Κωνσταντίνου και Ελένης (1998)

[V.I.Smirnov]

@retrofan

Η δική μου κριτική δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένο ηθοποιό αλλά στα γενικά χαρακτηριστικά της σειράς και

στο συνολικό τηλεοπτικό της αποτύπωμα.

Ο χαρακτήρας της φάρσας υπάρχει βέβαια αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτε μόνο του, όλα τα άλλα είναι άθλια.

Τα ίδια πιστεύω και για τους "μεν - δε". Τόση βλακεία εγώ δεν την αντέχω.

Σε ότι αφορά τις βρισιές και τα πρόστυχα σεξουαλικά υπονοούμενα από τις οποίες βρίθει, εμένα με ενοχλούν πάντοτε και όποιος κι' αν τα λέει.

Από αυτή την άποψη θεωρώ τον Αριστοφάνη χυδαίο. Και δεν καταλαβαίνω πώς ο κόσμος ταυτίζει το χιούμορ με τις προστυχιές.

Παρεμπιπτόντως, σε καμιά παλαιά επιθεώρηση δεν υπήρχε η παραμικρή αθυροστομία.

Δυστυχώς τώρα βρισκόμαστε στην εποχή Ψάλτη και Σεφερλή. Ακούμε και βλέπουμε χυδαιότητες και αυτό θεωρείται χιούμορ.

Το "Καφέ της Χαράς" τράβηξε πολύ και κατάντησε "νερόβραστο" και ανιαρό.

Είχε όμως καλά στοιχεία και αντίθετα με αυτό που λες είναι πολύ καλύτερο από τις άλλες προγενέστερες σειρές του Ρώμα.

Αν δεν το ξεχείλωναν τόσο, θα ξεχώριζε με διαφορά.

Η αναφορά σου στην "Της κακομοίρας" είναι παντελώς άστοχη και δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης με αυτό που συζητάμε εδώ.

Σε ότι αφορά τον ίδιο τον Ρώμα, δεν τον έχουμε δει σε κάποια δραματική σειρά.

Mέχρι τώρα υποδύεται χαρακτήρες με αρκετά έως πολύ κοντινά χαρακτηριστικά στην συμπεριφορά και στους τρόπους.

Πιστεύω ότι ο Ρώμας είναι καλός ηθοποιός παρόλο που έχει σπαταληθεί σε κακές και μέτριες παραγωγές.

Δίνω θετική ψήφο στον Ρώμα αλλά οι σειρές που αναφέρεις είναι εντελώς απαράδεκτες για τους λόγους που έγραψα

και δεν μπορώ να τις ανεχθώ σε καμιά περίπτωση.

Τέλος, επί εντελώς προσωπικού, δυστυχώς δεν μπορούμε να συζητήσουμε από κοντά διότι μένουμε σε διαφορετικές πόλεις....

 

[admin-old]

Αυτα για τις "ομαδες" πληθυσμου δεν ακουστηκαν πολυ ευστοχα - ειναι καπως. Αλλα και οι προσωπικες μας αποψεις για συγκεκριμενους ηθοποιους και σηριαλς που μας αρεσουν ή που δεν μας αρεσουν, ε ειναι απλα προσωπικες

Τωρα, οσο για το συγκεκριμενο σηριαλ, δεν ειναι μεσα στα χρονικα ορια ( <=95) που εχουμε στη θεματολογια μας, οποτε ισως να μην χρειαζεται να αναφερθουμε αναλυτικα περισσοτερο.

 

[retrofan]

Όσο η σύσταση του διαχειριστή μας να μη συνεχίσουμε τη συζήτηση για μια σειρά που χρονικά δεν εμπίπτει στη θεματική του φόρουμ παραμένει σύσταση και δε γίνεται εντολή , θα την παραβλέψω γιατί δεν μπορώ ν' αντισταθώ ν' απαντήσω στην άκρως ενδιαφέρουσα επιχειρηματολογία του v.i. smirnov.

(δεν το λέω καθόλου ειρωνικά, βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα τα όσα λες, ακόμα κι αν δεν συμφωνώ, σ' αυτό το θέμα, μαζί τους)

Προσωπικά δεν έχω συνδυάσει τις σειρές του Ρώμα με την προστυχολογία και το φθηνό σεξουαλικό υπονοούμενο. Θα έλεγα ότι σε μερικές σειρές των Ρήγα - Αποστόλου και τα δύο υπάρχουν σε μεγαλύτερη αφθονία (αυτό δεν μ' εμποδίζει να θεωρώ το "τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;" μια από τις καλύτερες κωμικές σειρές της ελληνικής τηλεόρασης). Ως "στήσιμο" σίγουρα δεν είναι Καπουτζίδης αλλά δεν θα τον έλεγα με τίποτα "σχολή Σεφερλή". Οπότε για το "βρίθει" διαφωνώ αλλά μ' έβαλες σε περιέργεια να χαζέψω μερικά επεισόδια για να δω μήπως δεν θυμάμαι καλά.

Το "καφέ της χαράς" υποπτεύομαι ότι δεν μου άρεσε κι αντιθέτως άρεσε σε σένα γιατί όντως ξεφεύγει από τη γνωστή γραμμή του Ρώμα, είναι περισσότερο "παραμύθι" παρά φάρσα. Δεν με άγγιξε και δεν θεωρώ πετυχημένο το πείραμά του αλλά εννοείται ότι αυτό είναι το δικό μου γούστο . Στο στυλ "παραμύθι" θα προτιμήσω μέχρι και τις "γοργόνες" ή την "ονειροπαγίδα" παρόλο που δεν τρελαίνομαι ούτε κατά διάνοια για κάποιο από τα δύο.

Ο Χατζηχρήστος είναι ο κατ΄εξοχήν ηθοποιός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που καθιερώθηκε ως τύπος, συγκεκριμένα αυτός του Θύμιου, του "βλάχου". Εκεί έγκειται όχι η σύγκριση αλλά η παρομοίωση με τους τύπους του Ρώμα (γιατί επιμένω ότι οι σειρές του βασίζονται στην τυπολογία). Και ναι, θα το ξαναπώ ότι "της Κακομοίρας" μπορεί να θεωρείται διαμαντάκι σήμερα αλλά στην εποχή του υπήρχαν άνθρωποι που δεν μπορούσαν με τίποτα να πεισθούν να το δουν γιατί θεωρούσαν οτιδήποτε με τον Χατζηχρήστο χαμηλής αισθητικής και ιδιαίτερης προχειρότητας.

Χωρίς αυτό να σημαίνει πως θεωρώ ότι σε 50 χρόνια, οι σειρές του Ρώμα θα βρίσκονται στα μουσεία . Αυτά μόνο ο χρόνος τα δείχνει ...

Τέλος, ο Ρώμας ως ηθοποιός δεν είμαι καν σίγουρη ότι μου αρέσει. Είναι αλήθεια ότι δύσκολα μπορώ να φανταστώ κάποιον άλλον σε ρόλους που προφανώς έχει γράψει για τον εαυτό του αλλά σαφώς τον θεωρώ πιο ταλαντούχο σκηνοθέτη ή σεναριογράφο παρά ηθοποιό.

Μ' αρέσει το πάθος με το οποίο εκφράζεις τη γνώμη σου. Μήπως όμως γίνεσαι λιγουλάκι απόλυτος καμιά φορά;

 

[konkar]

Άσχετος με το θέμα αλλά πραγματικά μπράβο σε όλους για τις καλογραμμένες απόψεις και τον εποικοδομητικό αντίλογο. Μακάρι να ήταν έτσι κι στην καθημερινότητα.

 

[V.I.Smirnov]

@retrofan

Σε ότι αφορά την παρατήρηση του διαχειριστή για τα υποτιμητικά σχόλια, γράφω δυο φορές ρητά στα

αρχικά μου posts ότι είναι προσωπική μου άποψη και δεν θέλω να θιγεί κανείς.

Αλλά δεν μπορώ να το επαναλαμβάνω συνέχεια. Και εξάλλου μυγιάζεται όποιος έχει τη μύγα....

Για την εν λόγω σειρά (Κων. & Ελ.), ναι, δεν ανήκει καθολοκληρίαν στη σχολή "Ψάλτη και Σεφερλη"

αλλά το λεκτικό ύφος και τα υπονούμενα είναι συνολικώς απαράδεκτα.

Το "βρίθει" που γράφω αναφέρεται στα όποια επεισόδια είδα, δεν τα έχω δει όλα.

Από το "τι ψυχή θα παραδώσεις" είχα δει μερικά επεισόδια και μου φάνηκε καλό.

Τα τελευταία χρόνια βλέπω πλέον ελάχιστη tv - μόνον όταν τύχει - εκτός αν πέσω σε κάτι που να αξίζει τον χρόνο.

Το "Καφέ της Χαράς" το παρακολουθούσα όταν τύχαινε ακριβώς διότι βλεπόταν.

Δεν το αποστρεφόμουν διότι είναι μέσα στα όρια της της τηλεοπτικής μου αισθητικής αλλά και δεν το έβλεπα φανατικά.

Δυστυχώς το πολύ ξεχείλωμα και κάποιες υπερβολές στο στυλ που συνηθίζει ο Ρώμας το κατάντησαν αδιάφορο και ενίοτε κουραστικό.

Τις "γοργόνες" τις είδα μόνον αποσπασματικά. Βλέπονταν ευχάριστα ακριβώς γι' αυτό που είπες, ως παραμύθι.

Την "ονειροπαγίδα" δεν την έχω δει ποτέ και δεν έχω γνώμη.

Σε ότι αφορά τον Χατζηχρήστο με την "Της κακομοίρας" και τον παραλληλισμό του ρόλου του με τους τύπους του Ρώμα,

εμμέσως δίνεις μόνη σου την απάντηση στην υποσημείωσή σου.

Αλλά για την απόρριψη-αναθεώρηση της όποιας αξίας ενός έργου θα προσθέσω το εξής.

Είναι άλλο πράγμα να κατακρίνεις κάτι για προχειρότητα και άλλο, εντελώς διαφορετικό, για την ηθικολογία που το διέπει.

Η απόρριψη από τον θεατή ή το κοινό δεν είναι ίδιας σημασίας στις δυο περιπτώσεις διότι έχει διαφορετική ποιοτική βάση.

Οι ταινίες που υπαινίσσεσαι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία ενώ η εν λόγω σειρά στην δεύτερη.

Ποτέ λοιπόν δεν πρόκειται κάποιος να αποδεχτεί σειρές όπως αυτή αν οι πεποιθήσεις και η συμπεριφορά του έχουν κάποια δόση

μοραλισμού (με την καλή έννοια). Και οι πεποιθήσεις όταν είναι βιωματικές/κοινωνικές κι' όχι αμπελλοφιλοσοφίες, δεν αλλάζουν

εύκολα άρα και η θετική αναθεώρηση στην δεύτερη περίπτωση είναι πολύ πιο δύσκολη.

Τέλος δεν είμαι ούτε συντηρητικός, ούτε μοραλιστής.

Προσπαθώ να λέω αυτό που πιστεύω με σαφήνεια και ακριβολογία και να κρίνω αντικειμενικά.

Ούτε είμαι απόλυτος στις απόψεις μου - αν μου προβάλλουν επιχειρήματα δεν έχω κανέναν

ενδοιασμό να παραδεχτώ ότι κάνω λάθος. Εξάλλου το αντίθετο θα ήταν ανοησία εκ μέρους μου...

 

[retrofan]

Είναι άλλο πράγμα να κατακρίνεις κάτι για προχειρότητα και άλλο, εντελώς διαφορετικό, για την ηθικολογία που το διέπει.Η απόρριψη από τον θεατή ή το κοινό δεν είναι ίδιας σημασίας στις δυο περιπτώσεις διότι έχει διαφορετική ποιοτική βάση.

Οι ταινίες που υπαινίσσεσαι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία ενώ η εν λόγω σειρά στην δεύτερη.

Ποτέ λοιπόν δεν πρόκειται κάποιος να αποδεχτεί σειρές όπως αυτή αν οι πεποιθήσεις και η συμπεριφορά του έχουν κάποια δόση

μοραλισμού (με την καλή έννοια).

Θα μ' ενδιέφερε πραγματικά να ανέλυες για ποιο λόγο θεωρείς "αμοραλιστικές" τις σειρές του Ρώμα, σε αντίθεση με τις παλιές, κάποτε υποτιμημένες αλλά πλέον αποκατεστημένες στην κοινή συνείδηση και κριτική , ελληνικές ταινίες.

Προσπαθώντας να σε ερμηνεύσω, κάνω τις εξής σκέψεις.

1.Λόγω βωμολοχίας και χυδαίων υπονοούμενων. Εδώ νομίζω ότι αντικειμενικά έχεις άδικο. Πέρα από το αν η βωμολοχία είναι αμοραλιστική από μόνη της ή ένα πιο έντονο μέσο σάτιρας και ίσως και κριτικής (καλά! τόμους μπορεί να γράψει κάποιος γι' αυτό ), οι σειρές του Ρώμα δεν θεωρώ ότι ξεφεύγουν σ' αυτόν τον τομέα. Δεν είναι ούτε Σεφερλής (κακή και ανούσια χρήση της βωμολοχίας κατ' εμέ), ούτε Ρήγας - Αποστόλου (ιδιαίτερα εύστοχη χρήση της, πάλι κατ' εμέ). Εξάλλου, το "οικογενειακό" κοινό που στοχεύουν, τις περιορίζει αρκετά σ' αυτόν τον τομέα.

2.Λόγω τύπων που παρουσιάζει. Δηλαδή η τεμπέλα γκαρσόνα, ο αμετανόητος γόης που κοροϊδεύει συστηματικά τις συντρόφους του, η γεμάτη αυτολύπηση "καλή κοπέλα" που θέλει να παντρευτεί, δεν είναι πρόσωπα που κουβαλάνε ένα κάποιο "μήνυμα" και οι ιστορίες τους δεν έχουν τίποτε να μας προσφέρουν. Κι εδώ όμως δεν βρίσκω σε τι διαφέρει η διακωμώδησή τους από αυτή που φαίνεται να αποδέχεσαι στις παλιές, ελληνικές ταινίες. Κι εκεί οι τύποι είναι ο "βλάχος" που προσπαθεί να κλέψει το αφεντικό του στο μπακάλικο για να εξοικονομήσει δυο δεκάρες για να καλυτερέψει τη μοίρα του, η χοντρή που δεν μπορεί ν' ανέβει τις σκάλες (θυμάστε την κυρία Καλιακούδα και τον τρόπο μεταφοράς της στον "Παπατρέχα"; Υπέροχη ταινία για μένα), ο τεμπέλης ανιψιός που προσπαθεί να ξεφύγει μ' απατεωνιές και κλεψιές από την ασφυκτική κηδεμονία του θείου (Σταυρίδης στο "έλα στον θείο"), ο λουφαδόρος εργαζόμενος που ξεγελά μονίμως το αφεντικό κ.α.

Σε τι δηλαδή διαφέρει η Ελένη Βλαχάκη που δεν σερβίρει θρασύτατα τους πελάτες στο μπαρ και δεν πλένει ποτέ της τα ποτήρια από το "σωφεράκι" Φωτόπουλο που παίρνει τα "αμόρε" του κούρσα για να μπορεί να φύγει από την πιάτσα;

Μια σίγουρη διαφορά είναι η πατίνα του χρόνου. Έχει πια περάσει πάνω από τις παλιές ταινίες με δυο αναμφισβήτητες συνέπειες.

Πρώτον έχει ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι σ' επίπεδο ποιότητας. Δηλαδή μιας πιο προσεγμένης παραγωγής, μιας καλύτερης ερμηνείας κλπ. (τη διαφορά ταλέντου τελικά ανάμεσα στην Άντζελα Ζήλεια και την Γκέλυ Μαυροπούλου -μελό έπαιξαν κι οι δύο-, στον Κούλη Στολίγκα και τον Κώστα Χατζηχρήστο).

Σ' αυτό θα εμμείνω στην άποψή μου ότι ο Ρώμας ασχολήθηκε ποιοτικά με το είδος του (τη φάρσα), ότι τελικά έγραψε ένα "καλογραμμένο" βιβλίο (κι ας μην είναι ο Αλμπέρ Καμύ) και θα πρέπει να περιμένω τον χρόνο για να μου πει αν έχω δίκιο ή αν έπεσα τραγικά έξω.

Δεύτερον, το παλιό συνοδεύεται από μια αίσθηση νοσταλγίας και αθωότητας. Που συγχωρεί πολλά και καλύπτει άλλα τόσα. Γιατί μπορώ να γίνω έξαλλη αν μάθω ότι μια φίλη μου την απατά ο άντρας της αλλά μάλλον θα χαμογελάσω αν ο παππούς μου αρχίσει να μου διηγείται το αμαρτωλό παρελθόν του . Μήπως λοιπόν παραδεχόμαστε ευκολότερα την ύπαρξη μοραλισμού στο παλιό γιατί η ύπαρξή του τότε δεν μας αφορά και τόσο, έχει αποκτήσει μουσειακή αξία;

Εκτός αν κάτι άλλο εννοείς με το "μοραλισμό" και "ηθικολογία" που πραγματικά θα ήθελα να μάθω.

Εννοείται ότι η όποια ανάλυση περίττευε εντελώς αν οι ενστάσεις σου για τη σειρά ήταν "δεν μ' αρέσει, γιατί δεν μ' αρέσει. Δεν μου ταιριάζει βρε αδελφέ!" Το πιο "αντικειμενικό" στοιχείο κριτικής όμως που θέτεις, με ιντριγκάρει να σου ζητήσω και "αντικειμενική" αιτιολόγηση .

 

[admin-old]

Κυριε V.I Smirnov το σχολιο μου για τις ατυχεις "ομαδοποιησεις" πηγαινε σε οποιον εκανε το "καλουπωμα" του τι αρεσει και σε ποιες πληθυσμιακες ομαδες. Νομιζω το ξεκινησε ο φιλος Rakeesh. Τα υπολοιπα για τις προσωπικες αποψεις πηγαιναν σε ολους και ειχαν διπλα και ενα χαμογελακι - δειγμα του οτι δεν ηταν "μπηχτη" αλλα προτροπη στο να μην επελθει το χαος στη μελλοντικη εξελιξη του thread.

Επισης θελω να σκεφτειτε περισσοτερο την επομενη φορα που θα γραψετε κατι οπως αυτο "Και εξάλλου μυγιάζεται όποιος έχει τη μύγα...." γιατι (ολοι μας) ειμαστε φιλοξενουμενοι σε αυτον τον χωρο και λιγη περισσοτερη καλη διαθεση και ευγενεια ειναι προτιμητεα απο μια αντιστοιχη πιθανη απαντηση σχετικη με τη "σφιγγα".

Καλη συνεχεια στο thread.

 

[bernard.c]

Για να μην παρεξηγηθώ, να προσθέσω κι εγώ από τη μεριά μου ότι ενώ η σειρά δεν είναι καθόλου του γούστου μου, αυτό δεν σημαίνει τίποτα για τους συντελεστές της.

Για παράδειγμα, η Ελένη Ράντου συγκεκριμένα μου είναι ιδιαίτερα συμπαθής και έχω απολαύσει την ερμηνεία της σε πολλές άλλες τηλεοπτικές παραγωγές, όπως το "Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;", αλλά και το ξεκίνημά της στο "Όχι τα νέα του ΑΝΤ1".

 

[retrofan]

Bernard.c δεν πιστεύω ότι υπάρχει θέμα παρεξήγησης .

Για μένα άνοιξε μια ενδιαφέρουσα κουβέντα για τη σειρά και τις άλλες του Ρώμα (ως είδος) και σίγουρα όχι για τα πρόσωπα.

Βρε παιδιά, ούτε ξαδέλφη του Ρώμα είμαι, ούτε κολλητή της Ράντου

Απλώς η σειρά είναι του δικού μου γούστου και προσπάθησα να εξηγήσω το γιατί. Αυτό είναι όλο!

Άσχετο αλλά εμένα η Ράντου μου είχε κάνει εντύπωση από την πολύ παιδική μου ηλικία ως κρητικοπούλα Ελευθερία με βαριά προφορά στην "κυρία ντορεμί"

 

[V.I.Smirnov]

Επί προσωπικού, είπα ήδη ότι οι αθυροστομίες με ενοχλούν όποιος κι' αν τις λέει, είτε είναι ο Ρώμας είτε είναι ο Αριστοφάνης.

Και, όχι, για μένα δεν είναι έντονο μέσο σάτυρας ή κριτικής. Αντίθετα δείχνουν έλλειψη πραγματικής παιδείας και σεβασμού στον άλλον.

Η ταύτιση του χιούμορ με τις αθυροστομίες είναι εντελώς λαθεμένη.

Και το σίριαλ αυτό έχει πολλές. Με τα λόγια της Diannas :

Το επεισόδιο με τις Πλαστικές το παίζουν πάντα Τσικνοπέμπτη χωρίς να κόβεται τίποτα, όλο το σίριαλ έχει βρισιές από μαλ.... μέχρι πού..ο και ποτέ δεν έβαζαν beep. Και το καλοκαίρι έδειξαν το τελευταίο επεισόδιο και δεν έκοψαν την σκηνή με την stripper με αποτέλεσμα να προβληθεί η σκηνή με τα επίμαχα σημεία ακάλυπτα.

Το επεισόδιο με την Δίκη το έχουν δείξει τελευταία φορά στην Ελλάδα στις 20 Ιουλίου του 2003 σε απογευματινή ζώνη και χωρίς κομμένες σκηνές.

Πού είναι ο περιορισμός τους, όπως λες, από το οικογενειακό κοινό όπου απευθύνονται ;

Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα.

Αυτά δείχνουν ότι η σειρά έχει ανύπαρκτο σεβασμό στον θεατή (εξάλλου την βλέπουν και παιδιά) και

χειρίζεται τα υστερικά ξεσπάσματα και κυρίως τις βρισιές ως κάτι απόλυτα φυσιολογικό

υπονοώντας εμμέσως ότι και ο θεατής έχει παρόμοιους τρόπους και ότι αυτή είναι η γενική κοινωνική συμπεριφορά.

Εμένα αυτό με προσβάλλει, με υποτιμάει και δεν μπορώ να το ανεχτώ.

Τα κοινωνικά πρότυπα που προβάλλει είναι τόσο παραμορφωμένα από τα παραπάνω στοιχεία ώστε

ξεφεύγουν από την καρικατούρα ενός κοινωνικού τύπου και είναι εντελώς αντιαισθητικά.

Οι ελληνικές ταινίες που αναφέρεις δεν έχουν αυτές τις αδυναμίες. Κάνουν διακωμώδηση αλλά ποτέ και πουθενά δεν

προσβάλλουν και δεν υποτιμούν τον θεατή - τουλάχιστον πέρα από κάποιο όριο.

Σε αυτό διαφέρει η Βλαχάκη που δεν σερβίρει τους πελάτες από τον Φωτόπουλο που βγάζει βόλτα τη φιλενάδα του με το ξένο ταξί..

Ο κάθε Φωτόπουλος είναι "γνήσιος" και δείχνει μια νοοτροπία συμπεριφοράς που είναι περιθωριακή ή κουτοπόνηρη ή απορριπτέα στην

κοινωνία της εποχής του αλλά δεν παραβιάζει στο ελάχιστο την τηλεοπτική αισθητική ούτε τότε ούτε τώρα.

Η κάθε Βλαχάκη όχι, διότι ως τύπος προβάλλεται με όλα παραπάνω αρνητικά στοιχεία.

Δεν υπάρχει κάποιο μέτρο που να δείχνει σεβασμό στο τι μπορεί να δεχτεί ο θεατής. Το τραβάει όπου κι όσο πάει.

Μην κάνεις σύγκριση λοιπόν, είναι άστοχη.

Ο χρόνος για την συγκεκριμένη δουλειά του Ρώμα θα σε δικαιώσει μόνο αν τα παραπάνω αρνητικά στοιχεία γίνουν πλήρως αποδεκτά ως

τρόποι συμπεριφοράς (που το απεύχομαι αλλά όπως καταντήσαμε δεν είναι απίθανο τελικά) αλλάζοντας και τα κριτήρια του κόσμου για το

καλό και το κακό στην τέχνη.

Μπορώ να γράψω πολλά ακόμη αλλά δεν έχει νόημα, είπα την άποψή μου με το παραπάνω.

 

[Wally]

Σεβομαι την ολη αναλυση που κανετε αλλα αν συνεχιστουν οι μειωτικοι χαρακτηρισμοι επι ατομων θα αναγκαστω να κλειδωσω το παρον thread.

Η κριτικη μετα απο καποιο σημειο και οταν γινεται απο ανωνυμους προς επωνυμους μπορει ευκολα να δημιουργησει θεμα.

Σας παρακαλω να σεβαστειτε τα παραπανω και να μην οδηγηθουμε σε ανιαρες αντεγκλισεις.

 

[retrofan]

Δεν καταλαβαίνω πως δηλώνεις ότι σ' ενοχλεί τόσο απόλυτα η αθυροστομία, ωστόσο βρήκες το "Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;" καλό.

Δεν καταλαβαίνω πως είσαι τόσο σίγουρος για το ποιόν μιας σειράς της οποίας έχεις δει μερικά μόνο επεισόδια (και βασίζεσαι σε ποστ άλλης συμφορουμίτισσας για το ποιες βρισιές έχει και πού).

Δεν καταλαίνω σε τι διαφέρει η "κακή" υστερία της Βλαχάκη από την "καλή" υστερία της σπιτονοικυράς (Βασιλειάδου) του Ορέστη Μακρή στον "Γρουσούζη" που ξεμαλλιάζει την αντίζηλο.

Η γιαγιά μου πάντως (που ήταν σύγχρονη της Βασιλειάδου ), δεν θεωρούσε καθόλου "γνήσιο" τον τύπο της γυναίκας της γειτονιάς που κουτσομπόλευε στην αυλή, ίσως γιατί ήταν ο τύπος από τον οποίο προσπαθούσε να απαλλαγεί η τότε κοινωνία, πριν ξεπεραστεί εντελώς από τις εξελίξεις και γίνει γραφικός και ακίνδυνα χαριτωμένος για μας σήμερα.

Διαφωνώ μαζί σου στο ότι θεωρείς αυτό που είναι αντιαισθητικό για σένα (σεβαστό), αντιαισθητικό για τον θεατή γενικότερα (άκαμπτο).

Συμφωνώ μαζί σου ότι δεν έχει νόημα να γράψουμε άλλα γιατί και οι δύο έχουμε εκφράσει την άποψή μας.

Άσε που σκέφτομαι ότι αν ρίχνω τέτοια υπεράσπιση για το "Κωνσταντίνου και Ελένης", τι θα κάνω δηλαδή για το "Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;" ή το "Είσαι το ταίρι μου" ή τις "Σαββατογεννημένες";

 

[V.I.Smirnov]

Ήμουν πολύ σαφής.

Δεν μου αρέσουν οι χυδαιότητες, πολύ περισσότερο όταν δίνονται τόσο απροκάλυπτα και, επιπλέον, σερβιρισμένες με βλακεία.

Για μένα αυτό αποτελεί σημαντικό κριτήριο τηλεοπτικής αισθητικής.

Και δεδομένου ότι, τυπικά τουλάχιστον, είναι αποδεκτό από το κοινό (άλλο ζήτημα αν δεν το τηρεί) το εν λόγω σήριαλ είναι

αντιαισθητικό και για όλους τους θεατές γενικά, όχι μόνον για μένα.

Επειδή όμως εγώ εμμένω πιο αυστηρά στο κριτήριο αυτό ακούγομαι άκαμπτος και απόλυτος.

Αντίθετα, όποιος το κάνει λάστιχο διότι είναι ανεκτικός ή δεν ξέρω τι άλλο όχι...

Στο "τι ψυχή θα παραδώσεις" είπα απλώς ότι "μου φάνηκε καλό". Πιο σωστά μου άρεσαν κάποια αττάκες-ρόλοι που είδα.

Η άποψή μου γι αυτό απέχει πολύ από το να είναι ολοκληρωμένη και τελεσίδικη. Έχεις δίκιο στην αμφισβήτησή σου, αν έβλεπα πιο πολύ

πιθανόν να με ενοχλούσαν αρκετά σημεία.

Για το Κων & Ελ όμως, όχι. Έτυχε να δω τα συγκεκριμένα επεισόδια καθώς και αρκετά άλλα (τότε δεν ήμουν μόνος στο σπίτι) και έχω

εμπεριστατωμένη άποψη όπως βλέπεις και την δικαιολόγησα λεπτομερώς.

Για το άλλο που λες ("καλή και κακή υστερία"), πάλι σου απάντησα.

Στην πρώτη περίπτωση προβάλλεται με έναν γνήσιο αυθορμητισμό που δεν ενοχλεί τηλεοπτικά κι' ας είναι κοινωνικά απορριπτέα συμπεριφορά.

Στην δεύτερη είναι "φτιαχτή" και βεβιασμένη, παραμορφωμένη από τις υπερβολές και χωρίς τηλεοπτική αισθητική. Εγώ έτσι το εκλαμβάνω.

Το "είσαι το ταίρι μου" κινείται σε τελείως διαφορετική στάθμη.

Τις "Σαββατογεννημένες" δεν τις είδα προσεκτικά αλλά απ' όσο θυμάμαι δεν είχαν ενοχλητικά στοιχεία όπως αυτά που περιέχονται στο

Κων & Ελ και ήταν καλή σειρά. Σ' αυτά τα δύο δεν θα σου αντιταχθώ, ήταν σειρές πάνω από τον μέσο όρο.

Ας μην αντιπαρατεθούμε περισσότερο γιατί φοβάμαι ότι θα σε κουράσω και θα με κακοχαρακτηρίσεις.

Και δεν θα το ήθελα καθόλου.

Ελπίζω σε άλλα να συμφωνούμε...

 

[Rakeesh]

Αφου καλυφθηκατε, ας πω κι εγω 3 πραγματακια

Πρώτον, περι "κοινωνικών ομάδων". Ζηταω συγνωμη αν φανηκα προσβλητικός, αλλά δεν είχα ρατσιστική διάθεση οταν αναφέρθηκα σε ανθωπους μεγαλύτερης ηλικίας με πιο απλοϊκά στάνταρ και απλοϊκή αισθητική. Το "αμόρφωτος" είναι απλα χαρακτηρισμός μιας πραγματικότητας, όχι ελάττωμα, όπως δεν είναι ελάττωμα το να είσαι "geek" (άσχετα αν κάποιος μπορει να προφερει τέτοιους χαρακτηρισμούς σαν βρισιές). Αλλωστε επαναλαμβάνω οτι δίνω ως παραδείγματα τους γονείς μου, γιατί να θέλω να τους προσβάλω; Απλά επισημαίνω την πραγματικότητα οτι η "δικη μας" ομάδα δεν ειναι το κέντρο του κόσμου. Οφείλουμε να σεβαστούμε το οτι πράγματα που θεωρούμε κακής ποιότητας, μπορεί να διασκεδάζουν τη γενιά των γονιών και των θείων μας, που δε σχημάτισαν τη δική μας αισθητική. Ζητώ και πάλι συγνωμη αν άθελά μου ακούστηκα προσβλητικός

Στο θέμα της αθυροστομίας τώρα εχω να απαντήσω το εξής

Η ταύτιση του χιούμορ με τις αθυροστομίες είναι εντελώς λαθεμένη.

Φίλε Smirnov, αν δεν κάνω λάθος, το χιούμορ είναι ενα απο τα μεγαλύτερα μυστήρια του σύμπαντος. Βρισκω επιπολαιο να πουμε τί είναι και τί δεν είναι χιούμορ, αλλά η αθυροστομία διαχρονικά αποτελεί είδος χιούμορ απο μόνη της και δεν μπορει να ειναι τυχαίο. Το χιούμορ έχει ταυτισθεί επίσης με τη μίμηση ή με το οτι κάποιος σκοντάφτει. Μπορείς να πεις με την ίδια λογική οτι δεν υπάρχει λόγος να είναι αστείο το να βλέπεις κάποιον να πέφτει και να χτυπάει, αλλά η αλήθεια αυτή είναι.

Επίσης, προσωπικά την έλλειψη σεβασμού στον άλλον την κρίνω με βάση την πρόθεση του. Δε νομίζω ο αθυρόστομος συγγραφέας να θέλει να με προσβάλει. Αν με ενοχλήσει, θα το θεωρήσω απλά αστοχία, όχι προσβολή. Αλλα αυτή είναι η προσωπική μου στάση και οφείλω να σεβαστώ την ευαισθησία σου

Όσον αφορά το Ρώμα τώρα, βρίσκω άδικο να τον κατακρίνεις για αθυροστομία. Στις άλλες σειρές του, απο όσο θυμάμαι, δεν επικρατούν βρισιές. Ούτε και στη σειρα ΚκΕ τα βρισίδια είναι το κέντρο του χιούμορ. Η Ελένη ρίχνει κάποια μπινελίκια (τα οποία εμένα προσωπικά δεν ενοχλούν όσο σε άλλες σειρές) αλλά αυτό είναι 1. λόγω του χαρακτήρα της και 2. για να δούμε την αντίδραση του πουριτανού Κωνσταντίνου που είναι η γνωστή του υστερική στριγγλιά, και αυτό αν θες είναι το πραγματικό "αστείο". Ο Ρώμας χρησιμοποιεί υποννοούμενα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ποντάρει στην αθυροστομία αυτή καθεαυτή για να βγάλεί χιούμορ, οπως γινοταν πχ στους "Σταύλους"

Κατα τα άλλα όπως είπα, κατακρίνω τη σειρά για κακή ηθοποιία, σκηνοθεσία και απλοϊκό επαναλαμβανόμενο σενάριο.

 

[V.I.Smirnov]

Βρισκω επιπολαιο να πουμε τί είναι και τί δεν είναι χιούμορ, αλλά η αθυροστομία διαχρονικά αποτελεί είδος χιούμορ

απο μόνη της και δεν μπορει να ειναι τυχαίο.

Aν κάποιος σεναριογράφος κωμωδίας είναι ταλαντούχος βγάζει χιούμορ με λογοπαίγνια κι' όχι με αθυροστομίες.

Από τις ελληνικές ταινίες και τις παλιές επιθεωρήσεις έχουμε άπειρα τέτοια παραδείγματα, απολύτως επιτυχημένα.

Το να γελάμε με τις βρισιές και να το θεωρούμε φυσιολογικό είναι αισθητική παρακμή, εκφυλλισμός, κατάντια.

Επίσης, προσωπικά την έλλειψη σεβασμού στον άλλον την κρίνω με βάση την πρόθεση του.

Δε νομίζω ο αθυρόστομος συγγραφέας να θέλει να με προσβάλει.

Αν με ενοχλήσει, θα το θεωρήσω απλά αστοχία, όχι προσβολή.

Αλλα αυτή είναι η προσωπική μου στάση και οφείλω να σεβαστώ την ευαισθησία σου

Είναι άλλο πράγμα η αστοχία σε μια προφορική κουβέντα και τελείως διαφορετικό στον γραπτό λόγο.

Ο σεναριογράφος μπορεί να μελετήσει το περιχόμενο του έργου του και να το ελέγξει/τροποποιήσει ανάλογα

με την στάθμη που θέλει να έχει και το κοινό που απευθύνεται.

Δεν δικαιολογούντια εκ παραδρομής λάθη. Ότι κάνει είναι εσκεμμένο.

Προφανώς οι βρισιές στα σήριαλ μπαίνουν επίτηδες και με την υπονόηση ότι είναι φυσιολογική

αναπόσπαστη εκδήλωση της καθημερινής συμπεριφοράς του κόσμου.

Ενώ ο σεναριογράφος θα έπρεπε να καθοδηγείται από το εντελώς ανάποδο.

Και ναι, εγώ δεν είμαι δεκτικός σ' αυτό.

Όσον αφορά το Ρώμα τώρα, βρίσκω άδικο να τον κατακρίνεις για αθυροστομία. Στις άλλες σειρές του, απο όσο θυμάμαι, δεν επικρατούν βρισιές.

Ούτε και στη σειρα ΚκΕ τα βρισίδια είναι το κέντρο του χιούμορ. Η Ελένη ρίχνει κάποια μπινελίκια (τα οποία εμένα προσωπικά δεν ενοχλούν όσο

σε άλλες σειρές) αλλά αυτό είναι

1. λόγω του χαρακτήρα της και

2. για να δούμε την αντίδραση του πουριτανού Κωνσταντίνου που είναι η γνωστή

του υστερική στριγγλιά, και αυτό αν θες είναι το πραγματικό "αστείο".

Ο Ρώμας χρησιμοποιεί υποννοούμενα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ποντάρει στην αθυροστομία αυτή καθεαυτή

Εδώ μιλάμε μόνον για την συγκεκριμένη σειρά και τον κατακρίνω γι αυτήν.

Σε άλλες έχει κάνει δουλειά με εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα και σαφώς ανώτερες (και) από αυτήν την άποψη.

Αλλά όχι, εδώ ποντάρει και στην αθυροστομία, αντίθετα από αυτό που ισχυρίζεσαι.

Μπορούσε να δείξει τα (1) και (2) χωρίς αυτές, λοιπόν για μένα δεν υπάρχει δικαιολογία.

Παιδιά για μένα το ζήτημα έκλεισε και δεν θα γράψω άλλα επ' αυτού.

 

[Nemo]

το χιούμορ είναι ενα απο τα μεγαλύτερα μυστήρια του σύμπαντος. Βρισκω επιπολαιο να πουμε τί είναι και τί δεν είναι χιούμορ, αλλά η αθυροστομία διαχρονικά αποτελεί είδος χιούμορ απο μόνη της και δεν μπορει να ειναι τυχαίο. Το χιούμορ έχει ταυτισθεί επίσης με τη μίμηση ή με το οτι κάποιος σκοντάφτει. Μπορείς να πεις με την ίδια λογική οτι δεν υπάρχει λόγος να είναι αστείο το να βλέπεις κάποιον να πέφτει και να χτυπάει, αλλά η αλήθεια αυτή είναι.

Απο το 2.40 μεχρι και 4.10 των 9.30 λεπτων του Video

http://www.youtube.com/watch?v=PJqqZ8DXYRA

 

[Rakeesh]

Ναι φιλε, οποτε, μα οποτε κανω συζητηση περι του τι ειναι χιούμορ, πάντα τον Ντέιτα σκέφτομαι

ΥΓ. αυτο το ολοκατάστρωμα μέχρι και εξομοίωση νερού κάνει;

 

[Saulot]

Aν κάποιος σεναριογράφος κωμωδίας είναι ταλαντούχος βγάζει χιούμορ με λογοπαίγνια κι' όχι με αθυροστομίες.Από τις ελληνικές ταινίες και τις παλιές επιθεωρήσεις έχουμε άπειρα τέτοια παραδείγματα, απολύτως επιτυχημένα.

Το να γελάμε με τις βρισιές και να το θεωρούμε φυσιολογικό είναι αισθητική παρακμή, εκφυλλισμός, κατάντια.

Μέγα λάθος.

Ο Αριστοφάνης ήταν αθυρόστομος, όπως και οι Monty Pythons όπως και οι Σατυρικοί.

Αυτο δέν τους έκανε λιγότερο ψυχαγωγικούς (και όχι διασκεδαστικούς όπως ήταν οι παλιές επιθεωρήσεις)

Η παλιά φαρσοκομωδία που τόσο πολύ σου αρέσει βασίζεται πολύ στο Αριστοφανικό θέατρο και περιείχε πολή υβρεολογία, μαλλον θυμάσαι την εποχή της λογοκρισίας...

Είναι άλλο πράγμα η αστοχία σε μια προφορική κουβέντα και τελείως διαφορετικό στον γραπτό λόγο.Ο σεναριογράφος μπορεί να μελετήσει το περιχόμενο του έργου του και να το ελέγξει/τροποποιήσει ανάλογα

με την στάθμη που θέλει να έχει και το κοινό που απευθύνεται.

Δεν δικαιολογούντια εκ παραδρομής λάθη. Ότι κάνει είναι εσκεμμένο.

Προφανώς οι βρισιές στα σήριαλ μπαίνουν επίτηδες και με την υπονόηση ότι είναι φυσιολογική

αναπόσπαστη εκδήλωση της καθημερινής συμπεριφοράς του κόσμου.

Ενώ ο σεναριογράφος θα έπρεπε να καθοδηγείται από το εντελώς ανάποδο.

Και ναι, εγώ δεν είμαι δεκτικός σ' αυτό.

To θέατρο και κατ επέκταση η τηλεόραση και το σενάριο δέν είναι γραπτός λόγος αλλα δημιουργημένος λόγος. Είναι φυσικό να αποδίδεται σαν προφορικός (γιατι είναι δράμα) και όχι σαν γραπτός (γιατι δεν είναι απαγγελία)

Εδώ μιλάμε μόνον για την συγκεκριμένη σειρά και τον κατακρίνω γι αυτήν.Σε άλλες έχει κάνει δουλειά με εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα και σαφώς ανώτερες (και) από αυτήν την άποψη.

Αλλά όχι, εδώ ποντάρει και στην αθυροστομία, αντίθετα από αυτό που ισχυρίζεσαι.

Μπορούσε να δείξει τα (1) και (2) χωρίς αυτές, λοιπόν για μένα δεν υπάρχει δικαιολογία.

Μαζί σου αλλα δέν ξέρω τι ήθελε να πετύχει ο Ρώμας.

Αν ήθελε να πετύχει αυτό που τελικά βγήκε, πέτυχε το σκοπό του άσχετα με το τί λεμε εμείς. γιατι στην τελική αυτόν πληρώσανε και όχι εμάς αρα έχει δικαιολογία (έφτιαξε αυτο που ήθελε και πληρώθηκε γιαυτό)

Παιδιά για μένα το ζήτημα έκλεισε και δεν θα γράψω άλλα επ' αυτού.

Λίγο απόλυτο για κάποιον που (λέει οτι) του αρέσει ο επικοδομιτικός λόγος, δέ νομίζεις...

 

[V.I.Smirnov]

Μέγα λάθος.

Ο Αριστοφάνης ήταν αθυρόστομος, όπως και οι Monty Pythons όπως και οι Σατυρικοί.

Αυτο δέν τους έκανε λιγότερο ψυχαγωγικούς (και όχι διασκεδαστικούς όπως ήταν οι παλιές επιθεωρήσεις)

Η παλιά φαρσοκομωδία που τόσο πολύ σου αρέσει βασίζεται πολύ στο Αριστοφανικό θέατρο και περιείχε πολή

υβρεολογία, μαλλον θυμάσαι την εποχή της λογοκρισίας...

Δεν μου αρέσουν οι προστυχιές απ' όπου κι αν προέρχονται, πολύ περισσότερο όταν δίνονται εσκεμμένα και συστηματικά.

Σ' αυτό είμαι απόλυτος κι' ας ακούγεται άσχημα.

Και είπα νωρίτερα ότι σε αυτό το πλαίσιο θεωρώ τον Αριστοφάνη χυδαίο.

Με την φαρσοκωμωδία που ανέφερα εννοούσα τις παλιές ελληνικές ταινίες και

τις επιθεωρήσεις (όσες έχω ακούσει). Δεν έχουν ίχνος τέτοιων λεκτικών στοιχείων.

To θέατρο και κατ επέκταση η τηλεόραση και το σενάριο δέν είναι γραπτός λόγος αλλα δημιουργημένος λόγος.

Είναι φυσικό να αποδίδεται σαν προφορικός (γιατι είναι δράμα) και όχι σαν γραπτός (γιατι δεν είναι απαγγελία)

Ε, και τι σχέση έχει αυτό ; Ο σεναριογράφος καθορίζει τι θα πουν οι ηθοποιοί καθώς και τον χαρακτήρα του έργου.

Έχει πλήρη έλεγχο και μπορεί να αποφύγει τις κακοτοπιές.

Δεν αναιρείται αυτό που λέω στο προηγούμενο post.

Μαζί σου αλλα δέν ξέρω τι ήθελε να πετύχει ο Ρώμας.

Αν ήθελε να πετύχει αυτό που τελικά βγήκε, πέτυχε το σκοπό του άσχετα με το τί λεμε εμείς. γιατι στην τελική

αυτόν πληρώσανε και όχι εμάς αρα έχει δικαιολογία (έφτιαξε αυτο που ήθελε και πληρώθηκε γιαυτό)

E, λοιπόν αν ήθελε να πετύχει αυτό που πέτυχε και με τον τρόπο που το έκανε, δικαιολογημένα κατακρίνεται.

Εμένα ούτε το αποτέλεσμα ούτε η μέθοδός μου αρέσει στο συγκεκριμένο έργο.

Άσχετα από αυτό, ο Ρώμας μού είναι γενικά πολύ συμπαθής σαν άνθρωπος.

Λίγο απόλυτο για κάποιον που (λέει οτι) του αρέσει ο επικοδομιτικός λόγος, δέ νομίζεις...

Είπα ότι το θέμα για μένα έκλεισε διότι ανέφερα την άποψή μου λεπτομερώς και την βασίζω σε μια στάση που δεν

μου αποδεικνύει κανείς ότι είναι λαθεμένη.

Άρα δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξω κριτήρια και να αναθεωρήσω την αποτίμησή μου για την συγκεκριμένη σειρά

και περαιτέρω συζήτηση από μέρους μου θα είναι άσκοπη.

Ελπίζω να μην έγινα ήδη φορτικός. Εύχομαι μια καλή υπόλοιπη μέρα σε όλους σας....

 

[sunset89]

Για όσους δεν το έχουν χορτάσει από τις απανωτές επαναλήψεις ή δεν τους φτάνουν τα DVD που πιθανόν να αγόρασαν:

http://www.antenna.gr/webtv/categories?cid=3142