Leon
RetroNuts!
- Joined
- 27 Σεπ 2008
- Μηνύματα
- 2.119
- Αντιδράσεις
- 1.054
Είδα τυχαία ένα βίντεο του
. Στο review γίνεται κριτική των παιχνιδιών και αρχίζει (ορθώς κατά τη γνώμη μου) το θάψιμο. Σε μια αποστροφή του λόγου τους τα παιδιά του Game Sack λένε ότι όλα τα παιχνίδια του CD 32 είναι πολύ...Ευρωπαϊκά, χρησιμοποιώντας τον όρο υποτιμητικά. Από κάτω στα σχόλια θιγμένος Amiga user αρχίζει να λέει "δεν ξέρετε τι λέτε, είστε ξενοφοβικοί, το Superfrog είναι παιχνιδάρα" κλπ.
Προσωπικά θα συμφωνήσω, σε γενικές γραμμές, με το Game Sack. Από το 1990 και μετά βλέπουμε στην Amiga να επικρατεί ένα πάρα πολύ κακό συνήθειο. Πολλοί Ευρωπαίοι developers αντί να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι πρωτότυπο, κάτι που ήταν στάνταρ στην 8bit εποχή, αντιγράφουν τα Ιαπωνικά παιχνίδια που βγαίνουν για τις κονσόλες της εποχής. Το θέμα είναι ότι έχουν μια πολύ επιδερμική κατανόηση των genres που αντιγράφουν και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο αποτέλεσμα. Τα platform games που προσπαθούν να αντιγράψουν το Mario και το Sonic είναι collectathons με βαρετό level design και "μασκότ" της πλάκας. Τα shoot 'em ups δεν φτάνουν με τίποτα τα αντίστοιχα Ιαπωνικά με τον ακριβή χειρισμό και τα καλά μελετημένα κύματα αντιπάλων. Για τις προσπάθειες στα Fighting games....Άσε, κλαίνε και οι ρέγγες.
Οι Αμερικανοί gamers ήρθαν σε επαφή με αυτή την πολύ κακή εποχή του Ευρωπαϊκού (κυρίως Βρετανικού) game design γιατί κάποια από αυτά τα μετριότατα παιχνίδια βρήκαν το δρόμο τους για το SNES και το Mega Drive. Μπορεί κάποιοι Amiga gamers που δεν είχαν κονσόλα, άρα δεν είχαν μέτρο σύγκρισης, να τα θεωρούσαν φοβερά παιχνίδια αλλά όταν έρχονταν σε άμεση σύγκριση με τα αντίστοιχα Ιαπωνικά στις κονσόλες έδειχναν πόσο κακές αντιγραφές ήταν. Από αυτά τα παιχνίδια δημιουργήθηκε δυστυχώς η κακή φήμη των ρετρό Ευρωπαϊκών παιχνιδιών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνης της κακής εποχής είναι η Team17. Μπορεί να ήταν καλοί coders και να ήξεραν να κάνουν την Amiga να τραγουδάει αλλά ήταν κακοί game designers. Τα παιχνίδια τους δεν είχαν ίχνος πρωτοτυπίας και ήταν κακές αντιγραφές παιχνιδιών άλλων (κυρίως Ιαπωνικών). Το μόνο παιχνίδι τους που ξεφεύγει από τη λαίλαπα είναι και το μοναδικό που τελικά "έμεινε" και έκανε την εταιρία να επιβιώσει μέχρι σήμερα βγάζοντας sequel του παιχνιδιού: Το Worms. Μια φρέσκια ματιά σε ένα αρχαίο και ξεχασμένο genre, τα artillery games. Και δεν ήταν καν "δικό" τους αλλά ενός πιτσιρικά που έφτιαξε το παιχνίδι για διαγωνισμό του Amiga Format.
Άλλη μια απόδειξη (μεταξύ πολλών) ότι το Ευρωπαϊκό game design ήταν στα καλύτερα του όταν έκανε τα δικά του και δεν προσπαθούσε να αντιγράψει Ιαπωνικά και Αμερικάνικα παιχνίδια. Rant τέλος, ήθελα να τα γράψω γιατί βλέπω πολλούς αμιγκάδες να εκθειάζουν αυτά τα παιχνίδια. Βγάλτε τα ροζ γυαλιά της νοσταλγίας και δείτε τα αντίστοιχα Ιαπωνικά της εποχής. Υπάρχουν ένα σωρό πρωτότυπα παιχνίδια για την Amiga που αξίζουν της προσοχής μας. Ας αφήσουμε τα me too παιχνίδια στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, δεν αξίζουν υπεράσπιση. Ακούω γνώμες.
ΥΓ: Μάλλον τα ΜΟΝΑΔΙΚΑ παιχνίδια τέτοιου στυλ που αξίζουν είναι τα Turrican Ι και ΙΙ. Άντε να υπάρχουν κανά δυο ακόμα αλλά δεν μου έρχεται κάτι αυτή τη στιγμή.
Προσωπικά θα συμφωνήσω, σε γενικές γραμμές, με το Game Sack. Από το 1990 και μετά βλέπουμε στην Amiga να επικρατεί ένα πάρα πολύ κακό συνήθειο. Πολλοί Ευρωπαίοι developers αντί να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι πρωτότυπο, κάτι που ήταν στάνταρ στην 8bit εποχή, αντιγράφουν τα Ιαπωνικά παιχνίδια που βγαίνουν για τις κονσόλες της εποχής. Το θέμα είναι ότι έχουν μια πολύ επιδερμική κατανόηση των genres που αντιγράφουν και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο αποτέλεσμα. Τα platform games που προσπαθούν να αντιγράψουν το Mario και το Sonic είναι collectathons με βαρετό level design και "μασκότ" της πλάκας. Τα shoot 'em ups δεν φτάνουν με τίποτα τα αντίστοιχα Ιαπωνικά με τον ακριβή χειρισμό και τα καλά μελετημένα κύματα αντιπάλων. Για τις προσπάθειες στα Fighting games....Άσε, κλαίνε και οι ρέγγες.
Οι Αμερικανοί gamers ήρθαν σε επαφή με αυτή την πολύ κακή εποχή του Ευρωπαϊκού (κυρίως Βρετανικού) game design γιατί κάποια από αυτά τα μετριότατα παιχνίδια βρήκαν το δρόμο τους για το SNES και το Mega Drive. Μπορεί κάποιοι Amiga gamers που δεν είχαν κονσόλα, άρα δεν είχαν μέτρο σύγκρισης, να τα θεωρούσαν φοβερά παιχνίδια αλλά όταν έρχονταν σε άμεση σύγκριση με τα αντίστοιχα Ιαπωνικά στις κονσόλες έδειχναν πόσο κακές αντιγραφές ήταν. Από αυτά τα παιχνίδια δημιουργήθηκε δυστυχώς η κακή φήμη των ρετρό Ευρωπαϊκών παιχνιδιών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνης της κακής εποχής είναι η Team17. Μπορεί να ήταν καλοί coders και να ήξεραν να κάνουν την Amiga να τραγουδάει αλλά ήταν κακοί game designers. Τα παιχνίδια τους δεν είχαν ίχνος πρωτοτυπίας και ήταν κακές αντιγραφές παιχνιδιών άλλων (κυρίως Ιαπωνικών). Το μόνο παιχνίδι τους που ξεφεύγει από τη λαίλαπα είναι και το μοναδικό που τελικά "έμεινε" και έκανε την εταιρία να επιβιώσει μέχρι σήμερα βγάζοντας sequel του παιχνιδιού: Το Worms. Μια φρέσκια ματιά σε ένα αρχαίο και ξεχασμένο genre, τα artillery games. Και δεν ήταν καν "δικό" τους αλλά ενός πιτσιρικά που έφτιαξε το παιχνίδι για διαγωνισμό του Amiga Format.
Άλλη μια απόδειξη (μεταξύ πολλών) ότι το Ευρωπαϊκό game design ήταν στα καλύτερα του όταν έκανε τα δικά του και δεν προσπαθούσε να αντιγράψει Ιαπωνικά και Αμερικάνικα παιχνίδια. Rant τέλος, ήθελα να τα γράψω γιατί βλέπω πολλούς αμιγκάδες να εκθειάζουν αυτά τα παιχνίδια. Βγάλτε τα ροζ γυαλιά της νοσταλγίας και δείτε τα αντίστοιχα Ιαπωνικά της εποχής. Υπάρχουν ένα σωρό πρωτότυπα παιχνίδια για την Amiga που αξίζουν της προσοχής μας. Ας αφήσουμε τα me too παιχνίδια στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, δεν αξίζουν υπεράσπιση. Ακούω γνώμες.
ΥΓ: Μάλλον τα ΜΟΝΑΔΙΚΑ παιχνίδια τέτοιου στυλ που αξίζουν είναι τα Turrican Ι και ΙΙ. Άντε να υπάρχουν κανά δυο ακόμα αλλά δεν μου έρχεται κάτι αυτή τη στιγμή.