Η επόμενη μέρα - The Day After (1983)

elephadas είπε:
Την είχαμε δει παρέα με φίλους όταν πρωτοπαίχτηκε στην τηλεόραση το 83. Εϊχε παιχτεί σε δύο συνέχειες και είχαμε στηθεί και τις δύο μέρες. Εϊχε κάνει πάταγο εκείνη την εποχή, που ο ψυχρός πόλεμος ήταν στο φουλ, και είχε εξοργίσει τους ρεπουμπλικάνους που μόνο για προδότες δεν κατηγόρησαν το κανάλι που την έπαιξε. Πρώτη φορά ακούω αυτό για το Ρήγκαν, και με δεδομένη την πολιτική του στο θέμα πολύ αμφιβάλλω αν ισχύει.
Για τις αντιδράσεις έχεις δίκιο elephada, αλλά για τον Ρήγκαν πρέπει να ισχύει. Μάλιστα είχε στείλει και γράμμα στον σκηνοθέτη. Εξάλλου, πολλοί ιστορικοί λένε ότι παρά την σκληρή ρητορική ( λογικό άμα έχεις τον Αντρόπωφ απέναντι) , ήταν πολύ λογικός στο θέμα των πυρηνικών και απεχθάνονταν την ιδέα της χρήσης τους,,....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Για τις αντιδράσεις έχεις δίκιο elephada, αλλά για τον Ρήγκαν πρέπει να ισχύει. Μάλιστα είχε στείλει και γράμμα στον σκηνοθέτη. Εξάλλου, πολλοί ιστορικοί λένε ότι παρά την σκληρή ρητορική ( λογικό άμα έχεις τον Αντρόπωφ απέναντι) , ήταν πολύ λογικός στο θέμα των πυρηνικών και απεχθάνονταν την ιδέα της χρήσης τους,,....
Στο μεταξύ έσκασε και η Able Archer '83, και έδεσε το γλυκό!!!
 
Πραγματικά φοβερή ταινία, μου αρέσει το πόσο ρεαλιστική είναι και το ότι δεν χαρίζει τίποτα. Από τις αγαπημένες μου σκηνές είναι η τελευταία, με το πολύ ωραίο μήνυμα ανθρωπιάς.
 
perlastar είπε:
Πραγματικά φοβερή ταινία, μου αρέσει το πόσο ρεαλιστική είναι και το ότι δεν χαρίζει τίποτα. Από τις αγαπημένες μου σκηνές είναι η τελευταία, με το πολύ ωραίο μήνυμα ανθρωπιάς.
Που αγκαλιάζονται στα ερείπια...ναι πολύ ωραία σκηνή, που δείχνει ότι ακόμα και σε μια τέτοια κατάσταση, οι άνθρωποι διατηρούν την ανθρωπιά τους και το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο.
 
Την είχε συχνά πυκνά η τηλεόραση μετά το Τσερνομπίλ. Θυμάμαι την πρώτη φορά που την είχα δει και επηρεασμένος με την όλη (όχι αδικαιολόγητη) υστερία για την ραδιενέργεια μετά το ατύχημα είχα κάνει μέρες να κοιμηθώ
 
η ταινία είχε δοθεί σε βιντεοκασέτα με εφημερίδα στα τέλη της δεκαετίας του 90...την είχα δει στο σπίτι, μαθήτρια Γυμνασίου...θλιβερή ταινία...αμυδρά θυμάμαι στο τέλος ερείπια... :(
 
Θυμάμαι πόσο είχα σοκαριστεί όταν την είχα πρωτοδει...

 


117.jpg
117.jpg
 
Νομίζω ότι αυτήν την εικόνα, είχε και το εξώφυλλο της ελληνικής vhs...
 
Και εγω νομιζω οτι νομιζεις σωστα.
 
Για τον Ρήγκαν ,ισχύει απόλυτα. Λέγεται πως το κίνητρο να ξεκινήσει συνομιλίες με τους Σοβιετικούς ήταν η συγκεκριμένη ταινία που την είδε σε προβολή στον Λευκό Οίκο. Ετσι η ταινία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια ειρήνη ,όπως και η παλιότερη On the beach (1959) ,η πιο συγκλονιστική από όλες.

Το μακάβριο είναι πως το The day after κατηγορήθηκε ,και σωστά ,πως ΔΕΝ ήταν ρεαλιστικό , καθώς ένας παγκόσμιος θερμοπυρηνικός πόλεμος θα ήταν πολύ χειρότερος, τόσο ,που να μην μπορεί να τον συλλάβει το ανθρώπινο μυαλό.

Able Archer 83, το ανατριχιαστικό εκείνη την περίοδο ήταν πως οι Σοβιετικοί ηγέτες ήταν στον κόσμο τους , και πίστευαν πως πραγματικά οι Ρήγκαν-Θάτσερ ετοιμάζουν αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον τους! Το δίκτυο πρακτόρων τους στη Δύση προσπάθησε να τους εξηγήσει πως τίποτα τέτοιο δε συμβαίνει, αλλά οι συγκεκριμένοι πράκτορες θεωρήθηκαν πουλημένοι στους Δυτικούς! Ετσι , όλοι οι πράκτορες και οι πρεσβείες στη Δύση άρχισαν να στέλνουν φανταστικές αναφορές για πολεμικές προετοιμασίες (γιατί ήξεραν πως τα αφεντικά τους αυτά περίμεναν να ακούσουν!), με αποτέλεσμα να φουντώνει κι 'άλλο η παράνοιά τους ,και να είναι με το δάχτυλο στο κουμπί!

Το έχω ζήσει. Φθινόπωρο του 1983 έτυχε να είμαι στην τότε κομουνιστική βέβαια Ουγγαρία. Μου έκανε εντύπωση η ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα που επικρατούσε ,ενώ εμείς στη δύση ήμασταν μέσα στην τρελή χαρά, και κανένας , πχ ,στην Ελλάδα του '80 δεν ανησυχούσε για παγκόσμιο πόλεμο , όπως παλιότερα τη δεκαετία του '60 με Κούβα κλπ.

Αυτοί που μας φιλοξενούσαν στη Βουδαπέστη (του Κόμματος βέβαια!) μας πήγαν ,δήθεν τυχαία, σε μιά σχολική γιορτή , Δημοτικού. Ολοι οι τοίχοι στις τάξεις ήταν γεμάτοι με κολλημένες ζωγραφιές των παιδιών, που έδειχναν τα κακά τανκς και αεροπλάνα του ΝΑΤΟ να δολοφονούν αθώα παιδάκια!!!

Προσπαθήσαμε να τους εξηγήσουμε πως κανένας στη Δύση δε σκέπτονταν να κάνει πόλεμο στα καλά καθούμενα, και μας κοιτούσαν σαν εξωγήινους!

Μονο χρόνια αργότερα ,όταν διάβασα σχετικά , κατάλαβα τι συνέβαινε ,και μου σηκώθηκε η τρίχα!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Χρονια τωρα σε καθε αναφορα που διαβαζα για το day after στο ιντερνετ καποια σχολια αναφερανε το αγγλικο THREADS και το ποσο καλυτερη (το καλυτερη σε εισαγωγικα ,η αγγλικη ταινια σε χτυπαει σαν σφυρι) ειναι απο την ταινια του θρεντ.
Ειχανε δικιο και απορω που δεν ειχε αναφερθει στο φορουμ τοσα χρονια η ταινια ,φανταζομαι την εντυπωση που θα εκανε το 1984 οταν παιχτηκε στην βρετανικη τηλεοραση .


Δεν μου αρεσει η λεξη αμερικανια και δεν την χρησιμοποιω ποτε αλλα μπροστα στο Threads το day after διπλα διπλα δειχνει να ειναι.
 
Θυμάμαι ότι όταν αγόραζε ο μπαμπάς βίντεο για το σπίτι, οι συμμαθητές σου έδιναν οδηγίες με τις ταινίες που έπρεπε οπωσδήποτε να δεις. Στη λίστα πάνω-πάνω ήταν φυσικά ο RAMBO, o ROCKY, COMMANDO με Swarzeneger, KARATE KID κλπ. Προς τα κάτω συναντούσες "ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ" παρέα με το "THE DAY AFTER".
Δεν ξέρω αν ο Ρέιγκαν και η Θάτσερ είχαν περισσότερες ευαισθησίες από τους Σοβιετικούς περί ατομικών όπλων. Σίγουρα καταλυτικό ρόλο στην ευαισθητοποίηση του διεθνούς κοινού έπαιξε η καταστροφή του ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ. Εκεί φάνηκε το πόσο αδύναμοι ήμαστε ως ανθρωπότητα να αντιμετωπίσουμε μια πυρηνική απειλή. Φυσικά, το ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ δεν ήταν το πρώτο πυρηνικό ατύχημα. Είχε προηγηθεί το ατύχημα του Three Mile Island και κάμποσα άλλα τα οποία δεν έφτασαν στα αυτιά μας. Μιλάμε για την εποχή του ψυχρού πολέμου και δεν θα έβγαινε η κάθε χώρα να πει "τα έκανα μαντάρα με κάτι διαρροές Cs-137"!
Δυστυχώς και σήμερα αρκετές χώρες διαθέτουν ατομικά όπλα, απλά συνηθίσαμε την ύπαρξη τους.
 
Ενώ ξέρω αρκετές ταινίες,από όλα τα είδη,άλλες περισσότερο,άλλες λιγότερο,άλλες μόνο τον τίτλο τους (δεν τις έχω δει αλλά τις ξέρω),
τη συγκεκριμένη ούτε που την έχω ξανακούσει! Όπως έγραψε και ο φίλος RIO, αυτό το εξώφυλλο της ταινίας κάτι μου θύμισε.Ίσως απλά μόνο να το έβλεπα στα ράφια,αλλά δεν το νοίκιασα ποτέ από βίντεοκλαμπ. Μπορεί να ήταν στα ράφια με τα "πολεμικά", μέρος που δεν στεκόμουν πολλή ώρα,γιατί δεν μου αρέσει αυτό το είδος ταινιών. Εκτός αν ήταν οι κλασικές εφετζίδικες αμερικανιές τύπου Ράμπο,Μπράντοκ, που τα νοίκιαζα με κλειστά μάτια. Υπάρχουν ταινίες γνωστές που δεν τις έχω δει. Το "Πλατούν" π.χ. δεν το ΄χω δει ποτέ, μόνο το -πασίγνωστο- εξώφυλλο του ξέρω. Το ίδιο και το "Αποκάλυψη τώρα",εκτός από τη γνωστή σκηνή με τα ελικόπτερα. Και παλαιότερες, όπως τα "Κανόνια του Ναβαρόνε" ή το "Η γέφυρα του ποταμού Κβάι" (μόνο σκηνές των έργων ξέρω).
Και μάλλον το "The Day After", βρισκόταν ανάμεσα σε αυτές τις ταινίες στο ράφι,οπότε γι' αυτό δεν το έδινα σημασία.
Πάντως,από τα σχόλια που διάβασα, μάλλον ο ιδιοκτήτης του βίντεοκλαμπ είχε κάνει λάθος βάζοντας την στο σταντ με τις πολεμικές.
Ούτε στη τηλεόραση δεν το ΄χα πετύχει ποτέ. Η ταινία είναι σχετικά άγνωστη σήμερα,ακόμα και σε σινεφίλ όπως εγώ.Το θέμα της ταινίας είναι δυσάρεστο,προφανώς απαισιόδοξο και στενάχωρο. Και δύσκολα ο κόσμος θέλει να βλέπει ,και να ξαναβλέπει, και να ξαναβλέπει τέτοιες καταστάσεις. Όχι γιατί κλείνει τα μάτια του από "ωχαδερφισμό" και απαξιεί,αλλά επειδή φοβάται ότι αυτό πιθανότατα να είναι το τέλος μας.
Γι αυτό όταν τη δει, θέλει να τη ξεχάσει,να τη "βγάλει" από το μυαλό του. Και δε την "διαφημίζει" στις επόμενες γενιές,όπως κάποιοι κάνουμε για άλλες ταινίες.
 
Fulci η ταινία αυτή ήταν διαδεδομένη και δημοφιλής ανάμεσα στην τότε πιτσιρικαρία του Γυμνασίου/Λυκείου. Οι μεγάλοι δεν την ήξεραν και ούτε ήθελαν να δουν μια ταινία "γροθιά στο στομάχι" μετά από μια ημέρα στη δουλειά! Εϊμαι σχεδόν βέβαιος ότι αυτή τη βιντεοκασέτα την ενοικίαζαν μόνο ενθουσιώδεις πιτσιρικάδες! Άσε που θεωρούνταν μεγάλη μαγκιά να αναφέρουν οι συμμαθητές τίτλους ταινιών και να απαντάς "το έχω δει". :)
Με την πάροδο του χρόνου και το φαινομενικό τέλος του ψυχρού πολέμου θεωρήθηκε ανεπίκαιρη και ξεχάστηκε.
 
Φίλε Takero72, τώρα είδα το σχόλιο σου. Τι να πω. Εγώ δεν την ήξερα την ταινία. Και ήμουν σίγουρα στους πιτσιρικάδες που ΄ξεραν αρκετά από νέες ταινίες που κυκλοφορούσαν ή παλαιότερες. Για όλα τα είδη. Ειδικά από τότε που πήραμε video (έκτη δημοτικού), ήμουν από τους καλύτερους πελάτες στα videoclub. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην νοικιάζω κάθε Παρασκευή 4-5 ταινίες. Το ρεκόρ μου δε είναι, μετά από Παρασκευιάτικη βόλτα στα βιντεοκλαμπ της κωμόπολης μου, να έχω νοικιάσει για σαββατοκύριακο 10 ταινίες! Στα τηλεπεριοδικά τότε,"ξεψάχνιζα" όλες τις υποθέσεις των ταινιών της εβδομάδας,τους ηθοποιούς που έπαιζαν,αυτούς που έγραφαν μουσική,τα πάντα. Και ας μην τις έβλεπα όλες. Μακάρι να διάβαζα έτσι Φυσική και Χημεία ή να έδινα ανάλογη σημασία στα Μαθηματικά.
Για το "The Day After" όμως, είχα -και έχω- "μαύρα" μεσάνυχτα. Τες πάντων, μπορεί μια μέρα να την πετύχω κάπου,σε κάποιο κανάλι και τελικά να τη δω.
 
Χρονια τωρα σε καθε αναφορα που διαβαζα για το day after στο ιντερνετ καποια σχολια αναφερανε το αγγλικο THREADS και το ποσο καλυτερη (το καλυτερη σε εισαγωγικα ,η αγγλικη ταινια σε χτυπαει σαν σφυρι) ειναι απο την ταινια του θρεντ.
Ειχανε δικιο και απορω που δεν ειχε αναφερθει στο φορουμ τοσα χρονια η ταινια ,φανταζομαι την εντυπωση που θα εκανε το 1984 οταν παιχτηκε στην βρετανικη τηλεοραση .


Δεν μου αρεσει η λεξη αμερικανια και δεν την χρησιμοποιω ποτε αλλα μπροστα στο Threads το day after διπλα διπλα δειχνει να ειναι.

Πολυ δυνατο το Threads. Το ειδα προσφατα. Μου φαινεται παλαβο οτι προβληθηκε σε Αγγλικα Γυμνασια. Πολυ βαρυ.
 
Οντως βαρυ με γραφικες λεπτομερειες αλλα δειχνει τα πραγματα οπως θα εξελισοταν περα απο τις επιδρασεις στα θυματα και σε πολιτικοστρατιωτικο επιπεδο.
Πως την γλυτωσαμε;


http---www.nlg.gr-digitalnewspapers-ns-Reader.jpg
 
Πίσω
Μπλουζα