ARETARA
RetroNuts!
- Joined
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 2.203
- Αντιδράσεις
- 2.589
Οι αμαρτωλοί (1971)
RetroDB: http://retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%9F%CE%B9_%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%89%CE%BB%CE%BF%CE%AF
Μια αρκετά σημαντική ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη παρουσιάζεται εδώ. Είναι "Οι αμαρτωλοί" του 1971 σε σενάριο του ιδίου.
Η υπόθεση-Το καστ: Ένας νεαρός, ο Γιώργος Αθανασίου (Χρήστος Νομικός), αφήνει τη Θεσσαλονίκη και κατεβαίνει στην Αθήνα για αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών. Στο τρένο γνωρίζεται με την Άννα Σπηλιοπούλου (Μπέτυ Λιβανού) που είναι Αθηναία και επιστρέφει στην πρωτεύουσα. Η γνωριμία τους θα εξελιχθεί σε σχέση.
Αναζητώντας δουλειά στην Αθήνα ο Γιώργος, θα μπλέξει εν αγνοία του σε κύκλωμα λαθρεμπορίου ναρκωτικών, μέλος του οποίου είναι ο φίλος του Παύλος Σαραντίδης (Τάσος Μασμανίδης). Ο Παύλος θα επιχειρήσει να τον χρησιμοποιήσει ως βαποράκι για τη διακίνηση του φορτίου πλην όμως η επιχείρηση παρακολουθείται από την αστυνομία και αρχικά ο Γιώργος και κατόπιν η σπείρα συλλαμβάνονται. Ο Γιώργος θα αφεθεί ελεύθερος.
Ο Γιώργος και η Άννα χωρίζουν. Από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα που θα του προκληθεί, στη ζωή του Γιώργου μπαίνει η επιχειρηματίας Μάρθα Νίκογλου (Χαριτίνη Καρόλου). Ο Γιώργος μπαίνει στο σπίτι της ως "φιλοξενούμενος". Το ίδιο διάστημα, η Άννα παντρεύεται τον συνάδελφό της στο δικηγορικό γραφείο που εργαζόταν, τον Ανδρέα Ματθαίου (Βασίλης Ανδρεόπουλος).
Η επαφή του Γιώργου με την Μάρθα, τη φίλη της Ερμίνα (Καίτη Ιμπροχώρη) και εν γένει τη μεγαλοαστική τάξη που αντιπροσωπεύουν έρχεται σε σύγκρουση με τον μικροαστικό και ευερέθιστο χαρακτήρα του Γιώργου. Παρόλο που έχει εξασφαλίσει διευθυντική θέση στην επιχείρηση δεν θα αργήσει να έρθει σε σύγκρουση με αυτόν τον κόσμο. Η τυχαία συνάντησή του με την Άννα θα αποτελέσει το έναυσμα και μια αλληλουχία γεγονότων θα οδηγήσει σε δραματικές καταστάσεις μέχρι το τέλος.
Σχόλια: Η ταινία ανήκει τυπικά στις αισθηματικές-δραματικές ταινίες που χαρακτήρισαν και την τελευταία περίοδο του Παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου. Ο άνεργος μικροαστός που έρχεται στην πρωτεύουσα για να πιάσει την καλή, η εργαζόμενη νεαρή που τον ερωτεύεται, η μεγαλοαστή με τον "ανήθικο" κύκλο της. Σε αυτό το πλαίσιο προστίθενται και μυθιστορίες ναρκωτικών και σεξ, χαμηλού προφίλ βέβαια τόσο ώστε να μην χαρακτηρίζεται η ταινία exploitation αν και άνετα μπορεί να την πει κάποιος "τολμηρή". Προσωπικά θα έδινα τη μεγαλύτερη βαθμολογία στις ερμηνείες των δύο "δεύτερων" πρωταγωνιστών, Βασίλη Ανδρεόπουλου και Χαριτίνης Καρόλου. Ο πρώτος, ένας εξαιρετικός ηθοποιός που θα έλεγα ότι γενικά αδικείται από το ότι σπανιότατα του εμπιστεύτηκαν οι παραγωγοί καθαρόαιμους πρωταγωνιστικούς ρόλους αν και σίγουρα είχε τα εχέγγυα για κάτι τέτοιο. Το τι έφταιξε είναι θέμα που δεν αφορά την παρούσα. Η Καρόλου από την άλλη μεριά, δείχνει ότι γεννήθηκε γι' αυτούς τους ρόλους. Η σκηνοθεσία του Δαλιανίδη έχει τις καλές της στιγμές χρησιμοποιώντας κατά περίπτωση ιδιαίτερες γωνίες λήψης αλλά και ερωτικά φλας που ξαφνιάζουν. Αδύνατο σημείο κατά τη γνώμη μου οι ερωτικοί διάλογοι όπου το σενάριο τείνει να γίνει γραφικό (σε λίγα σημεία ευτυχώς).
Η μουσική. Δεν θα μπορούσε να μείνει ασχολίαστη η εξαιρετική δουλειά του Γιώργου Χατζηνάσιου στην πρεμιέρα των εμφανίσεών του στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Ο νεότατος συνθέτης έδειξε από τότε δείγματα του σπάνιου ταλέντου του που τον κατέταξαν, όχι άδικα, μεταξύ των κορυφαίων μουσικών παραγωγών της χώρας μας. Δύο δείγματα από την ταινία. Οι τίτλοι αρχής και το "Κλείσε σιγά την πόρτα" της Έλενας Νικήτα.
Χαρακτηριστικός διάλογος.
Μάρθα: - Στη ζωή δεν κάνεις ότι σ' αρέσει αλλά ότι σε συμφέρει.
Γιώργος: - Είναι δύσκολο για μένα...
Μάρθα: - Στην αρχή όλα είναι δύσκολα. Μετά συνηθίζεις. Συνηθίζεις να 'σαι έξυπνος, συνηθίζεις το ψέμα, συνηθίζεις να κρύβεις την αλήθεια, συνηθίζεις να πουλάς σε καλή τιμή ακόμα και το φιλί σου.
Γιώργος: - Δε σας καταλαβαίνω. Είμαι χωριάτης και δε σας καταλαβαίνω.
Μάρθα: - Γι' αυτό θα μας ξεπεράσεις. Όταν τα μάθεις όλα θα είσαι επικίνδυνος. Θα μας γδύσεις. Θα μας ληστέψεις.
Γιώργος: - Δεν ξέρω να κλέβω, δεν ξέρω να ληστεύω...
Μάρθα: - Θα μάθεις. Πρέπει να μάθεις.
Γιώργος: - Δεν ξέρω να πουλάω τα νιάτα μου. Δεν ξέρω να πουλάω τη σκέψη μου. Δεν ξέρω να πουλάω το είναι μου.
Μάρθα: - Θα μάθεις. Αν θέλεις να πετύχεις στη ζωή, πρέπει να περάσεις από πολλές κρεβατοκάμαρες.
Γιώργος: - Είμαι αγνός, είμαι αληθινός, είμαι τίμιος.
Μάρθα: - Κάποτε θα λες "Ήμουν..."
.
Μικρά-μικρά. Το φλας-πέρασμα της Άννας Φόνσου από την ταινία (μόλις 5 δευτερόλεπτα!!!) ως μάρτυρας κατηγορίας.
Ένα μικρό κουίζ. Στην ταινία αναγνωρίζονται 3 τηλεφωνικοί αριθμοί (εξαψήφιοι φυσικά). Μπορείτε να βρείτε ποιοι είναι και σε ποιους (ανθρώπους/κατοικίες/καταστήματα) ανήκουν;
Σκηνές της ταινίας. Μπορείτε να δείτε εδώ.
Και μερικές φωτογραφίες.
1. Στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης. Η πρώτη τυχαία συνάντηση. Το ταξίδι θα διεξαχθεί με τα υπερσύγχρονα πράσινα βαγόνια του ΟΣΕ με τα κουπέ 8 ατόμων που τα "λούστηκα" ουκ ολίγες φορές...
2. Οργανώνοντας τη μεταφορά του φορτίου. Από αριστερά Στράτος Παχής, Πέτρος Κυρίμης και Τάσος Μασμανίδης.
3. Γιώργος και Άννα.
4. Μάρθα και Ερμίνα στο σπίτι της πρώτης.
5. Σκηνή προς το τέλος. Η Μάρθα σε έξαλλη κατάσταση ανακαλύπτει ότι της έφυγε ο Γιώργος. Στο αυτοκίνητο η Άννα. Η σκηνή είναι στην παραλιακή, στο τούνελ (τότε) της Βάρκιζας.

RetroDB: http://retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%9F%CE%B9_%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%89%CE%BB%CE%BF%CE%AF
Μια αρκετά σημαντική ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη παρουσιάζεται εδώ. Είναι "Οι αμαρτωλοί" του 1971 σε σενάριο του ιδίου.
Η υπόθεση-Το καστ: Ένας νεαρός, ο Γιώργος Αθανασίου (Χρήστος Νομικός), αφήνει τη Θεσσαλονίκη και κατεβαίνει στην Αθήνα για αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών. Στο τρένο γνωρίζεται με την Άννα Σπηλιοπούλου (Μπέτυ Λιβανού) που είναι Αθηναία και επιστρέφει στην πρωτεύουσα. Η γνωριμία τους θα εξελιχθεί σε σχέση.
Αναζητώντας δουλειά στην Αθήνα ο Γιώργος, θα μπλέξει εν αγνοία του σε κύκλωμα λαθρεμπορίου ναρκωτικών, μέλος του οποίου είναι ο φίλος του Παύλος Σαραντίδης (Τάσος Μασμανίδης). Ο Παύλος θα επιχειρήσει να τον χρησιμοποιήσει ως βαποράκι για τη διακίνηση του φορτίου πλην όμως η επιχείρηση παρακολουθείται από την αστυνομία και αρχικά ο Γιώργος και κατόπιν η σπείρα συλλαμβάνονται. Ο Γιώργος θα αφεθεί ελεύθερος.
Ο Γιώργος και η Άννα χωρίζουν. Από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα που θα του προκληθεί, στη ζωή του Γιώργου μπαίνει η επιχειρηματίας Μάρθα Νίκογλου (Χαριτίνη Καρόλου). Ο Γιώργος μπαίνει στο σπίτι της ως "φιλοξενούμενος". Το ίδιο διάστημα, η Άννα παντρεύεται τον συνάδελφό της στο δικηγορικό γραφείο που εργαζόταν, τον Ανδρέα Ματθαίου (Βασίλης Ανδρεόπουλος).
Η επαφή του Γιώργου με την Μάρθα, τη φίλη της Ερμίνα (Καίτη Ιμπροχώρη) και εν γένει τη μεγαλοαστική τάξη που αντιπροσωπεύουν έρχεται σε σύγκρουση με τον μικροαστικό και ευερέθιστο χαρακτήρα του Γιώργου. Παρόλο που έχει εξασφαλίσει διευθυντική θέση στην επιχείρηση δεν θα αργήσει να έρθει σε σύγκρουση με αυτόν τον κόσμο. Η τυχαία συνάντησή του με την Άννα θα αποτελέσει το έναυσμα και μια αλληλουχία γεγονότων θα οδηγήσει σε δραματικές καταστάσεις μέχρι το τέλος.
Σχόλια: Η ταινία ανήκει τυπικά στις αισθηματικές-δραματικές ταινίες που χαρακτήρισαν και την τελευταία περίοδο του Παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου. Ο άνεργος μικροαστός που έρχεται στην πρωτεύουσα για να πιάσει την καλή, η εργαζόμενη νεαρή που τον ερωτεύεται, η μεγαλοαστή με τον "ανήθικο" κύκλο της. Σε αυτό το πλαίσιο προστίθενται και μυθιστορίες ναρκωτικών και σεξ, χαμηλού προφίλ βέβαια τόσο ώστε να μην χαρακτηρίζεται η ταινία exploitation αν και άνετα μπορεί να την πει κάποιος "τολμηρή". Προσωπικά θα έδινα τη μεγαλύτερη βαθμολογία στις ερμηνείες των δύο "δεύτερων" πρωταγωνιστών, Βασίλη Ανδρεόπουλου και Χαριτίνης Καρόλου. Ο πρώτος, ένας εξαιρετικός ηθοποιός που θα έλεγα ότι γενικά αδικείται από το ότι σπανιότατα του εμπιστεύτηκαν οι παραγωγοί καθαρόαιμους πρωταγωνιστικούς ρόλους αν και σίγουρα είχε τα εχέγγυα για κάτι τέτοιο. Το τι έφταιξε είναι θέμα που δεν αφορά την παρούσα. Η Καρόλου από την άλλη μεριά, δείχνει ότι γεννήθηκε γι' αυτούς τους ρόλους. Η σκηνοθεσία του Δαλιανίδη έχει τις καλές της στιγμές χρησιμοποιώντας κατά περίπτωση ιδιαίτερες γωνίες λήψης αλλά και ερωτικά φλας που ξαφνιάζουν. Αδύνατο σημείο κατά τη γνώμη μου οι ερωτικοί διάλογοι όπου το σενάριο τείνει να γίνει γραφικό (σε λίγα σημεία ευτυχώς).
Η μουσική. Δεν θα μπορούσε να μείνει ασχολίαστη η εξαιρετική δουλειά του Γιώργου Χατζηνάσιου στην πρεμιέρα των εμφανίσεών του στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Ο νεότατος συνθέτης έδειξε από τότε δείγματα του σπάνιου ταλέντου του που τον κατέταξαν, όχι άδικα, μεταξύ των κορυφαίων μουσικών παραγωγών της χώρας μας. Δύο δείγματα από την ταινία. Οι τίτλοι αρχής και το "Κλείσε σιγά την πόρτα" της Έλενας Νικήτα.
Χαρακτηριστικός διάλογος.
Μάρθα: - Στη ζωή δεν κάνεις ότι σ' αρέσει αλλά ότι σε συμφέρει.
Γιώργος: - Είναι δύσκολο για μένα...
Μάρθα: - Στην αρχή όλα είναι δύσκολα. Μετά συνηθίζεις. Συνηθίζεις να 'σαι έξυπνος, συνηθίζεις το ψέμα, συνηθίζεις να κρύβεις την αλήθεια, συνηθίζεις να πουλάς σε καλή τιμή ακόμα και το φιλί σου.
Γιώργος: - Δε σας καταλαβαίνω. Είμαι χωριάτης και δε σας καταλαβαίνω.
Μάρθα: - Γι' αυτό θα μας ξεπεράσεις. Όταν τα μάθεις όλα θα είσαι επικίνδυνος. Θα μας γδύσεις. Θα μας ληστέψεις.
Γιώργος: - Δεν ξέρω να κλέβω, δεν ξέρω να ληστεύω...
Μάρθα: - Θα μάθεις. Πρέπει να μάθεις.
Γιώργος: - Δεν ξέρω να πουλάω τα νιάτα μου. Δεν ξέρω να πουλάω τη σκέψη μου. Δεν ξέρω να πουλάω το είναι μου.
Μάρθα: - Θα μάθεις. Αν θέλεις να πετύχεις στη ζωή, πρέπει να περάσεις από πολλές κρεβατοκάμαρες.
Γιώργος: - Είμαι αγνός, είμαι αληθινός, είμαι τίμιος.
Μάρθα: - Κάποτε θα λες "Ήμουν..."
.
Μικρά-μικρά. Το φλας-πέρασμα της Άννας Φόνσου από την ταινία (μόλις 5 δευτερόλεπτα!!!) ως μάρτυρας κατηγορίας.
Ένα μικρό κουίζ. Στην ταινία αναγνωρίζονται 3 τηλεφωνικοί αριθμοί (εξαψήφιοι φυσικά). Μπορείτε να βρείτε ποιοι είναι και σε ποιους (ανθρώπους/κατοικίες/καταστήματα) ανήκουν;
Σκηνές της ταινίας. Μπορείτε να δείτε εδώ.
Και μερικές φωτογραφίες.
1. Στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης. Η πρώτη τυχαία συνάντηση. Το ταξίδι θα διεξαχθεί με τα υπερσύγχρονα πράσινα βαγόνια του ΟΣΕ με τα κουπέ 8 ατόμων που τα "λούστηκα" ουκ ολίγες φορές...

2. Οργανώνοντας τη μεταφορά του φορτίου. Από αριστερά Στράτος Παχής, Πέτρος Κυρίμης και Τάσος Μασμανίδης.

3. Γιώργος και Άννα.

4. Μάρθα και Ερμίνα στο σπίτι της πρώτης.

5. Σκηνή προς το τέλος. Η Μάρθα σε έξαλλη κατάσταση ανακαλύπτει ότι της έφυγε ο Γιώργος. Στο αυτοκίνητο η Άννα. Η σκηνή είναι στην παραλιακή, στο τούνελ (τότε) της Βάρκιζας.

Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: