Διεθνισμός υπήρχε στην ελίτ από παλιά, μια που μπορούσαν εύκολα να διασχίζουν σύνορα, χωρίς διαβατήρια και τέτοια γραφειοκρατικά. Και το ταξίδι με το τραίνο ήταν άνετο για όσους μπορούσαν να πληρώσουν για βαγκόν-λι (διαβάζω ότι η σχετική βελγική εταιρεία, που δούλευε το Οριάν Εξπρές, αγόρασε τo 1927 την Τόμας Κουκ & Υιός και έγινε Wagon-lit/Cook). Φυσικά κρατούσε κάμποσες μέρες, αλλά δεν ήταν πρόβλημα αυτό για τους πλούσιους που μπορεί να είχαν και μπίζνες στα Λονδίνα, ή να ήταν "εισοδηματίες" οπότε δεν είχαν να παν για μεροκάματο. Και πιο ελίτ περιοχή από το Σύνταγμα δεν πρέπει να υπήρχε το 1880, με τα Ανάκτορα από τη μια μεριά, ξενοδοχεία εκεί γύρω, τη Βουλή και τη Μητρόπολη κοντά.
Μπα, δεν χρειάστηκα πολύ ψάξιμο. Στο site του ΕΛΙΑ βρήκα αυτή τη φωτογραφία (που ταιριάζει και στο θέμα της συζήτησης και στο θέμα γενικότερα)
και στο (εκτεταμένο) άρθρο για παλιά ξενοδοχεία της Αθήνας που την περιέχει διαβάζω
Την ίδια περίοδο το πρώτο ταξιδιωτικό γραφείο της εταιρείας Τhomas Cook[29] λειτούργησε στην Ελλάδα. Το γραφείο στεγάστηκε στην Πλατεία Συντάγματος, στην οδό Ερμού και στον αριθμό 2, κάτω από το «Ξενοδοχείο της Αγγλίας» και παρέμεινε εκεί μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960, οπότε το κτήριο κατεδαφίστηκε. Ωστόσο ο Thomas Cook είχε ασχοληθεί με την Ελλάδα από το 1869 , με αφορμή τα εγκαίνια της διώρυγας του Σουέζ οργανώνοντας ατομικά και ομαδικά ταξίδια στην Αίγυπτο. Μέσα στο πρόγραμμα αυτό ο Thomas Cook[30] —που ο ίδιος συνόδευε τους ταξιδιώτες του— συμπεριέλαβε και την Ελλάδα, στέλνοντας για πρώτη φορά πελάτες του στη χώρα μας και μάλιστα οργανωμένα. Αργότερα, το 1882, οργάνωσε ταξίδια στην Ελλάδα με τιμή εισιτηρίου και ξενοδοχείου μαζί —τα λεγόμενα «πακέτα»—, στέλνοντας ακόμα περισσότερους περιηγητές στην Ελλάδα που κατέλυσαν στα αθηναϊκά ξενοδοχεία. Μάλιστα o G. Deschamps, μεγάλος φίλος της Ελλάδας και της Αθήνας περισσότερο, αναφέρει στο «Οδοιπορικό» του, το 1890, την μεγάλη ανάγκη να ασχοληθεί το πρακτορείο Cook περισσότερο με την Ελλάδα και να οργανώνει καλύτερα τα ταξίδια του σε αυτήν. Eξαίρει δε, την πρωτοβουλία του Thomas Cook, παρόλη την μεγάλη του ηλικία, να επισκεφτεί την Ελλάδα ο ίδιος και να επιθεωρήσει την κατάσταση, ώστε να θέσει σε εφαρμογή «το τεράστιο πρόγραμμά του: σκέφτεται να εγκαταστήσει άνετα ξενοδοχεία στα γραφικότερα μέρη της Ελλάδας και να τα συνδέσει με τακτικές υπηρεσίες, καθώς υπάρχουν ακόμα χάνια όπου σβέλτοι νεαροί με φουστανέλα […], υπέροχοι και φιλοπόλεμοι σαν τον Μπότσαρη αυτοπροσώπως, σας σερβίρουν τούρκικό καφέ με ένα κούνημα των ώμων και μια νόστιμα αυθάδικη, φιλόφρονα και ιδιοτελή ευγένεια […]. Το πρακτικό πνεύμα του Κουκ θα τα αλλάξει όλα αυτά […]. Ο άψογος κοιλαράς ξενοδόχος […] θα μπορεί να γράψει στο διαφημιστικό του φυλλάδιο […]: Υγιεινή ατμόσφαιρα και ωραία θέα στην πύλη των Λεόντων. Τιμές λογικές. Φωτογραφίες. Αστική κουζίνα. Δυνατές συγκινήσεις και καλή όρεξη».[31]
Άρα Thomas Cook έλεγε η ταμπέλα, όχι Book
.
