Η Παλιά Αθήνα

[prisma]

=elephadas;446053 Πάντως είναι μάλλον ντροπή για τη χώρα να στεγάζει την Εθνική της βιβλιοθήκη σε ένα κτήριο του 19ου αιώνα. Πρέπει να γίνεται το αδιαχώρητο από βιβλία.

Υπομονή ως το 2015, οπότε και θα είναι έτοιμη η νέα Εθνική Βιβλιοθήκη.

 

[ΦΖΠ1]

Δεν υπάρχει κάποια νέα Βιβλιοθήκη στη Λεωφόρο Αθηνών-Καβάλας, κοντά στο Χρηματιστήριο;

 

[prisma]

Δεν υπάρχει κάποια νέα Βιβλιοθήκη στη Λεωφόρο Αθηνών-Καβάλας, κοντά στο Χρηματιστήριο;

Η Εθνική Βιβλιοθήκη νομίζω στεγάζει κάποια υπηρεσία της εκεί, αλλά δεν είναι η "Εθνική Βιβλιοθήκη" καθαυτή.

 

[prisma]

To έθιμο των δώρων στους τροχονόμους τα Χρστούγεννα. Εδώ στο Σύνταγμα.

 


Προβολή συνημμένου 91825

Ο Άγιος Βασίλης σε ανοικτό αυτοκίνητο επί της Πανεπιστημίου. Αρχές δεκαετίας '50. (photo Δημήτρης Χαρισιάδης - Φωτ. Αρχεία Μουσείου Μπενάκη)

 

[pardalotzatziki]

To έθιμο των δώρων στους τροχονόμους τα Χρστούγεννα. Εδώ στο Σύνταγμα.

Οχι μονο δωρα αλλα και ΠΟΛΥ διαφημιση!!! Βλεπω και ενα μεγαλο τενεκε με Φυτινη μπροστα.

Αυτη η συνηθεια πως ξεκινησε και γιατι;

 

[prisma]

[h=3]Η καθιέρωση του εθίμου των δώρων στους τροχονόμους την πρωτοχρονιά του 1936.[/h]

Είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι γνωρίζετε το ωραίο αυτό έθιμο, κατά το οποίο πολίτες της Αθήνας, αλλά και των άλλων πόλεων, λίγο πριν την πρωτοχρονιά αυθόρμητα προσέρχονταν στις σταθερές θέσεις των τροχονόμων και εναπέθεταν δώρα (κυρίως γλυκά) ως αναγνώριση της προσφοράς της Τροχαίας στην ασφαλή ρύθμιση της κυκλοφορίας και στην ομαλή λειτουργία της πόλης. Το έθιμο αυτό διατηρήθηκε ακμαίο ως και στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 και τουλάχιστον εγώ ως μικρό παιδί πρόλαβα και το είδα να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μου σε κάποια τελευταία σημεία της Αθήνας που υπήρχαν βάθρα για τροχονόμους. Το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στην πρωτοχρονιά του 1936. Την εποχή εκείνη ήδη η Αθήνα είχε μεγαλώσει σημαντικά μετά την ένταξη πολλών Μικρασιατών προσφύγων και διέθετε κάποια λίγα αυτοκίνητα. Η κίνηση των αυτοκινήτων στους δρόμους διεξαγόταν με πολύ μεγάλη δυσκολία, καθώς τα αυτοκίνητα αυτά ήταν φτωχά εξοπλισμένα, οι οδηγοί τους δεν είχαν εμπειρία στην οδήγηση, ενώ οι πεζοί δεν ήταν εξοικειωμένοι με την νέα κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Επίσης οι περισσότεροι οδηγοί δεν ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με τους πλέον στοιχειώδεις κανόνες οδικής κυκλοφορίας, ενώ και η οδική σήμανση στους Αθηναϊκούς δρόμους βρισκόταν σε πολύ πρώιμο στάδιο, χωρίς φωτεινούς σηματοδότες. Όλοι αυτοί οι παράγοντες καθιστούσαν επιτακτική την παρουσία των τροχονόμων στις κεντρικές αρτηρίες της πόλης, καθώς ρύθμιζαν την κυκλοφορία και ανακούφιζαν τους επαγγελματίες της πόλης. Οι συνθήκες εργασίας τους όμως ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνες και κοπιώδεις και λειτουργούσαν υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες σχεδόν με αυτοθυσία.

Σε μια εποχή που οι αστυνομικοί δεν αντιμετωπίζονταν από την κοινή γνώμη ως εχθροί, οι πολίτες και οι καταστηματάρχες της Αθήνας είδαν με πολλή συμπάθεια την εργώδη προσπάθεια των τροχονόμων, ενώ επαινετικά σχόλια για το έργο τους είχαν γραφτεί και στις περισσότερες εφημερίδες. Έτσι, όταν πλησίασαν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς του 1936, Αθηναίοι καταστηματάρχες και πολίτες συγκέντρωσαν μέσω εράνων ένα σημαντικό χρηματικό ποσό σαν δώρο και το πρόσφεραν στον Αστυνομικό διευθυντή Αλέξανδρο Θεοφανίδη ως πρόσθετη αμοιβή για τους τροχονόμους. Ο Θεοφανίδης απέρριψε το χρηματικό αυτό δώρο καθώς το θεώρησε ως έμμεσο τρόπο δωροδοκίας. Συνέπεσε όμως τις παραμονές Χριστουγέννων ο Θεοφανίδης να συζητήσει το θέμα με τον Μεγάλο Αυλάρχη Λεβίδη, ο οποίος μετέφερε το συμβάν και σχετικές πληροφορίες στον Βασιλιά Γεώργιο Β΄, ο οποίος έδειξε ενδιαφέρον για το ζήτημα.

Την παραμονή πρωτοχρονιάς του 1936 οι διαβάτες των κεντρικών δρόμων της Αθήνας αιφνιδιάστηκαν από την απρόσμενη παρουσία του ίδιου του Βασιλιά στην πλατεία Ρηγίλλης. Ο Βασιλιάς πλησίασε το σταθερό βάθρο του τροχονόμου που βρισκόταν σε υπηρεσία, του ευχήθηκε δια χειραψίας καλή χρονιά ενώ ο οδηγός του Βασιλιά εναπέθεσε μπροστά στο βάθρο του κουτιά με γλυκά και φιάλες με κρασί. Ο Βασιλιάς επανέλαβε την ίδια χειρονομία σε όλες τις κεντρικές διασταυρώσεις που βρίσκονταν σταθερά βάθρα τροχονόμων γνωρίζοντας την επιδοκιμασία και τις ζητωκραυγές από όλους τους τυχαία παριστάμενους. Σύσσωμος ο Τύπος της εποχής σχολίασε επαινετικά την χειρονομία του Βασιλιά και από την στιγμή εκείνη θεσμοθετήθηκε άτυπα το έθιμο της προσφοράς δώρων στους τροχονόμους τόσο από αυτοκινητιστές όσο και από καταστηματάρχες αλλά και από απλούς πολίτες.





http://www.istorikathemata.com/2012/12/the-traditional-custom-of-gifts-to-traffic-policemen-since-1936.html

 

 

 

[mr.Vox]

Ελληνικό, Ανατολικό Αεροδεόμιο Αφίξεις 1984.



Ελληνικό, Ανατολικό Αεροδρόμιο. Εστιατόριο και «Good Bye» ηλιοβασίλεμα.

Δεν προσδιορίζεται έτος φωτογράφησης αλλά μάλλον πρέπει να έχει γίνει λήψη μετά την μεταφορά του στα Σπάτα.

 

[ΦΖΠ1]

Ο ευρών τί γράφει το κίτρινο λεωφορείο (που δεν είναι τρόλει) στην οβάλ πινακίδα που έχει στο πλάι, θα μας ρετροδιαφώτιζε ! Εμένα βέβαια, μου μοιάζει από τη μορφή για "ΗΛΠΑΠ", αλλά αυτό δεν το είχα δει σε άλλο όχημα εκτός από τρόλει ποτε !

 

[mr.Vox]

Ακριβώς!! Η πινακίδα γράφει ΗΛΠΑΠ. Τα γνωστά κίτρινα VOLVO λεωφορεία τα λεγόμενα Express. Όποτε τα έβλεπες να περνούν τα έβλεπες αριστερά στους δρόμους και με ανεπτυγμένη ταχύτητα. Οι γραμμές λειτουργούσαν όλο το 24ωρο. Από Αθήνα και Πειραιά προς Ανατολικό και Δυτικό αεροδρόμιο. Εξυπηρετούσαν κυρίως τους επιβάτες αλλά και τους εργαζομένους. Είχαν ειδικά διαμορφωμένο χώρο για τις αποσκευές στο πίσω μέρος. Η χρήση τους σταμάτησε οταν σταμάτησαν να λειτουργούν κάποια στιγμή και τα πράσινα λεωφορεία και το έργο της μετασφοράς το συνέχισαν τα Ikarus στην αρχή και μέχρι την μεταφορά του αεροδρομίου στα Σπάτα τα γνωστά αστικά λεωφορεία. Είχα δει κάποια παροπλισμένα από αυτά τα κίτρινα στο αμαξοστάσιο της πλατείας Αττικής πριν αρκετά χρόνια

Εμβόλιμα χρησιμοποιήθηκαν και τα δυόροφα Leyland για πολύ λίγο χρονικό διάστημα.



Ελληνικό. Ανατολικό αεροδρόμιο . Εντός του εστιατορίου στον πρώτο όροφο.

Η εγκατάληψη.





photos:

©alexandros-lambrovassillis

 

[PT8]

Εκπληκτική η δεύτερη φωτό με την άδεια πολυθρόνα δίπλα στο φωτισμένο παράθυρο.

 

[prisma]

Θλίψη προκαλούν αυτές οι εικόνες...

Πρέπει να είναι το μοναδικό αεροδρόμιο σε αυτή τη κατάσταση, μαζί με αυτό της Λευκωσίας στη Κύπρο. Μόνο που εδώ δε συντρέχουν λόγοι, θα μπορούσαν να το έχουν αξιοποιήσει κάπως. Άλλωστε και το κτίριο του Σαάρινεν έχει κηρυχτεί διατηρητέο.

Και μια φωτογραφία από το 1970.



Επίσης μια εναέρια φωτογραφία του αεροδρομίου του Ελληνικού το 1962.



(αρχείο prisma)

 

[prisma]

Πειραιάς, ξενοδοχείο "Κοντινεντάλ". Καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από βομβαρδισμό τον Ιανουάριο του 1944.

 




Κηφισιά (Κεφαλάρι) 1925. Ξενοδοχείο Απέργη. Το κτίριο με τους χαρακτηριστικούς τρούλους (έργο του μηχανικού Γιάννη Νυδραίου), υπέστη εκτεταμένες ζημιές στα Δεκεμβριανά του 1944. Επισκευάστηκε αργότερα και συνέχισε να λειτουργεί, αλλά σταδιακά έχασε το πρεστίζ του, συνέπεια και των αλλαγών στις συνήθειες των Αθηναίων. Σήμερα υπάρχει και φιλοξενεί (από το 1984) δραστηριότητες του Ομίλου Λάτση, με αλλοιωμένη την αρχική του όψη.

 


(αρχείο prisma)

 

[PT8]

Τόσο χρήμα ο όμιλος και κατάφερε να αλλοιώσει το αρχικό σχέδιο και να παρουσιάσει μια τούρτα ρετρο-κιτς αισθητικής Προβολή συνημμένου 91976

 

[prisma]

Τόσο χρήμα ο όμιλος και κατάφερε να αλλοιώσει το αρχικό σχέδιο και να παρουσιάσει μια τούρτα ρετρο-κιτς αισθητικής Προβολή συνημμένου 91976

Η αλήθεια είναι ότι η αλλοίωση στο αρχικό κτίριο άρχισε μετά τις καταστροφές του '44. Η επέκταση που υπάρχει, αφορά τη νέα πτέρυγα του ξενοδοχείου που έφτιαξαν τα παιδιά του Απέργη (ο οποίος είχε πεθάνει λίγο πριν το πόλεμο). Επίσης, οι δυο κωνικοί τρούλοι στις άκρες είχαν αφαιρεθεί (προφανώς θύματα των καταστροφών αλλά δεν αποκαταστάθηκαν).

 

[prisma]

Oδός Πανεπιστημίου. Αριστερά φαίνεται το Οφθαλμιατρείο, ο θεμέλιος λίθος του οποίου τέθηκε το 1847. Αποπερατώθηκε το 1855, ενώ από κει και πέρα υπήρξαν προσθήκες με χαρακτηριστικότερη αυτή του ορόφου στο διάστημα 1867-1869. Στο μέσον, ο Καθολικός Ναός Αγίου Διονυσίου. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1853, όμως πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι την ολοκλήρωσή του. Εγκαινιάστηκε το 1865, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί στο σύνολό του. Και στα δυο κτίρια τη τελική επίβλεψη είχε ο αρχιτέκτονας Λύσανδρος Καυταντζόγλου.



Κυψέλη, Φωκίωνος Νέγρη δεκαετία '60.

 




Πανεπιστημίου 1958. Το κινηματοθέατρο REX (1935-1937) έργο των αρχιτεκτόνων Βασ. Κασσάνδρα και Λεωνίδα Μπόνη. Δίπλα (στα αριστερά του) ο κινηματογράφος Τιτάνια, στη θέση του οποίου υπάρχει σήμερα το ομώνυμο ξενοδοχείο.

 




Βασιλίσσης Όλγας, δεκαετία '50.

 


(αρχείο prisma)

 

[ΦΖΠ1]

Προσπαθώ ώρα να καταλάβω τη φωτογραφία της Βασ. Όλγας. Πάνω στη στροφή είναι ο Εθνικός Κήπος; Δηλ. είναι τραβηγμένη από το Καλλιμάρμαρο; Η Βασ. Κωνσταντίνου δε συνέχιζε προς τα κάτω;

 

[elephadas]

Το Ιλίου Μέλαθρον / Μέγαρο Σλήμαν / Νομισματικό Μουσείο (πρώην Άρειος Πάγος, πριν φτιαχτεί το ελαφρώς έκτρωμα στην Αλεξάνδρας) που μισοφαίνεται στην πρώτη φωτό δεν άξιζε μια αναφορά?

 

[prisma]

Το Ιλίου Μέλαθρον / Μέγαρο Σλήμαν / Νομισματικό Μουσείο (πρώην Άρειος Πάγος, πριν φτιαχτεί το ελαφρώς έκτρωμα στην Αλεξάνδρας) που μισοφαίνεται στην πρώτη φωτό δεν άξιζε μια αναφορά?

Σε άλλη φωτογραφία, που θα φαίνεται ολόκληρο...

 

[pardalotzatziki]

Ψαχνωντας κουτια με παλιες φωτογραφιες, βρηκα ενα χαρτι να κραταει την σκονη εξω απο ενα κουτι.

Και μετα απο 1 χρονο ρετρομανιας, τα ματια μου παρατηρουν ακομα πιο πολλα πραγματα.

Το κρατησα για να μαθω τι ειναι. Το καταστημα Κοκκωνης υπαρχει ακομα και μετα απο επικοινωνια

η κυρια Ελενη Κοκκωνη με ενημερωσε οτι το χαρτι περιτυλιγματος ειναι απο τα τελη του '50 ή αρχες '60.

http://www.coconis.gr/

http://athinapisovitrina.blogspot.gr/2010/05/blog-post_19.html

 

[prisma]

Πλατεία Συντάγματος, δεκαετία '50.

 




Το Χίλτον υπό κατασκευή από το χώρο που βρίσκεται σήμερα η Εθνική Πινακοθήκη. (αρχές δεκ. '60)

 




Άνω Αμπελόκηποι, πίσω από το Γηροκομείο Αθηνών, 1972.

 




Η Μητρόπολη Αθηνών και ο χώρος μπροστά πριν διαμορφωθεί σε πλατεία. Μάιος 1973.

 


(αρχεiο prisma)