@ ARETARA: ο Αδαμαντίδης (τον οποίον θυμάμαι στο Να Η Ευκαιρία, αν και ήμουν μικρή), δεν είναι Η ΜΟΝΗ σοβαρή περίπτωση που αναδείχθηκε από το Να η Ευκαιρία, διότι υπήρξε και μία ακόμα τέτοια περίπτωση, αυτή του Μανόλη Λιδάκη (δεν επεκτείνομαι βέβαια, γιατί θα βγω off topic). Η φωνή του ήταν υπέροχη πραγματικά (και λέω ΗΤΑΝ διότι τώρα έχει σπάσει πάρα πολύ) και θα μπορούσε να κάνει πολλά παραπάνω πράγματα από αυτά που έκανε. Δυστυχώς η άτυχη εκείνη στιγμή κατά την οποία είχε μπλεξίματα με τη δικαιοσύνη (και ξέρω αρκετές λεπτομέρειες, διότι είχε χειριστεί την υπόθεση συγγενικό μου πρόσωπο) ήταν αυτή που τορπίλισε την ανοδική του πορεία (και αυτό το σημείο, ειρωνικά, το έχει κοινό με τον Λιδάκη) έτσι, ώστε, παρά τις όποιες προσπάθειες για comeback, να μην αποκατασταθεί η καριέρα του πλήρως και να κάνει τη μία κακή επιλογή πάνω στην άλλη.
@the best20: το ταλέντο του Αδαμαντίδη ήταν τέτοιο που κατόρθωσε να κάνει αυτή τη διασκευή του Je t'aime un peu trop του Shuki Levy" ένα από τα δύο ή τρία signature songs του και να το θεωρούμε ως ένα καθαρά ελληνικό κομμάτι. Γι' αυτό και μόνο του βγάζω το καπέλο.