Πω πωωωω !!!! Ντενεκεδούποληηηηη !!! Πολύ χαίρομαι που έχει ανοιχθεί τόπικ εδώ στο retomaniax !!! Πολλά - πολλά συγχαρητήρια στην Ευγενία Φακίνου που εμπνεύστηκε αυτό το ιδιοφυές κουκλοθέατρο !!! Τα υλικά του .... τα πιο απλά : στις τσίγκινες κονσέρβες & στα τσίγκινα ντενεκέδια ανοίξαμε τρύπες για μάτια ή στόμα, κολλήσαμε μαλλιά, μουστάκια και άλλα αξεσουάρ και .... έτοιμη η Ντενεκεδούπολη με τους κατοίκους της !!! "Και ... πώς εκινούντο τα ντενεκέδια στη σκηνή ???", θα με ρωτήσουν, ευλόγως , όσοι δεν την πρόλαβαν !!! Ω, αυτό γινόταν ως εξής : Πίσω από τα ντενεκέδια είχαν κολλήσει μακριές βέργες και, πίσω από αυτές, ήταν οι "κουκλοπαίχτες" που τα κουνούσαν πάνω στη σκηνή [η οποία ήταν σκηνή κουκλοθέατρου, στην οποία ξεδιπλωνόταν η πόλη της Ντενεκεδούπολης] !!! "Μα καλά .... παιδική εκπομπή με ντενεκέδια, με κονσέρβες κλπ, όλα αυτά δεν σάς τρομάζανε όταν ήσασταν παιδάκια" ???? θα με ρωτήσουν, ξανά ευλόγως, όσοι δεν την πρόλαβαν !!! "Ω, το αντίθετο μάλιστα !!! Αυτό ήταν το ... "μυστικό" της Ντενεκεδούπολης !!! Οι ... κονσέρβες κλπ που ζωντάνευαν αντί να σού προκαλούν τρόμο σού δημιουργούσαν την επιθυμία .... να ανέβεις στη σκηνή να τις αγκαλιάσεις και να τις φιλήσεις !!! Τα πλέον αγαπησιάρικα πλάσματα !!! Συν το γεγονός ότι οι κάτοικοι της Ντενεκεδούπολης ήταν φιλήσυχοι, χαρούμενοι, μονοιασμένοι .... " .... Και από το τελευταίο μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι η Ντενεκεδούπολη περνούσε πολύ - πολύ όμορφα και "υγιή" μηνύματα σε εμάς τους τόοοτε μικρούληδες : για την αγάπη, τη φιλία, την ειρήνη, τη δημοκρατία .... Διότι ας μην ξεχνάμε ότι η κα Φακίνου ενεπνεύσθη την "Ντενεκεδούπολή" της σε δύσκολους καιρούς, όταν οι δημοκρατικοί θεσμοί στη χώρα μας περνούσαν κρίση .....
Την Ντενεκεδούπολη τη θυμάμαι στην ασπρόμαυρη τηλεόρασή μας γύρω στο 1980 !!! Δυστυχώς, επειδή ήμουνα πολύ μικρούλης [κάπου 9 ετών] θυμάμαι πολύ λίγα πράγματα !!! Αυτά είναι τα εξής :
Α) Ο ήλιος που έβγαινε στην Ντενεκεδούπολη, με τη μεγάλη βέργα κολλημένη στην "πλάτη" του, προκειμένου να τον κουνούν οι "κουκλοπαίχτες" !!! Ο ήλιος (πολύ εντυπωσιακός για τα παιδικά μου ματάκια) είχε μάτια και στόμα και, όποτε εμφανιζόταν [συνήθως στην αρχή κάθε επεισοδίου] τραγουδούσε ένα τραγούδι, με τη μουσική στο ύφος του Μαρκόπουλου [σε ρυθμό τσάμικου], που άρχιζε ως εξής : "έι, ντενεκεδάκια, έι, ντενεκεδάκια" προτρέποντάς τα, προφανώς, να ξυπνήσουν για να χαρούν τη νέα μέρα που έρχεται !!!
Β) Το τραγούδι του Ζουληχτή !!! Είμ' ο Ζουληχτής, ειμ' ο Ζουληχτής, κι απ' τα τρομερά μου χέρια δεν πρόκειται να σωθείς !!! Αυτός δεν θυμάμαι τι είδους ... "σιδερικό" ήταν !!! Νομίζω επρόκειτο για έναν τεράααστιο ντενεκέ, στον οποίο είχαν φτιάξει ένα μεγάλο άνοιγμα για "στοματάρα" του !!! Μέσα από το άνοιγμα βλέπαμε το χέρι του κουκλοπαίχτη τυλιγμένο σε ένα κόκκινο γάντι !!! Το δε χέρι του κουκλοπαίχτη υποδυόταν τη ... γλωσσάρα του Ζουληχτή, η οποία ... "ψηλαφούσε" τα τρόφιμα που του έδιναν τα δύστυχα τα ντενεκέδια !!! Ο Ζουληχτής, που λέτε, εκμεταλλευόμενος τον τεράστιο όγκο του, εγκαταστάθηκε για τα καλά στην Ντενεκεδούπολη, αναγκάζοντας τα ντενεκεδάκια να του φέρνουν συνέχεια φαγητά και .... να τον ταϊζουν !!! Θυμάμαι την εξής σκηνή : του έφερε ένα ντενεκέδι [νομίζω ο Μελένιος] έναν σπάγκο, στον οποίο ήταν δεμένα, το ένα πίσω από το άλλο, πλαστικά φρούτα και ζαρζαβατικά !!! Και μέσα από τη στοματάρα του Ζουληχτή έβγαινε η "κόκκινη γλώσσα" του, η οποία ψηλαφούσε ένα - ένα τα "καλούδια" που του έφερναν τα ντενεκεδάκια !!! Η "γλωσσάρα" ψηλάφισε στην αρχή ένα πλαστικό πορτοκάλι : "εεεπ, τι ειναι αυτό" ??? "πορτοκάλι", απαντά το ντενεκεδάκι" !!! Χλουυυτς, η "γλωσσάρα" το τράβηξε μέσα στο στόμα !!! Και τούτο συνεχίστηκε με τα υπόλοιπα πλαστικά φρούτα κλπ που ήταν δεμένα στον σπάγκο : η γλωσσάρα του Ζουληχτή τα τράβαγε στο στόμα του και ... ο σπάγκος έφτανε προς το τέλος του !!! Κάποια στιγμή, όμως, η γλωσσάρα του Ζουληχτή "ψηλάφησε" μια μεγάλη κόκκινη πλαστική πιπεριά !!! "Τι είναι αυτό" ??? "Καρότο", απάντησε το ντενεκεδάκι !!! "Καρότο ??? πολύ μ' αρέσει" και .... χλουυυτς, ρούφηξε την πιπεριά !!! Αλλά ... "αααααχ, κάηκα κάηκαααα" !!!!!! άρχισε να φωνάζει ο Ζουληχτής ....
Γ) Οι ήρωες της Ντενεκεδούπολης : α) Ο Βουτυρένιος, η μεγάλη "τριγωνική κονσέρβα" [ο ... χοντρούλης της Ντενεκεδούπολης] !!! Αυτός ήταν καλόψυχο ντενεκεδάκι αλλά .... όχι ιδιαίτερα έξυπνος !!! Απεναντίας, ήταν πολύ ευκολόπιστος !!! Έτσι, μια φορά ένα "πονηρό" Ντενεκεδάκι ήρθε στην Ντενεκεδούπολη με σκοπό να τους "διασπάσει" την ενότητα και την ομόνοια που υπήρχε μεταξύ τους !!! Και αυτό το κακό Ντενεκεδάκι διάλεξε τον Βουτυρένιο, τον οποίο "ξεμονάχιαζε" και .... του "έβαζε λόγια" για τα άλλα ντενεκεδάκια !!! Κι αυτός ... τα πίστευε !!!! Θυμάμαι, επίσης, το "μοχθηρό" Ντενεκεδάκι να τραγουδά με βραχνή φωνή : "Θα τους κάνωωωω να μαλώνουν / κι ύστεραααα να μετανιώνουν" !!!! β) Ο Μελένιος, του οποίου, δυστυχώς, δεν θυμάμαι το ... "προφίλ" του !!! Νομίζω, πάντως, ότι τον "ντουμπλάριζε" γυναικεία φωνή [το ίδιο συνέβαινε και με τον Βουτυρένιο, αν δεν απατώμαι] !!! γ) Ο Σοφός !!! Το ... μεγάλης ηλικίας ντενεκεδάκι, στο οποίο είχαν βάλει ... μαλλιά, μουστάκια κλπ !!! δ) Ο Οκέι Μπαμ Μπαμ !!! Αυτός ήταν, ας πούμε, το .... "μοντέρνο πνεύμα" της Ντενεκεδούπολης αλλά και ... ο "αέρας αμερικανιάς" [!!!] που έφερνε μαζί του !!!!
Δ) Πολύ μού άρεσαν η μουσική και τα τραγούδια που έγραψε ο Γιάννης Μαρκόπουλος για τη σειρά !!! Φυσικά, το καλύτερο απ' όλα το τραγούδι της έναρξης της εκπομπής !!!! Επίσης, κάποιο απ' τα τραγούδια έμοιαζε πολύ με το "Ήταν ένα μικρό καράβι" !!!
Την εποχή που η Ντενεκεδούπολη παιζόταν στην τηλεόραση, εφιλοξενείτο και στο θέατρο !!! Και μάλιστα ... στη γειτονιά μου, στην περιοχή Ζωγράφου : Ο πεφωτισμένος γείτονάς μου Θανάσης Παπαγεωργίου την "φιλοξένησε" στο Θέατρο Στοά, που, εδώ και πολλάααα χρόνια, είναι ... δυο στενά πιο κάτω απ' το σπίτι μου [και ευτυχώς .... ακόμη αντέχει !!! ] !!! Έτσι, μια Κυριακή, γύρω στο 1980, η συγχωρεμένη η γιαγιά μου πήρε εμένα και τον αδελφό μου από το χέρι και .... πήγαμε στο Θέατρο Στοά για να δούμε "ζωντανά" τα αγαπημένα μας ντενεκεδάκια ........
