Διαφημίσεις σε περιοδικά 1970-73

[Eagle 1]

Την περίοδο 1970-1973 η  αδελφή μου έκοβε από τα περιοδικά Γυναίκα, Πάνθεον και Φαντάζιο σελίδες με συνταγές, μόδα κλπ. και τις έδεσε σε τόμους. Ξεφυλλίζοντάς τους πρόσφατα διαπίστωσα ότι περιείχαν πολλές διαφημίσεις εποχής. Πολλές είναι από εταιρείες που δεν υπάρχουν πιά........

Παραθέτω σε συνέχειες φωτογραφίες:

 

[foutix]

Όταν ακόμα στην Ελλάδα έκανε κρύο...perfil.

Διαβάζοντας προσεκτικότηρα την διαφήμιση δεν κατάλαβα. Η συγκεκριμένη εταιρεία ήταν/είναι ελληνική; Δλδ κατασκεύαζε τα νηματά της στην Ελλάδα, από ελληνικές πρώτες ύλες;

 

[Eagle 1]

Διαβάζοντας προσεκτικότηρα την διαφήμιση δεν κατάλαβα. Η συγκεκριμένη εταιρεία ήταν/είναι ελληνική; Δλδ κατασκεύαζε τα νηματά της στην Ελλάδα, από ελληνικές πρώτες ύλες;

Πράγματι δυσνόητο το θέμα. Από τη διαφήμιση καταλαβαίνω ότι παρήγαγε αρχικά στην Ελλάδα μόνο για εξαγωγές και στη συνέχεια αποφάσισε να διαθέσει τα προίόντα της και στην ελληνική αγορά.....

Συνέχεια με διαφημίσεις. Από ΑΖΑΧ μπλε δύναμη με 5 δρχ. στην.....Αγνίνη (τη θυμάται κανείς?)!

 

[foutix]

Εν τω μεταξύ, από χθες το σκεπτόμουν και μετά από ένα γρήγορο ψάξιμο στο δίκτυο, θυμήθηκα τις κουβαρίστρες που έπαιρνε η γιαγιά μου και η μάνα μου την δεκαετία του 80 για πλέξιμο και θυμήθηκα το λογότυπο perfil. Αλλό πολύ περίεργο να είσαι ελληνική εταιρεία ( να φτιάχνεις κάτι για έξω και μετά να το πουλάς και μέσα. Τόσο καλή ποιότητα είχε και χτυπούσε τις τιμές στο θεο έξω, άρα μεγάλο περιθώριο κέρδους ή απλά η εγχώρια ζήτηση δεν ήταν μεγάλη; Άγνωστο

Αγνίνη, το becel της εποχής ή απλη μαργαρίνη (τύπου βιταμ, μινέρβα); 

 

[Eagle 1]

Θυμάμαι το πηδαλιοχούμενο αυτοκινητάκι που είχε γειτονάκι μας. Ήταν από λαμαρίνα και κατασκευασμένο στην Ελλάδα. Είχε και ένα διακόπτη που με μπαταρία άναβε τα μπροστινά φώτα.

Ενδιαφέρον έχει και η διαφήμιση με τις φωτογραφικές μηχανές Kodak Instamatic, μια και αναφέρει τις τιμές τους. Οι Pocket ήταν πιό ακριβές.

Επίσης ο Κυρ επιστρατεύθηκε στη διαφήμιση για κουβέρτες Αριστον.....

Το απορρυπαντικό Νobel Electronic 70 (ήταν της μόδας τα..... ηλεκτρονικά ονόματα και σε απορρυπαντικά!!!!!) έδινε δώρο 2 πιάτα της "Κεραμεικός". 

 

[Eagle 1]

Συνέχεια....

 

[Uskoke]

MisterL.;;;;Έτσι δεν λέγαν τον προϊστάμενο των Αντιρίξ και Συμφωνίξ;Σε κάποιες μεταφράσεις τον λέγανε κύριε γενικέ.(Ποστ #3 όγδοη φώτο.(

 

[Eagle 1]

Συνέχεια.....

 

[Eagle 1]

Συνέχεια.....

 

[Uskoke]

όσο για τις διαφημίσεις πλυντηρίων, παλιά όλα τα πλυντήρια ήταν λίγο-πολύ τα ίδια.Ηλεκτρομηχανικά. 5 κιλά, με επαγωγικό κινητήρα με 2 τυλίγματα (1 για το πλύσιμα, 1 για το στύψιμο-χαμηλή-υψηλή ταχύτητα) και με περίπου τα ίδια προγράμματα, αλλά σκυλιά. Συνέβαινε να κρατήσουν και 30 χρόνια, άνετα. Ενώ τώρα...τα ξέρουμε όλοι.

 

[foutix]

Από την άλλη όμως, για να αγόραζες ένα πληντύριο τότε ήθελες 2 ή 3 ή 4 μηνιάτικα, ανάλογα με τον καθένα, ενώ σήμερα με λιγότερο από ένα μηνιάτικο (έστω στο βασικό 580 καθαρά) παίρνεις ένα αξιοπρεπές πληντύριο καλής φίρμας που άνετα σε βγάζει μια δεκαετία, για να τα λέμε όλα. 

 

[Uskoke]

Σωστό κι αυτό Φουτίξ συν τοις άλλοις τα σύγχρονα πλυντήρια είναι πιο οικονομικά σε ρεύμα και νερό, έχουν πιο πολλά προγράμματα, δεν τσαλακώνουν τα ρούχα κλπ.

 

[foutix]

Θέλω να πω πώς οι εταιρείς δουλεύουν το σύστημα λίγα από πολλούς και αυτό να γίνεται με μεγάλη ταχύτητα με ένα πληντύριο που στις 2500-3000 πλύσεις τα φτύνει. (μ.ο. 180 πλύσεις το χρόνο επί 10 =1800+(1/3)*1800~=2500)

 

[Uskoke]

σήμερα πήγα σε μια πελάτισσα που η κουζίνα της, πολύ γνωστής γερμανικής μάρκας και μάλιστα made in Germany, μόλις 2 μήνες μετά την λήξη της εγγύησης, καταστράφηκε η λαμαρίνα της ανεπανόρθωτα, έφυγε τελείως το πίσω ταμπλό και οι ράγες που μπαίνουν οι σχάρες και τα ταψιά, και μάλιστα δεν φτιάχνει ούτε με πατέντα. ένας καλός μου φίλος χάλασε το πλυντήριο του, γνωστής κορεατικής μάρκας και μάλιστα made in Korea, χάλασαν τα ρουλεμάν πάλι 2 μήνες μετά την λήξη της εγγύησης. ευτυχώς με τεράστια προσπάθεια το φτιάξαμε αφού φάγαμε 2 απογεύματα και καταχτυπούσαμε με βαριές, ζεσταίναμε με φλόγιστρα κλπ. στην προσπάθεια μας να βγάλουμε τα παλιά ρουλεμάν. δυστυχώς σήμερα you get less bang for your buck. πάλι με δυσκολία βγαίνουν τα λεφτά και μια κουζίνα ή ένα πλυντήριο των 700 € δεν θα τα έλεγες φτηνά..άλλο παράδειγμα τα φώτα LED, ωραία και καλά αλλά σε αυτά που αντικαθιστούν τις λάμπες φθορισμού, δεν υπάρχει στάνταρ τρόπος σύνδεσης και δεν μπορεί να τις βάλει μόνος του ο πελάτης αλλά θέλει ηλεκτρολόγο. αν γίνει λάθος κάνει μπαμ(βραχυκύκλωμα). επίσης οι προβολείς LED ωραία και καλά αλλά αν καούνε αλλάζεις όλο τον προβολέα, όχι μόνο την λάμπα. το ίδιο και τα φώτα δρόμου, χώρια που δεν βγάζουν σχεδόν καθόλου φως σε σχέση με τα κλασσικά νατρίου και υδραργύρου, και άμα καούνε αλλάζεις όλο το φως! που κάνει σχεδόν 120 € 

 

[foutix]

Ισχύει Uskoke, οι ηλεκτρικές συσκευές σήμερα είναι πιο ευαίσθητες από οτι οι παλιότερες. Είχα ψάξει το θέμα πληντύριο και θυμάμαι οτι οι κατασκευαστές συνιστούν το πολύ μια πλύση ανά ημέρα για ένα 7/8 κιλών μηχάνημα. Εξ ου και οι παραπάνω μ.ο. Στο θέμα τιμής νομίζω οτι με ένα 500αρι καθαρίζεις με πολύ καλό πλυντήριο ενώ οι αντίστοιχες κουζίνες φτάνουν το 600-650. Από δική μου εμπειρία, το 8άρι πληντύριο του γνωστού γερμανικού ομίλου που περιλαβάνει 4 εταιρίες ήταν κάτι λιγότερο από 500, ενώ η κεραμική κουζίνα ήταν στα 620 αν θυμάμαι καλά. Περίπου 1100 και τα ρέστα παγωτό.

Θυμάμαι τους γονείς μου που μου έλεγαν οτι για να έχει μια οικογένεια ψυγέιο, ηλ. κουζίνα και πλυντήριο το 1980 έπρεπε το ζευγάρι να είχε καλές δουλειές και να έκανε οικονομίες για τουλάχιστον 1-1.5 χρόνο. Σήμερα ένα ζευγάρι με 1200+ εισόδημα που μένει στο νοίκι (300-350) μια χαρά στους 6-8 μήνες με οικονομίες μπορεί να τ αγοράσει. Βέβαια από τότε προστέθηκαν στον στάνταρ εξοπλισμό τα air condition, ο ΗΥ, το κινητό τηλέφωνο (δύο για το ζευγάρι). Συνεπώς μια η άλλη έρχεται, καθώς αν προσθέσεις στα 2000 των λευκών συκευών άλλα δύο των υπολοίπων φτάνει στα 4 και τότε ξαναγυρίζεις στον 1.5 χρόνο savings. Απλά τρώνε περισσότερες εταιρίες από την πίτα.

 

[Eagle 1]

σένας καλός μου φίλος χάλασε το πλυντήριο του, γνωστής κορεατικής μάρκας και μάλιστα made in Korea, χάλασαν τα ρουλεμάν πάλι 2 μήνες μετά την λήξη της εγγύησης. ευτυχώς με τεράστια προσπάθεια το φτιάξαμε αφού φάγαμε 2 απογεύματα και καταχτυπούσαμε με βαριές, ζεσταίναμε με φλόγιστρα κλπ. στην προσπάθεια μας να βγάλουμε τα παλιά ρουλεμάν. δυστυχώς σήμερα you get less bang for your buck. 

Πολύ σωστά φίλτατε, το πλυντήριο της μητέρας μου, γερμανικό αγορασμένο το 1983 δουλεύει ακόμα. Εμένα πριν ένα εξάμηνο δυστυχώς μου χάλασε το Πίτσος που είχα φέρει μαζί μου από την Ελλάδα και αγόρασα "γερμανικό" γνωστής μάρκας αλλά  κατασκευασμένο στην Ιταλία. Δεν ήταν βέβαια από τα ακριβά, αλλά σε 2 μήνες χάλασαν τα αμορτισέρ και τα άλλαξαν δωρεάν. Τελείως ψεύτικα, πλαστικό-μέταλλο όταν τα είδα..... Υποτίθεται 7 κιλών πλυντήριο και ο μηχανικός μου σύστησε να μη βάζω πάνω από 4 κιλά...... Δεν το παραφόρτωνα ούτως ή άλλως. Ελπίζω να κρατήσει ένα χρόνο ακόμη..... Πιστεύω ότι πλέον τα κάνουν βραχύβια για να τονώνεται η ζήτηση....

 

[Eagle 1]

Συνέχεια με διαφημίσεις.....

 

[foutix]

Καπιταληστικός νόμος: Η γρήγορη κυκλοφορία του χρήματος

 

[elephadas]

Πω πω τα νιάτα μου μου θύμισαν πολλές από αυτές τις διαφημίσεις. Και κάτι επειδή άλλαξαν οι συνθήκες από τότε, κάτι επειδή η διαφημιστική προπαγάνδα ήταν πιο χοντροκομμένη σε σύγκριση με την τωρινή και άρα ευκολότερη να την εντοπίσεις, πολλές είναι φοβερά αστείες. Έτσι πολλά από τα "μαγικά" συστατικά είτε είναι απλώς ονόματα που δεν σημαίνουν τίποτε και πρέπει απλώς να πιστέψουμε τους ισχυρισμούς των διαφημιστών (Ρεξόνα με Δεοστερόλ (*)) είτε είναι απλώς γενικοί ξενόγλωσσοι όροι αμετάφραστοι για εντύπωση ("Η πλούσια σε ουσίας HYDRATANTE κρέμα") που μου θυμίζουν μια οδοντόκρεμα "με κάλσιουμ σι έι" ΄έπρεπε να πάω γυμνάσιο να κάνω χημεία για να καταλάβω ότι το "κάλσιουμ" ήταν ασβέστιο και το "σί έι" δεν ήταν κάποιο σπέσιαλ είδος κάλσιουμ αλλά το χημικό σύμβολο του ασβεστίου .

Φυσικά από ξενομανία καλά πάμε (μακαρόνια με "ιταλική ανατροφή. Πολιτισμένα") που αποκορυφώνεται με τα μαλλιά περφίλ. Αν αποκωδικοποιήσουμε τη διαφήμιση, η Περφίλ ομολογεί ότι ως τότε στους ιθαγενείς έλληνες πουλούσε παρακατιανά μαλλιά ενώ στο εξωτερικό πουλούσε καλύτερης ποιότητας, και τώρα αποκτούσαν και οι έλληνες αυτό το ανυπέρβλητο προνόμιο να αγοράζουν τα ίδια με τους ξένους. Δηλαδή η αρχή του "Bon pour l'Orient" αλλά διασκευασμένη σε διαφήμιση ενώ κανονικά θα έπρεπε να οδηγήσει σε μποϋκοτάζ των προϊόντων της εταιρείας.

Κι όσο για την υποκριτική φροντιδα για την υγιεία μας, δεν υστερούσε σε τίποτε από τους εξωφρενικούς ανυπόστατους ισχυρισμούς του σήμερα, αν και τότε υπήρχε μικρότερη ποικιλία θαυματουργών συστατικών γιατί δεν μας είχαν πείσει να ανησυχούμε για τόσα πράγματα όσο τώρα. Έτσι από τη διαφήμιση της Αγνίνης μαθαίνουμε ότι ο προσωπικός γιατρός του Αιζενχάουερ θεωρούσε το βαμβακέλαιο  καλύτερο από το ελαιόλαδο και άρα η Αγνίνη (από βαμβακέλαιο) είναι καλύτερη από τα "ανάλογα προϊόντα που κυκλοφορούν", συμπέρασμα που είναι λάθος σε πολλαπλά λογικά επίπεδα (Το βαμβακέλαιο δεν είναι υγιεινότερο από το λάδι, οι μαργαρίνες δεν έχουν ίδιες ιδιότητες με τα έλαια από τα οποία παρασκευάζονται, και τα "ανάλογα προϊόντα" δεν ήταν από ελαιόλαδο). Χώρια το ότι 1. δεν ξέρουμε αν όντως ο Δρ. τάδε υπήρχε (άντε να το ελέγξεις σε προϊντερνετική εποχή), 2. αν ήταν γιατρός του Αϊζενχάουερ (όχι ότι αυτό σήμαινε τίποτε, ακόμη κι αν ήταν γιατρός προέδρου μπορεί να ήταν τσαρλατάνος - ο Ρήγκαν έτρεχε σε αστρολόγους) 3. Αν είχε πράγματι πει αυτό το πράγμα, και πώς και πού το είχε πει, και αν αυτός ο ισχυρισμός αντανακλούσε τις γνώμες της ιατρικής κοινότητας ή ηταν προσωπική του γνώμη.

Αχχχ, κάθε μια απο αυτές τις διαφημίσεις άξιζε να μπει σε δικό της θέμα για να μπορέσουμε να τις απολαύσουμε (και να τις ξετινάξουμε)

(*) Θυμάστε το Jet  "το μοναδικό απορρυπαντικό με μπλε και πράσινους κόκκους"? Η διαφήμιση δεν ισχυρίζόταν καν ότι οι κόκκοι το έκαναν καλύτερο, αυτό το άφηνε στη γόνιμη φαντασία των θυμάτων.

 

[NIOBH]

Προβολή συνημμένου 197188

Γιώργος Χριστοδούλου