'Ετυχε σήμερα να δω ένα δεκάλεπτο-τέταρτο από καποιο επεισόδιο της σειράς που η Μαίρη ήταν άρρωστη. Συμφωνώ με τους παραπάνω οτι δεν ήταν κάποια αξιομνημόνευτη σειρά με σπουδαίο σενάριο και ατάκες. Συμφωνώ επίσης οτι το lifestyle που σερβίρει είναι μιας μεσοαστικής οικογένειας της Αθήνας στις αρχές του 1990 και προβάλλει τις περιπέτειες μιας γυναίκας που έχει να διαχειριστεί πολλά πράγματα καθώς είχε χάσει τον σύζυγο. Τις ίδιες υποχρεώσεις είχαν και έχουν (
σύζυγοι ανδρών, μεγαλόστελέχη επιχειρήσεων. Με άλλο λόγια απευθύνονταν σε ευρύ κοινό.
Εντύπωση μου έκανε και η εκρητική εξέλιξη των σκηνικών στα κωμικά σήριαλ του mega και μένω σε αυτό. Από τις τρεις χάριτες και το αρχοντικό διώροφο/πατρικό σπίτι τους, από τον μπαμπά δικηγόρο, στα μικροαστικά σπίτια, γραφεία του "ρετιρε" ( που έρχονταν με φόρα από τα 80s) και τα πιο σύγχρονα αυτά των απαράδεκτων και των μικρομεσαίων, σε ένα κανονικό "σπίτι" όπως αυτό της εύπορης "μάνας". Και όλα αυτά μέσα σε μόλις 3 χρόνια και με αλληλοεπικαλύψεις στην προβολή των σήριαλ!! Μεγάλες αλλαγές, από οικονομικής σκοπίας, σε σύντομο διάστημα. Δείγμα και του κλίματος γενικής ευφορίας της περιόδου ίσως.
Το σπίτι της "μάνας" μου ήταν οικείο σαν εικόνα από το ευρύτερο περιβάλλον μου, χωρίς την καθημερινή παρουσία της βοηθού βέβαια, βρισκόμενο στις αναδυόμενες τότε περιοχές του αμαρουσίου, χαλανδρίου, μελλισίων, βριλησσίων. Ίσως και σε πολλούς άλλους. Κατά τη γνώμη μου, παίρνει κανείς μια αντιπροσωπευτική γεύση από την εποχή εκείνη για το τι συνέβαινε στα σπίτια των ανθρώπων με οικονομικη άνεση.