Η Παλιά Αθήνα

Οδός Κρατίνου. Δεξιά στην γωνία με την οδό Αθηνάς το Παλαιό δημαρχείο της Αθήνας. Στο βάθος η οδός Κλεισθένους
Η φωτογραφία έχει ληφθεί από την πλευρά της Πλατείας Κοτζιά.1652549874244.png

 
Κάθε φορά που διασχίζω την αρχή της Πατησίων από το φανάρι το κάνω μαζί με μια διαδήλωση κόσμο. Η φωτογραφία πιο πάνω δείχνει ότι η κοσμοσυρροή στη συγκεκριμένη γωνία ήταν διαχρονική. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει άλλη τόσο πολυσύχναστη διάβαση.
 

Αν κρίνουμε από το πόσο μαζεμένη είναι η μια από τις δυο αεροσυνοδούς που κουβεντιάζουν μεταξύ τους, (αυτή που δεν φοράει μαντήλι και καπαρντίνα),και από τα παντελόνια των κυρίων, από όπου προκύπτει ότι φυσάει άνεμος, τα κασκόλ και τα πανωφόρια, πρέπει να έκανε ψοφόκρυο εκείνη την ημέρα.
 
Στην προπροηγούμενη φωτογραφία (δεν ξέρω πώς να κάνω να φαίνεται το "View attachment νούμερο τάδε") το Ωδείο Αθηνών είναι ακόμη γιαπί οπότε πήγα να βρω πληροφορίες για το κτήριο για να δω ποια χρονιά περίπου βγήκε η φωτό. Από τη wiki:

Το Ωδείο Αθηνών βρίσκεται στην Οδό Ρηγίλλης και Βασιλέως Κωνσταντίνου.[8] Η πρόσοψη του κτιρίου έχει μήκος 160 μέτρων και το κτίριο έχει μέγεθος 13.000 τ.μ.[9] Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παράδειγμα της σχολής του Μπάουχαους και του μοντέρνου κινήματος στην Ελλάδα.[10] Σχεδιασμένο από τον έλληνα αρχιτέκτονα Ιωάννη Δεσποτόπουλου, τον μόνο έλληνα αρχιτέκτονα που σπούδασε υπό τον ιδρυτή της σχολής, Βάλτερ Γκρόπιους,[11] Το ωδείο είναι το μόνο ολοκληρωμένο μέρος ενός φιλόδοξου μεγάλου πολιτιστικού προγράμματος που συντέθηκε το 1959 από την κυβέρνηση για την Αθήνα, για την οποία κέρδισε το κορυφαίο αρχιτεκτονικό βραβείο της εποχής του. Η κατασκευή του άρχισε το 1969 και σταμάτησε το 1976, λόγω έλλειψης χρηματοδότησης,, αφήνοντας το κτίριο ημιτελές.[12] Το 1980, το ελληνικό δημόσιο ανέλαβε το κόστος για την ολοκλήρωση της εργασίας με αντάλλαγμα την κυριότητα στην παλιά έδρα του ωδείου στην Οδό Πειραιώς.[13]

Οπότε πρέπει να είναι αρχές με μέσα των 70'ς αφού το κτήριο έχει προχωρήσει πολύ αλλά πριν το 1976 μια που οι εργασίες δεν είχαν διακοπεί ακόμη. Και όλη την περίοδο που έμενα Αθήνα, μαθητής και φοιτητής ήταν ημιτελές? Ούτε το θυμόμουνα. Βέβαια δεν περνούσα συχνά από τη Βασ Κων/νου, και οι φράχτες δεν άφηναν να δεις το εργοτάξιο μέσα.

Κρίμα που δεν ολοκληρώθηκε το σχέδιο του Δεσποτόπουλου. Διαβάζω:

Η πλήρη[sic] πρόταση του Δεσποτόπουλου για το Πολιτιστικό Κέντρο Αθηνών συμπεριλάμβανε την αναδιαμόρφωση αναδιαμόρφωση του χώρου που εκτεινόταν από την Βασιλίσσης Σοφίας και την Λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου, και από την Οδό Ρηγίλλης μέχρι την διαδρομή προς την Εθνική Πινακοθήκη, σε μια έκταση περίπου 150.000 τετραγωνικών μέτρων. Σύμφωνα με τα αρχεία του Δεσποτόπουλου στο τμήμα Σύγχρονης Ελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, εκτός από το Ωδείο Αθηνών, το σχέδιο προέβλεπε την κατασκευή μιας όπερας χωρητικότητας 1.800 ατόμων, ένα κυκλικό θέατρο, μια επέκταση της Εθνικής Πινακοθήκης, ένα νέο Βυζαντινό Μουσείο, μια εκκλησία Βυζαντινού τύπου, ένα ξενοδοχείο, ένα μέγαρο για παραστάσεις κλασικού χορού και της κρατικής ορχήστρας, ένα θέατρο για πειραματικό θέατρο, υπόγεια γκαράζ και άλλα.

Βέβαια αν το συνέχιζαν θα σκόνταφταν στα ερείπια του Λυκείου όπως έγινε μετά.
 
Προσπαθώ να καταλάβω από τις στολές των αεροσυνοδών ποια χρονική περίοδο έχει τραβηχτεί η φωτογραφία. Λογικά είναι οι στολές που σχεδίαζε ο Jean Desses για την Ολυμπιακή και αν κρίνω και από τα παπούτσια και το μήκος της φούστας μάλλον είναι μεταξύ 1964-1966. Bambi τι λες;
 
Υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο οι αεροσυνοδοί να μην είναι της Ολυμπιακής Αεροπορίας αλλά άλλης εταιρείας.
 
Πίσω
Μπλουζα