Ααα ήταν πολύ συνηθισμένος όρος το "κοσμική ταβέρνα" στην νυχτερινή ζωή τις δεκαετίες πριν το 90. Σήμαινε την κυριλέ ταβέρνα. Την ταβέρνα που δεν ήταν κουτούκι, που είχε πιο άνετη καρέκλα, που είχε μουσική λαϊκή όχι απαραίτητα ζωντανή και σέρβιρε την μπριζόλα συνοδεία πιλαφιού με αρακά μέσα. Από την δεκαετία του 90 υπήρχαν άλλοι διαχωρισμοί: ταβέρνες, κουτούκια, ρεμπετάδικα, όρθια ελληνάδικα, σκυλάδικα, και τέλος μεγάλες πίστες.