Η αγαπημένη μου ταινία θρησκευτικού περιεχομένου είναι "Το κατα Ματθαίον ευαγγέλιο" του Παζολίνι. Η ΕΡΤ το είχε προβάλλει στα 80ς τουλάχιστον δύο φορές ενώ πρέπει να το είχα πετύχει και σε κάποιο ιδιωτικό κανάλι κάπου στα 90s. Φέτος τη Μεγάλη Εβδομάδα για πρώτη φορά στη ζωή μου είδα σε dvd το Jesus Christ superstar το οποίο μου άρεσε αρκετά (πολύ ωραία τραγούδια του Αντριου Λόιντ Βέμπερ και μια χίπικη διάθεση γενικώς που δεν με χάλασε διόλου), καθώς και τον "Τελευταιο Πειρασμό" του Σκορτσέζε. Εξαιρετική ταινία επίσης αν και όχι με τη στενή έννοια του όρου θρησκευτική. Γενικώς όπως καταλάβατε φέτος τη Μεγάλη Εβδομάδα αποφάσισα να κάνω catching up σε ότι δεν είχα δει μέχρι τώρα με τη ζωή Του Χριστού.
Πάντως από τις ταινίες της λίστας ψήφισα τον "Βασιλευ των Βασιλέων" (άλλη μια ταινία που έβαζε κατά κόρον η κρατική ειδικά στις αρχές των 80ς) Ο Τζέφρυ Χάντερ ήταν πραγματικά καταπληκτικός (και τόσο πρόωρα χαμένος).
Κατά την ταπεινή μου επίσης γνώμη θα μπορούσε στη λίστα να μπει ακόμα και το "Jesus of Nazareth". Παρόλο που έχουμε συνηθίσει να το βλέπουμε ως σειρά, ας μην ξεχνάμε ότι είχε κυκλοφορήσει ως ταινία σε 2 μέρη τη σεζόν 1978-1979 (δεν ήταν δηλαδή ευθύς εξαρχής τηλεοπτική σειρά).