Απορω ποιος ανιστορητος το εγραψε αυτο:
Κατηχητικό Σχολείο
Τα Εκκλησιαστικά Κατηχητικά Σχολεία, είχαν τη μεγαλύτερη αύξηση και πρόοδο τις δεκαετίες 1950-60, και έτυχαν λυσσαλέας πολεμικής τις δεκαετίες 1970-80.
https://www.ekklisiaonline.gr/nea/a...ita-ston-iero-nao-agiou-nikolaou-ano-vathias/
_____________________________________________
Επι Επτατετιας (21η Απριλιου 1967) ο εκκλησιασμος την κυριακη ηταν υποχρεωτικος στους μαθητες και μετα απο αυτον μας μαζευαν στην γωνια (εκει που ηταν θεσεις Γυναικων) οπου μας εκανε μια απο τις δασκαλες Κατηχητικο,μας μοιραζαν βιβλιαρακια,κονκαρδες με τον χριστο ή καποιον τοπικο αγιο και μας ελεγαν παραβολες συν συμβουλες για να ειμαστε καλοι χριστιανοι κλπ. Επειδη η μητερα μου ειχε ασχημες αναμνησεις απο παππαδες δεν εστελνε συχνα στην εκκλησια και φυσικα δεν πηγαινα και στο κατηχητικο αρα δευτερα πρωϊ ημουν ο Νο1 αναφερομενος ''γιατι δεν πηγες χτες στην εκκλησια;'' οπου επρεπε να πω καποια πολυ πειστικη δικαιολογια.
Φυσικα καθε φορα ελεγα και διαφορετικη αλλα ο δασκαλος παντα μου φωναζε, μια φορα με εδειρε με τον χαρακα και επειδη απο μικρος ημουν ατομο που δεν κρατιεται και για πολυ του ειπα δυνατα εξω στο προαυλιο οπως ημασταν στην γραμμη ''δεν με αφησε η μητερα μου και οταν της ειπα πως εσεις φωναζετε ειπε να μας αφησετε ησυχους για να μην σας πει καμια βαρια κουβεντα" ,ο δασκαλος γουρλωσε τα ματια και εκτοτε δεν τις ξαναφαγα αλλα εξακολουθουσα να ειμαι ''στην αναφορα'' στην πρωϊνη αναφορα της δευτερας.
Η μητερα μου μεγαλωσε ορφανη,της σκοτωσαν οι γερμανοι τον πατερα και η γιαγια μαζι με τα παιδια μεγαλωσαν παρα πολυ δυσκολα. Πεινα,κρυο,δεν ειχαν ρουχα-παπουτσια και η μητερα μου αναγκαστηκε να παρατησει το σχολειο στην τεταρτη δημοτικου για να παει στο μεροκαματο (ναι δουλευαν τα ανηλικα τοτε) για να μπορεσουν να ζησουν. Ακριβως στο διπλανο σπιτι εμενε ο τοτε παπας του χωριου ο οποιος αθλιος ρασοφορος ΟΥΤΕ ΜΙΑ φορα δεν εδωσε κατι στα ορφανα να φανε, ΟΥΤΕ ΜΙΑ κινηση καλης θελησεως !
Οταν εβγαινε στο πισω μερος της αυλης δεν πηγαινε εξω στον καμπινε να ουρησει αλλα στεκοταν εξω στο μπαλκονακι ορθιος,ηξερε πως τον εβλεπαν τα παιδακια που καθοντουσαν στην διπλανη αυλη στην μουρια (οι φραχτες τοτε ηταν υποτυπωδεις) γιατι τα καυμενα δεν ειχαν παιχνιδια να παιξουν και το αχρηστος τον εβγαζε φορα παρτιδα συν οτι εκλανε χωρις να δωσει σημασια στο γεγονος πως τον εβλεπαν-ακουγαν, αδιαφορουσε πληρως.
Επισης μετα απο καθε κυριακη επαιρνε οσες λειτουργιες (τα πρόσφορα οπως λεγονται κι αλλιως) ειχαν περισσεψει,τις μουσκευε στο κρασι (ναι,ναι αυτο που εκανε την θεια κοινωνια) και αφου τις εκοβε κομματια τις πεταγε στα σκυλια του ! Επακριβως οπως το διαβαζετε, τα ορφανα κοιταγαν με ανοιχτα τα ματια το θεαμα (μου ελεγε η μανα μου ''να δεις πως τις αρπαζαν τις φετες στον αερα τα σκυλια'') και το υποκειμενο ο παπα-γιαννης ο κατα τα αλλα ''να ειμαστε καλοι χριστιανοι,να βοηθαμε τον συνανθρωπο'' κλπ ΟΥΤΕ ΜΙΑ φορα δεν ειπε να δωσει στην γιαγια μου μια λειτουργια απο αυτες ή λιγο κρασι για να φανε τα φτωχα ενω πραγματικα το ειχαν αναγκη.
Στο νηπιο και μετα στις 2 πρωτες ταξεις του δημοτικου δεν τα ηξερα αυτα και πηγαινα εκκλησια και κατηχητικο αλλα μολις μια μερα μου τα ειπε δεν ξαναπατησαν περαν απο τις υποχρεωτικες ημερες.
Μηπως νομιζετε πως μετα απο τοσες δεκαετιες αλλαξε κατι; ΟΧΙ.
Εχω τυχει σε μνημοσυνα και αμεσως μετα να βγαινει ο παπας και να δινει ψωμακια που λετε; σε γυφτακια που για αυτον τον σκοπο την στηνουν στην γωνια και να πεις ειναι απο Ελλαδα παει στα κομματια αλλα πολλες φορες ειναι βουλγαρογυφτακια που ερχονται με πουλμαν για επαιτια μαζι με τους ''γονεις'' τους γιατι πολλα ειναι ''ενοικιαζομενα''. Φυσικα και το ξερουν αυτο οι ρασοφοροι. Ασε δε τα ρουχα-συσκευασμενη τροφη-λεφτα που δινουν αποκλειστικα σε παιδια αλβανων ενω ξερουν πως υπαρχουν οικογενειες Ελληνων που τα χρειαζονται μα θα μου πεις ''ειναι ολοι ετσι;'' οχι φυσικα αλλα η πλειοψηφια αυτη ειναι και αμαυρωνει την ολη εικονα.
Συγνωμμη για το μεγαλο κειμενο
και ιδιως τις εκφρασεις αλλα ενοιωσα πως επρεπε να εξηγησω τους λογους που δεν πηγαινα στο τελος του δημοτικου για εκκλησια-κατηχητικο αλλα και να αποδειξω ποσο ψευδες ηταν αυτο που γραφηκε στην αρχη του κειμενου.