Η Παλιά Αθήνα

[miki-mik7]

Η πρώτη φωτογραφία είναι σίγουρα από την πλατεία Συντάγματος;

 

[prisma]

Η πρώτη φωτογραφία είναι σίγουρα από την πλατεία Συντάγματος;

Nαι, Σύνταγμα είναι. Ο δρόμος ευθεία κάτω είναι η Καρ. Σερβίας και το γωνιακό κτίριο, το σημερινό Public. H λήψη είναι από το ξενοδοχείο King George.

 

[ΦΖΠ1]

Υπό κατασκευή και ο ουρανοξύστης του Γηροκομείου,όπως φαίνεται κατεβαίνοντας προς Ριανκούρ.

 

[miki-mik7]

Nαι, Σύνταγμα είναι. Ο δρόμος ευθεία κάτω είναι η Καρ. Σερβίας και το γωνιακό κτίριο, το σημερινό Public. H λήψη είναι από το ξενοδοχείο King George.

Σε ευχαριστώ για την άμεση απάντηση. Έφερα στο μυαλό μου όλες τις πλευρές της πλατείας, εκτός από αυτή που ανέφερες...

 

[prisma]

Υπό κατασκευή και ο ουρανοξύστης του Γηροκομείου,όπως φαίνεται κατεβαίνοντας προς Ριανκούρ.

Στον οποίο στα 70s λειτούργησε στη ταράτσα, πιτσαρία με πισίνα!

Προβολή συνημμένου 92106

Πειραιάς, λιμάνι, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '70.

 




Ομόνοια, Σεπτ. 1987. (photo by Jean-Pierre Menicucci)



O λούστρος... Αθήνα 1982.

 


(αρχείο prisma)

 

[elephadas]

Υπήρχαν λούστροι το 1982?! Νόμιζα ότι είχαν εξαφανιστεί νωρίτερα.

Αυτό το πράμα πίσω από το λούστρο τι είναι? Σκέφτηκα λαχεία στην αρχή, αλλά τα χαρτιά μου μοιάζουν μεγαλύτερα από λαχεία. Αλλά ούτε περιοδικά μπορεί να είναι. Αλλά ό,τι και να είναι, είτε ανήκε στον κύριο με το τσιγάρο (οπότε πρόκειται για συνεργαζόμενα καταστήματα) είτε ήταν παράρτημα του λουστρατζήδικου, οπότε πρόκειται για σουπερμάρκετ.

Ο πελάτης θα μπορούσε σχεδόν να ήταν ο πατέρας μου. Είναι στην ηλικία του (την εποχή εκείνη) και έχει το ίδιο στυλ.

 

[prisma]

Υπήρχαν λούστροι το 1982?! Νόμιζα ότι είχαν εξαφανιστεί νωρίτερα.
Αυτό το πράμα πίσω από το λούστρο τι είναι? Σκέφτηκα λαχεία στην αρχή, αλλά τα χαρτιά μου μοιάζουν μεγαλύτερα από λαχεία. Αλλά ούτε περιοδικά μπορεί να είναι. Αλλά ό,τι και να είναι, είτε ανήκε στον κύριο με το τσιγάρο (οπότε πρόκειται για συνεργαζόμενα καταστήματα) είτε ήταν παράρτημα του λουστρατζήδικου, οπότε πρόκειται για σουπερμάρκετ.

Ο πελάτης θα μπορούσε σχεδόν να ήταν ο πατέρας μου. Είναι στην ηλικία του (την εποχή εκείνη) και έχει το ίδιο στυλ.

Kι'ομως έχω πετύχει λούστρο πολύ αργότερα από το 1982!

Αυτά πάντως που λες, μάλλον είναι σειρές λαχείων. Δε πάει αλλού το μυαλό μου.

 

[pardalotzatziki]

Λουστρο θυμαμαι και γω μεχρι το 1985 σιγουρα....στη Θεσσαλια....ισως στην Αθηνα να εξαφανιστηκαν πιο γρηγορα...

Πισω φαινονται Λαϊκα λαχεια...μερικα φαινονται μεγαλα γιατι ειναι σε πενταδες...

 

[Σώτος Σώτος]

Προβολή συνημμένου 92107Ομόνοια, Σεπτ. 1987. (photo by Jean-Pierre Menicucci)

Βλέπουμε στο βάθος την αρχή της Πειραιώς με το ξενοδοχείο Dorian Inn το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα. Αυτή τη διαδρομή έκανα μόνος μου, περίπου 13 χρονών, ανεβαίνοντας από το ΙΚΑ στην πλατεία Κουμουνδούρου (που πήγαινα στον ορθοδοντικό) μέχρι την Ομόνοια για να πάω στο ΜΙΝΙΟΝ... Αξέχαστες μέρες...

Prisma για πολλοστή φορά :thanx2:

 

[mr.Vox]

Ωραίος!

Λίγες μέρες πριν απολυθώ από φαντάρος το 1986 το Dorian Inn είχε βάλει μια αγγελία για πρόσληψη προσωπικού. Πήγα και προσελήφθη επιτόπου ίσως λόγω των γνώσεων μου. Είχα ξανα εργασθεί σε πολυτελείας ξενοδοχείο πριν την θητεία μου. Η προυπόθεση ήταν βέβαια να πάω στους ανθρώπους εκεί στο γραφείο προσωπικού το απολυτήριο στρατού ή τελος πάντων κάτι το οποίο να αποδύκνυε την απόλυση.Σαν πιτσιρικάς εγώ δεν εμφανίσθη βέβαια για δουλειά. Σκέφτηκα τότε ότι αφού βρήκα δουλειά αμέσως με την μία ότι θα είναι πανεύκολο στις μέρες που θα ακολουθούσαν.

Αμ δε.

Στην πραγματικότητα μετά την απόλυση μου έμεινα άνεργος τελικά ένα χρόνο. Δεν ήταν εύκολα και τότε τα πράγματα για κάποιον που δεν είχε μέσον.

 

[prisma]

Bόλτα στη δεκαετία του '30.



Το Αιγινήτειο Νοσοκομείο, επί της Λεωφ. Βασ. Σοφίας, το 1937.

 




Η πλατεία Μητροπόλεως τη δεκαετία του '30.

 




Λεωφ. Συγγρού, αντιπροσωπεία Ford, 1936. Αρχιτέκτονας, Γεωρ. Κοντολέων (1896-1952).

 




Δημοτικό Σχολείο του 1931 στη περιοχή της Ακρόπολης. Αρχιτέκτονας Π. Καραντινός (1903-1976).

 




Η μοντέρνα πολυκατοικία των Αφων Μιχαηλίδη του 1934. Αρχιτέκτονες, Θ. Βαλεντής & Π. Μιχαηλίδης.

 


(αρχείο prisma)

 

[prisma]

Δρόμοι & κίνηση.

.



Πανεπιστημίου αρχές δεκαετίας '50.




Η Ελλάδα μετά τον πόλεμο δεν έχει παρά ελάχιστα οχήματα. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '40 στη χώρα μας κυκλοφορούν κάτι λιγότερο από 25.000 αυτοκίνητα όλων των κατηγοριών, εκ των οποίων τα περισσότερα ήταν φορτηγά. Μέχρι το 1956 τα οχήματα θα έχουν διπλασιαστεί αγγίζοντας τα 50.000. Από αυτά, τα 22.700 ήταν επιβατικά (Ι.Χ. & Δ.Χ.). Η αύξηση θα είναι εντυπωσιακή τα επόμενα χρόνια και το "κυκλοφοριακό πρόβλημα" απασχολεί έντονα ήδη από τη δεκαετία του '50. Το 1961 τα αυτοκίνητα (επιβατικά, φορτηγά, λεωφορεία) ανέρχονται σε 95.845. Από αυτά, τα 48.834 είναι επιβατικά εκ των οποίων τα 33.834 κυκλοφορούσαν στη πρωτεύουσα. Ήδη, από το 1960 έχουν μονοδρομηθεί οι μεγάλες οδικές αρτηρίες του κέντρου (Σταδίου, Πανεπιστημίου κλπ), για την ευκολότερη κυκλοφορία. Επίσης έχουν καταργηθεί τα "αργά και δυσκίνητα" τραμ. Όσο και αν φαίνονται αστεία αυτά τα νούμερα σήμερα, εκείνη την εποχή όλες οι δραστηριότητες ήταν συγκεντρωμένες στο κέντρο. Μαζί με τα λεωφορεία, τα φορτηγά και τις μοτοσυκλέτες & τρίκυκλα, η Αθήνα το 1961 διέθετε σε κυκλοφορία συνολικά 67.685 οχήματα. Εκείνη περίπου τη εποχή (λίγο πριν) είχε αρχίσει να αναπτύσσεται και το δίκτυο με τους φωτεινούς σηματοδότες στα κεντρικά σημεία της πόλης.



Κίνηση στη Πανεπιστημίου, το 1957.






Υπαίθριο parking στη πλατεία Κλαυθμώνος το 1966. Αργότερα έγινε το υπόγειο parking που εκείνη την εποχή είχε ξεσηκώσει αντιδράσεις για οικονομικούς και άλλους λόγους.



Δεκαετία '50. Η Πανεπιστημίου είναι ακόμα διπλής κατεύθυνσης και ο συνδυασμός αυτοκινήτων, λεωφορείων, τραμ και πεζών δημιουργεί μια εικόνα χάους. Η ρύθμιση της κυκλοφορίας γίνεται από τροχονόμο.

 




Αθήνα 1965. Η εικόνα δε διαφέρει και πολύ από το σήμερα.

 




Δεκαετία '50. Και η Σταδίου ήταν διπλής κατεύθυνσης και οι τροχονόμοι είχαν την ευθύνη, εφόσον φανάρια δεν υπήρχαν.

 


(αρχείο prisma)

 

[elephadas]

Οι παλιότεροι θα θυμούνται και οι νεότεροι θα έχουν ίσως προσέξει σε παλιές ταινίες ότι παλιά οι αριθμοί τν πινακίδων είχαν μόνο νούμερα τα οποία ήταν κοινά σε όλη την Ελλάδα. Πάνω δεξιά στην πινακίδα έβλεπε κανείς ΙΧ (ιδιωτικής χρήσεως) ή ΔΧ (Δημοσίας χρήσεως, δηλαδή ταξί, φορτηγά, λεωφορεία κλπ). Από κει βγήκε και ο όρος "Γιωταχής" για τον κάτοχο ιδιωτικού αυτοκινήτου. Μια τέτοια πινακίδα (με χαμηλό πενταψήφιο νούμερο!) βλέπουμε στη φωτό της Πανεπιστημίου το 1957. Πολύ αμυδρά θυμάμαι όταν πρωτοείδα αυτοκίνητα με αριθμό πάνω από 200000 και ήμουν αρκετά μεγάλος (στο γυμνάσιο?) όταν κάποιος γνωστός μας αγόρασε αυτοκίνητο με αριθμό 303χχχ που πρέπει να ήταν το πρώτο πάνω από 300000 που είχα προσέξει. Λίγα χρόνια μετά, κάπου στις αρχές της δεκαετίας '70, πρωτοφάνηκαν οι πινακίδες με συνδυασμό γραμμάτων (μόνο 2 τότε) και αριθμών. Τα δυο συστήματα συνυπήρξαν για αρκετό χρόνο.

Όσο για το κυκλοφοριακό, ήταν φριχτό από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου , και όχι πια μόνο αυστηρά στο κέντρο. Το 1975 που μπήκα ΕΜΠ ήταν συνήθως πιο γρήγορο να κατεβαίνω από το λεωφορείο στον Ευαγγελισμό και να πηγαίνω με τα πόδια τον υπόλοιπο δρόμο ως τα παλιά κτήρια στην Πατησίων (η οποία επίσης ήδη έπηζε από κίνηση σ' όλο της το μήκος). Η διασταύρωση στο Χίλτον με Βας Σοφίασ, Βασ Αλεξάνδρου και Βασ Κων/νου ήταν εφιαλτική, αλλά πεζός ήταν αδύνατον να διασχίσει την απόσταση από Μιχαλακοπούλου μέχρι Ευαγγελισμό χωρίς να χάσει κανένα χέρι ή πόδι, αλλιώς θα κατέβαινα ακόμη νωρίτερα.

 

[ΦΖΠ1]

Τα γράμματα μπήκαν πριν από το 70, εμείς είχαμε το ΒΚ-13..., κυκλοφορίας 1968. Αλλά συνυπήρξαν όπως είπες με τις πινακίδες που είχαν μόνο αριθμούς. Σε τέτοια πινακίδα, έχω πετύχει -εν ζωή- "Ταρζάν" που είχε πατέρας φίλου, νομίζω Vauxall αν το γράφω και σωστά, με αριθμό...27!

 

[prisma]

Τα γράμματα μπήκαν πριν από το 70, εμείς είχαμε το ΒΚ-13..., κυκλοφορίας 1968. Αλλά συνυπήρξαν όπως είπες με τις πινακίδες που είχαν μόνο αριθμούς. Σε τέτοια πινακίδα, έχω πετύχει -εν ζωή- "Ταρζάν" που είχε πατέρας φίλου, νομίζω Vauxall αν το γράφω και σωστά, με αριθμό...27!

Oι πινακίδες με τα γράμματα ξεκίνησαν να δίνονται από 1-1-1972 και οι εξαψήφιες καταργήθηκαν. Απλά, αρκετά παλιότερα αυτοκίνητα αργότερα άλλαξαν τις αρχικές τους πινακίδες. Το "ΒΚ" παραπέμπει σε πινακίδα του 1973.

 

[ΦΖΠ1]

Ήταν αυτοκίνητο του 68 που αγοράσαμε μεταχειρισμένο το 69, αλλά αφού όλα εκεί συγκλίνουν, είχε και παλιότερη εξαφήφια πινακίδα που δε θυμόμουν ποτέ, παρά τα ... μου χρόνια...

 

[prisma]

Εικόνες της Αθήνας μέσα από τον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο.




Προβολή συνημμένου 92336

Η λεωφόρος Συγγρού, στη ταινία "Κυριακάτικο Ξύπνημα" του 1954. Εκείνη την εποχή η Συγγρού ήταν σε κακή κατάσταση ενώ ο φωτισμός της τη νύχτα ήταν ελλιπής ως ανύπαρκτος.






Οδός 3ης Σεπτεμβρίου, από τη ταινία "Μην Ερωτεύεσαι Το Σάββατο" (1962).






Η Μιράντα Κουνελάκη με φόντο τη πρεσβεία των ΗΠΑ, στη ταινία "Ο Λουστράκος" του 1962. Τα εγκαίνια της πρεσβείας είχαν γίνει μόλις τον Σεπτέμβριο του 1961 και κατασκευάστηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Walter Gropius.








Δυο σκηνές από τη ταινία "Ένας Ξένοιαστος Παλιαβιάρης" με το Θανάση Βέγγο (1971). Πάνω, λήψη από την οδό Όθωνος στο Σύνταγμα. Δεξιά, το κτίριο του ΥΠ.ΟΙΚ. λίγο πριν την αποπεράτωσή του. Κάτω, λεωφ. Βασ. Σοφίας, στους Αμπελόκηπους. Αριστερά, ο Πύργος Αθηνών επίσης λίγο πριν την αποπεράτωσή του.






Δε πρόκειται βέβαια για ελληνική ταινία. Αφορά όμως μια ξένη παραγωγή που γυρίστηκε εξ'ολοκλήρου στην Ελλάδα, σε διάφορες περιοχές της πρωτεύουσας.


Στη φωτογραφία ο σκηνοθέτης Henri Verneuil και ο ηθοποιός Jean-Paul Belmondo, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας "La Casse" του 1971, στο Πειραιά.




(screenshots: prisma)

 

[angel_grig]

Οι παλιότεροι θα θυμούνται και οι νεότεροι θα έχουν ίσως προσέξει σε παλιές ταινίες ότι παλιά οι αριθμοί τν πινακίδων είχαν μόνο νούμερα τα οποία ήταν κοινά σε όλη την Ελλάδα.

elephada,εχεις μνημη..ελεφαντα .Ο σκαραβαιος του πατερα μου,που ειχε αγοραστει την δεκαετια του 60 (1966-67) ειχε και αυτος 6 νουμερα χωρις γραμματα..

 

[prisma]

Xειμωνιάτικη Αθήνα.

 




Ένα χειμωνιάτικο πρωινό στη Πανεπιστημίου. Δεκαετία '30.



Παιδιά παίζουν σε πλημμυρισμένο τοπίο κάπου στις Τζιτζιφιές , γύρω στο 1955.



Οδός Αθηνάς, Μοναστηράκι, δεκαετία '60. (αρχείο EΛΙΑ)



Η Αθήνα χιονισμένη. Βασ. Σοφίας & Ηριδανού, κοντά στο Χίλτον, το 1964.

(αρχείο prisma)

 

[prisma]

H γιορτινή (παλιά) Αθήνα μέσα από διαφημίσεις.






Διαφήμιση του ΜΙΝΙΟΝ, τα Χριστούγεννα του 1949. Δώρο μια ατζέντα του 1950 (τις θυμάστε?)



Ρεβεγιόν Χριστουγέννων στο "Τροκαντερό" το 1959. Μια από τις πολλές προτάσεις που υπήρχαν εκείνη την εποχή. Τέτοιες καταχωρήσεις έκαναν αισθητή τη παρουσία τους ειδικά μετά τα μέσα της δεκαετίας του '50 και μερικά μαγαζιά διέθεταν πραγματική παρέλαση αστέρων.



Όλες -σχεδόν- οι διαφημίσεις, όλων των επιχειρήσεων, έβαζαν τα γιορτινά τους... Εδώ για δώρα με "αιθέριο τόνο" από τα καταστήματα Σταματίου (Ερμού & Πατησίων), το 1956.



Αλλά, βέβαια, τα μεγάλα καταστήματα του κέντρου, είχαν τη τιμητική τους. Εδώ οι Αφοί Λαμπρόπουλοι, τη περίοδο των Χριστουγέννων του 1961. Εκείνη την εποχή, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο κέντρο της Αθήνας.

(αρχείο prisma)