Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.344
- Αντιδράσεις
- 582
"Between the time when the oceans drank Atlantis, and the rise of the sons of Aryas, there was an age undreamed of. And onto this, Conan, destined to wear the jeweled crown of Aquilonia upon a troubled brow. It is I, his chronicler, who alone can tell thee of his saga. Let me tell you of the days of high adventure!"
Conan The Barbarian (John Millius 1982)
Ίσως η καλύτερη και πιο γνωστή ταινία του Arnold Shcwarzenegger. Εμπνευσμένο από τις ιστορίες του Robert E.Howard, το Conan the Barbarian αποτέλεσε για πολλούς από εμάς ταινία σταθμό για τον κινηματογράφο.
Η βαριά και μουντή του ατμόσφαιρα, οι ελάχιστοι διάλογοι μεταξύ των ηθοποιών, το αντί-εμπορικό της στυλ, κατατάσσουν την ταινία σαν μια από τις πιο ανδρικές και ρεαλιστικές του είδους της. Σαν κάποια παραγωγή που έγινε γνωστή χωρίς να είναι αυτός ο λόγος δημιουργίας της.
Η ζωή ενός ανθρώπου που σκοπός ζωής μεγαλώνοντας έχει γίνει η εκδίκηση. Τόσο απλό αλλά και τόσο βαρύ και ρεαλιστικό σενάριο.
Η μόνη «πινελιά» ρομαντισμού πολύ σωστά όμως «ζωγραφισμένη» προέρχεται από την Valeria, σύντροφο του Conan στην αναζήτησή του, που υπόσχεται πως θα είναι στο πλευρό του και πέρα από το θάνατο αψηφώντας τη θέληση των θεών.
Valeria: "All the gods, they cannot sever us. If I were dead and you were still fighting
for life, I'd come back from the darkness. Back from the pit of hell to fight at your side".
Το να περιγράψω το σενάριό της δεν έχει κανένα νόημα μιας και είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως όλοι μας έχουμε δει την ταινία περισσότερες από 2 τουλάχιστον φορές. Το να θυμηθούμε όμως τον χαρακτήρα του Conan και τις αξίες όπως ανδρισμός και πίστη, που ίσως ήταν από τις πρώτες ταινίες με τις οποίες ερχόμασταν σε επαφή τότε είναι σημαντικό. Κι αν κάποιος αναρωτηθεί και πει πως, μα είναι βάρβαρη και ωμή ταινία, τότε, ναι είναι. Ποίος όμως είπε πως δεν είναι και αυτά σημαντικά μέρη της ζωής ενός ανθρώπου που σήμερα έχουμε σχεδόν πλήρως λησμονήσει;
Όσον αφορά το συνοδευτικό soundtrack δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Όλοι γνωρίζουμε πόσο καλή δουλειά έγινε από τον Basil Poledouris και γιατί θεωρείται ένα από τα καλύτερα μουσικά θέματα στον κινηματογράφο.
Προς τιμή του όμως θα αναφέρω το tracklist.
1. "Anvil of Crom"
2. "Riddle of Steel / Riders of Doom"
3. "The Gift of Fury"
4. "Column of Sadness / Wheel of Pain"
5. "Atlantean Sword"
6. "Theology / Civilization"
7. "Love Theme"
8. "The Search"
9. "The Orgy"
10. "The Funeral Pyre"
11. "Battle of the Mounds"
12. "Orphans of Doom / The Awakening"
Προσωπικά το Conan The Barbarian δεν το θεωρώ μια ταινία, αλλά μέρος των πρώτων μου χρόνων και της ζωής μου.....
Conan: "Crom, I have never prayed to you before. I have no tongue for it. No one, not even you, will remember if we were good men, or bad. Why we fought, or how we died. No, all that matters is, that two stood against many. That's what's important. Valour pleases you Crom, so grant me one request, grant me revenge! And if you do not listen, then to hell with you!"
Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε υπό την επήρεια του soundtrack της ταινίας και ιδιαίτερα του Orphans of Doom.
Conan The Barbarian (John Millius 1982)
Ίσως η καλύτερη και πιο γνωστή ταινία του Arnold Shcwarzenegger. Εμπνευσμένο από τις ιστορίες του Robert E.Howard, το Conan the Barbarian αποτέλεσε για πολλούς από εμάς ταινία σταθμό για τον κινηματογράφο.
Η βαριά και μουντή του ατμόσφαιρα, οι ελάχιστοι διάλογοι μεταξύ των ηθοποιών, το αντί-εμπορικό της στυλ, κατατάσσουν την ταινία σαν μια από τις πιο ανδρικές και ρεαλιστικές του είδους της. Σαν κάποια παραγωγή που έγινε γνωστή χωρίς να είναι αυτός ο λόγος δημιουργίας της.
Η ζωή ενός ανθρώπου που σκοπός ζωής μεγαλώνοντας έχει γίνει η εκδίκηση. Τόσο απλό αλλά και τόσο βαρύ και ρεαλιστικό σενάριο.
Η μόνη «πινελιά» ρομαντισμού πολύ σωστά όμως «ζωγραφισμένη» προέρχεται από την Valeria, σύντροφο του Conan στην αναζήτησή του, που υπόσχεται πως θα είναι στο πλευρό του και πέρα από το θάνατο αψηφώντας τη θέληση των θεών.
Valeria: "All the gods, they cannot sever us. If I were dead and you were still fighting
for life, I'd come back from the darkness. Back from the pit of hell to fight at your side".
Το να περιγράψω το σενάριό της δεν έχει κανένα νόημα μιας και είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως όλοι μας έχουμε δει την ταινία περισσότερες από 2 τουλάχιστον φορές. Το να θυμηθούμε όμως τον χαρακτήρα του Conan και τις αξίες όπως ανδρισμός και πίστη, που ίσως ήταν από τις πρώτες ταινίες με τις οποίες ερχόμασταν σε επαφή τότε είναι σημαντικό. Κι αν κάποιος αναρωτηθεί και πει πως, μα είναι βάρβαρη και ωμή ταινία, τότε, ναι είναι. Ποίος όμως είπε πως δεν είναι και αυτά σημαντικά μέρη της ζωής ενός ανθρώπου που σήμερα έχουμε σχεδόν πλήρως λησμονήσει;
Όσον αφορά το συνοδευτικό soundtrack δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Όλοι γνωρίζουμε πόσο καλή δουλειά έγινε από τον Basil Poledouris και γιατί θεωρείται ένα από τα καλύτερα μουσικά θέματα στον κινηματογράφο.
Προς τιμή του όμως θα αναφέρω το tracklist.
1. "Anvil of Crom"
2. "Riddle of Steel / Riders of Doom"
3. "The Gift of Fury"
4. "Column of Sadness / Wheel of Pain"
5. "Atlantean Sword"
6. "Theology / Civilization"
7. "Love Theme"
8. "The Search"
9. "The Orgy"
10. "The Funeral Pyre"
11. "Battle of the Mounds"
12. "Orphans of Doom / The Awakening"
Προσωπικά το Conan The Barbarian δεν το θεωρώ μια ταινία, αλλά μέρος των πρώτων μου χρόνων και της ζωής μου.....
Conan: "Crom, I have never prayed to you before. I have no tongue for it. No one, not even you, will remember if we were good men, or bad. Why we fought, or how we died. No, all that matters is, that two stood against many. That's what's important. Valour pleases you Crom, so grant me one request, grant me revenge! And if you do not listen, then to hell with you!"

Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε υπό την επήρεια του soundtrack της ταινίας και ιδιαίτερα του Orphans of Doom.