Ξένοι ηθοποιοί - Ξένες ταινίες του '40, '50, '60 που αγαπήσαμε.

[αριαδνη]

Υπάρχει και γαλάζια λίμνη του 49' με την Τζιν Σιμμονς( που σε αυτήν την ταινία , ηλιοκαμενη, με τεράστια γαλάζια μάτια, μου φέρνει πολύ στην Τειλορ).
Έχει το ίδιο σενάριο με αυτήν της Σιλντς αλλά δεν υπάρχουν ερωτικές σκηνές και κανίβαλοι. Είναι γλυκόπικρη ταινία πολύ.

 

[Bambinella]

Έχει το ίδιο σενάριο με αυτήν της Σιλντς αλλά δεν υπάρχουν ερωτικές σκηνές και κανίβαλοι. Είναι γλυκόπικρη ταινία πολύ.

Εννοειται. Οι κανιβαλοι ηρθαν απο το '68 κι υστερα.

 

[αριαδνη]

Εννοειται. Οι κανιβαλοι ηρθαν απο το '68 κι υστερα.

Στην ταινία υπάρχει έντονος σεβασμός προς την θεία πρόνοια και την φύση, γενικά σου φέρνει γαλήνη στην ψυχή.

 

[Bajar]

Δεν έχω γραψει εδώ και καιρό στο θρεντ αλλά από τη χαρά μου που είδα μια όχι και τόσο δημοφιλή ταινία εκείνης της εποχής είπα να μπω να το ανακοινώσω. Λοιπόν, μετά από αρκετό ψάξιμο κατάφερα να βρω και να δω για πρώτη φορά το Midnight Lace! (και κάπου εδώ φαντάζομαι τη Βιβή που μόλις ήταν έτοιμη να πεταχτεί σε κάποιο άλλο thread να κάθεται κάπως πιο άνετα στην καρέκλα της για να διαβάσει τη συνέχεια του post )
Κατ' αρχήν να είμαι ειλικρινής: Δεν ένοιωσα την αίσθηση της αγωνίας που μου προκαλούν άλλα θρίλερ της περιόδου. Για φόβο ούτε λόγος. Ωστόσο το βρήκα απολαυστικό, άρτιο, καλοδουλεμένο ως σενάριο και με πολύ ενδιαφέροντα σκηνικά στα πλάνα εκτός σπιτιού. Ίσως τη μόνη στιγμή που ένοιωσα μια στιγμιαία ταχυπαλμία να ήταν με τη σκηνή στο ασανσέρ, κι αυτό γιατί έχω ένα θεματάκι από μωρό με τους παλιούς ανελκυστήρες.
Όσο για τις ερμηνείες, παρ' όλο που η Ντόρις Ντέι δεν με ξετρελαίνει σαν παρουσία, οφείλω να πω ότι σε αυτό το ρόλο τα έδωσε όλα. Ο νευρικός κλονισμός της όταν έφτασε σε σχεδόν μη διαχειρίσιμο στάδιο και σε συνδυασμό με την όλο και αυξανόμενη δυσπιστία των γύρω της για την κατάστασή της, ήταν από τους πιο πειστικούς που έχω δει ποτέ σε ταινία. Από την άλλη ο Rex Harrison είχε ένα μάλλον εύκολο ρόλο για τις δυνατότητές του. Η υπόλοιπη διανομή ήταν εξίσου ενδιαφέρουσα και χάρηκα με την παρουσία της Myrna Loy στη όλη ιστορία.
Κατά τ' άλλα είχε τα στοιχεία ενός καθώς πρέπει θρίλερ. Ατμοσφαιρικές σκηνές όπως η πρώτη πρώτη με την βαριά ομίχλη στην (αγαπημένη) Grosvenor Square και την αλλόκοτη φωνή από το πουθενά να προειδοποιεί για θάνατο όπως και η ακροβασία στις σκαλωσιές, ωραία μουσική υπόκρουση και σωστά επιλεγμένα ηχητικά εφέ, γρήγορη πλοκή που προκαλούσε το ενδιαφέρον του θεατή και φυσικά αρκετό σασπένς.
Όσον αφορά το αισθητικό μέρος, τα ρούχα της Ντέι (17 διαφορετικές αμφιέσεις μέτρησα!) ήταν υπέροχα με πιο αγαπημένο μου το σταυρωτό μαύρο παλτό με το ανάγλυφο εφέ, τα τρουακάρ μανίκια και τα γάντια, με το οποίο κλείστηκε στο ασανσέρ. Αλλά και των υπολοίπων γυναικείων ρόλων ήταν εξίσου εντυπωσιακά. Αν βάλουμε στα συν και την τοποθεσία (το Λονδίνο είναι πάντα must για τέτοιου είδους σενάρια) θα έλεγα ότι εν συνόλω είναι πράγματι μια ταινία που αξίζει να προβληθεί.

 

[Bambinella]

Μα φυσικα, Βajar. Δεν υπηρχε περιπτωση να διαβασω οτιδηποτε για το Midnight Lace χωρις μεγαλο ενδιαφερον.
Ειχα πρωτοδει την ταινια πριν απο πολλα χρονια. Νομιζω ημουν γυρω στα 20. Εν αντιθεσει με εσενα, ειχα νιωσει πολλη αγωνια καθ' ολη τη διαρκεια του εργου και κυριως προς το τελος οταν η Ντορις μενει μονη περιμενοντας να αποκαλυφθει ο ενοχος.
Παντως, η περιεργη φωνη δεν με ειχε τρομαξει καθολου γιατι εχω ακουσει οτι πολυς κοσμος εβλεπε εφιαλτες μετα το ακουσμα της.
Ξερεις τι με ειχε τρομαξει; Το γκρο πλαν στο προσωπο του Ρεξ Χαρισον προς το τελος της ταινιας. Kαταλαβαινεις τι λεω...
Δεν ξερω κατα ποσον αληθευει, αλλα λεγεται οτι ο νευρικος κλονισμος της Ντορις ηταν αληθινος λογω καποιων δικων της καταβολων που την ειχαν επηρεασει κατα το γυρισμα της σκηνης.
Και φυσικα, ολα τα ρουχα υπεροχα. Γυναικων και αντρων. Μιλαμε για μια εποχη που η αισθητικη βρισκοταν στο ζενιθ της μια που ακομα δεν ειχε βαλει το χερακι της στο ντυσιμο η σεξουαλικη επανασταση και οι χιπηδες.
Ηταν και παραμενει μια ταινια λατρεμενη.

 

[αριαδνη]

Βρε κορίτσια τι μάτι είναι αυτό, πω πω μα είδατε όλες τις στυλιστικές εμφανίσεις και αλλαγές. Δεν το πολυπροσεξα. Μπαμπι πολλοί ηθοποιοί ταυτίζονται τόσο με τον ρόλο τους που ναι το παθαίνουν αυτό και είναι φυσικό αν ή ζωή τους έχει και ομοιότητες με το σενάριο.

 

[Bambinella]

Βρε κορίτσια τι μάτι είναι αυτό, πω πω μα είδατε όλες τις στυλιστικές εμφανίσεις και αλλαγές. Δεν το πολυπροσεξα. Μπαμπι πολλοί ηθοποιοί ταυτίζονται τόσο με τον ρόλο τους που ναι το παθαίνουν αυτό και είναι φυσικό αν ή ζωή τους έχει και ομοιότητες με το σενάριο.

Οι αλλαγες στο ντυσιμο και γενικα στην αισθητικη κατα τη δεκαετια του 1960 δεν ηταν απλως μεγαλες. Ηταν κοσμογονικες.
Αλλιως ηταν τα πραγματα το 1962, αλλιως το 1966, αλλιως το 1968. Παλαιοτερα που το Retromaniax μας εδινε τη δυνατοτητα να εχουμε δικο μας μπλογκ, ειχα αναλυσει σε δυο αρθρα που ειχα γραψει ολες τις αλλαγες που εγιναν το '50 και το '60.
Τωρα δυστυχως, τα μπλογκ δεν υπαρχουν πια εδω, αλλα τα εχω κρατησει στον υπολογιστη μου και εχουν δημοσιευτει και αλλου και αν θελεις μπορω να σου τα στειλω για να διαβασεις περισσοτερες λεπτομερειες.

 

[αριαδνη]

Έχει ανέβει θρίλερ αγγλικό το hidden room του 1949, η αλλιώς ψύχωση και πάω ευθύς να το δω.

 

[Bambinella]

Έχει ανέβει θρίλερ αγγλικό το hidden room του 1949, η αλλιώς ψύχωση και πάω ευθύς να το δω.

Το εχω δει δυο - τρεις φορες μεχρι στιγμης. Διεστραμμενο αυτο που κανει ο πρωταγωνιστης στον εραστη της γυναικας του.
Πραγματικα, απαισιο. Αλλα η ταινια ειναι καλη και θα πραξεις αριστα που θα τη δεις.

 

[αριαδνη]

87 ετών πλέον η Μπαρντό!

 

[αριαδνη]

Ο παθιασμένος έρωτας της Romy Schneider και του Alain Delon θα ζει για πάντα μέσα από το αποχαιρετιστήριο γράμμα του ηθοποιού

Η θυελλώδης σχέση, ο επώδυνος χωρισμός και το τραγικό τέλος της Romy Schneider.

www.harpersbazaar.gr

Ένας παραμυθένιος ερωτας

 

[Always Somewhere]

Όταν ήμουν μικρός (δημοτικό ακόμα) θυμάμαι κάτι Σαββατοκύριακα να βλέπω στην τηλεόραση την Romy Schneider ως Πριγκίπισσα Σίσσυ, δεν καταλάβαινα και πολλά γιατί δεν διάβαζα τους υπότιτλους και έτσι δεν έδινα σημασία στην υπόθεση της ταινίας παρα μονο στα πανέμορφα μάτια και στο γλυκό και χαμογελαστό πρόσωπο της Romy.. ήταν πολύ όμορφη..

 

[αριαδνη]

Νάταλι Γουντ: Μια βασανισμένη ζωή και ένας μυστηριώδης θάνατος

Λίγο πριν συμπληρωθούν 40 χρόνια από τον ανεξιχνίαστο θάνατο της χολιγουντιανής σταρ κυκλοφορεί το νέο βιβλίο της Λάνα Γουντ με το οποίο υποστηρίζει ότι γνωρίζει ποιος ευθύνεται για τον πνιγμό της αδελφής της και τι συνέβη το μοιραίο βράδυ

protagon.gr

Βιβλίο για την Νάταλι από την αδερφή της, little sister

 

[Bambinella]

Χθες την εβλεπα τη Ναταλι στο φιλμ Cash McCall. Ασχημουλα ως τα πρωτα χρονια της δεκαετιας του '60.
Υστερα ομως εγινε κουκλα. Ο χρονος μονο καλο της εκανε.

 

[αριαδνη]

Χθες την εβλεπα τη Ναταλι στο φιλμ Cash McCall. Ασχημουλα ως τα πρωτα χρονια της δεκαετιας του '60.
Υστερα ομως εγινε κουκλα. Ο χρονος μονο καλο της εκανε.

Διάβασες ότι την κακοποίησε σεξουαλικά ο Κερκ Ντάγκλας , έφηβη τα λέει η αδερφή της.

 

[Bambinella]

Διάβασες ότι την κακοποίησε σεξουαλικά ο Κερκ Ντάγκλας , έφηβη τα λέει η αδερφή της.

Παντως στη φωτογραφια με τον Κερκ μονο για κακοποιημενη δεν δειχνει. Ολο χαρα και γελιο ειναι.
Ετσι φερονται οι κακοποιημενες στον κακοποιητη τους;
Δεν μπορω αλλο με τις κακοποιημενες - βιασμενες - τσουρομαδημενες μισο αιωνα πριν που τα θυμουνται τωρα.

 

[αριαδνη]

Παντως στη φωτογραφια με τον Κερκ μονο για κακοποιημενη δεν δειχνει. Ολο χαρα και γελιο ειναι.
Ετσι φερονται οι κακοποιημενες στον κακοποιητη τους;
Δεν μπορω αλλο με τις κακοποιημενες - βιασμενες - τσουρομαδημενες μισο αιωνα πριν που τα θυμουνται τωρα.

Υπαρχει φωτό τους; Α τώρα την είδα όντως είναι μες στην χαρα

 

[αριαδνη]

Ποια είναι η ηθοποιός; Και ποια η μπέμπα;

 

[Bambinella]

Η μαμα ειναι η Marcheline Bertrand και η μπεμπα η Angelina Jolie.

 

[αριαδνη]

Η μαμα ειναι η Marcheline Bertrand και η μπεμπα η Angelina Jolie.

Πρέπει να έπαιξε σε ταινίες του 70' αλλά δεν έκανε ποτε το μεγάλο hit της κόρης . Ίδιες όμως .