Μια πολύ περίεργη διαφήμιση του ROL από το 1967...

[retro98]

Πάντως ποτέ δεν ξέρεις μπορεί να τη δολοφονούσε και ο μπακάλης που της έδωσε το ROL...

 

[retro98]

Μετά βέβαια, αλλάζει εντελώς η διάθεση της διαφήμισης και η μουσική

Ευτυχώς δηλαδή, γιατί αν είχαμε την δεσποινίδα της διαφήμισης να πλησιάζει και αυτή την κάμερα με περίεργο βλέμμα κρατώντας το ROL και το πλάνο να σκοτεινιάζει θα νόμιζα ότι είναι το κοριτσάκι της διαφήμισης 20 χρόνια μετά που ήρθε να πάρει εκδίκηση επειδή το έκλεισαν στο εργοστάσιο όταν ήταν μικρή λολ

 

[tsimisde]

Και μιας και πήγαμε σε πιο χαβαλεδιάρικη διάθεση, στο διαφημιστικό του 1967, έχει και μια άλλη πολύ θριλερική ατάκα, αφότου έχει ολοκληρωθεί η ξενάγηση στο εργοστάσιο και το κορίτσι επιστρέφει στο σπίτι. Λέει, "τώρα, έμαθες κι εσύ το μεγάλο μυστικό, της ποιότητος του Rol". Για να γίνει πιο θριλερικό, θα μπορούσε να πει ότι "και τώρα αφού έμαθες το μυστικό, you must die", πολύ μακάβριο βέβαια twist και μπορεί μετά το κορίτσι να έχει αναστηθεί, να έχει ορμήξει στον κάμεραμαν, εξού και το βλέμμα το αγριεμενο (θα σου δείξω εγώ, θα δεις τι θα πάθεις) και ίσως γι'αυτό το αρκουδάκι είχε γουρλωμενα τα μάτια του, είχε δει τη φρίκη που είχε προηγηθεί....

Μάλλον πρέπει να βγάλουμε κάποιο sequel από όλα αυτά, πιθανόν βέβαια να θεωρήθηκε η διαφήμιση του 1969 ως συνέχεια της διαφήμισης του 1967, ξεκινάει το ίδιο θριλερικά πιθανόν για να γίνει πιο ομαλή μετάβαση.

 

[retro98]

"τώρα, έμαθες κι εσύ το μεγάλο μυστικό, της ποιότητος του Rol"

Ένα έμαθε σίγουρα από αυτή την ιστορία... δεν πάμε πουθενά χωρίς τους γονείς μας επειδή μας λένε να μην φοβόμαστε κακοί εκφωνητές με τρεμάμενη φωνή.... κανονικά το σλόγκαν έπρεπε να είναι ''τώρα, έμαθες και εσύ το μεγάλο μυστικό, της ποιότητος της τσιρίδας της μαμάς'' Και η μάνα της από την κουζίνα: ''Αννούλααααα? που ήσουνα όλη μέρα?'' και το κοριτσάκι πάει προς την κουζίνα με το εφιαλτικό βλέμμα και το πλάνο σκοτεινιάζει... ίσως αυτή να ήταν η σημασία λολ

 

[Mygdala]

Ευτυχώς δηλαδή, γιατί αν είχαμε την δεσποινίδα της διαφήμισης να πλησιάζει και αυτή την κάμερα με περίεργο βλέμμα κρατώντας το ROL και το πλάνο να σκοτεινιάζει θα νόμιζα ότι είναι το κοριτσάκι της διαφήμισης 20 χρόνια μετά που ήρθε να πάρει εκδίκηση επειδή το έκλεισαν στο εργοστάσιο όταν ήταν μικρή λολ

No, no daughter of Chucky, girl of Godossaki lol

 

[retro98]

και μπορεί μετά το κορίτσι να έχει αναστηθεί, να έχει ορμήξει στον κάμεραμαν, εξού και το βλέμμα το αγριεμενο (θα σου δείξω εγώ, θα δεις τι θα πάθεις) και ίσως γι'αυτό το αρκουδάκι είχε γουρλωμενα τα μάτια του, είχε δει τη φρίκη που είχε προηγηθεί....

Το κακόμοιρο το αρκουδάκι/μαιμουδάκι τι στο καλό είναι, τι θα πέρασε... μάρτυρα στο δελτίο ειδήσεων της ΥΕΝΕΡΤ θα το βάλανε.. ''Είδα με τα πολυεστερικά μάτια μου φοβερά πράγματα. Το παιδί βγήκε από το εργοστάσιο, αναστήθηκε και όρμηξε στον κάμεραμαν και του διέλυσε την κάμερα. Του κατάφερε και 2 τούφες, αφήστε τα...''

 

[retro98]

Ευτυχώς δηλαδή, γιατί αν είχαμε την δεσποινίδα της διαφήμισης να πλησιάζει και αυτή την κάμερα με περίεργο βλέμμα κρατώντας το ROL και το πλάνο να σκοτεινιάζει θα νόμιζα ότι είναι το κοριτσάκι της διαφήμισης 20 χρόνια μετά που ήρθε να πάρει εκδίκηση επειδή το έκλεισαν στο εργοστάσιο όταν ήταν μικρή λολ

Για κακή του τύχη ο κάμεραμαν θα ήταν ο ίδιος και στη διαφήμιση του 1969 αν του χυμούσε το (πρώην) κοριτσάκι δεν θα τον έβλεπα καλά.... Φυσικά αστειέυομαι αποκλείεται να πέρασαν 2 χρόνια από την προηγούμενη διαφήμιση και να πρόλαβε να γίνει 25 χρονών το κοριτσάκι εκτός άμα μπήκε σε κανένα καζάνι με χημικά στο εργοστάσιο το 1967 και έγινε καμιά μετάλλαξη και πήγε 23 χρονών κατευθείαν λολ

 

[retro98]

Αλλά αυτά τα πανοραμικά πλάνα, σε συνδυασμό με το σκοτεινό σκηνικό στους αχανείς διαδρόμους του εργοστασίου και ένα κοριτσάκι να περιφέρεται έτσι άνετα με το αρκουδάκι της ανάμεσα στα τεράστια μηχανήματα, προκαλούν άγχος.

Ήταν λίγο κομάντο για να είναι έτσι άνετη γιατί λογικά ήταν κόρη του εργοστασιάρχη- λέμε τώρα (εξού και το σπίτι που έχει πέρασμα στο εργοστάσιο πίσω από τον καθρέφτη )

 

[retro98]

Παιδιά το εργοστάσιο είναι από το 1967 ίδιο και απαράλλαχτο εξωτερικά... τσεκάρετε το 1:56 της διαφήμισης και το πλαινό μέρος της φωτογραφίας...


Γι' αυτό σας λέω άμα είναι ίδιο το εργοστάσιο 60 χρόνια τώρα κάπου θα είναι κρυμμένο μέσα στα μηχανήματα και το τώρα 70χρονο κοριτσάκι και θα μας περιμένει....

 

[retro98]

Εγώ παίρνω την ίδια τρομάρα κάθε φορά που βλέπω την διαφήμιση-παρωδία της Νταιάνα, με τον άντρα που καπνίζει το πούρο και τον κυνηγάει η γυναίκα του με το φαράσι... Πρώτον, η μουσική, που μοιάζει επίσης λες και βγήκε από θρίλερ (τον είχα διαβάσει αυτό το σχολιασμό στο vice και όταν ξαναείδα τη διαφήμιση επιβεβαιώθηκε), η οποία μουσική αρχίζει με συνεχόμενους χτύπους τικ-τακ-τικ-τακ-τικ-τακ σαν από ρολοι, και μετά αρχίζει και το θρίλερ της μουσικής, με περίεργους ήχους και το αποκορύφωμα στην τελευταία σκηνή που ακούμε στη μουσική μαζί με τον creepy ρυθμό να ακούγονται βογγητά και κραυγές. Δεύτερον, το περίεργο βλέμμα της νοικοκυράς που κάθεται σκυμμένη και σαστισμένη και ακούει τι της λέει ο εκφωνητής (Βασίλης Μαυρομάτης) να κάνει δώρο στον άντρα της (τρομερό υπονοούμενο, δεν θέλω να επαναλάβω). Τέλος, γενικώς όλη η διαφήμιση κι ας είναι παρωδία της πραγματικής μου εμπνέει μια κατάσταση θρίλερ και πιστεύω ότι δεν απείχε και πολύ από την πραγματική διαφήμιση. Μπορεί ο Χάρρυ Κλυνν να είναι ο αγαπημένος μου κωμικός, αλλά, Χάρρυ, μου τα χάλασες λίγο με αυτή την παρωδία-θρίλερ... Όμως, ήταν τόσο πετυχημένη αυτή η παρωδία, που πολλοί την έχουν ανεβάσει στο youtube νομίζοντας ότι είναι η πραγματική διαφήμιση...

Πάντως τώρα πια έχω αρχίσει και εγώ να την θεωρώ ψιλο-αστεία αυτή τη διαφήμιση, παρόλο που ακόμα δεν έχω σταματήσει να σκιάζομαι κάθε φορά που τη βλέπω...

 

[tsimisde]

Ένα έμαθε σίγουρα από αυτή την ιστορία... δεν πάμε πουθενά χωρίς τους γονείς μας επειδή μας λένε να μην φοβόμαστε κακοί εκφωνητές με τρεμάμενη φωνή.... κανονικά το σλόγκαν έπρεπε να είναι ''τώρα, έμαθες και εσύ το μεγάλο μυστικό, της ποιότητος της τσιρίδας της μαμάς'' Και η μάνα της από την κουζίνα: ''Αννούλααααα? που ήσουνα όλη μέρα?'' και το κοριτσάκι πάει προς την κουζίνα με το εφιαλτικό βλέμμα και το πλάνο σκοτεινιάζει... ίσως αυτή να ήταν η σημασία λολ

Έκτοτε, δεν μάθαμε ποτέ τι απέγινε η μικρή Αννούλα, ούτε το αγαπημένο της λούτρινο μπορούσε να τοποθετηθεί σχετικά, είχε σοκαριστεί....

Μην απορειτε το πώς μεγάλωσε έτσι απότομα το κοριτσάκι και έγινε πλέον ολόκληρη γυναίκα, εξάλλου, στο πρώτο βίντεο, βλέπουμε η οθόνη να γεμίζει με την άσπρη σκόνη, ενδεχομένως να μην ήταν απλά και μόνο απορρυπαντικό και ενδεχομένως, να ήταν ήδη μεγάλη και να παλιμπαίδισε, γι'αυτό είχε κενό μνήμης και έβλεπε στον μπακάλη για πρώτη φορά το προϊόν.

Πάντως, πέραν της πλάκας, επειδή βλέπω ότι το κτήριο διατηρείται ακόμα και σήμερα σε αντίστοιχο επίπεδο και δεν διαφέρει και πολύ από το κτήριο που προβαλλόταν σε εκείνο το διαφημιστικό, πραγματικά είναι αξιοθαύμαστο το πώς κατάφεραν να κατασκευάσουν ένα τέτοιο εργοστάσιο εκείνη την εποχή, λογικό μου φαίνεται να θέλουν να το παρουσιάσουν, πέραν των ιδιοτήτων του απορρυπαντικού. Όλα αυτά τα μηχανήματα, εν έτει 1967 ήταν πράγματα ανήκουστα και πρωτόγνωρα, ένα τόσο αχανές εργοστάσιο, προφανώς και αξίζει να προβληθεί.

 

[retro98]

Έκτοτε, δεν μάθαμε ποτέ τι απέγινε η μικρή Αννούλα, ούτε το αγαπημένο της λούτρινο μπορούσε να τοποθετηθεί σχετικά, είχε σοκαριστεί....

Μην απορειτε το πώς μεγάλωσε έτσι απότομα το κοριτσάκι και έγινε πλέον ολόκληρη γυναίκα, εξάλλου, στο πρώτο βίντεο, βλέπουμε η οθόνη να γεμίζει με την άσπρη σκόνη, ενδεχομένως να μην ήταν απλά και μόνο απορρυπαντικό και ενδεχομένως, να ήταν ήδη μεγάλη και να παλιμπαίδισε, γι'αυτό είχε κενό μνήμης και έβλεπε στον μπακάλη για πρώτη φορά το προϊόν.

Πάντως, πέραν της πλάκας, επειδή βλέπω ότι το κτήριο διατηρείται ακόμα και σήμερα σε αντίστοιχο επίπεδο και δεν διαφέρει και πολύ από το κτήριο που προβαλλόταν σε εκείνο το διαφημιστικό, πραγματικά είναι αξιοθαύμαστο το πώς κατάφεραν να κατασκευάσουν ένα τέτοιο εργοστάσιο εκείνη την εποχή, λογικό μου φαίνεται να θέλουν να το παρουσιάσουν, πέραν των ιδιοτήτων του απορρυπαντικού. Όλα αυτά τα μηχανήματα, εν έτει 1967 ήταν πράγματα ανήκουστα και πρωτόγνωρα, ένα τόσο αχανές εργοστάσιο, προφανώς και αξίζει να προβληθεί.

Η μικρή Αννούλα, τώρα θα είναι η γιαγιά Άννα (αν ζει) και θα διηγείται στα εγγόνια της την τραυματική εμπειρία που έζησε όταν ήταν 5 χρονών κλεισμένη μέσα σε ένα εργοστάσιο... :lol Όσο για το λούτρινο, μάλλον θα σαπίζει σε καμία χωματερή και οι μνήμες θα έχουν μείνει ανεξίτηλες , η θα μετατράπηκε χρόνια αργότερα σε μπλουζάκι... Πάντως δεν νομίζω να έπαθε όντως αμνησία (η Αννούλα) και να έκανε σαν να έβλεπε πρώτη φορά το Rol όταν πήγε στο μπακάλικο (αν και δεν νομίζω, γιατί το ζητάει με το όνομά του και το μόνο καινούριο που βλέπει είναι το νέο ROL Oxygene.) Πάντως, το εργοστάσιο διατηρείται όπως ήταν όταν κατασκευάστηκε πριν 60 χρόνια (μπορεί και σε λίγο χειρότερη κατάσταση) και ήταν μεγάλο κατόρθωμα να φτιάξουν τέτοια κατασκευή τη δεκαετία του '60.

 

[Mygdala]

Η μικρή Αννούλα, τώρα θα είναι η γιαγιά Άννα (αν ζει) και θα διηγείται στα εγγόνια της την τραυματική εμπειρία που έζησε όταν ήταν 5 χρονών κλεισμένη μέσα σε ένα εργοστάσιο... :lol Όσο για το λούτρινο, μάλλον θα σαπίζει σε καμία χωματερή και οι μνήμες θα έχουν μείνει ανεξίτηλες , η θα μετατράπηκε χρόνια αργότερα σε μπλουζάκι... Πάντως δεν νομίζω να έπαθε όντως αμνησία (η Αννούλα) και να έκανε σαν να έβλεπε πρώτη φορά το Rol όταν πήγε στο μπακάλικο (αν και δεν νομίζω, γιατί το ζητάει με το όνομά του και το μόνο καινούριο που βλέπει είναι το νέο ROL Oxygene.) Πάντως, το εργοστάσιο διατηρείται όπως ήταν όταν κατασκευάστηκε πριν 60 χρόνια (μπορεί και σε λίγο χειρότερη κατάσταση) και ήταν μεγάλο κατόρθωμα να φτιάξουν τέτοια κατασκευή τη δεκαετία του '60.

Το θέμα είναι η Αννούλα άραγε αποζημιώθηκε οικονομικά για ηθικές βλάβες; Πόσα να δωσαν τότε για το σποτ στους δικούς της;

 

[retro98]

Το θέμα είναι η Αννούλα άραγε αποζημιώθηκε οικονομικά για ηθικές βλάβες; Πόσα να δωσαν τότε για το σποτ στους δικούς της;

Και 10.000 δραχμές να τους δώσανε ήταν τρελά λεφτά για την εποχή που γυρίστηκε η διαφήμιση. Τώρα αν τους έδωσαν λιγότερα, i rest my case.

 

[retro98]

παρατηρώ ότι έχει έξυπνες λεπτομέρειες μέσα επομένως, ήξεραν τι έκαναν οι δημιουργοί....

Πως δεν ήξεραν... απλά ήθελαν να κάνουν την ''Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων'' σε μορφή θρίλερ με το κοριτσάκι να χάνεται στον κόσμο του τεράστιου εργοστασίου... για να κάνουν ''το τέστ του φακού'' και να δουν αν θα φρικάρει ο κόσμος που παρακολουθούσε στη σκοτεινή κινηματογραφική αίθουσα περιμένοντας να δει Βουτσά!

 

[retro98]

Το βλέμμα, θαρρώ ότι ήταν ως προσπάθεια να φανεί χαρούμενη η νεαρά, σαν να μην πέτυχε και πολύ όμως.

Σωστός! Αυτό είναι το πιο πιθανό σενάριο. Ωραία, να φανεί χαρούμενη, αλλά γιατί πρέπει να πλησιάσει πάρα πολύ στην κάμερα και το πλάνο να σκοτεινιάσει μέχρι να την βλέπουμε σαν σκιά? Θα μπορούσαμε να τη δούμε να χαμογελά στο εργοστάσιο με την κάμερα σε μια λογική απόσταση και φωτεινό πλάνο όταν θα τελείωνε τα λόγια του ο εκφωνητής επειδή έμαθε πολλά για το προιόν, η τουλάχιστον να χαμογελούσε όπως είπα με την κάμερα σε λογική απόσταση και φως όταν θα γυρνούσε στο δωμάτιό της και με μια νορμάλ και χαρούμενη μουσική. Αυτό πάντως που έχει η μικρή στο τέλος χαμόγελο δεν το λες σε καμία περίπτωση. Με άλλα λόγια, ήταν ενδεχομένως μια καλή ιδέα για παρουσίαση του καινοτόμου για εκείνη την εποχή εργοστασίου αλλά με χάλια υλοποίηση λόγω μουσικής, έκφρασης της πρωταγωνίστριας, εκφωνητή κ.α.

 

[tsimisde]

Όντως, το φινάλε θα μπορούσε να είναι διαφορετικό και η αλήθεια είναι ότι γεννάει ερωτηματικά η συγκεκριμένη επιλογή. Και συν τοις άλλοις, από τη στιγμή όπου καλύφθηκε το βασικό κονσεπτ, η βιντεοσκόπηση του εργοστασίου στα ενδότερα, νομίζω τα υπόλοιπα προχειροφτιάχτηκαν, ότι ίσως δε δόθηκε ιδιαίτερη σημασία.

Επίσης, στο διαφημιστικό του 1969, υπήρξαν και κάποια οπτικά εφέ, πιθανόν έχει να κάνει και με τη διαφορά των δύο χρόνων που μεσολάβησαν αλλά επίσης και με την εκάστοτε εταιρεία παραγωγής.

Και ένα τελευταίο, φαντάζομαι εκείνη την εποχή, περισσότερο θα έμεινε στους θεατές το τι παρακολούθησαν στο διαφημιστικό και όχι το πώς μπήκε η βγήκε στο πλάνο η Αννούλα, δεν υπήρχε και κάτι χαρακτηριστικό άλλωστε να θυμόμαστε στην εισαγωγή και στον επίλογο.

 

[retro98]

Όντως, το φινάλε θα μπορούσε να είναι διαφορετικό και η αλήθεια είναι ότι γεννάει ερωτηματικά η συγκεκριμένη επιλογή. Και συν τοις άλλοις, από τη στιγμή όπου καλύφθηκε το βασικό κονσεπτ, η βιντεοσκόπηση του εργοστασίου στα ενδότερα, νομίζω τα υπόλοιπα προχειροφτιάχτηκαν, ότι ίσως δε δόθηκε ιδιαίτερη σημασία.

Επίσης, στο διαφημιστικό του 1969, υπήρξαν και κάποια οπτικά εφέ, πιθανόν έχει να κάνει και με τη διαφορά των δύο χρόνων που μεσολάβησαν αλλά επίσης και με την εκάστοτε εταιρεία παραγωγής.

Και ένα τελευταίο, φαντάζομαι εκείνη την εποχή, περισσότερο θα έμεινε στους θεατές το τι παρακολούθησαν στο διαφημιστικό και όχι το πώς μπήκε η βγήκε στο πλάνο η Αννούλα, δεν υπήρχε και κάτι χαρακτηριστικό άλλωστε να θυμόμαστε στην εισαγωγή και στον επίλογο.

Όντως, δόθηκε περισσότερο έμφαση στην παρουσίαση του εργοστασίου παρά του προιόντος. Χωρίς την θριλερική μουσική, το κλείσιμο της διαφήμισης μπορεί να μην ήταν τόσο creepy. Στο διαφημιστικό του 1969, σαφώς και είναι καλύτερη η παραγωγή. Τα ειδικά εφέ προφανώς σχεδιάστηκαν από τον ιδιοκτήτη της εταιρίας και καρτουνίστα Μάνο Αρώνη (αφού σχεδίαζε καρτούν μπορούσε να σχεδιάσει και εφέ). Όντως μπορεί να είναι καλύτερη η παραγωγή λόγω των 2 χρόνων που μεσολάβησαν και οι διαφημιστές εξοικειώθηκαν περισσότερο με τις διαφημίσεις με εικόνα+ ήχο, σε κινηματογράφο ή τηλεόραση. Επίσης το κοριτσάκι ''Αννούλα'' το ''βάφτισα'' για πλάκα. Δεν νομίζω οι θεατές αφού περίμεναν να δουν ταινία να έδωσαν τόση προσοχή στο κλείσιμο της διαφήμισης...

Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί τόσο θρίλερ στις τότε διαφημίσεις του ROL. Αντί να κάνουν μια νορμάλ διαφήμιση στην οποία θα παρουσιάζουν το προιόν και τη δράση του φυσιολογικά, προτίμησαν τη μικρή Αννούλα που περιπλανιέται στο εργοστάσιο και την κοπέλα που κάτι θα αλλάξει στη ζωή της με δραματική μουσική στο υπόβαθρο.

 

[tsimisde]

Το μεγαλειώδες, έχει μέσα του και το τρομακτικό επομένως, δεν μου προκαλεί τόση εντύπωση το ότι επιστρατεύτηκε αυτή η μέθοδος. Για να είμαστε όμως και ειλικρινείς, μάλλον λόγω του πως βλέπουμε αυτή τη διαφήμιση σήμερα μας φαίνεται πιο θριλερική, ίσως για τα δεδομένα της τότε εποχής να μην υπήρχε τόσο θέμα.

Και όπως προείπα, πιθανόν ήταν για να τραβήξει το ενδιαφέρον του θεατή, για να έχει κάτι να θυμάται. Αν δεν είχε τα στοιχεία που έχουμε αναφέρει, δεν θα τη συζητούσαμε καν τώρα, ενδεχομένως ήταν ο τρόπος να μείνει στο θεατή.

 

[retro98]

Το μεγαλειώδες, έχει μέσα του και το τρομακτικό επομένως, δεν μου προκαλεί τόση εντύπωση το ότι επιστρατεύτηκε αυτή η μέθοδος. Για να είμαστε όμως και ειλικρινείς, μάλλον λόγω του πως βλέπουμε αυτή τη διαφήμιση σήμερα μας φαίνεται πιο θριλερική, ίσως για τα δεδομένα της τότε εποχής να μην υπήρχε τόσο θέμα.

Και όπως προείπα, πιθανόν ήταν για να τραβήξει το ενδιαφέρον του θεατή, για να έχει κάτι να θυμάται. Αν δεν είχε τα στοιχεία που έχουμε αναφέρει, δεν θα τη συζητούσαμε καν τώρα, ενδεχομένως ήταν ο τρόπος να μείνει στο θεατή.

Όντως ίσως να ήταν κάτι αδιάφορο για την εποχή του, μιας και τότε δεν υπήρχε και πολύ η έννοια ''ταινία τρόμου'' ακόμα στην Ελλάδα.