδακτο-πατερναλιστικο-ινστρουκτουρο-κατηχητικο τυπου:

ο κλεφτης.

Ο κλεφτης ειναι μια μαστιγα της συγχρονης εποχης που πρεπει ο καθενας ατομικα και ολοι μαζι συλλογικα να...

Ο ψευτης.

Ο ψευτης ειναι μαστιγα της συχρονης εποχης που πρεπει ο καθενας....

Ο καστανας

Ο καστανας αν και κομματι της ελληνικης παραδοσης δυστυχως καθε αλλο παρα αποτελει μερος της συγχρονης εποχης και γιαυτο πρεπει ο καθενας ατομικα....

Μερικες φορες ηταν τοσο καταγγελτικος και απολυτος που νομιζα οτι θα πεταχτει ο παπανουτσος αναμεσα απο τα γραμματα του κυριου θεματος οπως ειχε ροπιασει και κατακεραυνωνε τους αορατους εχθρους της πατριδος, παραδοσης και ηθων και θα μου δαγκανε το δακτυλο.

2) Ο Μικρος Πριγκηπας. Αν καποιος κινεζος εκανε μια κλανια καθε φορα που ακουγα τις μαναδες (μου και των συμμαθητων μου απο το ΔΗμοτικο μεχρι το διδακτορικο) και μετα τους γονεις των συμμαθητων των παιδιων μου να λενε για το μικρο πριγκηπα ποσο διδακτικος και ενδιαφερον ειναι και τι ωραια που τον ανεβασαν παρασταση και τι ωραια η εκδοση νο 1224 με εικονογραφηση του ΧΥΖ και τι κριμα που το παιδι δεν ηθελε να το διαβασει (ευγε), η Κινα θα ειχε 400 φουσκωμενα ζεπελιν να αιωρουνται πανω απο το Πεκινο. Αποτελει τη μεγαλυτερη φουσκα των "εμεσσα διδακτικων παιδικων λογοτεχνων" ακομα και μπροστα και απο τη φουσκα των στεγαστικων ομολογων της Αμερικης.
Post of the year? :D
 
Tywien είπε:
Θα πω δυο πραγματα (ισως και περισσοτερα αν σκεφτω και αλλα)
1) Κατι σχολικα εκθεσο-δοκιμια του Παπανουτσου. Ολα σε ενα στυλ ξεπερασμενο ακομα και για τοτε, διδακτο-πατερναλιστικο-ινστρουκτουρο-κατηχητικο τυπου:

ο κλεφτης.

Ο κλεφτης ειναι μια μαστιγα της συγχρονης εποχης που πρεπει ο καθενας ατομικα και ολοι μαζι συλλογικα να...

Ο ψευτης.

Ο ψευτης ειναι μαστιγα της συχρονης εποχης που πρεπει ο καθενας....

Ο καστανας

Ο καστανας αν και κομματι της ελληνικης παραδοσης δυστυχως καθε αλλο παρα αποτελει μερος της συγχρονης εποχης και γιαυτο πρεπει ο καθενας ατομικα....

Μερικες φορες ηταν τοσο καταγγελτικος και απολυτος που νομιζα οτι θα πεταχτει ο παπανουτσος αναμεσα απο τα γραμματα του κυριου θεματος οπως ειχε ροπιασει και κατακεραυνωνε τους αορατους εχθρους της πατριδος, παραδοσης και ηθων και θα μου δαγκανε το δακτυλο.

2) Ο Μικρος Πριγκηπας. Αν καποιος κινεζος εκανε μια κλανια καθε φορα που ακουγα τις μαναδες (μου και των συμμαθητων μου απο το ΔΗμοτικο μεχρι το διδακτορικο) και μετα τους γονεις των συμμαθητων των παιδιων μου να λενε για το μικρο πριγκηπα ποσο διδακτικος και ενδιαφερον ειναι και τι ωραια που τον ανεβασαν παρασταση και τι ωραια η εκδοση νο 1224 με εικονογραφηση του ΧΥΖ και τι κριμα που το παιδι δεν ηθελε να το διαβασει (ευγε), η Κινα θα ειχε 400 φουσκωμενα ζεπελιν να αιωρουνται πανω απο το Πεκινο. Αποτελει τη μεγαλυτερη φουσκα των "εμεσσα διδακτικων παιδικων λογοτεχνων" ακομα και μπροστα και απο τη φουσκα των στεγαστικων ομολογων της Αμερικης.
Για τον Παπανούτσο συμφωνώ μέχρι τελείας. Αν δεν κάναμε ένα Παπανούτσο τη βδομάδα, λες και θα μέναμε νηστικοί!

Ο μικρός Πρίγκιπας δεν ξέρω αν είναι διδακτικός, εμένα απλώς μου αρέσει (και τον διάβασα μεγάλη). Αν και αρκετά επιτηδευμένος. Κακά τα ψέματα.

Και γέλασα πολύ με το ποστ σου!!! :)
 
Όταν αγαπάς ένα βιβλίο όλος ο κόσμος συνομωτεί να το διαβάσεις.

Αγαπαω ολους τους συγγραφεις και τα βιβλια σα να ηταν δικα μου παιδια.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Imgema είπε:
Φυσικά θα του ανταποδωσω τα πυρά κανοντας του δώρο ένα βιβλίο που να κανει το αντιστροφο. :diablotin: :diablotin:
Προτεινω

Christopher Hitchens - God is Not Great: How Religion Poisons Everything

Υπαρχει φυσικα και το The God Delusion απο το γνωστο... σταυροφορο του αθεισμου Richard Dawkins. Αλλα δεν το εχω διαβασει οποτε δεν μπορω να το προτεινω.

Ενα ακομα που μπορει να σε ενδιαφερει και σενα ειναι το

The Jesus Mysteries: Was The Original Jesus A Pagan God? - Timothy Freke, Peter Gandy

και το οποιο δεν υπαρχει περιπτωση να μην τον κανει παντζαρι απο τα νευρα του :animlaugh:
 
bspus είπε:
Προτεινω Christopher Hitchens - God is Not Great: How Religion Poisons Everything

Υπαρχει φυσικα και το The God Delusion απο το γνωστο... σταυροφορο του αθεισμου Richard Dawkins. Αλλα δεν το εχω διαβασει οποτε δεν μπορω να το προτεινω.

Ενα ακομα που μπορει να σε ενδιαφερει και σενα ειναι το

The Jesus Mysteries: Was The Original Jesus A Pagan God? - Timothy Freke, Peter Gandy

και το οποιο δεν υπαρχει περιπτωση να μην τον κανει παντζαρι απο τα νευρα του :animlaugh:
Σε ευχαριστώ παρα πολύ για τις προτασεις. Θα τα ψαξω και τα τρία, το ένα (το πιο προκλητικο, το 3ο που λες :p ) θα το δωρίσω εγώ και τα άλλα δυο θα τα δώσω σε άλλους φίλους που δεν έχουν σκεφτει ακομα τι δώρο να του παρουν και να του τα δώρισουν εκεινοι. :headbangdude:

....Αφου τα διαβασω εγώ πρωτα εννοειται ;)
 
Τώρα που μιλήσαμε για έκθεση...Πείτε μου ότι είχατε ποτέ τολμησει να διαβάσετε δοκίμια του Παπανούτσου...Μας τα έβαζαν να τα διαβάσουμε η καθηγήτρια της εκθεσης.. Κανένας ειρμός, καμία συνοχή, καμία βοήθεια στην έκθεση...

μαρτύριο
Δεν είναι ότι φταίει ο Παπανούτσος (νομίζω), αλλά αυτός ο συνδιασμός επιτηδευμένης αερολογίας, ψευτο σοφιστικέ ύφους, υψηλής θεωρίας και διανόησης, που έπρεπε να συμπεριλάβεις στις εκθέσεις μπας και εντυπωσιάσεις τον φιλόλογο:animeek:. Το μεγάλο breakthrough στην έκθεση το έκανα, όταν την αντιμετώπισα σαν μαθηματικά - φυσική (που ακόμα με ενδιαφέρουν). :award: Το θέμα σαν πρόβλημα, και με λογικά βήματα σε ένα συμπέρασμα. Αυτούς τους κρυφοσυμβολισμούς που άπαντες προσπαθούσαν να βρουν, ποτέ μου δεν τους κατάλαβα. :(
 
Captain Kal είπε:
Το θέμα σαν πρόβλημα, και με λογικά βήματα σε ένα συμπέρασμα. Αυτούς τους κρυφοσυμβολισμούς που άπαντες προσπαθούσαν να βρουν, ποτέ μου δεν τους κατάλαβα. :(
Συμφωνούμε απόλυτα!!

Εγραψα 18,75 στην έκθεση, μόνο και μόνο επειδή αποφάσισα να σκεφτώ όπως περιγράφεις..

Παρόλα αυτά τα Παπανουτσικά συγγράμματα εξακολουθούν να στοιχειώνουν τη βιβλιοθήκη του πατρικού μου..Μπρρρρρ :eek:
 
Παρόλα αυτά τα Παπανουτσικά συγγράμματα εξακολουθούν να στοιχειώνουν τη βιβλιοθήκη του πατρικού μου..Μπρρρρρ
Γι' αυτό και υπάρχουν οι μπλε κάδοι της ανακύκλωσης ;) .
 
Mαμα φιλόλογος...Καταλαβαίνεις..
 
Μεγάλη απογοήτευση είχα βγάλει, όταν διάβασα κάποτε ένα βιβλίο τρόμου του Λάβκραφτ, "τα βουνά της τρέλας". Είχα, ακούσει τόσα για αυτό το βιβλίο και το συγγραφέα του, που έφτασα να πιστευώ οτι θα διάβαζα το απόλυτο αριστούργημα. Δυστυχώς ήταν απίστευτα κουραστικό. Συνέχεια, επαναλάμβανε τις ίδιες φράσεις και λέξεις( δεν ξέρω και γω πόσες φορές είχε τις λέξεις κολασμένη,

φρικτή, καταραμένη κλπ).Έπίσης πράγματα που θα μπορούσε να πει σε δέκα σελίδες, τα έλεγε σε σαράντα, χωρίς απολύτως κανένα λόγο! Όλα αυτά υποτίθεται στο καλύτερο έργο του. Δηλαδή πως ήταν τα άλλα;

Γενικά ποτέ δεν κατάλαβα τον θαυμασμό του κοινού για τον συγκεκριμένο συγγραφέα...
 
pooky(1) είπε:
Θα είχα κάνει αίτηση αυτοϋιοθεσίας!!!!!!!!!!! :D :D
:p :pΕνταξει..Δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα.

Μικρή βέβαια δεν μπορούσα να εκτιμήσω ιδιαίτερα ότι έπρεπε να διαβάζω "Την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" (άλλη μισητή σειρά με τεράστιους τόμους..) και την Ελληνική μυθολογία.

Τελικά μετά από τόοοοσο διάβασμα, τοοοοσα αρχαία (εκείνο το βιβλίο αρχαίων της πρώτης Λυκείου, το είχα παρει μαζί μου στις διακοπές μετά την τρίτη γυμνασίου για να προετοιμαστώ! :eek: ) κατέληξα μηχανικος!! :D :D
 
Πίσω
Μπλουζα