Κατηχητικό

αριαδνη είπε:
βρε aardvark, ακριβως τα ιδια εχω και εγω να θυμηθω, καλές στιγμές και πολύ παιχνίδι και ξεγνοιασια, ισως επείδη είχαμε γυναικα και καλή ψυχή και κάναμε εν ολίγοις οτι θελαμε :) αλλά πάντα με αγάπη( παιδια ήμασταν)
Eγω στο μυαλο μου ολους τους κατηχητες ετσι τους εχω με καλη καρδια,οχι αυστηρους σαν καθηγητες θρησκευτικων,θελαν τα παιδια να περασουν καλα και να τους μεινει κατι καλο και ευχαριστο.


Προφανως θα υπαρχουν αλλοι με διαφορετικες εμπειριες..και μιλαμε με εποχες με δυο καναλια,οχι ιντερνετ,μεσημεριανα και φοβος παντου,αγνες και καθαρες για τα παιδια.



Σαββατο πρωι 10-11 ,παιχνιδι πριν και παιχνιδι μετα.
 
Πέσαμε σε καλό προσωπο( αυτο ήταν το πιο σημαντικό) γι'αυτό aardvark μας αρεσε, δεν ειχαν αυστηρότητα αλλά θελαν να περάσουμε και εμείς καλά! ασε που η δική μας ξοδευε κιολας για εμας, ερχοτανε με μια τσαντα με πραγματα, δωρακια, γλυκα, βιβλια! να πω πως απο τα αγγλικά, τους χορούς και το κατηχητικό εχω ωραιες αναμνησεις καλυτερες απο το δημοτικό που πεφταν και χαστουκια και πιεση..
 
Xαίρομαι που σου άρεσε το τραγουδάκι Αριάδνη! Και μένα μου άρεσε η μουσική κι ο ρυθμός του. Κι εγώ έχω ωραίες αναμνήσεις από το κατηχητικό, αλλά διαφωνώ με τη θρησκοληψία, γιατί μπορεί εκεί να πέρασα καλά, όμως λόγω θρησκόληπτων γονιών υπέφερα πολύ γενικότερα.
 
Εγω δεν είχα θρησκόληπτους γονεις, θα έλεγα μια μέση κατάσταση η μαμά, ο μπαμπάς όχι και τόσο! ουτε μου ειπαν πήγαινε, ουτε μην πηγαινεις κατηχητικό, εγω ηθελα λόγω που πήγαιναν όλες οι συμμαθήτριες και πέρναγαν καλά.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν ξέρω αν η λέξη κατηχητικό είναι και η σωστή. Σε δημοτικό και γυμνάσιο, εγώ και η αδερφή μου πολλές Κυριακές πηγαίναμε στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης. Μπορώ να πω ότι περνούσαμε πολύ ωραία τα κυριακάτικα πρωινά μας. Μετά τον εκκλησιασμό υπήρχε μπουφές με τσάι, πορτοκαλάδες, κέικ, σάντουιτς κτλ και αναλόγως υπήρχε ομιλία ή συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων. Υπήρχε και αίθουσα με επιτραπέζια παιχνίδια για τις μικρότερες ηλικίες. Επίσης γινόντουσαν εκδρομές σε μέρη που υπήρχαν εκκλησίες και μονές βέβαια αλλά γνωρίζαμε και άλλα μέρη. Γενικά υπήρχε ένα ευχάριστο κλίμα.
 
Μια φορα στη ζωη μου πηγα στο κατηχητικο και ηταν και η τελευταια γιατι πλακωθηκαμε στο ξυλο 3 ατομα για κατι μπισκοτα και μας εδιωξαν :p
 
Δεν πήγα στο κατηχητικό, μια συμμαθήτριά μου στο Δημοτικό που πήγαινε στο κατηχητικό μου έλεγε ότι μάθαιναν για τη ζωή του Χριστού και ήταν όμορφα...
 
Εγω πηγαινα καμια φορα μονο και μονο γιατι ειχε τραπεζι πινγκ πονγκ και επαιζα.. εκμεταλευση δηλαδη, χεχε!! :diablotin: Εννοειται ποτε εν ωρα μαθηματος εκει η πως αλλιως λεγοταν, δεν ηξερα οτι ειχε και τετοια..

Ειχα δει οτι ειχαν και 2 αμστραντ νομιζω, δεν πρεπει να επαιξα ποτε..ημουν αθλητικος τυπος, χεχε..και μετα μπασκετ εξω(ειχε και μπασκετ, ναι)!! ;)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πω πω τι φρικαλεοτητα βγαλατε απο το σκοτεινο υπογειο του μυαλου μου...

Το κατηχητικο στο υπογειο της εκκλησιας, με τα βιβλιαρακια που γραφαμε......αυτα που γραφαμε...

μπρρρρρρρρρρρ....σαν να ειδα φαντασμα ο ροκας... :headbangdude: :diablotin:
 
Μονο για μια ''περιοδο'' (και όχι ολοκληρη( ειχα παει Κατηχητικο.
 
Retro εικονιτσα που μας έδιναν στο κατηχητικό πριν κλείσουμε για Μεγάλη Βδομάδα! Την θυμάται κανείς;
 

Συνημμένα

  • IMG_20200414_233503.png
    IMG_20200414_233503.png
    1,1 MB · Προβολές: 5
Μας πήγαιναν τότε (τέλη '60ς, αρχές '70ς) στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού και στις πρώτες του γυμνασίου υποχρεωτικά στο κατηχητικό κάθε Σάββατο απόγευμα για 2 ώρες στην επαρχιακή πόλη που μεγάλωσα. Γινόταν σε αίθουσα της ΧΑΝ, έπαιρναν μάλιστα και παρουσίες.

Συνήθως είχε μία ομιλία από έναν παπά ή από έναν καθηγητή θρησκευτικών και μας έλεγαν μετά να κάνουμε ερωτήσεις ή μας έκαναν αυτοί. Αρκετές φορές μας έδειχναν ταινίες με μικρή μηχανή προβολής (υποθέτω 16mm), ασπρόμαυρες ελληνικές, συνήθως δραματικές ή ντοκυμανταίρ με θέματα υγείας ή περιηγήσεις σε μοναστήρια. Επίσης γινόταν προβολές σλάιντ σε ίδια θέματα ή παραμύθια με διδακτικό περιεχόμενο (π.χ. μύθοι Αισώπου) και μετά μας άφηναν να παίζουμε με επίβλεψη στο εντευκτήριο επιτραπέζια παιχνίδια, πινγκ-πόνγκ κλπ. Μας έδιναν επίσης εικονίτσες, δυστυχώς δεν κράτησα καμμία.

Δεν ήταν κάτι άσχημο, αλλά μερικές φορές βαριόμασταν στις ομιλίες. Το βασικό σημείο δυσανασχέτισης ήταν ότι τότε η εβδομάδα στο σχολείο ήταν εξαήμερη, με μαθήματα και το Σάββατο πρωί, οπότε χάναμε το απόγευμα με το κατηχητικό, το δε πρωί της Κυριακής ήταν υποχρεωτικός ο εκκλησιασμός με το σχολείο (8.00-10.30), οπότε λίγο παιχνίδι μετά τον εκκλησιασμό μέχρι το μεσημεριανό φαί, άντε σινεμά με την οικογένεια 16.00-18.00 και διάβασμα στη συνέχεια για τη Δευτέρα..... Περιμέναμε τις διακοπές για να παίξουμε επιτέλους χωρίς κατηχητικά και εκκλησιασμούς!
 
Πηγαινα κι εγω κατηχητικο μεχρι το γυμνασιο, το οποιο ηταν εντελως αδιαφορη εμπειρια. Να σημειωσω οτι ημουν πολυ καλος στα θρησκευτικα στο σχολειο. Στο κατηχητικο ομως δεν ξερω, ισως δεν μου αρεσε το κτηριο ή τα πρόσωπα. Επισης με χαλουσε οτι πηγαινα σαβατο. Το μονο καλο ηταν οτι δεν ηταν μαθημα. Επισης την πρωτη χρονια που πηγαινα μας εκανε μια κοπελα που τη θεωρουσα απιστευτα γλυκια και ομορφη.

Κατα τα αλλα συζητουσαμε κατι πραγματα που δεν καταλαβαινα, βλεπαμε βιντεακια που δεν συγκρατουσα, μαθαιναμε τραγουδακια κλπ απο τα οποια δε θυμαμαι τιποτα. Σκυλοβαριομουν και στα διαλειματα ειχα παρει απο πισω ενα παιδι που φαινοταν ψιλοαστειο (τον ηξερα απο το σχολειο και την ενορια) αλλα σε μια φαση τα παιρνει και μου λεει να τους αφησω ησυχους.

Θυμαμαι μας ειχαν δειξει μια ιστορια με σλαιντς και μετα μας ρωτησαν πιοποιο σημειο μας αρεσε και εγω ειπα απλα τη μονη εικονα που θυμομουν ("μου αρεσε εκει που περπατουσαν ο ενας απο τη μια και ο αλλος απο την αλλη")

Επαναλαμβανω, στα θρησκευτικα του σχολειου ημουν πολυ καλος :/

Ομως στο κατηχητικο ειχα και μια φοβερη εμπειρια. Πρεπει να ημουν 5η Δημοτικου, οποτε ετοιμαζαμε ενα παιδικο θεατρικο που ηταν τελειως ασχετο με τα θρησκευτικα. Συναντιομασταν καθε βδομαδα και καναμε προβες και μελετουσαμε τους ρολους και τελικα το "ανεβασαμε" σε ενα αποκριατικο παρτυ της ενοριας
 
Τελευταία επεξεργασία:
Εγω κατηχητικο πηγα 5-6 φορες.Βαριομουν να ακουω ιστοριες και παραβολες και να χανω τα ΣΚ μου,γι'αυτο την εκανα.
 
Απορω ποιος ανιστορητος το εγραψε αυτο:

Κατηχητικό Σχολείο
Τα Εκκλησιαστικά Κατηχητικά Σχολεία, είχαν τη μεγαλύτερη αύξηση και πρόοδο τις δεκαετίες 1950-60, και έτυχαν λυσσαλέας πολεμικής τις δεκαετίες 1970-80.

https://www.ekklisiaonline.gr/nea/a...ita-ston-iero-nao-agiou-nikolaou-ano-vathias/
_____________________________________________

Επι Επτατετιας (21η Απριλιου 1967) ο εκκλησιασμος την κυριακη ηταν υποχρεωτικος στους μαθητες και μετα απο αυτον μας μαζευαν στην γωνια (εκει που ηταν θεσεις Γυναικων) οπου μας εκανε μια απο τις δασκαλες Κατηχητικο,μας μοιραζαν βιβλιαρακια,κονκαρδες με τον χριστο ή καποιον τοπικο αγιο και μας ελεγαν παραβολες συν συμβουλες για να ειμαστε καλοι χριστιανοι κλπ. Επειδη η μητερα μου ειχε ασχημες αναμνησεις απο παππαδες δεν εστελνε συχνα στην εκκλησια και φυσικα δεν πηγαινα και στο κατηχητικο αρα δευτερα πρωϊ ημουν ο Νο1 αναφερομενος ''γιατι δεν πηγες χτες στην εκκλησια;'' οπου επρεπε να πω καποια πολυ πειστικη δικαιολογια.
Φυσικα καθε φορα ελεγα και διαφορετικη αλλα ο δασκαλος παντα μου φωναζε, μια φορα με εδειρε με τον χαρακα και επειδη απο μικρος ημουν ατομο που δεν κρατιεται και για πολυ του ειπα δυνατα εξω στο προαυλιο οπως ημασταν στην γραμμη ''δεν με αφησε η μητερα μου και οταν της ειπα πως εσεις φωναζετε ειπε να μας αφησετε ησυχους για να μην σας πει καμια βαρια κουβεντα" ,ο δασκαλος γουρλωσε τα ματια και εκτοτε δεν τις ξαναφαγα αλλα εξακολουθουσα να ειμαι ''στην αναφορα'' στην πρωϊνη αναφορα της δευτερας.
Η μητερα μου μεγαλωσε ορφανη,της σκοτωσαν οι γερμανοι τον πατερα και η γιαγια μαζι με τα παιδια μεγαλωσαν παρα πολυ δυσκολα. Πεινα,κρυο,δεν ειχαν ρουχα-παπουτσια και η μητερα μου αναγκαστηκε να παρατησει το σχολειο στην τεταρτη δημοτικου για να παει στο μεροκαματο (ναι δουλευαν τα ανηλικα τοτε) για να μπορεσουν να ζησουν. Ακριβως στο διπλανο σπιτι εμενε ο τοτε παπας του χωριου ο οποιος αθλιος ρασοφορος ΟΥΤΕ ΜΙΑ φορα δεν εδωσε κατι στα ορφανα να φανε, ΟΥΤΕ ΜΙΑ κινηση καλης θελησεως !
Οταν εβγαινε στο πισω μερος της αυλης δεν πηγαινε εξω στον καμπινε να ουρησει αλλα στεκοταν εξω στο μπαλκονακι ορθιος,ηξερε πως τον εβλεπαν τα παιδακια που καθοντουσαν στην διπλανη αυλη στην μουρια (οι φραχτες τοτε ηταν υποτυπωδεις) γιατι τα καυμενα δεν ειχαν παιχνιδια να παιξουν και το αχρηστος τον εβγαζε φορα παρτιδα συν οτι εκλανε χωρις να δωσει σημασια στο γεγονος πως τον εβλεπαν-ακουγαν, αδιαφορουσε πληρως.
Επισης μετα απο καθε κυριακη επαιρνε οσες λειτουργιες (τα πρόσφορα οπως λεγονται κι αλλιως) ειχαν περισσεψει,τις μουσκευε στο κρασι (ναι,ναι αυτο που εκανε την θεια κοινωνια) και αφου τις εκοβε κομματια τις πεταγε στα σκυλια του ! Επακριβως οπως το διαβαζετε, τα ορφανα κοιταγαν με ανοιχτα τα ματια το θεαμα (μου ελεγε η μανα μου ''να δεις πως τις αρπαζαν τις φετες στον αερα τα σκυλια'') και το υποκειμενο ο παπα-γιαννης ο κατα τα αλλα ''να ειμαστε καλοι χριστιανοι,να βοηθαμε τον συνανθρωπο'' κλπ ΟΥΤΕ ΜΙΑ φορα δεν ειπε να δωσει στην γιαγια μου μια λειτουργια απο αυτες ή λιγο κρασι για να φανε τα φτωχα ενω πραγματικα το ειχαν αναγκη.
Στο νηπιο και μετα στις 2 πρωτες ταξεις του δημοτικου δεν τα ηξερα αυτα και πηγαινα εκκλησια και κατηχητικο αλλα μολις μια μερα μου τα ειπε δεν ξαναπατησαν περαν απο τις υποχρεωτικες ημερες.
Μηπως νομιζετε πως μετα απο τοσες δεκαετιες αλλαξε κατι; ΟΧΙ.
Εχω τυχει σε μνημοσυνα και αμεσως μετα να βγαινει ο παπας και να δινει ψωμακια που λετε; σε γυφτακια που για αυτον τον σκοπο την στηνουν στην γωνια και να πεις ειναι απο Ελλαδα παει στα κομματια αλλα πολλες φορες ειναι βουλγαρογυφτακια που ερχονται με πουλμαν για επαιτια μαζι με τους ''γονεις'' τους γιατι πολλα ειναι ''ενοικιαζομενα''. Φυσικα και το ξερουν αυτο οι ρασοφοροι. Ασε δε τα ρουχα-συσκευασμενη τροφη-λεφτα που δινουν αποκλειστικα σε παιδια αλβανων ενω ξερουν πως υπαρχουν οικογενειες Ελληνων που τα χρειαζονται μα θα μου πεις ''ειναι ολοι ετσι;'' οχι φυσικα αλλα η πλειοψηφια αυτη ειναι και αμαυρωνει την ολη εικονα.

Συγνωμμη για το μεγαλο κειμενο και ιδιως τις εκφρασεις αλλα ενοιωσα πως επρεπε να εξηγησω τους λογους που δεν πηγαινα στο τελος του δημοτικου για εκκλησια-κατηχητικο αλλα και να αποδειξω ποσο ψευδες ηταν αυτο που γραφηκε στην αρχη του κειμενου.
 
Πίσω
Μπλουζα