Η φανέλα με το 9 (1988)

BETTY BOOP είπε:
η ταινία μεταδόθηκε και σε μορφή σειράς στην κρατική τηλεόραση...
Καθε βραδυ στην ερτ2 στις 9 το βραδυ η σειρα προβαλλεται...
 
Για όσους επιθυμούν να δουν τη μίνι σειρά των 6 επεισοδίων που κυκλοφόρησε το 1990, εδώ υπάρχουν τα links από τον ιστότοπο του αρχείου της ΕΡΤ.
 
Η ταινία είναι γενικά μια πολύ συνοπτική περίληψη του έργου και πάλι θα έλεγα ότι δεν συμπεριλαμβάνει όλους τους χαρακτήρες του βιβλίου. Φυσικά δεν υποστηρίζω ότι θα μπορούσε να χωρέσει σε μια ταινία 2 ωρών περίπου. Δεν γνωρίζω αν η τηλεοπτική έκδοση της ταινίας είναι πιο περιεκτική από την άποψη της λεπτομερούς και εξαντλητικής συμπερίληψης των χαρακτήρων. Ας αναφέρουμε εδώ λοιπόν ποιοι χαρακτήρες δεν παρουσιάζονται καθόλου ή ελάχιστα στην ταινία.

1) Κατ' αρχήν ο άγνωστος του τρένου (Σταύρος Καλάρογλου) δεν εμφανίζεται στην τελευταία σκηνή έξω από το γήπεδο της Λεωφόρου αφού η σκηνή αυτή δεν περιέχεται στην ταινία, μια σκηνή από τις σημαντικότερες κατά τη γνώμη μου.

2) Ο προπονητής της Ρόδου Ψηστάκης που έστησε το παιχνίδι και ο Ρόδιος αμυντικός (Αρκούδας) που ήξερε για το στήσιμο.

3) Ο Τζίμης ο Χοντρός στο μαγαζί του οποίου στη Θεσσαλονίκη δούλευε η Κική.

4) Η Κική είναι ξανθιά και όχι μελαχρινή όπως η Θέμιδα Μπαζάκα.

5) Η κομμώτρια στον Βόλο που είχε μια περιπετειούλα ο Μπιλ.

6) Ο απατεώνας τζογαδόρος με τα άλογα στην Αθήνα.

7) Ο φυσιοθεραπευτής στην Αθήνα στον οποίο αφιερώνεται μεγάλο μέρος του βιβλίου.
Επίσης, στην κόπια της ταινίας, δεν έχουμε καθόλου πληροφορίες για τη σχέση του Μπιλ με τη μητέρα του και τον αδερφό του...γενικά παραλείπονται αρκετά σημεία, ενώ σε μορφή σειράς όλα αυτά προβλήθηκαν

Όσο και να σου τη σπάει ο Μπιλ, με τον χαρακτήρα του, κατά βάθος τον καταλαβαίνεις γιατί δεν έχει την ωριμότητα ώστε να διαχειριστεί το αναμφισβήτητο ταλέντο του...
 
Η ταινία είναι πολύ καλή και δείχνει την πορεία εκατοντάδων επίδοξων ποδοσφαιριστών που για χίλιους λόγους δεν καταφέρνουν να ξεχωρίσουν.
Η μουσική του Σπανουδάκη είναι από τις πιο ωραίες. Ειδικά κάποια σόλο (μονόλογοι απελπισίας) της ηλεκτρικής κιθάρας είναι ανατριχιαστικά.
Μου έχει μείνει η στιγμή που η ηρωϊδα που υποδείεται η Θέμις Μπαζάκα ξανασυναντά τον Μπιλ σε μπαρ στην Αθήνα όταν η καριέρα του έχει πια καταστραφεί. Εκεί η Μπαζάκα καταθέτει το τεράστιο ταλέντο της. Οι εναλλαγές έκφρασης μεταξύ κλάματος-χαμόγελου που αποδίδει είναι καθηλωτικές και σου ραγίζει την καρδιά. Κατά την άποψη μου όλη η ουσία της ταινίας είναι αυτή η σκηνή.
 
Η αγαπημένη μου σκηνή εκεί πού τραυματισμένος πια ο Σερέτης παρακολουθεί μια προπόνηση σε ξερό και όταν φεύγουν οι παίκτες και μένει ένας πιτσιρικάς με την μπάλα, μπαίνει και αρχίζει να παίζει μαζί του ακόμη κι όταν πιάνει βροχή. Στήνει την μπάλα στο πέναλτι, στέκεται, σκέφτεται μες στη βροχή και τελικά δεν το εκτελεί. Όλο το νόημα εκεί.
 
Ο ίδιος ο Κουμανταρέας είχε δηλώσει κάποτε πως πολλοί τον κατέκριναν για το γεγονός πως στο ομώνυμο μυθιστόρημά του, είχε κάνει τον Μπιλ να αποτυγχάνει και να τον αναδεικνύει στο τέλος σα τον απόλυτο looser! Και, τους απαντάει ότι έκανε τον Μπιλ να αποτυγχάνει σα ποδοσφαιριστή, αλλά να ωριμάζει σαν άνθρωπο!
 
Ο ίδιος ο Κουμανταρέας είχε δηλώσει κάποτε πως πολλοί τον κατέκριναν για το γεγονός πως στο ομώνυμο μυθιστόρημά του, είχε κάνει τον Μπιλ να αποτυγχάνει και να τον αναδεικνύει στο τέλος σα τον απόλυτο looser! Και, τους απαντάει ότι έκανε τον Μπιλ να αποτυγχάνει σα ποδοσφαιριστή, αλλά να ωριμάζει σαν άνθρωπο!
Ακριβως πολύ σωστή υπενθύμιση
 
Σας επισυνάπτω και το σχετικό σύνδεσμο
 
Πάντως εγώ γενικά, μπορώ να καταλάβω ότι ο Μπιλ, παρασύρεται από τον χαρακτήρα του και τον εγωισμό του και να τον δικαιολογήσω εν μέρει...είναι σαν ένα ατίθασο, σκληροτράχηλο μικρό αγόρι που δεν έχει υπομονή και θέλει να τα κατακτήσει όλα από τη μία μέρα στην άλλη
 
Πάντως εγώ γενικά, μπορώ να καταλάβω ότι ο Μπιλ, παρασύρεται από τον χαρακτήρα του και τον εγωισμό του και να τον δικαιολογήσω εν μέρει...είναι σαν ένα ατίθασο, σκληροτράχηλο μικρό αγόρι που δεν έχει υπομονή και θέλει να τα κατακτήσει όλα από τη μία μέρα στην άλλη
Υπήρχαν πολλά παιδιά στην επαρχία την δεκαετία του 90 που έμοιαζαν στον χαρακτήρα του Μπίλυ. Τον σκιαγράφησε άψογα ο συγγραφέας
 
Υπήρχαν πολλά παιδιά στην επαρχία την δεκαετία του 90 που έμοιαζαν στον χαρακτήρα του Μπίλυ. Τον σκιαγράφησε άψογα ο συγγραφέας
Η Ελλάδα των 80s...αρπαχτές, ευκαιριακές απολαύσεις, βύσματα. γενικότερα μια κοινωνία που αναζητά την εύκολη πρόσβαση στη δόξα και την επιτυχία...
 
Η Ελλάδα των 80s...αρπαχτές, ευκαιριακές απολαύσεις, βύσματα. γενικότερα μια κοινωνία που αναζητά την εύκολη πρόσβαση στη δόξα και την επιτυχία...
Καλά σε αυτό το κομμάτι καθόλου δεν αλλάξαμε , γίναμε πολύ χειρότερα.
 
Πάντως ο λόγος που ο Μπιλ στο τέλος, περιγράφεται σαν τον απόλυτο looser, μου άρεσε ιδιαίτερα, αφού αποφεύγεται το αναμενόμενο happy end! Είχε όλες τις πιθανότητες να πετύχει, δε του έλειπε το ταλέντο, αλλά η φιλοσοφία στο να το διαχειριστεί...
 
Πάντως ο λόγος που ο Μπιλ στο τέλος, περιγράφεται σαν τον απόλυτο looser, μου άρεσε ιδιαίτερα, αφού αποφεύγεται το αναμενόμενο happy end! Είχε όλες τις πιθανότητες να πετύχει, δε του έλειπε το ταλέντο, αλλά η φιλοσοφία στο να το διαχειριστεί...
Ηταν ανυπακουος
 
Καλησπέρα...γνωρίζετε αν κυκλοφορεί το βιβλίο ακόμα στα βιβλιοπωλεία, γιατί όπου το ψάχνω, γράφει ότι έχει εξαντληθεί και θέλω πολύ να το διαβάσω:confused:
 
Στο αρχείο της ΕΡΤ υπάρχουν και τα 6 επεισόδια... στο youtube υπάρχει μία κόπια της που παραλείπονται σκηνές
 
Καλησπέρα...γνωρίζετε αν κυκλοφορεί το βιβλίο ακόμα στα βιβλιοπωλεία, γιατί όπου το ψάχνω, γράφει ότι έχει εξαντληθεί και θέλω πολύ να το διαβάσω:confused:
Δυστυχώς, φαίνεται ότι είναι εξαντλημένο.
 
Καλησπέρα...γνωρίζετε αν κυκλοφορεί το βιβλίο ακόμα στα βιβλιοπωλεία, γιατί όπου το ψάχνω, γράφει ότι έχει εξαντληθεί και θέλω πολύ να το διαβάσω:confused:
Δες σε καμία βιβλιοθηκη
 
Θα κοιτάξω, αν και το βλέπω κομματάκι δύσκολο να υπάρχει
 
Πίσω
Μπλουζα