ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ! Στην πυρά! Στην πυρά! [ Υπερεκτιμημένα παιχνίδια ή όχι; ]

[DINO]

Μονο εγω θεωρω παιχνιδαρες το 90% οσων εχουν αναφερθει στο παρον θρεντ?

Όχι βέβαια...

 

[konstandin]

Πασίγνωστα παιχνίδια, για τα οποία λες "προς τι ο τόσο ντόρος"

Καινουριο θεμα ,ισως φαω Το κραξιμο αλλα τι να κανουμε,Τωρα τι εννοω παιχνιδια που ειναι πασιγνωστα αρεσουν σε πολλους αλλα εγω προσωπικα λεω γιατι;Εννοειτε οτι σαν gamer εκανα αυτο που λεμε,δωστου μια ευκαιρια .Ξεκιναμε

Lemings μονο για να τα βλεπεις να ανατιναζονται οταν ειναι πολλα μαζι

Populus Δεν λεω τπτ .. Δεν μπορεσα να καταλαβω τι κανω και ακομη οταν ψιλοκαταλαβα ,,,δεν

Bomberman οκ κατανοητο αλλα ποσο να ασχοληθεις;

Αυτα προς το παρον και επετε συνεχεια,θα ηθελα να ακουσω και δικες σας αποψεις

 

[Leon]

Μιας και το θέμα είναι στην υποκατηγορία παιχνιδομηχανές φαντάζομαι ότι μιλάμε για παιχνίδια που εμφανίστηκαν σε κονσόλες, σωστά;

Λοιπόν...Sonic the Hedgehog. Πάρα πολύ εντυπωσιακό εκείνη την εποχή αλλά και πολύ ρηχό παιχνίδι. Σε θέμα gameplay ήταν έτη φωτός πίσω από το αντίπαλο δέος.

Kid Icarus. Πραγματικά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί θεωρείται από τα κλασσικά παιχνίδια του NES. Πολύ μέτριο.

Mortal Kombat. Πολύ ντόρος για ένα μετριότατο από θέμα gameplay και απίστευτα κακόγουστο παιχνίδι. H ίδρυση του ESRB για ποια παιχνίδια είναι για "ώριμο" κοινό έγινε με αφορμή ένα τόσο ανώριμο και γελοίο παιχνίδι. Από τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας του gaming που έδειξε πόσο ανώριμο μέσο ήταν και δυστυχώς ακόμα είναι σε μεγάλο βαθμό το gaming.

H σειρά Mega Man. E...Όλα ίδια μου φαίνονται. Άμα έχεις παίξει ένα τα έχεις παίξει όλα. Δεν καταλαβαίνω προς τι ο ντόρος.

Donkey Kong Country. Είχε γίνει χαμός με τα prerendered SGI graphics αλλά τελικά ως παιχνίδι δεν ήταν τίποτα φοβερό.

Star Fox. Πολύ σημαντικό γιατί εισήγαγε το κονσολάδικο κοινό στο 3D και του έδειξε ότι τα πολύγωνα είναι το μέλλον αλλά σαν παιχνίδι δεν είναι παρά ένα σχετικά απλοϊκό on rail shooter. Τεράστιο βήμα πίσω σε σχέση με το σαφώς ανώτερο σε όλα τα επίπεδα Starglider 2 από την ίδια εταιρία. Το γνωστό "dumbing down" όταν οι developers αναπτύσσουν παιχνίδια για κονσόλες.

Τα ιαπωνικά RPG γενικά. Δεν καταδικάζω ένα είδος στο σύνολό του απλά εγώ δεν τα "πιάνω". Γραμμικό gameplay, ενοχλητικά random encounters κάθε λίγο και λιγάκι, μελοδραματικά σενάρια της πλάκας και ενοχλητικοί χαρακτήρες με teenage angst.

 

[johnny19818]

Νομίζω ότι υπάρχει παρόμοιο θέμα εδώ.

@Leon Με εκπλήσσει η δυσαρέσκειά σου ως προς το Mortal Kombat. Δεν έχω ξαναδεί να γράφουν τόσο αρνητικά σχόλια για το παιχνίδι αυτό. Δεκτή κάθε άποψη βέβαια.

 

[Leon]

E καλά μη νομίζεις ότι είμαι ο μόνος. Αν δεις και στο άλλο θέμα που έδωσες link και άλλα μέλη έχουν παρόμοια άποψη. Αφήνοντας το θέμα αισθητικής στην άκρη αλλά και της αρνητικής εικόνας που δημιούργησε για το gaming και πιάνοντάς το καθαρά σαν παιχνίδι...Fighting game Β' κατηγορίας. Μόνο οι Ιάπωνες μπορούν να φτιάξουν fighting games της προκοπής μου φαίνεται (μιλώντας από το SF2 και μετά).

 

[Vetus]

Bomberman οκ κατανοητο αλλα ποσο να ασχοληθεις;

Λες για την σειρά γενικά ή για το πρώτο παιχνίδι στο NES;

Μόνο οι Ιάπωνες μπορούν να φτιάξουν fighting games της προκοπής μου φαίνεται (μιλώντας από το SF2 και μετά).

Kι οι βρετανοί μια χαρά τα πήγαν με το Killer Instinct. To παλιό φυσικά, όχι την καινούρια μπούρδα για Xbox One.

 

[Crimson Moonlight]

To πιό υπερεκτιμημένο που μπορώ να σκεφτώ είναι όλα τα παιχνίδια του Sonic. Δεν καταλαβαίνω τί είναι ελκυστικό σ' αυτά, με την ταχύτητα που πάει ο μπλέ σκαντζόχοιρος δεν προλαβαίνεις ν' απολαύσεις το παιχνίδι. Τ' οποίο δεν έχει και νόημα, η ιστορία είναι πολύ φτωχή.


Επίσης όλα τα Μοrtal Kombat και Call Of Duty (υπάρχουν πολύ καλύτερα στο είδος του καθενός).


Kαί-παρ' όλο που είμαι τρελή fan των Pokemon-η Pokemon Yellow. Φοβερή απογοήτευση όταν την πήρα στα χέρια μου. Έχασε την μαγεία της Red/Blue. Toυλάχιστον μετά επανόρθωσαν με το αριστούργημα Gold/Silver.