Μανάδες Καταστροφείς (ας κλάψουμε μαζί)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας mastoras
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
ειδικά τα Ποπάυ αγαπητέ που είναι σπάνια και δυσεύρετα
Κι εμένα, πάνε και τα Ποπάυ μου, τα Μίκυ Μάους, Μπλεκ, Περιπέτεια, conan, και επίσης είχα όλα τα τεύχη από Λούκυ Λουκ, Αστερίξ και Τεντέν τα οποία πετάχτηκαν αλλά αυτά τα ξανά βρήκα σχεδόν όλα
 
Κι εμένα, πάνε και τα Ποπάυ μου, τα Μίκυ Μάους, Μπλεκ, Περιπέτεια, conan, και επίσης είχα όλα τα τεύχη από Λούκυ Λουκ, Αστερίξ και Τεντέν τα οποία πετάχτηκαν αλλά αυτά τα ξανά βρήκα σχεδόν όλα
τελος καλο ολα καλα που λεει και ο ντοναλντ ντακ
 
Η δική μου μητέρα όσον αφορά στα παιχνίδια μου είχε χαρακτήρα Terminator......

Η πρώτη μεγάλη ζημιά έγινε στις αρχές των '70ς, όταν χωρίς να με ρωτήσει έδωσε σε γειτονάκια παιχνίδια μου από ΄60ς που φυλούσα ευλαβικά σε μεγάλη κούτα. Όταν το πήρα είδηση και άρχισα να διαμαρτύρομαι άκουσα τον αντίλογο: Άιντε, τώρα πας γυμνάσιο, τι τα θέλεις αυτά τα παλιά για παιδιά.....

Μετά συνέχισε μόλις έφυγα για σπουδές να δίνει και τα αερομοντέλα μου, ακόμα και αυτά που είχα σε βιτρίνες. "Τι τα θέλεις αυτά, φοιτητής τώρα, όλα όλα να φύγουν".... Τη σταμάτησα, αλλά ήταν αργά. Φυσικά όσα επέζησαν ήταν σαν να τα χτύπησε πραγματικό αντιαεροπορικό, από το.... "καθάρισμα" που τους έκανε σχεδόν κάθε μέρα.....

Το ευτύχημα είναι ότι μία ολομέταλλη πυροσβεστική του Βασιλειάδη από τις αρχές των '60ς επέζησε μόνο χάρη στη χρηστική της για τη μάνα διάσταση, μια και την είχε βάλει για στήριγμα μίας εφημερίδας που έκλεινε ένα παραθυράκι στο πατάρι..........

Ίσως έπρεπε για αντίποινα να πετάξω τα σεμεδάκια της που έκανε η ίδια ή η γιαγιά και που ήταν παντού στο σπίτι (και πάνω/πίσω στην τηλεόραση, πως δεν πήραμε καμιά φωτιά) και που με το ζόρι μου κληροδότησε. Ούτε που ξέρω σε ποιά κούτα είναι........
 
Το καλοκαίρι ήμουν πάλι στο πατρικό μου. Ευτυχώς τα βρήκα όλα όπως τα είχα αφήσει. Μίκυ Μάους, Ντόναλντ, Πόπαϋ αλλά και άλμπουμ του Αρκά όπως και περιοδικά τεχνολογίας Gamepro, Games κτλ. Μάλιστα κατέβασα μερικά και η κόρη μου 9 χρονών διάβαζε με μανία τον Καστράτο του Αρκά! Αυτό που μου λείπει και θέλει μάλλον περαιτέρω ψάξιμο είναι κάποια περιοδικά με μοτοσυκλέτες που δεν τα βρίσκω.
 
Κι εμένα, πάνε και τα Ποπάυ μου, τα Μίκυ Μάους, Μπλεκ, Περιπέτεια, conan, και επίσης είχα όλα τα τεύχη από Λούκυ Λουκ, Αστερίξ και Τεντέν τα οποία πετάχτηκαν αλλά αυτά τα ξανά βρήκα σχεδόν όλα
... πολύ όμορφο θέμα, άντε να κάνω άλλη μια κατάθεση ψυχής.... αλλά από την ανάποδη μεριά.
Υποθέτω όλοι θυμόμαστε μια πολύ ευχάριστη ανάμνηση από τα παιδικά μας χρόνια. Λοιπον, ιδού μια από τις πιο ευχάριστες, κυρίως γιατί ήταν εντελώς αναπάντεχη. Πρέπει να ήμουν 5η - 6η δημοτικού, διακοπές Χριστουγέννων, ίσως η 1η μέρα με κλειστά σχολία.
Σχόλιο σφήνα: γενικά δεν είχα πολύ αυστηρούς γονείς (ή ίσως έτσι να ήθελα να πιστεύω... βέβαια και εμείς είμασταν πολύ μαζεμένα / "καλά και ήσυχα" παιδιά...), αλλά εκεί που ήταν αυστηροί ήταν με κόμικς-περιοδικά. Αν τα έβρισκαν, πετιόντουσαν. Αν ήθελες να διαβάσεις κάτι "εξωσχολικό" μπορούσες να διαβάσεις κάποιο από τα πολλά βιβλία της βιβλιοθήκης. Αηδίες κόμικς ΟΧΙ. Οπότε, γενικά, τα λίγα κόμικς που αγοράζαμε με τον αδερφό μου, τα καταχωνιάζαμε, τα κρύβαμε.
Ξυπνάμε λοιπόν, αργούτσικα, έξω κρύο, καλοριφέρ αναμμένο (... άλλες εποχές..!!!), ετοιμαζόμαστε για πρωινό, και ξαφνικά η μαμά μας εμφανίζεται με μια τεράστια μαύρη σακούλα. "Σας έχω μια έκπληξη, άντε, μέρες που είναι, να βγάλετε το άχτι σας". Και μας αμολάει τη σακούλα που είναι τίγκα γεμάτη με κόμικς. Κάποια από τα δικά μας που είχαν και_καλά_πεταχτεί [τα είχαν κρύψει για να μας τα βγάλουν σε κάποιες διακοπές], αλλά τα περισσότερα ήταν "άλλα". Λοιπόν, ένας άλλος μπαμπάς, συνάδελφος του μπαμπά μας, είχε μαζέψει κόμικς από τα παιδιά του, που είχαν μεγαλώσει και δεν τα ήθελαν και τα έφερε στη δουλειά να τα δώσει στον δικό μας που ήξερε ότι έχει δύο παιδιά του δημοτικού.
...
....
Όπως καταλαβαίνετε, μέχρι και σήμερα όποτε θυμάμαι τη σκηνή, μετά έχω το_χαμόγελο_της_colgade για καμιά ώρα.
 
Πίσω
Μπλουζα